سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
**سعید حجاریان:صنعت هسته ای به درد ما نمی خورد!
«سعید حجاریان» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه شرق با اشاره به دوگانه مطرح شده از سوی وی تحت عنوان «برجامیان-نابرجامیان» گفت: «من گفتم اتم و مشتقاتش به کار ما نمیآید و حتی استفاده صلحآمیزش برای ما پرمخاطره و پرهزینه است؛ چه یک گرم، چه صد کیلو؛ چه غنای یک درصد، چه ۲۰ درصد. البته من منکر تحقیقات و کارهای دانشگاهی نیستم اما در چارچوب پادمانهای بینالمللی. این تقسیمبندی بهگمان من همچنان معتبر است».
حجاریان در ادامه گفت: «برجامیبودن بهنظر من یعنی تعهد به قرارداد؛ یعنی بر سر توافقمان بایستیم تا اروپا با ما بماند و آمریکا هم منزوی شود؛ این مسئله کجدار و مریز حفظ شده است و امروز لااقل تمام دنیا علیه ما نیست. این کمابیش حرف همه اصلاحطلبان است و هنوز معتبر است».
این فعال اصلاح طلب در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «من معتقدم ترامپ بهدلیل ویژگیهای شخصی و شکستهایی که در سیاست خارجیاش خورده است، نیازمند یک برد ولو کوچک است تا از پیچ انتخابات ۲۰۲۰ بگذرد؛ بنابراین مسئولان ما میتوانند از این فرصت استفاده کرده و با ترتیبات دیپلماتیک از آخرین فرصتها استفاده کنند تا مشکل تحریمها را هرچند بهصورت ناقص و موقت حل کنند تا گشایشی در امور مردم ایجاد شود».
صنعت هسته ای، یکی از نقاط قوت ملی و نماد قدرت علمی و فناوری ایران است. تنها در یک نمونه، غنی سازی ۲۰ درصد مصارف بسیار کاربردی در حوزه پزشکی و تأمین داروی بیماران دارد. دانش هسته ای در حوزه انرژی و تأمین برق نیز کاربردهای فراوانی دارد.
اما متاسفانه طیف اصلاح طلب در رویکردی که مصداق «خودتحقیری حاد» است، این نقطه قوت ملی را اقدامی هزینه زا جا می زنند.
گفتنی است «احمد شیرزاد» نماینده مجلس ششم، پیش از این گفته بود: «از این چاه (صنعت هستهای) آبی در نمیآید، مگر اینکه برای برخی افراد نانی درآید، از سال ۸۲ تاکنون دریغ از یک لیوان آب برای کشور»!
همچنین «صادق زیباکلام» از فعالین اصلاح طلب پیش از این گفته بود: «من معتقدم آنقدر که هستهای به ما ضرر زده است جنگ نزده است»!
این اظهارات تأمل برانگیز شبیه همان حرفی است که زمان قاجار وقتی نفت کشف شده بود و انگلیسیها آمده بودند و میخواستند نفت را ببرند، دولتمرد قاجاری میگفت: «ما این مادّه بدبوی عَفِن را میخواهیم چهکار کنیم، بگذارید بردارند ببرند»!
طیف اصلاح طلب مدعی است که ایرانی ها در هیچ صنعتی جز قرمه سبزی و آبگوشت بزباش قدرت رقابت ندارند! و ما باید از خارج مدیر وارد کنیم! و خودکفایی مزخرف است! و...
این طیف همزمان با این خودتحقیری، چشم امید به آمریکای بدعهد دوخته و مدعی است که اگر از مولفه های قدرت کشورمان دست بکشیم، وضع اقتصادی مردم به بود می یابد. ادعایی که در برجام عیار آن مشخص شد.
**تاجیک:حضور مشروط در انتخابات، عقیم خواهد ماند
«محمدرضا تاجیک» مشاور رئیس دولت اصلاحات در مصاحبه با روزنامه آرمان در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر اینکه «برخی تئوریسینهای اصلاحطلب از حضور مشروط در انتخابات سخن میگویند. این در حالی است که قاطبه اصلی اصلاحطلبان با هرگونه ائتلاف در انتخابات آینده مخالف هستند. در شرایطی که احتمال ردصلاحیت چهرههای برجسته اصلاحطلب وجود دارد به نظر شما جریان اصلاحات باید با چه استراتژیای وارد انتخابات مجلس شود؟ » گفت: «بنده پیشبینی خود از انتخابات آینده را برای بزرگان جریان اصلاحات بیان کردهام و همان پیشبینی را برای شما نیز بیان میکنم. پیشبینی من این است که جریان اصلی اصلاحطلبی در انتخابات شرکت خواهد کرد. همچنین پیشبینی میکنم شخص رئیس دولت اصلاحات نیز در انتخابات شرکت خواهد کرد. با این وجود برخی طیفهای جریان اصلاحطلبی برای حضور در انتخابات شروطی را خواهند گذاشت. پیشبینی من این است که این شروط در نهایت عقیم خواهد ماند. در چنین شرایطی جریان اصلی اصلاحات در انتخابات شرکت خواهد کرد».
