فیلم Christopher Robin ساخته‌ی مارک فروستر؛ امروز، امروزه

فانتزی احساسی و دوست داشتنی Christopher Robin یکی از جدید ترین لایو اکشن هایی است که اگر بدانید داستانی اقتباسی دارد بیشتر علاقمند به دیدنش می شوید. انیمیشن وینی پو Winnie-the-Pooh که در شرکت والت دیزنی ساخته شده بود اکنون به یک فیلم زیبا و با احساس با نام Christopher Robin تبدیل شده است. کارگردانی این فیلم را Marc Forster به عهده داشته است. برای تحلیل و بررسی این فیلم با نت نوشت همراه باشید.

فیلم Christopher Robin

امروز، امروزه

در مورد فیلم Christopher Robin ساخته Marc Forster باید بگوییم که در این فیلم با کاراکترهای عروسکی از جمله پو و دوستانش مواجه هستیم که بیش از ۹۰ سال از زمان خلقشان گذشته و نسل‌های زیادی با آن ها خاطره دارند. شخصیت هایی که همبازی کودکی های کریستوفر رابین بوده اند. حال سال ها از آن زمان گذشته کریستوفر به میانسالی رسیده، خانواده تشکیل داده، موفقیتی نسبی دارد اما با این حال احساس خوشحالی نمی کند. او که کودک شاد سال های دور بوده در حال حاضر مردی غمگین اسیر در یکنواختی زندگی است.

صداپیشگان در فیلم Christopher Robin سنگ تمام گذاشته‌اند. دوبلور شخصیت وینی پو یعنی جیمی کامینگز سال‌هاست که به این کاراکتر جان داده و بیش از سی سال است که صدای وینی پو و تیگر را با صدای گرم و بامزه او شنیده می‌شود.

کریستوفر رابین در ریتمی تند، پر انرژی و هیجان‌آور که حتی برای چند ثانیه هم بدون خستگی، پروسه‌ درگیری شخصیت اصلی فیلم با روزمرگی‌های بزرگ‌سالی‌اش را به تصویر می‌کشد. این فیلم روایتگر جهانی است که تنها شخصیت‌های اصلی‌اش یک مرد، خانواده‌ی او و عروسک‌هایی سخن‌گو درون جنگل هستند.

سال گذشته فیلمی با نام خداحافظ کریستوفر رابین ساخته شد که داستان نویسنده‌ اصلی کتاب‌های وینی پو یعنی الن الکساند میلن (به اختصار آ.آ میلن) را روایت می‌کرد و یک فیلم بزرگسالانه درباره‌ کنکاش ذهنی این نویسنده و چگونگی خلق قهرمانانش و تعامل او با فرزندش، کریستوفر رابین (منبع الهام داستان‌ های او) بود.

حال بعد از گذشت یک سال فیلم دیگری مزین با نام کریستوفر رابین روانه‌ی سینماها شده که از آن حال و هوای جدی دور شده و اثری فانتزی درباره‌ی خود وینی پو و دوستانش و صاحبشان، کریستوفر رابین است. کریستوفر رابین واقعی پسر آ.آ میلن بود و عروسک‌های او که در دوران تنهایی‌اش تنها دوستان او بودند، باعث ایجاد جرقه‌هایی در ذهن پدر نویسنده‌اش شد و او را تبدیل به نویسنده‌ای بزرگ کرد.

بیشتر بخوانید: فیلم Animal kingdom به کارگردانی David Michod ؛ مافیای حیوانی

سال گذشته فیلمی با نام خداحافظ کریستوفر رابین ساخته شد که داستان نویسنده‌ اصلی کتاب‌های وینی پو یعنی الن الکساند میلن (به اختصار آ.آ میلن) را روایت می‌کرد و یک فیلم بزرگسالانه درباره‌ کنکاش ذهنی این نویسنده و چگونگی خلق قهرمانانش و تعامل او با فرزندش، کریستوفر رابین (منبع الهام داستان‌ های او) بود.

خانه‌ جنگلی آن ها و عروسک‌های کریستوفر و روابط زناشویی میلن و … همگی دست به دست هم داد تا یکی از بزرگترین کتاب‌های کودک تاریخ به نام وینی پو نوشته شود و غم سال‌های بعد از جنگ جهانی را از دل کودکان دنیا بزداید.

