آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟


آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟

ادبیات کلاسیک ایران بدون اغراق و تعصب از غنی‌ترین ادبیات جهان محسوب می‌شود که نه تنها ما ایرانیان بلکه جهانیان هم بارها به آن اشاره کرده‌اند.

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، وجود این همه شاعر بزرگ در این کشور حیرت‌انگیز است. مولوی، سعدی، حافظ، فردوسی و نظامی را قله‌های ادبی شعر پارسی می‌دانند که هرکدام در حوزه‌های خود مثل عرفان، عشق، حماسه و... سرآمد هستند.

این گنج رایگان و شایگانه (شاهانه) که در اختیار ماست بی شک مسئولیت‌هایی را برای ما به همراه دارد. کم‌وبیش ایرانیان نسبت به شعرای خود ارادت داشته‌اند و در راستای یادبود و تقدیر از آن‌ها آرامگاه‌های زیبایی را برای این بزرگان بناکرده‌اند. دیدن این بناها هم جنبه‌ی تفریحی دارد و هم به نوعی قدردانی از این بزرگان است؛ اما بزرگ‌ترین خدمت به این بزرگان درک آن‌ها و آموزش و درنهایت تکثیر آن‌ها است.

مولوی، شاعر اهل معنای ایران در خارج از خاک ایران!

مولوی یا مولانا با نام کامل جلال‌الدین محمد بلخی در ۱۵ مهر ۵۸۶ در بلخ (مزار افغانستان) به دنیا آمد. وی در دوران کودکی پس از حمله‌ی مغول‌ها به ایران همراه خانواده‌اش آواره شد و به قونیه (ترکیه) مهاجرت کرد و در آن‌جا نیز در سن ۶۷ سالگی به خاک سپرده شد. البته لازم به ذکر است که در گذشته، هم بلخ و هم قونیه جزو کشور ایران محسوب می‌شدند.

امروزه آرامگاه مولوی در ترکیه سالانه میزبان میلیون‌ها مسافر و بازدیدکننده است. آرامگاه مولوی در قونیه مهم‌ترین اثر توریستی این شهر محسوب می‌شود و سالانه طی مراسمات مختلف مانند مثنوی‌خوانی، سماع، رقص و... وجد و شادی را به این شهر هدیه می‌دهد. ترکیه از وجود گوهر گران‌بهایی چون مولوی حداکثر استفاده را برده و سالانه میلیون‌ها دلار درآمد کسب می‌کند. همچنین ترکیه از این راه جهت ارتقا فرهنگی خود استفاده می‌کند. ترکیه مولوی پارسی‌زبان را در مجامع بین‌المللی برای به عنوان شاعر ترکیه معرفی کرده است هرچند که مولوی فارغ از زبان، ملیت و... شخصیتی جهانی است و متعلق به همه بشریت است.

ساخت مقبره مولوی بلافاصله پس از مرگ او صورت گرفت و در طی زمان این بنا تکمیل شد. این تغییرات امروزه سازه‌ای زیبا را برای بازدیدکنندگان فراهم آورده است. این بنا به شکل مخروطی و پوشیده شده از کاشی‌های سبزرنگ است.

آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟

سعدی، استاد سخن شیرازی و جهانگرد ایرانی!

سعدی در قرن ۶ خورشیدی (سال ۵۸۹ خورشیدی) در شیراز به دنیا آمد و نام کاملش ابومحمد مشرف‌الدین مصلح بود. سعدی در بغداد که در آن زمان پایتخت علم جهان اسلام بود تحصیل کرد و همواره نیز در سفر و جهانگردی بود. همین‌ها سبب شد این استعداد کم‌نظیر هرچه بیش‌تر شکوفا شود.

سعدی در نهایت در سال ۶۷۰ خورشیدی در شیراز از دنیا رفت. آرامگاه او که سعدیه نام دارد در شیراز بنا شد و سالانه میزبان گردشگران و شعردوستان است. سعدیه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا قرار دارد. آرامگاه کنون‌ اش، همان خانقاه سعدی است و همان‌ جایی خود او وصیت کرد بود در آن جا دفن شود. سعدیه بارها و بارها در طول تاریخ ساخته شده ولی بنایی کنونی در سال ۱۳۳۰ توسط مهندسان ایرانی به رهبری مهندس فروغی و مهندس علی صادق بازسازی شد. در افتتاح این اثر فاخر که در باغی در حدود ۸۰۰۰ احداث شد بزرگانی چون علی اصغر حکمت، محمود حسابی و تعداد زیادی از ادیبان و نویسندگان وقت حضور داشتند. این بنای زیبا یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگران و مسافران به شیراز است.

