نقشه ای برای فضای مجازی ! / رگ زدن دختران نوجوان بخاطر مشکلات اضطراب زا است نه فضای مجازی + فیلم

اینترنت – آسیب | به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، به تازگی گزارش تصویری ساخته و منتشر شده که در آن به موضوع خودآزاری دختران دبیرستانی شمال تهران پرداخته شده است. این خودآزاری با این شکل است که دختران به دلایل کنجکاوی، مد یا تجربه حسی غیرطبیعی ( از لحاظ جسمی ) دست خود را با تیغ زخم میکنند.

اگرچه این گزارش ویژگی های مثبتی داشت اما بار دیگر دستاویزی شده تا به موضوعات اجتماعی سهل انگارانه بپردازند و انگشت اتهام را یا از روی ناآگاهی و یا از روی قصد به سوی فضای مجازی بگیرند. مسئله ای اجتماعی که می تواند به هر وسیله در گروه هم سالان رواج پیدا کند، اما باز دستاویزی شد تا فضای مجازی متهم شود.

البته این اتهام به فضای مجازی موضوع ما نیست، بلکه اساس متهم کردن فضای مجازی را مدنظر قرار خواهیم داد. فضای مجازی آن چیزی است که به سبب تکنولوژی روز در دسترس گروه های مختلف سنی قرار گرفته است. نفس این پدیده ایجاب می کند که داد و ستد داده های خبری و علمی و ...را تسریع کند. اما از آنجا که این اطلاعات را برخی از متولیان خوشایند نمی دانند، مباحثی مانند سانسور، فیلتر مطرح می شودکه این روش ها هرگز راه حل نبودند. لازم به تذکر است که ما نمی خواهیم ارزش یا بی ارزشی این سامانه تکنولوژیک ( یعنی اینترنت) را اثبات یا نفی کنیم. همچنین نمی خواهیم از هیچ یک از نظرات دفاع کنیم. بلکه سوال این است: آیا چنین برخوردی با فضای مجازی خردمندانه است؟ آیا راهکارهای بهتری نیست؟ مثلا سواد رسانه ای .نت هست و ما باید مصونیت جامعه را با ایجاد سواد رسانه ای ایجاد کنیم تا امروز مردم ما در برخورد با داده های رسانه ها ( به ویژه تهاجمات) رفتار بهتری خواهند داشت.
محمدرضا عابدی، روانشاس در این خصوص با رکنا گفتگو کرده است.

عابدی به این پرسش که « آیا ممکن است دولتی بتواند اینترنت را خاموش کند؟» پاسخ داد: آنها باید بدانند که وقتی انسان ها از طریق علم امکانی را اکتساب می کنند، نمی توانند آن را از بین ببرند. حتی اگر شاهد موفقیت نسبی باشیم و جامعه بتواند واپسگرایی را تاب بیاورد، موقتی است. بی تردید جامعه به دسترسی پیدا کردن به دستاورد خود بازخواهد کرد.

در رابطه با اینترنت واپسگرایی پاسخگو نخواهد بود

وی افزود: باید توضیح دهیم که اینترنت چیست؟ اینترنت نیز مانند هر ابزار دیگری که به دست بشر اختراع یا ساخته شد، می تواند استفاده های سودمند و غیر سودمند داشته باشد. اینکه چگونه با این دانش بدست آمده انسان کار خواهد کرد، اینکه چه آموزشی لازم دارد تا از امکانات آن سود ببرد، موضوعی جدا است و البته، بعد از آنکه که متولیان امر فهمیدند که نمی توانند مردم را از داشتن چنین دستاوردی محروم کنند، بحث و واکاوی و اجرا می شود. اینترنت حاصل تلاش بشری است. انسان آن را با کوشش خلق و اکتساب کرده است. واپسگرایی در این رابطه پاسخ طولانی مدت نمی دهد.

باید سعی کنیم از نت استفاده بهینه کنیم ، نت حذف نخواهد شد

عابدی بیان کرد: زمانی سیب از درخت افتاد و انسان فهمید که زمین جاذبه دارد. همین رفتارها را شاهد بودیم. اما انسان از دانشی که کسب کرده بود دفاع کرد و در نهایت برای او سبب خیر شد.

وقتی که فهمیدیم زمین گرد است هم این چنین بود و این چنین واکنش هایی هم بودند که در نهایت دیدند که دیگر نمی شود به قبل از زمانی بازگشت که انسان نمی دانشت، جاذبه چیست . زمین گرد است و ... . اگر به آن تجربه ها نگاه می کردند، باید متوجه می شدند که بهترین راه آن است که سعی کنند، برای این تکنولوژی کاربری ایجاد کنند.

همچنین سعی کنند روش هایی را بررسی و تدوین کنند که افراد در برابر آسیب های آن مصون باشند. آنچه که با عنوان سواد رسانه ای مطرح می شود. باید تلاش کنیم که استفاده های بهینه از اینترنت باب باشد و هرگز نمی شود آن را حذف کرد.

