شعر اردلان سرفراز برای پدرش

شعر اردلان سرفراز برای پدرش زمانی سروده شد که خبر مرگ او را شنید و در راه سفر برای سوگواری او بود.

اردلان سرفراز در سال ۱۳۲۹ در شهر داراب چشم به دنیا گشود. او بزرگ‌ترین فرزند خانواده بود و زندگی شاعرانه خود را از سال اول دبیرستان در مدرسه امیر کبیر آغاز کرد. اولین معلمی که مشوق بود و او را با ارزش نوشته‌ها و اشعارش آشنا کرد، معلمی بود به نام دانشمند. استادانی دیگری همچون عبدالرحیم معزی هم در شکل گیری زندگی شاعرانه او نقش داشتند. در جوانی برای تحصیل در رشته روانشناسی در دانشگاه عالی پارس پذیرفته شد و به تهران آمد، او به پیشنهاد پسرعموی مادرش (حسین سرفراز، شاعر و روزنامه‌نگار معروف آن زمان) در دوران تحصیل برای گذران زندگی با رادیو ایران و ارکستر جوانان کار خود را به عنوان ترانه سرا آغاز کرد. پس از یک سال به دلایلی رادیو ایران را ترک کرد. اما سرفراز ترانه سرودن را به شکل حرفه‌ای آغاز کرد و با ترانه شب به شهرت رسید. او ترانۀ غریب آشنا را در ستایش عشق پاک مادرش به پدرش سرود که همیشه بی‌صبرانه منتظر بازگشت همسرش به خانه بود.

اردلان سرافراز در اوج فعالیت خود بود که ناگهان پدرش دار فانی را وداع گفت و او مجبور شد برای سوگواری پدر به زادگاه خود بازگردد. شعر اردلان سرفراز برای پدرش در راه همین سفر خلق شد. ترانه جاده در غم از دست دادن پدرش سروده شد، ترانه‌ای که به خوبی حال او را در آن لحظه توصیف می‌کند. ترانه دستای تو و چشم من نیز برای از دست دادن پدر سروده شده و حاصل همان سفر است و اندوه بی پایان او را نشان می‌دهد.

جاده
خدا گریۀ ی مسافر رو ندید
دل نبست به هیچ کس و دل نبرید
آدم رو برای دوری از دیار
جاده رو برای غربت آفرید
جاده اسم منو فریاد می زنه
میگه امروز روز دل بریدنه
کوله باری که پر از خاطره هاس
روی شونه های لرزون منه
از تموم آدمای خوب و بد
از تموم قصه های خوب و بد
چی برام مونده به جز یه خاطره
نقش گنگی تو غبار پنجره
جاده آغوششو وا کرده رام
منتظر مونده که من باهاش بیام
قصه ی تلخ خداحافظی رو
می خونم با اینکه بسته هست لبام
پشت سر گذاشتن خاطره ها
همه ی عشق ها و دلبستگی ها
خیلی سخته ولی چاره ندارم
جاده
فریاد می زنه
بیا
پشت سر گذاشتن خاطره ها
همه ی عشق ها و دل بستگی ها
خیلی سخته ولی چاره ندارم
جاده
فریاد
می زنه
بیا

دستای تو
ای که بی تو خودمو تک و تنها می‌بینم
هر جا که پا میذارم تو رو اونجا می‌بینم
یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود
قصه‌ی غربت تو قد صد تا قصه بود
یاد تو هر جا که هستم با منه
داره عمر منو آتیش میزنه
تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد
گونه‌های خیسمو دستای تو پاک می‌کرد
حالا اون دستا کجاس اون دوتا دستای خوب
چرا بیصدا شده لب قصه‌های خوب
من که باور ندارم اون همه خاطره مرد
عاشق آسمونا پشت یک پنجره مرد
آسمون سنگی شده خدا انگار خوابیده
انگار از اون بالاها گریه هامو ندیده
یاد تو هرجا که هستم با منه
داره عمر منو آتیش میزنه

بخشی از مهمترین ترانه‌های اردلان سرفراز عبارتند از:
برفراز آسمان ها – ابی – آهنگساز و تنظیم شهرداد روحانی
عسل – ابی – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم منوچهر چشم آذر
خانوم گل – ابی – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم منوچهر چشم آذر
بگو ای یار – ابی آهنگساز و تنظیم کننده فرید زلاند
شقایق – داریوش – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم کننده آندرانیک
سال دو هزار – داریوش – آهنگساز و تنظیم کننده منوچهر چشم آذر
نازنین – داریوش – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم منوچهر چشم آذر
مرداب – گوگوش – آهنگساز حسن شماعی زاده – تنظیم واروژان
غریب آشنا – گوگوش – آهنگساز حسن شماعی زاده – تنظیم واروژان
دو پنجره – گوگوش – آهنگساز حسن شماعی زاده – تنظیم واروژان
جاده – گوگوش – آهنگساز حسن شماعی زاده – تنظیم واروژان
کویر – گوگوش – آهنگساز حسن شماعی زاده – تنظیم واروژان
باغ بارون زده – عارف – آهنگساز سیاوش قمیشی
حالا خیلی دیره – عارف – آهنگساز سیاوش قمیشی
صدای بارون – ستار – آهنگساز بابک افشار – تنظیم منوچهر چشم آذر
غزل – ستار – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم منوچهر چشم آذر
پریچهر – معین – آهنگسار فرید زلاند – تنظیم منوچهر چشم آذر
پرواز – شهرام صولتی – آهنگساز فرید زلاند – تنظیم تیگران
فاصله – سیاوش قمیشی – آهنگساز و تنظیم سیاوش قمیشی
عادت – سیاوش قمیشی – آهنگساز سیاوش قمیشی – تنظیم استیو مک کرام