درباره فیلم Christopher Robin باید گفت که سینمای فانتزی بی شک سینمای جذابی است. سینمایی که چند ساعتی مخاطب را از دنیای تلخ و شیرین واقعی معاصر بیرون می‌کشد او را غرق در رویا و زیبایی که همگام با لطافت است می‌کند و باعث دمی آسایش او می‌شود. بی شک مخاطب بزرگسالی که از زندگی یکنواخت روزمره خسته شده با این فیلم به شدت همذات پنداری می‌کند و درصدد بازگشت به شادی های دوران کودکی اش بر می‌آید.

بیشتر بخوانید: فیلم Hugo هوگو کاری از مارتین اسکورسیزی

سینمای جذابی است. سینمایی که چند ساعتی مخاطب را از دنیای تلخ و شیرین واقعی معاصر بیرون می‌کشد او را غرق در رویا و زیبایی که همگام با لطافت است می‌کند و باعث دمی آسایش او می‌شود

مارک فاستر در مقام کارگردان خیابان های لندن را شلوغ و سرشار از خستگی ترسیم می‌کند. در مقابل خانه‌ی ییلاقی کودکی کریستوفر و جنگل اطراف آن سرشار از رنگ و زندگی است. گفتنی است فاستر در زمینه‌ی شخصیت پردازی فیلم بی نقص عمل نمی کند. عروسک‌های زنده‌ی حاضر در جنگل، هر کدام یک ویژگی به خصوص و جذب‌کننده دارند که همیشه آن‌ها با تاکید بر روی همان ویژگی به شکلی خواستنی به تصویر کشیده شده اند ولی نقش‌آفرینی آن‌ها در داستان این فیلم، فقط در قالب یک گروه بزرگ، معنی پیدا کرده است.

ویلی پو، جغد، تایگر و همه‌ این کاراکترها که تنها نماینده‌ی فانتزی در فیلم هستند، بیشتر از آن که بخواهند تبدیل به نمادهای متفاوتی بشوند، صرفاَ یک عنصر ساده برای قدم گذاشتن کریستوفر به دنیای کودکی‌اش به شمار می‌روند. این عدم پرداختن به شخصیت ها در مورد دختر و همسر کریستوفر هم صدق می‌کند.

فیلم آن چنان که باید به بیان شخصیت آن ها نمی پردازد و کاراکتر آن ها تا حد زیادی ناشناخته می‌ماند. در مقابل مک‌گرگور کریستوفر را طوری بازی می‌کند که انگار واقعا در کودکی با این عروسک‌ها سر و کار داشته است و حالا در بزرگ‌سالی، به سختی می‌تواند مجدداَ پایش را به جهان آن‌ها بگذارد.

بیشتر بخوانید: فیلم Hostiles ساخته‌ی Scott Cooper ؛ تاریخی از خشم های بی پایان

فیلم آن چنان که باید به بیان شخصیت آن ها نمی پردازد و کاراکتر آن ها تا حد زیادی ناشناخته می‌ماند.

در تحلیل فیلم Christopher Robin باید گفت که فیلم تا حدی به ستایش زندگی در حومه‌ی شهر و همین طور تقبیح زندگی در پایتخت و شهرهای بزرگ هم می‌پردازد این تفاوت خلق و خوی کریستوفر در این دو نقطه هم خود گویای صحت این موضوع است.

بد نیست درمورد فیلم Christopher Robin اشاره کنیم وقتی در یکی از قسمت‌های پایانی فیلم، پو از کریستوفر می‌پرسد «امروز، چه روزیه؟» و کریستوفر هم می‌گوید «امروز، امروزه». پو هم جواب ساده و در عین حال پیچیده‌ای دارد: «اوه، روز محبوبم». این بی شک گویای زندگی در حال است. حالی که انسان ها برای رسیدن به آینده مادام در حال فرار از آن هستند.

ارزشمندی انجام ندادن هیچ‌کار در طول روز که بارها از زبان خرس عسل‌دوست داستان بیان می‌شود، درباره‌ی فعالیت نکردن نیست. درباره‌ی آن است که بعضی مواقع زندگی واقعاَ در هیچ‌ کاری نکردن تعریف می‌شود، در لذت بردن از اوقات روزمره.

صداپیشگان در فیلم Christopher Robin سنگ تمام گذاشته‌اند. دوبلور شخصیت وینی پو یعنی جیمی کامینگز سال‌هاست که به این کاراکتر جان داده و بیش از سی سال است که صدای وینی پو و تیگر را با صدای گرم و بامزه او شنیده می‌شود.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

سریال Friends: رویارویی با جهان واقع و زمان حال

فیلم مالنا Malèna؛ تنها زنی را فراموش نخواهم کرد که از من نپرسید… مالنا!

فیلم The Spacewalker: ما اینجا هستیم تا دستورات را دنبال کنیم نه رویاهایمان را!