اینترنت سبب نشده است که دختران بدن خود را خراشیده کنند

این روانشاس با تاکید بر اینکه « ممکن است آن چند نفر دختر رگ زدن را از نت یاد بگیرند یا صد جای دیگر. این دلیل مناسبی نیست که اینترنت را محکوم کنند» عنوان کرد: در نتیجه تفاوتی نمی کند که دختران رگ زدن را از کجا یاد بگیرند. اصل موضوع چیز دیگری است. آنها می توانستند از هر جای دیگری با این موضوع آشنا شوند و به همان دلیلی که الآن آن را رفتار می کنند، بی تردید رفتار می کردند.

مشکلات اضطراب زای اجتماعی سبب شد که دختران رگ بزنند

وی افزود: چرا دختران این کار را می کنند؟ چه آنها رگ زده باشند تا به اصطلاح حالت بی خودی را تجربه کنند، چه به سراغ مواد رفته باشند یا هر نوع آسیب دیگری، علت آشنایی با علت انجام کار یکی نیست. آنها ممکن است الگو را از کسی یا اینترنت بگیرند و به دلایل دیگری مبادرت به این رفتار کنند. علت نیاز به یک احساس تصنعی است. علل آن فرار از یک احساس نامطلوب است. علت آن فرار از موانع و مشکلات اضطراب زای زندگی است.علت اضطراب های اجتماعی هم که بحث گسترده ای است والبته قابل مشاهده که در بسیار مواقع هیچ ارتباطی با نت ندارد.
عابدی اشاره کرد: شما نت و رگ زدن را هم از صورت مسئله حذف کنید، خواهید دید که دختران ( یا نوجوانان به کل) برای کاهش اضطراب خود به حربه های دیگر متوسل می شوند . دنبال آن می گردند و حتما هم در یافتن آن موفق خواهند شد. آنها برای ایجاد احساس تصنعی راهکارهای دیگری پیدا می کنند.

این روانشناس بیان کرد: نحوه فرزندپروری دیمی را باید تغییر دهیم. این شیوه سال ها است که کارآمدی خود را از دست داده است. بازنگری در شیوه های تربیتی ما سبب خواهد شد که بویژه از نحوه استبدادی تربیت فاصله بگیریم. همچنین لازم است از سهل انگاری در تربیت جدا شویم. لازم است که والدین در بزنگاهی رفتاری اقتدارگرایانه داشته باشند، اما در نظر گرفتن سن و حق انتخاب برای فرزندان را باید بازنگری کنیم. در این نحوه اقتدارگرایانه، فرزندان ما آماده می شوند، تا برای نسل آینده والدینی باشند که آن نسل بتواند در یک سیستم دموکراتیک پویا باشد و نفس بکشد.
وی گفت: ما مشکل فرزندپروری داریم. مشکل مهد و مدرسه و آموزش و پروش داریم. در تمام این مقاطع کودکان باید یاد بگیرند که به قوانین مدنی ایمان داشته باشند. اما متاسفانه این نیست.فرزند باید یاد بگیرد که روابط اجتماعی خود را کنترل کند و هیجاناتش را بشناسد. ما یک نگاه عمیق و اساسی برای تغییر لازم داریم. اصلا در این زمینه خوب کار نکرده ایم. متد ما قدیمی ، سنگین وبسیار کند و ناکارآمد است. در بسیاری از اوقات معکوس عمل می کند.

عابدی افزود: مردم ما روز به روز عصبی تر می شوند. افسرده تر و مضطرب تر می شوند. فاصله نسل ها همچنان رو به شکافته شدن است. نحوه برخورد ما با یکدیگر، بخصوص آنجا که این برخورد باید توسط نهادهای دولتی و حاکمیتی سرمشق شود، می بینیم که بسیار مخرب عمل می کنند.

وی افزود: والدین نقشی ویژه در تعدیل احساسات و هیجانات دارند. پدر به ویژه نقشی پررنگ تر دارد. دولت نیز به عنوان پدر کل اجتماع وظایفی در این حوزه دارد. باید الگوهایی طراحی کند که تنش ها کاهش پیدا کنند. آیا در این حوزه کوتاهی نشده است؟

رفتاری شایسته قرن بیست و یکم داشته باشیم

عابدی گفت:دولت و نظام سعی در ابراز رفتار تنبیهی داشته اند. در طول دهه های گذشته ، به این وسایل ،سعی شده است که از هجوم فرهنگ خارجی به داخل کشور جلوگیری شود. کمتر اما در جهت بالندگی فرهنگ ایرانی، دانش افزائی بر مبنای آن، فرم دادن و شاکله بندی این فرهنگ در رسانه ها سرمایه گذاری کرده ایم. ما باید برای ایجاد آلترناتیوهای فرهنگی از فرهنگ خود کمک بگیریم.واقعا غفلت شده است. باید به فرهنگ بومی خود بازگردیم و تغییرات لازم را برای پرورش آن اعمال کنیم. تا شایسته مردم قرن بیست و یکم ایرانی باشد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.