علاقه فرزاد موتمن برای همکاری با حیائی و طناز طباطبائی/استقلال ایران در تولید لیزرهای پزشکی

به گزارش خبرگزاری موج، در اولین بخش «شب نشینی» جلال جعفری کارآفرین و فعال در حوزه تولید لیزرهای رادیکال و پزشکی به عنوان مهمان برنامه معرفی شد. جعفری گفت: لیزر توضیح پیچیده ای دارد اما به بیانی ساده نور تقویت شده در یک محیط فعال است که برد بلندی دارد و بدون اینکه واگرا شود می توان از آن استفاده کرد و کاربردهایی از جمله درمان سرطان، برش قسمت هایی از مغز و صنعت زیبایی دارد. گستره علمی استفاده از لیزر در حوزه پزشکی از زیبایی تا پیچیده ترین تشخیص ها و درمان ها را در بر می گیرد. وقتی درباره نور و به تبع لیزر صحبت می کنیم در واقع درباره پیچیده ترین ماهیت دنیا بحث می کنیم.

وی بیان کرد: در زمینه لیزرهای پزشکی در کشور پیشرفت های خوبی صورت گرفت تا جایی که پنجمین شرکتی که در جهان توانست در زمینه لیزر مدیکال مجوز رسمی تولید و صادرات به دیگر کشورها را بگیرد ایران بود. لیزر متشکل از چند فناوری و علم است از جمله مکانیک، الکترونیک و اپتیک.

کارآفرین نمونه تصریح کرد: متخصص ها باید نسبت به وسیله ای که از آن استفاده می کنند آگاه باشند. در حال حاضر چند صد دستگاه داریم که متخصصان به نام از آن استفاده می کنند و علاوه بر تولیدات گسترده برای کشور خودمان صادرات هم داریم. در حال حاضر 700 متخصص در حوزه لیزر داریم. این تکنولوژی را از جای دیگری وام نگرفته و آن را در داخل کشور ایجاد و بومی سازی کرده ایم. فارغ التحصیلان بهترین دانشگاه ها در حوزه های مکانیک، فیزیک و اپتیک، رتبه های اول کنکور، دانشجویان المپیادی و نخبه در زمینه لیزر فعال هستند و استفاده از ظرفیت نخبگان داخلی افتخار ما است.

جعفری ادامه داد: در سطح کشور پژوهشکده های لیزر داریم که افراد زیادی به تحقیق و پژوهش در این زمینه می پردازند و به علاوه خروجی دانشگاه های ما در حوزه الکترونیک و لیزر نیز قابل قبول است و در نتیجه سالانه 200 متخصص در حوزه لیزر تربیت می شوند که در هیچ کجای دنیا اینگونه نیست.

وی افزود: در گذشته 200 میلیون دلار هزینه برای واردات فناوری لیزرهای پزشکی صرف می شده اما حالا در این فناوری کاملا مستقل هستیم. به علاوه امکان این را داریم که با سرمایه گذاری افراد، خط تولید لیزرهای رادیکال را در کشورهای دیگر راه اندازی کنیم.

در دومین بخش از برنامه فرزاد موتمن کارگردان و فیلم ساز معروف کشور با محمد سلوکی به گفت و گو نشست. موتمن گفت: جوان ها و نوجوان ها و حتی بچه ترها و ایرانیان مقیم خارج از کشور ممکن است سرزمین مادری خود را ندیده باشند و تماشای فیلم های ایرانی کمک به شناخت جغرافیای مردم و فرهنگ کشور بوده و به نوبه خودش یک جور کلاس است.

وی تصریح کرد: هرچند فیلم ها و نگاه ها یک دست نیستند و موانعی برای این یکپارچگی وجود دارد اما مجموعه فیلم های هر دوره از سینمای ایران به نحوی بازتاب دورانی هستند که در آن ساخته شده اند.

کارگردان برجسته سینما افزود: خودش را یکی از دیوانگان سینما معرفی کرد و گفت: سینما امکان ارتباط با تماشاچی را ساده تر از کتاب خواندن فراهم کرد چون در سینما صدا و تصویر ارائه می شود که اتمسفری را به وجود می آورد و با این اتمسفر مخاطب بیش از پیش احساس همزادی می کند. در قرن 20 همه چیز از جمله مد لباس، مد مو، عادات فردی، جنس آرایش صورت و... تحت تاثیر سینما بود، و همه چیز با همین رویکرد شکل گرفت. سینما در بدو پیدایش تحت تاثیر ادبیات بود و بسیاری از داستان های ساخته شده در سینما اقتباسی از آثار نویسندگان مشهور بود اما بعد از جنگ جهانی دوم و قدرتمند شدن سینما کار به جایی رسید که حالا ادبیات تحت تاثیر سینما است.

موتمن بیان کرد: فعالیت در عرصه سینما هنری است که به شدت تاثیر گذار است. فیلم هایی هستند که دوستشان دارم و فیلم هایی هستند که دوستشان ندارم اما این سلیقه شخصی است در دیدی گسترده تر اگرچه سینمای ایران هنوز صنعتی بوده و درحال توسعه است اما در بسیاری از زمینه ها نگاه سینمادوستان در کل دنیا را به خود جذب کرده است.

