فیلم شنل ساخته‌ی حسین کندری

فیلم شنل به کارگردانی حسین کندری، نویسندگی حمیدرضا بابابیگی و تهیه‌کنندگی علیرضا شجاع نوری است که در سال ۱۳۹۵ ساخته شده است. شنل فیلمی بی سر و صدا و حاشیه است که اولین بار در جشنواره‌‌ی فجر به نمایش درآمد. بازیگرانی چون باران کوثری، رضا بهبودی و بهار کاتوزی در این فیلم ایفای نقش می‌کنند. داستان فیلم از جایی آغاز می‌شود که “صحرا” (باران کوثری) که یک پرستار است با خبر مرگ شوهرش مواجه می‌شود. صحرا با دختر کوچکش که از شوهر قبلی است زندگی می‌کند.

فیلم شنل ساخته‌ی حسین کندری

پس از مرگ شوهر صحرا، اوضاع زندگی او از نظر قانونی دچار مشکل می‌شود و این اتفاق به دلیل ماجراهای پنهان زندگی صحرا است که در فیلم آرام آرام متوجه آن‌ها می‌شویم. داستان فیلم پر از تعلیق و اتفاق و سوال است. به همین دلیل ریتم داستان سریع تر شده است. در واقع می‌توان گفت داستان شنل قصه زنی تنهاست که از ترس برملا شدن رازهایش پنهان کاری می‌کند و چاره‌ای هم ندارد.

اما شاید یکی از نقاط قوت فیلم شنل شخصیت پردازی آن است. صحرا زنی که در یک مخمصه‌‌ی پیچیده افتاده است، مانند آنچه ما اغلب از یک زن تنها تصور می‌کنیم مستاصل نیست و حتی یکبار هم دست به التماس و گریه نمی‌زند. او حتی در جاهایی که شاید مصلحتش هم باشد زیر بار حرف زور نمی‌رود و رفتار و روش ویژه‌‌ی خود را حفظ می‌کند.

داستان فیلم شنل مداماً اوج می‌گیرد و چنان تعلیق مناسب و نفس‌گیری دارد که در تمام لحظات تماشاگر را مشتاق تماشای ادامه داستان نگه می‌دارد. شخصیت طاهر نیز به کمک بازی رضا بهبودی توانسته است بسیار موثر عمل کند تا جایی که طاهر در جاهایی از فرط پیچیدگی می‌تواند مخاطب را به وحشت بیندازد.

بیشتر بخوانید: فیلم رگ خواب اثر حمید نعمت الله “سیاهی سفیدی و اندوه طوفان”

پوستر فیلم شنل به کارگردانی حسین کندری

این پیچیدگی شخصیت‌ها آرام آرام اتفاق می‌افتد و این بر خلاف فیلم هایی است که از ابتدای فیلم تلاش می‌کنند به مخاطب القا کنند که با یک شخصیت پیچیده و چند بعدی طرف هستند و این امر را با گریم و لحن ممکن می‌دانند اما در نهایت شخصیت‌ها در سطح باقی می‌مانند.

طاهر کار خاصی نمی‌کند. اما با همان بازی کنترل ‌شده و نگاه ترسناکش کاری می‌‌کند که او را تا مدت‌ها فراموش نکنیم. صحرا هم با این ‌که در برابر طاهر در موضع ضعف قرار دارد شخصیتی عجیب است. او حتی حاضر نیست به درستی از کسی کمک بگیرد و حتی گاهی لج آور می‌شود. صحرا زنی است که در زندگی‌اش فقط دروغ گفته و همه چیز را پنهان کرده تا به یک زندگی سعادت‌مند برسد.

داستان فیلم شنل مداماً اوج می‌گیرد و چنان تعلیق مناسب و نفس‌گیری دارد که در تمام لحظات تماشاگر را مشتاق تماشای ادامه داستان نگه می‌دارد.

در کل تمام آدم‌های فیلم شنل به فکر نفع خودشان هستند. نویسنده فیلم‌نامه شَنِل این موضوع را اثبات می‌کند که از یک خط قصه تکراری می‌توان چه بهره‌برداری درستی کرد. اصلاً احتیاج به متفاوت نمایی نیست. اگر داستان خوبی داشته باشیم کافیست آن را بدون هیچ کار عجیبی روایت کنیم.

موفقیت شَنِل علت خاصی ندارد. فقط به سینما به عنوان یک مدیوم مستقل اعتماد می‌کند و همین اعتماد هم هست که فیلم را در مسیر موفقیت قرار می‌دهد. شنل شاید روایتی از گوشه‌های پنهان زندگی آدم است شبیه خیلی از ما انسان‌های دنیای واقعی، اما عمق آن متفاوت است. دیالوگ آخر طاهر(رضا بهبودی) این عبارت است:

خیلی طول میکشه باور کنی که دیگه منو نمی‌بینی. شنیدی چی گفتم صحرا؟

این دیالوگ کلیدی شاید کل فیلم شنل را در خود خلاصه کرده است. اینکه هر لحظه و هرجا ممکن است ما طاهر را ببینیم و همین طور دیگر شخصیت‌های فیلم را. شنل که فیلمی بی حاشیه بوده است حین اکران با فیلم‌های پر سرو صدایی چون “زرد” و “خفگی” هم زمان اکران شده بود.

بیشتر بخوانید: فیلم درباره الی کاری از اصغر فرهادی

هنرنمایی باران کوثری در فیلم شنل ساخته‌ی حسین کندری

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

یک روز بخصوص ساخته‌ی همایون اسعدیان

اجاره نشین ها ساخته‌ی داریوش مهرجویی

فیلم گزارش ساخته‌ی عباس کیارستمی؛ گزارشی از فروپاشی یک زندگی زناشویی