تورم لبهای کوچک واژن، علت چیست؟

لابیا در ناحیه تناسلی قرار دارد، که قسمت خارجی اندام تناسلی یک زن است. لابیا کلیتوریس، واژن، و مجرای ادرار را از عفونت و آسیب محافظت می کند. شرایط مختلفی می تواند باعث ایجاد تورم، از جمله عفونت و کیست در این قسمت شود. لابیا گاهی به عنوان لب های واژن نامیده میشود. دو جفت لابیا وجود دارد: لابیای ماژور یا بزرگ در خارج از مهبل (واژن) و لابیای مینور یا کوچک، که درون شکاف پوستی است که به مهبل (واژن) ختم می شود.

لب بیرونی گوشتی ولوا به عنوان لابیا ماجورا شناخته می شود. لب های درونی - که معمولا راه به ورودی واژن شما دارند - لابیا مینورا نامیده می شود.

سوزش، خارش، تورم، قرمزی، ترشح غیر طبیعی واژن و درد، از علائم تورم لابیا به شمار می روند.

پزشک ممکن است برای درمان تورم لابیا، کرم های استروئیدی را تجویز کند. پروبیوتیک ها، کمپرس سرد، استفاده از سیر و سرکه سیر هم جزو درمان های خانگی به شمار می روند. برای پیشگیری از تورم لابیا نیاز است تا مراقبت های بهداشتی لازم را انجام دهید.

علائم تورم لابیا

علاوه بر تورم لابیا، علائم زیر ممکن است بتواند در تشخیص عفونت یا مشکلات پزشکی دیگر در این خصوص کمک کند:
- احساس گرما در اطراف ناحیه تناسلی
- دست انداز روی لب های واژن
- سوزش
- خارش
- درد
- قرمزی
- بوی قوی یا ضعیف از مهبل (واژن)
- ترشح غیر طبیعی واژن

علل تورم لابیا
علل شایع لب های متورم شده واژن عبارتند از:
عفونت مخمر
اکثریت زنان - تقریبا ۷۵ درصد - حداقل یک بار در طول زندگی خود عفونت مخمر را تجربه می کنند. نشانه های عفونت مخمر عبارتند از:
- سوزش
- خارش
- ورم
- ترشحات سفید که ممکن است ضخیم و ناهنجار باشد
شرایطی که خطر ابتلا به عفونت مخمر را افزایش می دهد شامل بارداری، دیابت کنترل نشده و سیستم ایمنی ضعیف است. بعضی از داروها، از جمله استروئید ها، آنتی بیوتیک ها و قرص های ضد قرص خوراکی، خطر عفونت را افزایش می دهند.

واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریایی (BV) حدود ۳۰ درصد از زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد و ناشی از عدم تعادل باکتری در واژن است. علائم شامل لب های تحریک شده، ترشحات سبز یا خاکستری و بوی ماهی مانند است. با این حال، بسیاری از زنان با وجود عدم تعادل باکتریایی ممکن است چنین علائمی را تجربه نکنند.
فاکتورهایی که خطر ابتلا به BV یا واژینوز باکتریایی را افزایش می دهند عبارتند از:
- دوش گرفتن
- داشتن شریک جنسی جدید
- داشتن شرکای جنسی متعدد

تریکومونیاسیس (Trichomoniasis)
این عفونت منتقله از راه جنسی (STI) حدود ۳ درصد از زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از زنان مبتلا به عفونت علایم خاصی را تجربه نمیکنند. علایمی که ممکن است بروز کند:
- تحریک و خارش ناحیه تناسلی
- ادرار دردناک
- لگن متورم
- بوی واژن
- ترشحات زرد و سبز
داشتن سابقه STI و یا شرکای جنسی متعدد، خطر ابتلا به تریکومونیاسیس را افزایش می دهد.
آلرژی یا تحریک
اگر عفونت وجود نداشته باشد، ممکن است لبهای متورم ناشی از تماس با یک محصول تحریک کننده یا آلرژن ایجاد شود. موادی که ممکن است موجب تورم لابیا شوند عبارتند از:
- مواد شیمیایی موجود در پارچه
- عطر در مواد شوینده و صابون
- لاتکس در کاندوم
- اسپرم
کیست بارتولین

غدد بارتولین در هر دو طرف مدخل واژن قرار دارند. این غدد می تواند مسدود شود و باعث تورم در اطراف مهبل (واژن) شود. در حالی که این تورم معمولا علائم دیگری را ایجاد نمی کند، ممکن است منجر به عفونت و ایجاد درد شود. حدود ۲ درصد زنان کیست بارتولین را تجربه می کنند. این کیست ها معمولا در زنان در ۲۰ سالگی رخ می دهد و احتمال خطر با افزایش سن کاهش می یابد.

