14 سال از حسرت بزرگ تیم ملی در نورمبرگ گذشت

هنوز هم نمی‌توان آن بازی را از یاد برد. هنوز هم با تماشای آن حسرت می‌خوریم که چرا در آن دیدار، حداقل یک امتیاز نگرفتیم. تیم ملی فوتبال ایران با هدایت برانکو ایوانکوویچ نخستین بازی خود در جام جهانی ۲۰۰۶ را ۱۴ سال قبل در چنین روزی مقابل مکزیک برگزار کرد.

ورزشگاه فرانکن اشتادیون شهر نورمبرگ بیش از ۴۰ هزار نفر را در داخل خود جای داده بود. روبرتو روزتی سرشناس و ایتالیایی قرار بود نخستین بازی گروه چهارم را سوت بزند. ایران با لباس یکدست قرمز و با ترکیب ابراهیم میرزاپور، رحمان رضایی، حسین کعبی، یحیی گل‌محمدی، محمد نصرتی، آندو تیموریان، جواد نکونام، علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، علی دایی و وحید هاشمیان به میدان آمده بود و در سوی مقابل مکزیک بازیکنان شناخته شده‌ای چون اوسوالدو سانچز، رافائل مارکز، خارد بورگتی، کارلوس سالسیدو و گونزالو پیندا را در ترکیب خود داشت. هدایت این تیم نیز بر عهده لاوولپه آرژانتینی بود.

ایران بازی را بهتر آغاز کرد. ارسال‌های مهدوی‌کیا حسابی مکزیک را به دردسر انداخته بود. یک بار هم کریمی از سمت چپ توپ را روی دروازه ارسال کرد که ضربه سر علی هاشمیان با واکنش دیدنی‌تر اوسوالدو سانچز همراه شد و به کرنر رفت. با این حال گل اول بازی در دقیقه ۲۸ برای مکزیک زده شد. یک ضربه ایستگاهی و یک حرکت تمرین‌شده که منجر به گلزنی عمر براوو شد. او در دهانه دروازه و دور از هاشمیان و میرزاپور تیمش را پیش انداخت. این گل بازیکنان ایران را مصمم‌تر کرد. تنها هشت دقیقه بعد کرنری از سمت راست برای ایران به دست آمد. مهدوی‌کیا توپ را به دهانه دروازه فرستاد. ضربه سر رحمان توسط سانچز برگشت داده شد اما در شلوغی محوطه جریمه، یحیی گل‌محمدی بود که با پا و در عجیب‌ترین شرایط ممکن توپ را به طاق دروازه فرستاد و همه چیز برابر شد. پنجمین گل ایران در تاریخ جام جهانی توسط شماره چهار باتجربه زده شد. نیمه نخست با همین نتیجه به اتمام رسید.

آن‌قدر برانکو تیمش را خوب آماده کرده بود که مطمئن بودیم با این بازی مکزیک را شکست می‌دهیم. حتی در ابتدای نیمه دوم نیز ابتکار عمل با ما بود اما کم کم ملی‌پوشان عقب نشستند. همین عقب‌نشینی، مکزیک را به زمین ما آورد. پاس رو به عقب برای میرزاپور ارسال شد. او مانند همیشه در کار با پا ضعیف بود. شوتش چند متر آنطرف‌تر به بازیکن مکزیک رسید اما ضربه سر این بازیکن به سمت رحمان رضایی رفت. رحمان در عین ناباوری نتوانست توپ را کنترل کند و زینیا صاحب توپ شد. یک پاس عمقی، براوو را با میرزاپور تک به تک کرد. در همین حین بار دیگر ابراهیم تعادلش را از دست داد تا خیلی راحت‌تر مهاجم شماره ۱۹ مکزیک دبل کند؛ در دقیقه ۷۶.

تنها سه دقیقه بعد نوبت به زینیای ۱۶۲ سانتی‌متری رسید تا اثبات کند تعویض طلایی بوده است. او که از ابتدای نیمه دوم به میدان آمده بود بعد از یک پاس گل، این بار با ضربه سر گل سوم را به ثمر رساند تا کار برای ایران تمام شود. هر سه تعویض مکزیک در ابتدای نیمه دوم و تا دقیقه ۵۲ بود و در روند کاری این تیم تاثیر مثبت گذاشت. در سوی مقابل حضور مهرزاد معدنچی و آرش برهانی چاره کار تیم ملی نبود. ما آن دیدار را در عین شایستگی با نتیجه سه بر یک باختیم و در نهایت به عنوان چهارمی گروه بسنده کردیم.