میرزا غلامرضا خوشنویس، یک قرن متمایز از دیگران است

سید مجتبی حسینی، روز یکشنبه درحاشیه بازدید از نمایشگاه آثار میرزا غلامرضا اصفهانی، گفت: این هنرمند از نامداران عرصه خوشنویسی است که نمایش آثار و فعالیت های این هنرمند با توجه به شرایط و مشخصه های اجتماعی، فرهنگی زمان قاجار در روزگار امروز ضرورت و اهمیت دارد و می تواند برای هنرمندان و پژوهشگران و مورخان هنر قابل تامل باشد.

در نامگذاری این هنرمند چنین نقل شده است: غلامرضا اصفهانی از بزرگان خوشنویسی سده ۱۳ هجری قمری است. پدرش میرزاجان که به کسب قنادی اشتغال داشــــت از اصفهان به تهران آمد و به علت اینکه اولاد ذکوری نداشت در سالی که به مشهد مقدس جهت زیارت حضــــرت رضا علیه السلام مشرف گردید استدعای پسری کرد که دعایش مستجاب شد و به واسطه همین نام وی را غلامرضا نهاد. در جوانی خطش مورد توجه محمدشاه قاجار قرار گرفت و به تعلیم فرزندان او پرداخت. در زمان ناصرالدین شاه نیز به همین وظیفه اشتغال داشت.

معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، افزود: برگزاری این نمایشگاه و انتشار کتاب میرزا غلامرضا که محصول سال ها تتبع و پژوهش و دغدغه زنده یاد دکتر مظفر بختیار است، نقش موثری در معرفی یکی از مهمترین هنرمندان و بخشی از تاریخ فرهنگ وهنر ایران دارد.

حسینی افزود: شناخت هنرمندان دیروز و ثبت فعالیت ها و آثار آنان یک ضرورت است که بی تردید می تواند برای فرهنگ و هنر امروز ما دستاورهایی داشته باشد، هرچند هنرمندان با آثارشان همیشه ماندگارند.

حسینی در ادامه گفت: میرزا غلامرضا از هنرمندان شاخص خوشنویسی نستعلیق و شکسته است و آثار او در یک قرن پیش ساختار و ترکیب بندی متمایزی داشت. میرزا غلامرضا تمام اقلام خط نستعلیق را از شش دانگ کتیبه تا غبار استادانه می نوشت. و چنان با اعتماد به نفس قلم بر صفحه کاغذ رانده که کمتر کسی در این عرصه به پایه او رسیده است.

وی ادامه داد: علاوه بر نستعلیق خط شکسته را نیز در صحت و استواری می نوشت و بعضی قطعات درویش عبدالمجید را نظیره نویسی کرده است. سال وفات او را مهران ۱۳۰۴ ق ذکر می کند که به نظر می رسد درست تر از تاریخ های دیگر باشد.

آثار و قطعات و مرقعات زیبایی از وی به یادگار مانده که معروف ترین آنها نگارش بسیاری از کتیبه های مدرسه سپهسالار است که در نهایت استادی است

در نقد آثار این هنرمند آمده است: اگرچه میرزا غلامرضا در قلم خود از چاشنی استواری و استحکام و قدرت دست بهره مند است ولی حشو و اضافاتی نیز در خط خود دارد که البته این حشو و اضافه در اتصالات و بعضی حروف و کلمات در آثـــــــــار سیاه مشقی و کتیبه نگاری که عظمت خاص خودش را دارد کاملاً منطقی است.

میرزا غلام رضا اصفهانی الاصل در سال ۱۲۴۶ در تهران چشم به جهان گشود و در سال ۱۳۰۴ دار فانی را وداع گفت و پیکرش را در صفائیه شهرری به خاک سپردند.

نمایشگاه آثار خوشنویسی میرزا غلامرضا اصفهانی تا ۲۰ آذر در گالری آریانا به نشانی الهیه،انتهای خیابان مریم شرقی،ابتدای خیابان فرشته(شهید فیاضی)،شماره ۹ برپاست.