بلایی که ناخن مصنوعی سر مهراوه شریفی‌نیا درآورد

سوال: جمعه‌ی خود را چگونه آغاز کردید؟ ' جواب: به نام خدا ما ساعت ۱۰:۳۰ از خواب بیدار شدیم، گوشی خود را چک کرده و پس از کش و قوس‌های فراوان از تخت دل کندیم. بعد چون یخ کرده بودیم کولر را خاموش کردیم، صورت‌مان را شستیم، مسواک زدیم، لباس قشنگ پوشیدیم، زیر کتری را روشن کرده و چای همراه با دارچین و گل‌محمدی و بهارنارنج دم نمودیم. سرِ کار، برای‌مان ناخن مصنوعی چسبانده بودند که هرقدر تلاش کردیم بعضی‌هاش از ناخن‌مان کنده نشد و ما با ناخن‌گیر آن چند ناخن‌مصنوعیِ فرنچ شده‌ی شیکِ دسته‌بیلیِ باقی‌مانده را کوتاه کردیم که بتوانیم به زندگیِ‌ عادی‌مان برسیم و حالا هر روز روی همه‌ی ناخن‌ها لاک قرمز می‌زنیم تا تفاوت ناخن‌هایی که ناخن مصنوعی‌اش کنده شده با ناخن‌هایی که ناخن مصنوعی‌اش کنده نشده معلوم نشود. در دل‌مان دخترهایی را که همیشه ناخن‌شان بلند و لاک‌دار و شیک است تحسین کردیم و فکر کردیم چرا ما اینقدر خنگ هستیم که با ناخن بلند حتی نمی‌توانیم دو تا کلمه را بدون غلط تایپ کنیم و آن‌ها با آن ناخن‌ها چطور از پس همه‌ی امور زندگی‌شان برمی‌آیند! امیدوارم خداوند متعال به ما حال و حوصله اعطا فرماید تا همین‌روزها برویم آرایشگاه، به ناخن‌های مظلومِ خود سر و سامان بدهیم و از این حالتِ مصنوعی_طبیعی به حالت همیشگی خود بازگردیم. سه عدد عناب در استکان چای می‌اندازیم و به سراغ گل‌ها می‌رویم تا در کنار آن‌ها صبحِ ظهر شده‌ی جمعه را به خیر کنیم. • • • پی‌نوشت: حتی تو این گرما، چای لب‌سوزِ تازه‌دمو با هیچی دیگه عوض نمی‌کنم.