حافظ، حافظه‌ی ماست!

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد شیرازی متخلص به حافظ در حدود سال ۷۰۵ شمسی در شیراز متولد شد. لسان‌الغیب که از بزرگ‌ترین غزل‌سرایان ایران است نهایتاً در حدود سن ۶۵ سالگی از دنیا رفت. او را در مصلای شیراز به خاک سپردند و امروزه آرامگاهش در شمال شیراز و جنوب دروازه قرآن قرار دارد. مساحت حافظیه ۲ هکتار است و از دو صحن جنوبی و شمالی تشکیل می‌شود. حافظیه به‌طور متعدد در دوره‌های صفویه، زندیه، قاجاریه، پهلوی و جمهوری اسلامی تعمیر و مرمت شده است؛ اما اصل بنای جدید در ۱۳۱۴ سرهنگ علی ریاض با همکاری مرحوم حکمت با نظارت علی سامی ساخته شد.

معماری این اثر با طراحی آندره گدار فرانسوی و با الهام از معماری عهد کریم‌خان ساخته شد. در این معماری نمادهای زیبایی وجود دارد که این مجال کوتاه فرصت شرح و بسط آن را به ما نمی‌دهد. به شما توصیه می‌کنیم اگر علاقه دارید تحقیق بیش‌تری انجام دهید و یا حضوراً به حافظیه تشریف ببرید.

فردوسی پاکزاد، شاعر اساطیری ایران!

فردوسی شاعر حماسی ایران است که با نوشتن شاهنامه باعث شد زبان پارسی جاودانه بماند و در کوران حوادث از بین نرود. فردوسی در ۴۰۴ خورشیدی در طوس، همان شهر تولدش، فوت کرد و آرامگاهش امروزه در همین شهر قرار دارد. آرامگاه فردوسی مانند سایر شعرای بزرگ ایران بارها ساخته و تخریب شد. تور مشهد هوایی راهی است که شما می‌توانید به آرامگاه فردوسی بروید و از آن دیدن کنید.

سازه‌ی بنای کنونی آرامگاه فردوسی در زمان رضاخان که بسیار ملی‌گرا بود و دوستدار فردوسی، انجام شد. این بنا توسط هوشنگ سیحونی بر پایه‌ طرحی قبلی کریم طاهرزاده ساخته شد. آرامگاه کنونی در زمینی به مساحت ۶ هکتار قرار دارد که شامل استخر، بنای یادبود، کتابخانه، موزه، آرامگاه مهدی اخوان ثالث و... می‌شود.

ساختار آرامگاه چهارگوشه است و در ساخت آن ظرافت‌های زیادی به‌کاررفته است که دیدن و کسب اطلاعات از آن‌ها خالی از لطف نیست. اگر قیمت تور مشهد را از وب‌سایت کی سفر ببینید، شوکه شوید. در این وب‌سایت می‌توانید تور مشهد قطار هم پیدا کنید.

آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟

عطار، صوفی و شاعر اهل نیشابور!

عطار با بیش از ۹۵ هزار بیت رکورددار سرایش شعر در تاریخ ایران است. عطار علاوه بر تعداد و کمیت زیاد در شعر، کیفیت را نیز از دست نداده است. بااین‌حال عطار را باید شاعر غریب ایران دانست که کمتر از آنچه سزاوارش است ما به او توجه کرده‌ایم.

عطار در حدود سال ۶۰۰ در نیشابور دار فانی را وداع گفت و در همان‌جا خاک شد. آرامگاه وی در خیابان عرفان هرساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران است. بنای این آرامگاه بسیار قدیمی است و توسط امیر علیشیر نوایی در قرن ۹ ساخته شد و دو بار در زمان پهلوی و سال ۱۳۷۰ بازسازی شد.

