آرژانتینوسوروس؛ بزرگترین دایناسوری که روی زمین زیسته‌ است | فیلم

ویدئوهایی که دیگران تماشا کرده اند

مهاجرت گله‌ی دیپلودوکوس‌ها؛ دایناسورهای گیاهخ...

اسپاینازوروس؛ دایناسور وحشی ماهیخوار | فیلم...

کشف فسیل تخم دایناسورها و شبیه سازی آن ها | ف...

دایناسورها (به انگلیسی: Dinosaur) گروهی از خزندگان مهره‌داری بودند که برای بیش از ۱۶۰ میلیون سال حاکم بر زمین بودند. قبل از دوره تریاسه (حدود ۲۳۰ میلیون سال پیش) تا آخر دوره کرتاسه (حدود ۶۵ میلیون سال پیش) بیش‌تر آن‌ها در رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن منقرض شدند.

بررسی بازمانده‌های کهن‌بال (آرکئوپتریکس) در ۱۸۶۱ نشان دهنده یک رابطه بین دایناسورها و پرندگان است. دانشمندان امروزه در اسکلت پرندگان استخوانی را که فقط در دایناسورها وجود داشته است پیدا کرده‌اند. صرف نظر از حضور اثرهای سنگواره شده، نیاپرنده خیلی به مانند آراسته‌آرواره (دایناسور درنده کوچک) است.

تحقیقاتی که در حدود سال ۱۹۷۰ انجام شده نشان می‌دهد دایناسورهای دَدپا به احتمال زیاد نیاکان پرندگان هستند؛ در واقع، بسیاری از دیرین‌شناسان پرندگان را مانند دایناسورهای بازمانده درنظر می‌گیرند و بر این باورند که دایناسورها و پرندگان باید با هم زیر یک رده (زیست‌شناسی) قرار داده شوند. امروزه ۱۰۰۰۰ گونه از پرندگان به این گروه تعلق دارند.

«آرژانتینوساروس» (Argentinosaurus)، اولین بار در سال ۱۹۸۷، توسط یک چوپان در آرژانتین کشف شد. این چوپان، یکی از استخوان‌های پای این دایناسور غول‌پیکر را با کنده‌ی درخت اشتباه گرفته بود. چند سال بعد و در اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی، این دایناسور توسط محققان آرژانتینی، رسما معرفی شد.

آرژانتینوساروس نزدیک به ۹۵ میلیون سال پیش (اواخر دوره‌ی کرتاسه) در آمریکای جنوبی می‌زیسته. بزرگ‌ترین اسکلتی که از این دایناسور کشف شده، در موزه‌ی Museo Carmen Funes در آرژانتین نگهداری می‌شود که نزدیک به ۴۰ متر طول و ۷٫۳ متر ارتفاع دارد.

با توجه به استخوان‌های کشف شده و مقایسه‌شان با دایناسورهای مشابه، وزن آرژانتینوساروس چیزی بین ۸۰ تا ۱۰۰ تن تخمین زده شده است. این دایناسور در تمام طول عمرش در حال رشد بوده و محققان اعلام کرده‌اند که هیچ‌گاه رشد بدن‌شان متوقف نمی‌شده. سایز یک آرژانتینوساروس بالغ، می‌توانست تا ۲۵ هزار برابر یک نوزاد تازه از تخم خارج شده، باشد.

آرژانتینوساروس یک دایناسور گیاه‌خوار بود. گردن بسیار بلند آرژانتینوساروس کمک می‌کرد تا بتواند گیاهان بالای درخت‌های غول‌پیکر را خورده یا بر روی سطح زمین، در میان علف‌ها و بوته‌ها، به دنبال غذای مورد نظرش بگردد. غذا پس از جویده شدن، باید تمام مسیر گردن بلند آرژانتینوساروس را طی می‌کرد و پس از ورود به معده، توسط سنگ معده (Gastroliths) به قطعات بسیار ریز و نرم تبدیل می‌شد.

در سال ۲۰۱۳، آرژانتینوساروس توسط چند محقق به‌صورت کامپیوتری شبیه‌سازی شد تا بتوانند نحوه‌ی حرکت این دایناسور را تشخیص دهند. ابتدا اسکلت کامل این دایناسور ساخته شد و سپس ماهیچه‌ها و عضلات هم بر روی این اسکلت سوار شد تا بتوانند سرعت و نحوه‌ی گام برداشتن آرژانتینوساروس را شبیه‌سازی کنند. طبق نتیجه‌ی این بررسی، آرژانتینوساروس می‌تواند با سرعت حداکثر ۸ کیلومتر بر ساعت گام بردارد.

(۵۵۶۵)