چندی پیش «عبدالله ناصری» مشاور رئیس دولت اصلاحات گفته بود، اگر اصلاح طلبان به صورت مشروط در انتخابات شرکت نکنند، «پفیوز سیاسی» هستند. همچنین «علی صوفی» وزیر تعاون دولت اصلاحات پیش از این گفته بود: «لیست دادن اصلاح طلبان، منوط به تایید صلاحیت ژنرال هاست».
این اظهارات در حالی مطرح شد که دیگر فعالین اصلاح طلب، تاکید کردند که حضور مشروط در انتخابات و حتی تحریم انتخابات، بی ثمر است و نتیجه معکوس در بر دارد.
در همین رابطه، «صادق خرازی» از فعالین اصلاح طلب چندی پیش گفته بود: «در جامعه سیاسی ایران سناریو مشارکت مشروط جواب نمیدهد. حاکمیت کشور ما مبتنی بر رأی تودههای مردم است و هنوز نظام و حاکمیت قدرت بالایی را در بین لایههای اجتماع و اکثریت مردم دارد. زمانی میتوان این چانه زنیها را در ادبیات سیاسی کشور مطرح کرد که حاکمیت و نظام سیاسی فرآیندی از تصمیم سازی مردم نباشد؛ اما در کشور ما اینطور نیست. به نظر من آنطور که آقای حجاریان مطرح کرده، حاکمیت هیچ شرطی را نه تنها نمیپذیرد، بلکه اینگونه شعارها باعث میشود فاصله بین اصلاح طلبان و حاکمیت بیشتر شود. از سویی این سناریو حتی اقبال عمومی اصلاح طلبان را ندارد و نمیتواند به نتیجه برسد».
**گلایه روزنامه اصلاح طلب از رویکرد غیرکارشناسی دولت در انتشار آمارهای اقتصادی
روزنامه دنیای اقتصاد در مطلبی با عنوان «توقیف آمار» نوشت: «متاسفانه هر زمان که اقتصاد ایران در شرایط بحرانی قرار میگیرد، مقامات کشور دستور عدم انتشار آمار را صادر میکنند و آن را از معرض دید فعالان و تحلیلگران اقتصادی پنهان میکنند. همچون بیماری که در اتاق سیسییو قرار دارد و علائم حیاتی وی در اختیار پزشکان معالج و همراهان بیمار قرار نمیگیرد و هیچکس به درستی نمیداند که آیا بیمار در دقایق آینده فوت خواهد کرد یا موفق شده است از این بیماری مهلک جان سالم به در ببرد. بهعنوان مصادیق عینی میتوان به دوران جنگ در دهه ۶۰، شروع تحریمها از ابتدای دهه ۹۰ و همچنین خروج آمریکا از برجام از سال گذشته اشاره کرد که همواره بخشهایی از اطلاعات آماری از دید افکار عمومی پنهان مانده است.
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «اعلام گزینشی آمار بر مبنای اهداف سیاسی، آنچنان شهرت سیاستگذار را در معرض خطر قرار میدهد که آمار اعلامی حتی اگر با دقت فراوانی تهیه شده باشد، از سوی افکار عمومی مورد تردید قرار میگیرد و حتی پس از دستور رفع توقیف از همه آمارهای اقتصادی، باز هم مردم تصور میکنند که این بار هم کاسهای زیر نیمکاسه است و آنچه بیان میشود، یا واقعیت ندارد یا همه واقعیت نیست. برای مثال از آبان سال گذشته اطلاعات شاخص قیمتها از سوی بانک مرکزی به پشت پرده رفته است؛ در حالیکه همین آمار از سوی مرکز آمار بهطور مرتب و هر ماه اعلام میشود؛ بدون آنکه مشخص شود، حتی اگر اهداف سیاسی هم در میان است، دلایل این استاندارد دوگانه چیست».
«فرشاد مومنی» کارشناس اقتصادی حامی دولت چندی پیش گفته بود: «ما در نظام آمار و اطلاعات با عدم شفافیت روبرو هستیم که با دستکاری آمار مسائل خطیر و مهم قابل تفسیر است...این چه حکمتی است که بانک مرکزی و سازمان آمار یک در میان درباره دادههای معین و مهم مانند رشد اقتصادی بدون مشخص کردن اجزا ادعایی میکنند و هر بار یکی از آنها گزارشی منتشر میکند و یکی دیگر سکوت پیشه میکند...مقامات اجرایی چنان گزارشهایی میدهند که گویی رشد اقتصادی در ایران رتبه نخست جهان است که البته در شکل صوری نامربوط نیست، اما پشت آن ماجراهایی دارد که قابل تامل هستند».
روحانی در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ گفته بود ملاک وضعیت اقتصادی، جیب مردم است، نه آمارهای دولتی. کارشناسان معتقدند که دولت روحانی در زمینه ارائه آمارهای اقتصادی به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی ارائه نداده است.