خیام نیشابوری، همه چی دان ایرانی!

خیام نه تنها شاعر بلکه ریاضی‌دان، منجم، فیلسوف و یا به قول برخی همه‌چیزدان بود اما نابغه لقب بهتری برای اوست. خیام در قرن ۵ در نیشابور به دنیا آمد و در همان‌جا نیز پس از ۸۳ سال عمر پربرکت به خاک سپرده شد.

آرامگاه این نابغه‌ی دوران امروزه در نیشابور پرجاذبه‌ترین مکان گردشگری نیشابور است. این اثر زیبا که توسط هوشنگ سیحون در سال ۱۳۴۱ بنا شد مصداق تام معماری نوین ایرانی است. این آرامگاه در یک باغ کهن قرار دارد و مجموعه‌ای از کتابخانه، موزه و مهمانخانه را در خود دارد. تندیسی از خیام در درآمد باغ نصب شده‌ است. آرامگاه کنونی که سومین گوربنای خیام در دوران نوین است، به دست فرح پهلوی افتتاح شد. سازه گوربنای پیشین به شهر نیشابور منتقل شد و الان در میان میدان خیام قرار دارد.

نظامی

جمال‌الدین ابومحمد الیاس متخلص به نظامی در ۵۲۰ چشم به جهان گشود. این شاعر و داستان‌سرای بزرگ پارسی‌زبان در گنجه متولد شد. گنجه در قدیم جزو ایران بود اما با تغییرات اخیر جزو آذربایجان محسوب می‌شود.
نظامی پس از ۷۵ سال از دنیا رفت و آرامگاه کنونی او در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد. این اثر در سال ۱۹۹۱ میلادی تکمیل شد.

در هر فرهنگ و ملتی شاعران جایگاه والا و ویژه‌ای دارند. بازدید از آرامگاه شاعران ایران‌زمین علاوه بر جذابیت گردشگری می‌تواند هر چند اندک ما را با افکار و ایده‌های بزرگ اندیشمندان تاریخمان آشنا کند. آشنایی که می‌تواند گره‌گشای مشکلات قرن حاضر باشد.

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

این مطلب، یک خبرآگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.


به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، وجود این همه شاعر بزرگ در این کشور حیرت‌انگیز است. مولوی، سعدی، حافظ، فردوسی و نظامی را قله‌های ادبی شعر پارسی می‌دانند که هرکدام در حوزه‌های خود مثل عرفان، عشق، حماسه و... سرآمد هستند.

این گنج رایگان و شایگانه (شاهانه) که در اختیار ماست بی شک مسئولیت‌هایی را برای ما به همراه دارد. کم‌وبیش ایرانیان نسبت به شعرای خود ارادت داشته‌اند و در راستای یادبود و تقدیر از آن‌ها آرامگاه‌های زیبایی را برای این بزرگان بناکرده‌اند. دیدن این بناها هم جنبه‌ی تفریحی دارد و هم به نوعی قدردانی از این بزرگان است؛ اما بزرگ‌ترین خدمت به این بزرگان درک آن‌ها و آموزش و درنهایت تکثیر آن‌ها است.

مولوی، شاعر اهل معنای ایران در خارج از خاک ایران!

مولوی یا مولانا با نام کامل جلال‌الدین محمد بلخی در ۱۵ مهر ۵۸۶ در بلخ (مزار افغانستان) به دنیا آمد. وی در دوران کودکی پس از حمله‌ی مغول‌ها به ایران همراه خانواده‌اش آواره شد و به قونیه (ترکیه) مهاجرت کرد و در آن‌جا نیز در سن ۶۷ سالگی به خاک سپرده شد. البته لازم به ذکر است که در گذشته، هم بلخ و هم قونیه جزو کشور ایران محسوب می‌شدند.

امروزه آرامگاه مولوی در ترکیه سالانه میزبان میلیون‌ها مسافر و بازدیدکننده است. آرامگاه مولوی در قونیه مهم‌ترین اثر توریستی این شهر محسوب می‌شود و سالانه طی مراسمات مختلف مانند مثنوی‌خوانی، سماع، رقص و... وجد و شادی را به این شهر هدیه می‌دهد. ترکیه از وجود گوهر گران‌بهایی چون مولوی حداکثر استفاده را برده و سالانه میلیون‌ها دلار درآمد کسب می‌کند. همچنین ترکیه از این راه جهت ارتقا فرهنگی خود استفاده می‌کند. ترکیه مولوی پارسی‌زبان را در مجامع بین‌المللی برای به عنوان شاعر ترکیه معرفی کرده است هرچند که مولوی فارغ از زبان، ملیت و... شخصیتی جهانی است و متعلق به همه بشریت است.

