چاره ای جز خود درمانی و خود فرمانی نیست
شیوع کرونا به اوج خود، رسیده است ولی آمار وزارت صحت عامه و خدمات این وزارت نه دقیق است و نه قابل باور. مردم اکثرا به شفاخانه ها مراجعه نمی کنند، زیرا در شفاخانه ها هیچ کمکی به مریض های ابتلا به کرونا صورت نمی گیرد. کسانی که به شفاخانه...
شیوع کرونا به اوج خود، رسیده است ولی آمار وزارت صحت عامه و خدمات این وزارت نه دقیق است و نه قابل باور.
مردم اکثرا به شفاخانه ها مراجعه نمی کنند، زیرا در شفاخانه ها هیچ کمکی به مریض های ابتلا به کرونا صورت نمی گیرد. کسانی که به شفاخانه ها مراجعه کرده اند، همه شاکی و ناراضی اند.
در وضعیت کرونایی، هیچ سازمان دولتی از خود تدبیر و مدیریت نشان نداد، و هیچ کاری مثبت برای مردم انجام نشد. قرنطین شکسته ولی اگر هم نمی شکست، زیاد موثریت نداشت زیرا مشکلات دیگر آن قدر فراوان بود که کرونا خدا بیامرزی شود.
خیلی خانواده ها در جریان قرنتین گرسنه ماندند، ولی دولت چند نان خشک را به چند دلال و ارباب و وکیل کوچه و گذر هم دستان شان توزیع کرد. مدیریت کرونا اگر اینگونه باشد، آن به که هیچ نباشد. اما مردم باید تا حد امکان محتاط باشند، و تا آنجا که ممکن است فاصله های فیزیکی را رعایت کنند و نکات بهداشتی را از یاد نبرند.
چاره دیگری جز خود نگهداری و خود در مانی نداریم و در این میدان جنگ هر کسی از ما باید فرمانده و سر لشکر خود و فامیل اش باشد. سی و دو میلیون انسان خیلی راحت، در برابر یک خطر کشنده در صحرای به اسم افغانستان رها شده است. خدا میداند که چه آینده ای بدتری خواهیم داشت.
صفرمحمد مظفری