هیاهو برای هیچ

شهرآرا آنلاین - شهامت - به هزارویک دلیل، ایران و افغانستان هوای همدیگر را دارند. حجم مبادلات تجاری ٢ کشور که سالانه ٣ میلیارد دلار برآورد می‌شود، یکی از همان هزارویک دلیل است. جالب است بدانید به اذعان مسئولان افغانستانی عمده تجارت یادشده، به واردات افغانستان از کشورمان مربوط می‌شود که نشان‌دهنده وابستگی بازار کشور همسایه به تولیدات ایرانی است. در اوج تحریم‌های پارسال، میزان صادرات خراسان رضوی به افغانستان، ١۵٧ میلیون دلار افزایش یافت و این کشور فاصله خود را از دیگر مقصدهای صادرات استان، چند‌گام بیشتر کرد. شاید همین اهمیت باعث شد تصمیم بانک مرکزی افغانستان برای تعطیلی بانک آرین، مثل توپ در رسانه‌ها صدا کند. این بانک سال ٢٠٠۴ میلادی با سرمایه‌گذاری ١٠ میلیون دلاری بانک‌های ملی و صادرات در افغانستان راه افتاد. انتشار خبر یادشده با تحلیل‌های سیاسی همراه بود. برخی معتقدند رفتار یادشده بر خلاف قوانین بین‌المللی است و می‌تواند همراهی در تحریم ایران تفسیر شود. این دست شائبه‌ها با تکذیب رئیس بانک مرکزی افغانستان همراه شده است. «ایمل هاشور» ٢ دلیل را برای تعطیلی این بانک برشمرده است: یکی رعایت نکردن قوانین بانکداری افغانستان و دیگری اینکه بانک آرین برخلاف تعهدات اولیه خود، نتوانسته است نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفا کند. رئیس اتاق مشترک ایران و افغانستان در گفت‌و‌گو با شهرآرا ابتدا آب پاکی را روی دست کسانی می‌ریزد که به دنبال موش‌ دواندن در روابط ٢ کشور هستند. محمود سیادت می‌گوید: آنچه مسلم است این است که لغو مجوز بانک آرین در مبادلات تجاری ٢ کشور تأثیری نخواهد داشت. او اضافه می‌کند: عمده تجارت ما با افغانستان از طریق صرافی‌ها انجام می‌شود و این بانک سهمی در این رابطه نداشته است. به گفته وی آرین، بانک ایرانی نبوده، بلکه سهام‌دار آن ایرانی بوده است. این بانک بر اساس مجوز بانک مرکزی افغانستان، بانکی داخلی به شمار می‌رفته و ملزم به رعایت قوانین بانکی افغانستان بوده است.