ساخت مقبره مولوی بلافاصله پس از مرگ او صورت گرفت و در طی زمان این بنا تکمیل شد. این تغییرات امروزه سازه‌ای زیبا را برای بازدیدکنندگان فراهم آورده است. این بنا به شکل مخروطی و پوشیده شده از کاشی‌های سبزرنگ است.

آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟

سعدی، استاد سخن شیرازی و جهانگرد ایرانی!

سعدی در قرن ۶ خورشیدی (سال ۵۸۹ خورشیدی) در شیراز به دنیا آمد و نام کاملش ابومحمد مشرف‌الدین مصلح بود. سعدی در بغداد که در آن زمان پایتخت علم جهان اسلام بود تحصیل کرد و همواره نیز در سفر و جهانگردی بود. همین‌ها سبب شد این استعداد کم‌نظیر هرچه بیش‌تر شکوفا شود.

سعدی در نهایت در سال ۶۷۰ خورشیدی در شیراز از دنیا رفت. آرامگاه او که سعدیه نام دارد در شیراز بنا شد و سالانه میزبان گردشگران و شعردوستان است. سعدیه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا قرار دارد. آرامگاه کنون‌ اش، همان خانقاه سعدی است و همان‌ جایی خود او وصیت کرد بود در آن جا دفن شود. سعدیه بارها و بارها در طول تاریخ ساخته شده ولی بنایی کنونی در سال ۱۳۳۰ توسط مهندسان ایرانی به رهبری مهندس فروغی و مهندس علی صادق بازسازی شد. در افتتاح این اثر فاخر که در باغی در حدود ۸۰۰۰ احداث شد بزرگانی چون علی اصغر حکمت، محمود حسابی و تعداد زیادی از ادیبان و نویسندگان وقت حضور داشتند. این بنای زیبا یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگران و مسافران به شیراز است.

حافظ، حافظه‌ی ماست!

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد شیرازی متخلص به حافظ در حدود سال ۷۰۵ شمسی در شیراز متولد شد. لسان‌الغیب که از بزرگ‌ترین غزل‌سرایان ایران است نهایتاً در حدود سن ۶۵ سالگی از دنیا رفت. او را در مصلای شیراز به خاک سپردند و امروزه آرامگاهش در شمال شیراز و جنوب دروازه قرآن قرار دارد. مساحت حافظیه ۲ هکتار است و از دو صحن جنوبی و شمالی تشکیل می‌شود. حافظیه به‌طور متعدد در دوره‌های صفویه، زندیه، قاجاریه، پهلوی و جمهوری اسلامی تعمیر و مرمت شده است؛ اما اصل بنای جدید در ۱۳۱۴ سرهنگ علی ریاض با همکاری مرحوم حکمت با نظارت علی سامی ساخته شد.

معماری این اثر با طراحی آندره گدار فرانسوی و با الهام از معماری عهد کریم‌خان ساخته شد. در این معماری نمادهای زیبایی وجود دارد که این مجال کوتاه فرصت شرح و بسط آن را به ما نمی‌دهد. به شما توصیه می‌کنیم اگر علاقه دارید تحقیق بیش‌تری انجام دهید و یا حضوراً به حافظیه تشریف ببرید.

فردوسی پاکزاد، شاعر اساطیری ایران!

فردوسی شاعر حماسی ایران است که با نوشتن شاهنامه باعث شد زبان پارسی جاودانه بماند و در کوران حوادث از بین نرود. فردوسی در ۴۰۴ خورشیدی در طوس، همان شهر تولدش، فوت کرد و آرامگاهش امروزه در همین شهر قرار دارد. آرامگاه فردوسی مانند سایر شعرای بزرگ ایران بارها ساخته و تخریب شد. تور مشهد هوایی راهی است که شما می‌توانید به آرامگاه فردوسی بروید و از آن دیدن کنید.

