ورود سیاه چاله به منظومه شمسی پایان زندگی را رقم می‌زند

برخورد سیارک‌ها، انفجارهای گاما و ابرنواخترها، تهدیدی برای زمین و حیات موجودات زنده روی آن محسوب می‌شوند، اما ترسناک‌ترین تهدید برای حیات زمین و موجودات روی آن، ورود سیاه چاله به منظومه شمسی است.

سیاهچاله ترسناک‌ترین چیزی است که در فضا وجود دارد. این پدیده هر چه به آن نزدیک شود، می‌بلعد. با ورود سیاه چاله به منظومه شمسی، این منظومه به طور کامل از بین می‌رود. اگرچه برخورد سیارک‌ها، انفجارهای گاما و ابرنواخترها، تهدیدی برای زمین و حیات روی آن هستند، اما هیچ کدام به اندازه سیاهچاله ترسناک نیستند.

سیاه چاله پدیده‌ای در فضا است که در آن کشش‌های گرانشی بسیار زیادی وجود دارد؛ به‌طوری که حتی نور هم توان عبور از آن را ندارد. از آنجایی که هیچ نوری از سیاه چاله عبور نمی‌کند، نمی‌توان آنجا را دید و به صورت نامرئی در فضا قرار دارد. به همین خاطر تنها تلسکوپ‌های فضایی با ابزارهای خاص و ویژه توانایی کشف این سیاهچاله‌ها را دارند.

اگر روزی شما به درون یک سیاهچاله سقوط کنید، زنده نخواهید ماند. زیرا پس از ورود به سیاه چاله، وارد نقطه بدون بازگشت و پیش‌بینی نشده‌ای به نام افق رویداد می‌شوید. افق رویداد جایی است که گرانش فوق‌العاده بالایی دارد؛ به طوری که حتی نور هم توانایی عبور از آن را ندارد. بنابراین اگر قصد فرار از سیاهچاله را داشته باشید، باید سرعتی فراتر از سرعت نور داشته باشید!

در واقع سیاهچاله مانند یک جاروبرقی کیهانی عمل می‌کند که ظرفیت بی‌نهایت دارد. هرچیزی که سر راهش باشد را می‌بلعد و هیچ چیزی را جا نمی‌گذارد.

سیاه چاله در کهکشان راه شیری

در کهکشان راه شیری نیز سیاه چاله وجود دارند. اما این سیاه‌چاله‌ها میلیون‌ها سال نوری از زمین فاصله دارند. وقتی صحبت از سیاهچاله‌های کهکشان راه شیری می‌شود، نخستین گزینه‌ای که به نظر می‌رسد منبع بسیار غنی از امواج رادیویی و پرجرمی است که کمان ای نام دارد و در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد. به نظر می‌رسد که این جرم در واقع یک سیاه چاله ابرپرجرم باشد.

سیاهچاله عظیم و ابرپرجرم کمان ای در مرکز کهکشان راه شیری قرار گرفته است. جرم این سیاهچاله بیش از 4 میلیون برابر خورشید است، اما بزرگی آن تنها 6 هزار برابر خورشید است. سیاه چاله کمان ای 26 هزار سال نوری از ما فاصله دارد. نزدیک‌ترین سیاه چاله ستاره‌ای به زمین V616 Monocerotis نام دارد؛ این سیاهچاله 3 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و جرمی برابر 9 تا 13 برابر جرم خورشید دارد.

سیاهچاله در منظومه شمسی

همان‌طور که گفتیم، سیاهچاله‌ها اجرامی با چگالی فوق‌العاده زیاد هستند که برای عبور از آن باید سرعتی بیشتر از سرعت نور داشت. پس از سیاه‌ چاله‌ها افق رویداد نام دارد و کسی نمی‌داند در آنجا چه اتفاقی می‌افتد. در واقع هر چیزی که بیش از حد به سیاه چاله‌ها نزدیک شود، محکوم به فنا است و راه فراری ندارد. سیاهچاله‌ها آزادانه در کیهان می‌گردند، به‌طوری که از پشت سر شما می‌آیند و ناگهان شما را می‌بلعند. در صورت ورود سیاه چاله به منظومه شمسی، ما را به درون خود می‌کشد و به طور کامل تعادل منظومه را بر هم می‌زند و عملا عملکرد مدارهای سیاره‌ای را مختل می‌کند.

این پدیده به‌گونه‌ای است که حتی در صورت نزدیک شدن مشتری به آن، تمام اقمار این سیاره را به بیرون می‌کشد و سیاره‌ها را به هر طرفی پرتاب می‌کند.

اما اگر یک سیاه‌چاله به زمین نزدیک شود، گرانش آن همه سیارک‌ها را از مدارشان خارج و به سیاره ما پرتاب می‌کند. برخورد این اجرام انفجارهای بسیار عظیمی تولید می‌کند که منجر به از بین رفتن تمام خشکی‌ها و تمام موجودات زمین خواهد شد. اما حتی اگر از این رویداد جان سالم به در ببریم، فرار از اتفاق بعدی ممکن نخواهد بود. این اتفاق حتما زمین و انسان را از بین می‌برد. با نزدیک شدن تدریجی سیاهچاله به زمین، ابتدا سیاه چاله جو زمین را می‌بلعد و پس از آن سیاره ما متلاشی می‌شود و در هم می‌شکند. اما در مورد سیاه چاله شدن خورشید ترسی وجود ندارد. خورشید هرگز به یک سیاهچاله تبدیل نخواهد شد، زیرا به اندازه کافی بزرگ نیست تا به یک سیاهچاله تبدیل شود.