سرویس جهان مشرق - عدم دریافتی بیکاران آمریکایی علیرغم آن رخ میدهد که وزارت خزانهداری آمریکا ۱۴۶ میلیارد دلار در قالب کمکهزینه بیکاری طی مدت زمان سه ماهه منتهی به ماه مه پرداخت کرده است. دولت آمریکا در واکنش به شیوع ویروس کرونا اعلام کرده بود که هفتهای ۶۰۰ دلار در قالب کمکهزینه بیکاری پرداخت میکنند. هدف در واقع این بود که مردم در خانه بمانند و از گسترش ویروس ممانعت شود. اما این رقم کافی نیست. بر اساس گزارش بلومبرگ، طی این مدت باید در مجموع ۲۱۴ میلیارد دلار میان مردم آمریکا توزیع میشد.
جی شامبوگ اقتصاددان عضو اندیشکده بروکینگز در این باره میگوید:
«پول خیلی بیشتری باید توزیع میشد که توزیع نشده است.»
بیش از ۴۰ میلیون نفر در بحبوحه تعطیلی اقتصاد درخواست کمک هزینه بیکاری کردهاند. این رقم از جمله شامل ۸/۷ میلیون نفری میشود که بهعنوان پیمانکار مستقل در قالب برنامه کمک به بیکاران ناشی از همهگیری درخواست خود را ثبت کردهاند. همزمان، اقتصاددانان معتقدند ۸/۱ میلیون نفر دیگر نیز طی هفته گذشته درخواست مزایای بیمه بیکاری کردهاند و رقم ثبت شده نمایانگر نرخ بیکاری ۵/۱۹ درصدی است که بالاترین رقم از زمان رکود بزرگ به شمار میرود.
باب ردکلیف ساکن شهر موریستاون ایالت نیوجرسی در ماه مارس درخواست مزایای بیمه بیکاری کرد و اکنون تقریباً ۱۵۰۰۰ دلار طلبکار است. او چهار فرزند زیر هشت سال دارد و میگوید هنوز پولی دریافت نکرده است. او برای آنکه بتواند دوام بیاورد از بانک خواسته تا مهلت بازپرداخت وامش را سه ماه تمدید کند.
او در این رابطه اظهار داشت:
«هیچ پولی برایم باقی نمانده. تازه اوضاع من آنقدرها هم بد نیست، اما پولم ته کشیده است.»
در ضمن، بلومبرگ بر این باور است که مبلغی که باید به مردم پرداخت شود را کمتر از میزان واقعی برآورد کرده است.
برای مثال، در تگزاس ۶۵۰ هزار درخواست معوقه وجود دارد. حدود ۶/۲ میلیون درخواست نیز از ماه مارس به بعد در این ایالت ثبت شدهاند. این ایالت از طریق جابجا کردن دیگر کارگران بر آمار اشتغال خود افزوده و در عین حال به سمت کمک به مردم جهت یافتن شغل و بازگشایی ایالت معطوف شده است. بیست درصد کارگران فعال در بخش نفت و گاز در این ایالت درخواست کمک هزینه بیکاری کردهاند.
به گفته دیان سوانک اقتصاددان ارشد مؤسسه گرنت تورنتون، عدم تعمیم کمک هزینه بیکاری به کل کشور میتواند موجب طولانیتر شدن بحران شود. با اینکه کمک ۱۲۰۰ دلاری فعلاً به خانوادهها کمک کرده تا کرایه خانه خود را پرداخته یا مواد غذایی تهیه کنند، اما این رقم برای بسیاری صرفاً کمی بیش از حقوق یک هفتهشان است.
سوانک در این باره اظهار داشت:
«ما عملاً از اقتصادی حرف میزنیم که قرار است تا مدتهای مدیدی تنها با بخشی از ظرفیت خود به فعالیت ادامه دهد.»
ارنی تدسچی اقتصاددان سابق وزارت خزانهداری آمریکا که اکنون در مؤسسه ایوراسکور فعالیت میکند در این باره گفته است:
«راهبرد آمریکا بر روی کاغذ بسیار سخاوتمندانه است. اما این سخاوتمندی بر روی کاغذ اگر به هنگام نیاز تبدیل در جیب مردم به پول واقعی نشود، عملاً بیمعناست.»
این در حالی است که عدم پرداخت کمک هزینه به خانوادهها در بدترین زمان ممکن اتفاق افتاده است، آنهم در شرایطی که تنشهای نژادی گریبانگیر آمریکا شده و شورش و غارتگری گسترده در حال رخ دادن است.