آیا کم اشتهایی کودکان نگران کننده است؟

پرسش از شما، پاسخ از ما؛

کودک سه ساله ام چند روزی است که دچار کم اشتهایی شده است و اصلا لب به غذا نمی زند، این امر باعث دلنگرانی ام شده است. علت اصلی کم اشتهایی در کودکان چیست؟ آیا باید نگران این موضوع باشم؟

کودکی که دچار بیماری حاد است. همینطور کودکی که در دوران نقاهت یک بیماری به سر می برد و کودکی که بیماری مزمنی دارد (چه این بیماری مزمن آشکار با علایم و چه نهفته و مخفی باشد)، دچار کم اشتهایی می شود. تمام این موارد با مشاوره پزشک و بررسی های لازم آشکار می شوند. جدا از این مسایل کودک سالم نیز ممکن است دچار کم اشتهایی شود. یکی از مهمترین و شایع ترین علت این مساله، اصرار والدین، به خصوص مادر در هنگام غذا خوردن کودک است. کودکان در سن 1تا 3 سال در اوج لجبازی و منفی گرایی هستند و تلاش برای مجبور کردن آنها به غذا نتیجه معکوس در برخواهد داشت و حتی از نتایج این جنجال که اضطراب مادر است، لذت می برد. کودک اگر بداند که مادر بارها درباره موضوعی به او اصرار می کند حتما صبر می کند تا مادر تکرارها را خوب انجام دهد یا گاهی تهدید ها، کودک را در تداعی قرار داده و بی میلی، بی اشتهایی و بی تفاوتی او را به دنبال داشته و بالاخره شرایط دشواری برای غذا خوردن او به وجود می آورد.

دومین مساله، مقایسه کودک با دیگر همسالانش است. والدین باید بدانند که کودکان مانند هم نیستند. گروهی کم اشتها و گروهی پر اشتها هستند، کودکی با جثه درشت تر و کودکی با جثه کوچکتر است. پس به هیچ وجه نباید کودکان را در غذا خوردن با یکدیگر مقایسه کرد( مرغ همسایه غاز است).

سومین مساله سن کودکان است. بین 1تا 3 سالگی موقعی است که کودک دنبال بازی و بازیگوشی است بنابراین رغبت او به غذا کم می شود و در این سن رشد نیز آنچنان زیاد نیست.

خوردن تنقلات مانند آدامس، پفک، شکلات، شیرینی و نظایر آن، یکی دیگر از مشکل های شایع و همه گیر امروز کودکان است. این تنقلات سه ضرر عمده دارند. اولا به علت داشتن مواد قندی، اشتها را کم می کنند و کودک با خوردن تنقلات، غذای اصلی خود را نمی خورند. در حالی که خاصیت اصلی غذا در غذای اصلی کودک نه در تنقلات است. دوم، تنقلات با داشتن مواد رنگی، شیمیایی و نظایر آن باعث حساسیت ها، اگزما و حتی گاهی بیماری های خطرناک می شوند. سوم، ضرر اقتصادی این تنقلات که متوجه همه می شود بنابراین والدین باید با کمال دقت مواظب باشند که حتی الامکان از آوردن تنقلات به منزل و عادت دادن کودک به آنها، خودداری کنند و مطمئن باشند که ضرر و زیان این گونه مواد از نفع آن خیلی بیشتر است.