مقاربت جنسی

مقاربت جنسی بدون روانکاری مناسب - از خود واژن یا محصول روانکاری - می تواند اصطکاک ایجاد کند. این اصطکاک می تواند به قسمت واژن و لگن آسیب برساند و منجر به تورم و ناراحتی شود.

تشخیص تورم لابیا
علت لب های متورم واژن ممکن است به روش های مختلف تشخیص داده شود. یکی از موارد زیر ممکن است برای تشخیص علت لوبهای متورم مورد استفاده قرار گیرد:
- تاریخ و سابقه پزشکی و جنسی فرد
- لیست کامل علائم
- معاینه جسمی
- سواب واژینال
- نمونه بافت
- تجزیه ادرار

بسته به نشانه های فرد و نتایج اولیه آزمایش، ممکن است تست های بیشتری استفاده شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
زنان با بروز لوب های متورم باید به پزشک مراجعه کنند، در صورتی که تورم در طول زمان بدتر شود یا با هر یک از موارد زیر همراه باشد:
- توده یا برامدگی روی لب های واژن
- خارش
- درد که همچنان ادامه دارد یا شدید است
- بوی قوی از مهبل (واژن)
- ترشح غیر طبیعی واژن

درمان لابیای متورم
درمان لوب های متورم شده بستگی به علت اصلی بروز آن دارد. گزینه های درمان عبارتند از:
دارو و مداخله جراحی
کرم های استروئیدی ممکن است برای کسانی که تورم ناشی از آلرژی و یا رابطه جنسی دارند مفید باشد.
زنان مبتلا به عفونت مخمر ممکن است نیاز به داروهای ضد قارچی بدون نسخه یا تجویز پزشک داشته باشند که ممکن است به صورت موضعی یا به صورت خوراکی مصرف شود.
لوب های متورم ناشی از عفونت های باکتریایی مانند واژینوز باکتریایی یا تریکومونیاسیس می توانند با آنتی بیوتیک ها درمان شوند.
کیست های بارتولین همیشه به درمان نیاز ندارند. با این حال، برخی از آنها نیاز به آنتی بیوتیک ها، زهکشی جراحی، و یا حتی حذف از طریق جراحی دارند.
درمان های خانگی تورم لابیا
درمان های خانگی برای لوب های متورم شامل:
- کمپرس سرد:
اعمال یک کمپرس سرد روی لب های واژن می تواند تورم را کاهش دهد. این کمپرس را می توان چند بار در روز تکرار کرد.
- حمام سیتز:
کیست های بارتولین ممکن است در خانه با حمام سیتز درمان شوند. این حمام شامل نشستن در وان حمام پر از آب گرم است. گرفتن یک حمام سیتز چندین بار در روز، تا ۴ روز می تواند یک کیست کوچک را تشویق به تخلیه کند.
- پروبیوتیک ها:
برخی از تحقیقات نشان می دهد که مکمل های پروبیوتیک ممکن است عفونت های واژینال را درمان یا از بروز آنها جلوگیری کنند. همچنین مصرف منظم غذاهای غنی از پروبیوتیک مانند ماست طبیعی و کفیر ممکن است سودمند باشد.
- سرکه سیب:
نوشیدن ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب در یک لیوان آب تا سه بار در روز یک درمان خانگی برای عفونت های مخمر است.
- سیر:
به عنوان یک ضد قارچ طبیعی، سیر اغلب به عنوان راه حلی برای عفونت واژن شناخته می شود. اگر چه تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا استفاده از سیر موثر است لازم میباشد، اما یک مطالعه نشان داد که کرم واژنی ساخته شده با سیر و آویشن به عنوان یک داروی ضد قارچی برای عفونت های مخمر موثر است.
- کاهش مصرف شکر:
در برخی از عفونتهای مخمری مجدد، رژیم های غذایی با قند زیاد نقش دارند. بنابراین، هنگام بروز یک عفونت مخمر، بهتر است از مصرف شکر، غذاهای فرآوری شده و آب میوه اجتناب شود.
- از بین بردن آلرژن ها و تحریک کننده ها:
لوب های متورم شده ناشی از مواد خاص ممکن است پس از حذف آن ماده آلرژی زا و تحریک کننده برطرف شوند. این محصولات شامل صابون، مواد شوینده، لباس و مواد ضد بارداری می باشند.

جلوگیری از متورم شدن لب های واژن

چندین مرحله وجود دارد که فرد می تواند برای جلوگیری از بروز لابیای متورم انجام دهد، از جمله:
- مراقبت های بهداشتی مناسب
- استفاده از پد به جای تامپون
- پوشیدن لباس های شل
- پوشیدن لباس زیر پنبه ای
- پاک کردن واژن از جلو به عقب
- اجتناب از محصولات عطری
- استفاده از آنتی بیوتیک ها در صورت لزوم
- مصرف پروبیوتیک ها
- استفاده ازموانع ضد بارداری
- استفاده از روانکار در طول فعالیت جنسی