سازه‌ی بنای کنونی آرامگاه فردوسی در زمان رضاخان که بسیار ملی‌گرا بود و دوستدار فردوسی، انجام شد. این بنا توسط هوشنگ سیحونی بر پایه‌ طرحی قبلی کریم طاهرزاده ساخته شد. آرامگاه کنونی در زمینی به مساحت ۶ هکتار قرار دارد که شامل استخر، بنای یادبود، کتابخانه، موزه، آرامگاه مهدی اخوان ثالث و... می‌شود.

ساختار آرامگاه چهارگوشه است و در ساخت آن ظرافت‌های زیادی به‌کاررفته است که دیدن و کسب اطلاعات از آن‌ها خالی از لطف نیست. اگر قیمت تور مشهد را از وب‌سایت کی سفر ببینید، شوکه شوید. در این وب‌سایت می‌توانید تور مشهد قطار هم پیدا کنید.

آرامگاه شاعران ایران را با سفر به چه شهرهایی می‌توانید ببینید؟

عطار، صوفی و شاعر اهل نیشابور!

عطار با بیش از ۹۵ هزار بیت رکورددار سرایش شعر در تاریخ ایران است. عطار علاوه بر تعداد و کمیت زیاد در شعر، کیفیت را نیز از دست نداده است. بااین‌حال عطار را باید شاعر غریب ایران دانست که کمتر از آنچه سزاوارش است ما به او توجه کرده‌ایم.

عطار در حدود سال ۶۰۰ در نیشابور دار فانی را وداع گفت و در همان‌جا خاک شد. آرامگاه وی در خیابان عرفان هرساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران است. بنای این آرامگاه بسیار قدیمی است و توسط امیر علیشیر نوایی در قرن ۹ ساخته شد و دو بار در زمان پهلوی و سال ۱۳۷۰ بازسازی شد.

خیام نیشابوری، همه چی دان ایرانی!

خیام نه تنها شاعر بلکه ریاضی‌دان، منجم، فیلسوف و یا به قول برخی همه‌چیزدان بود اما نابغه لقب بهتری برای اوست. خیام در قرن ۵ در نیشابور به دنیا آمد و در همان‌جا نیز پس از ۸۳ سال عمر پربرکت به خاک سپرده شد.

آرامگاه این نابغه‌ی دوران امروزه در نیشابور پرجاذبه‌ترین مکان گردشگری نیشابور است. این اثر زیبا که توسط هوشنگ سیحون در سال ۱۳۴۱ بنا شد مصداق تام معماری نوین ایرانی است. این آرامگاه در یک باغ کهن قرار دارد و مجموعه‌ای از کتابخانه، موزه و مهمانخانه را در خود دارد. تندیسی از خیام در درآمد باغ نصب شده‌ است. آرامگاه کنونی که سومین گوربنای خیام در دوران نوین است، به دست فرح پهلوی افتتاح شد. سازه گوربنای پیشین به شهر نیشابور منتقل شد و الان در میان میدان خیام قرار دارد.

نظامی

جمال‌الدین ابومحمد الیاس متخلص به نظامی در ۵۲۰ چشم به جهان گشود. این شاعر و داستان‌سرای بزرگ پارسی‌زبان در گنجه متولد شد. گنجه در قدیم جزو ایران بود اما با تغییرات اخیر جزو آذربایجان محسوب می‌شود.
نظامی پس از ۷۵ سال از دنیا رفت و آرامگاه کنونی او در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد. این اثر در سال ۱۹۹۱ میلادی تکمیل شد.

در هر فرهنگ و ملتی شاعران جایگاه والا و ویژه‌ای دارند. بازدید از آرامگاه شاعران ایران‌زمین علاوه بر جذابیت گردشگری می‌تواند هر چند اندک ما را با افکار و ایده‌های بزرگ اندیشمندان تاریخمان آشنا کند. آشنایی که می‌تواند گره‌گشای مشکلات قرن حاضر باشد.

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

این مطلب، یک خبرآگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.

کد خبر 4681529


بیشترین بازدید یک ساعت گذشته

زیباترین و شادترین عکس نوشته های شب یلدا