گفت‌وگوی کمتر منتشره شده با مرحوم سیدقاسم موسوی‌قهار

سیدقاسم موسوی‌قهار، صاحب صدای ماندگار در مناجات‌خوانی که با دعای سحرهای ماه مبارک رمضان میان عامه مردم شناخته می‌شد، پس از تحمل بیماری سرطان درگذشت. موسوی قهار، مداح و قاری که مردم ایران صدایش را سال‌ها از رادیو و تلویزیون شنیده بودند، در 71 سالگی دار فانی را وداع گفت.

به گزارش فانوس، سیدقاسم موسوی‌قهار، صاحب صدای ماندگار در مناجات‌خوانی که با دعای سحرهای ماه مبارک رمضان میان عامه مردم شناخته می‌شد، پس از تحمل بیماری سرطان درگذشت. موسوی قهار، مداح و قاری که مردم ایران صدایش را سال‌ها از رادیو و تلویزیون شنیده بودند، در 71 سالگی دار فانی را وداع گفت.

موسوی‌قهار که مدت‌ها از سرطان حنجره رنج می‌برد، پس از عفونت در مجرای تنفسی در بیمارستان امیراعلم تهران بستری شد و در حالی که خانواده او درصدد حل مشکلات مالی برای تأمین مخارج بیمارستانی بودند، چشم از جهان فروبست. موسوی‌قهار پس از درگذشت «سیدجواد ذبیحی» که بهترین مناجات‌خوان رادیو ایران در سال‌های پیش از انقلاب بود، به رادیو راه یافت و به بهترین دعاخوان و مناجات‌خوان صداوسیمای جمهوری اسلامی تبدیل شد.

وی تمام ادعیه روزهای هفته، ایام ماه مبارک رمضان، ابوحمزه ثمالی، دعای سحر و زیارت و دعاهای مختلف را خواند که در طول چند دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی از رسانه‌ ملی پخش شده است. موسوی‌قهار در زمره بهترین قاریان ایرانی و مداحان و ذاکران حسینی هم بود و مجالس ترحیم و محافل و هیأت‌های مذهبی گوناگونی را در سراسر ایران اداره می‌کرد.

او همچنین بارها در کشورهای دیگر به زبان‌های فارسی و عربی به اجرای برنامه پرداخته بود که ایرانیان مقیم اروپا و آمریکا، خاطرات فراوانی از مداحی‌های او در وصف مولای متقیان علی(ع) دارند.

بخشی از گفت‌وگوی کمتر منتشره نشده با مرحوم سیدقاسم موسوی‌قهار را در اینجا بخوانید.

* شما مقابل امام خمینی(ره) سرودی قرائت کردید که تأثر حضرت امام را برانگیخته بود؛ آن سرود برای چه کسانی خوانده شد؟
بله! من توفیق داشتم محضر حضرت امام و مقام معظم رهبری نیز قرائت دعا، مداحی و... داشته باشم. اتفاقا در دیدار اخیر جامعه قرآنی با مقام معظم رهبری حضور داشتم. ایشان نیز به حقیر لطف دارند و هر بار که خدمت می‌رسیم با اظهار لطفی که می‌کنند، به ما انرژی و شوق فراوانی تزریق می‌کنند. اما درباره‌ سرود «شهید من» که در محضر امام خواندم؛ من قبلا این سرود را برای شهدا خوانده بودم ولی هیچ‌گاه در جایی پخش نشده بود. آن دوره هم زمانی بود که مردم فوج فوج به جبهه اعزام می‌شدند و حال و هوای کشور متفاوت از همیشه بود. در جماران هم عمدتا برادران ارتشی برای اعزام به جبهه حاضر شده بودند و این سرود را خواندم که اتفاقا بیت «من سرباز روح‌الله/ که پیوستم به جندالله» را هم در آنجا اضافه کردم.

* تا حالا شده کسی از تأثیر صدای شما و منقلب شدنش بگوید؟
بله! تعداد بسیاری وجود داشته و البته از گفتن آن باک دارم اما در این مساله لطف خدا بسیار شامل حال من می‌شود. فردی بود که بعد از منبر آمد گفت من نه عقیده‌ای به دین داشتم و نه نماز اما بعد از شنیدن صدای شما، زندگی‌ام تغییر کرد. یا زنی بعد از تماس‌های پیاپی با دوستان و آشنایان شماره من را پیدا کرد و گفت: فقط می‌خواستم این را به شما بگویم که همسرم نمازخوان نبود و اعتقاد چندانی به دین نداشت، سر سفره ناهار، زمانی که دعای فرج شما را شنید، ناگهان منقلب شد و موقع غذا خوردن اشک از چشمانش جاری شد و بعد از آن نمازخوان و مومن شده است. در شهرستان مهدی‌شهر استان سمنان در مراسم ختم یکی از دوستان، من روی منبر رفتم و از مولا علی(ع) خواندم و جوانی از اهل تسنن به تشیع گروید. جالب آن است که الان نیز عمدتا با اکثر این افراد ارتباط دارم.

* شما با مرحوم صبحدل نیز ارتباط و همکاری داشتید؛ از ایشان و تاثیرشان بر مکتب ادعیه‌خوانی بفرمایید.
خدا خیرتان بدهد که از ایشان یاد کردید. خدا ایشان را رحمت کند. ایشان به معنای واقعی کلمه «تک» بودند. ذوق و خلاقیت ایشان در ادعیه‌خوانی سرشار بود. انسان وقتی می‌رود در جایی و به قرائت دعا می‌پردازد، همزمان از واکنش مخاطبان تاثیر می‌پذیرد، یک نگاه نامانوس حال آدم را می‌گیرد و نمی‌تواند بخواند اما ایشان با نگاهش من را راه می‌انداخت و انگیزه و شوق فراوانی در حین خواندن به من می‌داد. مرحوم صبحدل، معلمی بود که هدایت می‌کرد و آنقدر دلسوز بود که حتی به خانه مداحان، خوانندگان و مناجات‌خوان‌ها می‌رفت تا به ضبط برنامه‌ها بپردازد. از شعرا تا مداحان و خوانندگان همه از او تمجید می‌کنند.

* در کنار ادعیه‌خوانی دیگر به چه فعالیتی در عرصه‌ هنردینی مشغول هستید؟
من علاوه بر ادعیه‌خوانی، مداحی هم می‌کنم و خدا توفیقی داده است تا طبع شعر و تغزلم هم روان باشد. 3 جلد کتاب شعر دارم که اتفاقا همین الان، کتاب «نسیم سحر» در مقابل من است.

* امکانش هست شعری از آن را برای‌مان بخوانید؟
امشب بیا یک لحظه در خلوتگهی، خلوت کنیم
آنچه به خلوت کرده‌ایم، آماده جلوت کنیم
درمان درد عاشقی، اشک است وصل روی یار
با اشک عشق و عاشقی، معشوق را دعوت کنیم
آید مشامم بوی یار، امشب بیا در کوی یار
یک لحظه رو در روی یار، در خلوتی صحبت کنیم
برگو تو با نامحرمان، اینجا سوی محرمان
این محفل نامحرمان، پاکیزه و خلوت کنیم
لطف خدای «قهار» برعاشقان پیوسته یار
دل را برای وصل یار، آماده وصلت کنیم

منبع:وطن امروز

فرهنگی و هنری

گفت‌وگوی کمتر منتشره شده با مرحوم سیدقاسم موسوی‌قهار

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته