زنان را به استادیوم راه بدهید

در استادیوم‌ها که باز بود برای زنان که اگر نبود انقلاب، همین فقره هم نبود. زنی که تا سال 40 شمسی توسط قوانین طاغوت پهلوی در کنار مجانین و مسکینان حتی حق رای هم نداشت و بعد از آن هم که حق رای بود ماجرا چیز دیگری بود و تاریخ بعد از آن نشان داد قرار نبود زن وسط اجتماع باشد که قرار بود بازیگر چیز دیگری باشد اما الان و امروز وسط استادیوم؛ مبارزه می‌کند و با افتخار روی سکو می‌رود.
زن ایرانی که هیچ بود؛ نفس قدسی امام به میدان اجتماعش کشاند و امروز به برکت عقلانیت انقلابی از زیرزمین‌های مراکز هسته‌ای تا روی سکوهای میادین ورزشی و استادیوم‌ها در اختیار زنان قرار گرفته است. پس منصف باشید و انقلاب را به چیزی که به او تعلق دارد و او ساخته است به دروغ متهمش نکنید. انقلاب با فقهش و مکتبش توانست بر نگاه سنتی خرافی و بر نگاه سلطه‌جوی پهلوی غلبه کند و راه را هموار کند تا زن از پستوی انزوا به کانون خانواده و اجتماع بیاید.

اما برای آنان که نگران سکونشینی زنان هستند

از اتفاق سوزناک آبی عبور کنیم. بسیار دردناک بود رفتن یک نفس و یک انسان اما عبور کنیم تا گره روشن شود. آن اتفاق معلول بود. معلول بی‌تصمیمی و کم‌تحرکی مدیران میدان. کاش به‌جای توییت‌زدن و موج‌سواری روی احساسات، وقت را برای کارشان می‌گذاشتند که «تلک الایام نداولها...» و خواهد گذشت این روزهای فرصت خدمت به مردم.
چرا مسئولان به جای اقدام فعالانه، منفعلانه عمل می‌کنند. درست مثل ماجرای ورزشکاران مقابل اسرائیل و آنان را تنها می‌گذارند؟! چرا به مسئولیت خودشان عمل نمی‌کنند. آنها نمی‌دانند مبنای فقهی امام خمینی را؟! (همو که معجزه کرد و زن را به میدان آورد و بر روی سکو بالا برد) با توجه به رساله امام در بحث نظر در باب نکاح، وضع موجود استادیوم‌نشینی برای زنان دارای اشکال است و این ربطی به لذت و... ندارد؛ حکم است و حکم الهی حکمت است کما اینکه عقل مادی نمی‌داند چرا نماز صبح را باید دو رکعت خواند و روزه را حتما در رمضان گرفت و... چون حکیم گفته است؛ مسلمان به آن عمل می‌کند و می‌شود معروف در مقابل منکر.
آقایان و خانم‌های توییت‌زن مجلس‌نشین و هیئت‌دولت برو؛ گره را باز کنید. چطور برای زن در وسط استادیوم شرایط مسابقه مناسب تدارک دیده شده اما برای اویی که می‌خواهد سکونشین باشد نمی‌توان شرایط را فراهم کرد؟ چطور فیفا به ورزشکاران در شرایط جوی اجازه تغییر پوشش لباس را می‌دهد اما نمی‌تواند به قوانین کشوری چون ایران احترام بگذارد؟! آیا این مباحث یک آرمان‌گرایی صرف است؟ خیر.

آنانی که روزی به فعالیت برای جا انداختن لباس ورزشی اسلامی برای زنان شروع کردند، مگر روز اول فکر می‌کردند که چنان توفیقی بیابند که کمپانی‌های بزرگ لباس ورزشی مثل نایک و آدیداس برای عرضه و فروش آن مسابقه بگذارند؟ 5 سال است که این‌ها تلاش می‌کنند تا بازار البسه ورزشی زن مسلمان را در اختیار بگیرند.

دوم درباره سلبریتی‌ها و آنانی که ناگهان عصر عاشورا خودجوش یادشان آمد باید پست‌های کربلایی بگذارند. البته اینجا هم خطاب متن با آنان نیست. باز هم با همان مسئولان است. کوکاکولا یک تجربه‌ای دارد که در موضوع بحران ارتباطات، اساتید آن را تدریس می‌کنند. ماجرا این بود که خبری منتشر شد که درون قوطی کوکا یک سرنگ کشف شده و بعد از آن ناگهان به‌صورت انفجاری خبرهای مختلفی منتشر شد که هر کسی از درون قوطی یک شیی پیدا کرده است. کمپانی کوکا با گرفتن چند وکیل به‌دنبال همه مدعیان رفت و تا آخرین مرحله آنان را پیش برد تا ادعایشان را اثبات کنند و گرنه ادعای غرامت و جرم در دادگاه می‌کرد و آن شد که بعد از مدتی سهام در حال نزولش شیبش برعکس شد.
آقایان مسئول، انقلابی که تا اینجا نفس انسانی را بلند کرده، به شما عزت داده مهم‌تر از هر سهامی است. حداقل به اندازه رییس کمپانی کوکا که بر روی سهامش تعصب داشت بر روی سرمایه اجتماعی انقلابی که وامدارش هستید تعصب داشته باشید. شما وکیل و نماینده مردم هستید بر مسند قدرت؛ مدعیان را به چالش بکشانید. بحران ارتباطات در عصر جدید را جدی بگیرید.