وی ادامه داد: فیلم های ایرانی قبل از انقلاب هم در دیگر کشورها مورد استقبال قرار می گرفتند، بعد از انقلاب مدتی این استقبال کم شد چون به دلیل شرایط جنگ کمتر کسی به سینما می پرداخت اما از اواخر دهه 60 فیلم ساز ها نیاز به پرداختن بیشتر به سینما را حس کردند و دوست داشتند فیلم های خود را فراتر از کشور ببرند چون زبان ما در سینما مشترک است و به علاوه بسط دادن آثار سینمایی فراتر از مرزها ایران شرایط مالی را برای فیلمساز ایجاد می کرد که شرایط تولید فیلم را تسهیل می داد.

کارگردان ایرانی درباره وضعیت فیلم های ایرانی خارج از مرزهای ایران اظهار داشت: در حال حاضر در بحث برون مرزی چیزی که در آن ضعیفیم این است که هنوز نتوانسته ایم اکران خوب برای فیلم ها در خارج داشته باشیم. افراد خاص مثل دانشجویان روابط بین الملل و سینما دوستان طرفداران آثار سینمایی ایرانی در خارج از کشور هستند و این مجموعه بسط و گسترش نیافته است. کشورهای درحال توسعه ای توانسته اند آثار خود را در اروپا و آمریکا اکران کنند و موفق باشند که مهاجرهای زیادی در یک کشور دارند چون متقاضی در آن کشورها زیاد است.

موتمن با اشاره به اینکه برخی از فیلم هایش را به صورت تجربی ساخته است گفت: به عنوان یک تماشاچی و فیلمساز سینما را وسیع می بینم و دوست دارم انواع فیلم را تجربه کنم. یادم می آید وقتی بچه بودم یعنی 5 سالم بود چه فیلم هایی را در چه سینمایی در چه سانسی دیده ام.

وی تصریح کرد: اصالتا تهرانی هستم پدرم پزشک شرکت نفت بود و در مناطق نفت خیز می گشتیم. مادرم مرا به سینما می برد. زیباترین عکسی که از مادرم به یاد دارم عکسی از شانزده سالگی ‌اش بود که در آن، عکسی از لورتا یانگ به دیوار اتاقش چسبیده است که در آن زمان بازیگر معروفی در ایران نبوده اما مادرم او را دوست داشت و نشان از علاقه او به سینما داشت. مادرم هیچ وقت به من مکانیزم فیلم را نگفته بود و فکر می کردم همه چیز در آن پرده اتفاق می افتد و همه چیز واقعی است و عاشق این دنیا شده بودم. این دنیای واقعی برایم جذاب بود نمی توانستم یک فیلم را دوباره ببینم چون دچار بحران می شدم.

کارگردان برجسته کشور خاطره ای را تعریف کرد: تکنیک شب برای روز را نمی دانستم فکر می کردم امریکا کشوری است که مردم در آن شب ها سایه دارند. یادم می آید وقتی برای ادامه تحصیل به امریکا رفتم ناخودآگاه زیر پایم را نگاه کردم و وقتی دیدم در شب سایه ای وجود ندارد یک لحظه با خودم حس کردم اینجا امریکا نیست. خانواده ام دوست داشتند مهندسی مکانیک بخوانم، به قصد تحصیل در همین رشته به امریکا رفتم اما کلک زدم و سینما خواندم. بعد از اینکه فرایند انقلاب آغاز شد به خاطر اینکه دوست داشتم انقلاب را ببینم به ایران برگشتم. پیش از 22 بهمن به اروپا آمدم تا به ایران پرواز کنم اما بختیار فرودگاه ها را بست و یک ماه در اروپا ماندم.

موتمن گفت: برایم دیدن انقلاب در کشورم مهم بود چون به ندرت پیش می آید که جامعه ای که در آن زندگی میکردم بر سر چهارراه تاریخ باشد. اگر از دوران جوانی شروع کنم دوباره همین مسیر را انتخاب می کنم.

وی درباره تولید «شب های روشن» تصریح کرد: شب های روشن فیلمی است که فکر نمی کردم انقدر هوادار پیدا کند؛ وقتی شروع کردیم آن را بسازیم به عنوان پیشرفت به آن نگاه نمی کردم چون علاقه شخصی ام سبکی مانند «هفت پرده» بود ولی برای ارتباط گرفتن مخاطبان با این سبک هنوز زود بود. «هفت پرده» سرد و مینیمال است به خاطر همین تولید این فیلم بعد از «هفت پرده» با سبک متفاوتش برایم پسرفت تلقی می شد. «شب های روشن» پر فروش نبود ولی بین اقلیت خاص خود دوست داشتنی بود که خیلی دوستش داشتند. مردم به یک عاشقانه نیاز داشتند و دلیل این استقبال مردمی همین است. این فیلم ارتباط تنگاتنگی با ادبیات داشت.

کارگردان ایرانی افزود: «سراسر شب» شخصی ترین فیلم من است. فیلم تماشاچی به خصوصی دارد و برای قشر خاصی ساخته شده است.

موتمن ادامه داد: درباره هنرمندانی که تا کنون با آن ها کار تولید کرده است: الناز شاکر دوست خیلی خوش انرژی است و کار کردن با او لذت بخش است یک باره بزرگ شد اما از ابتدا هم در فیلم های خوب بازی کرده بود. امین حیایی از دوست داشتنی های سینمای ایران است و آدمی است که دقیقا چیزی که باید در بیاید را در می آورد آرزویم این است که با امین یک درام کار کنم. طناز طباطبایی با فیلم های من معروف شد در «جعبه موسیقی» حضور یافت و خوش درخشید دوست دارم دوباره باهم کار کنیم.

وی در ادامه درباره فریبرز عرب نیا نیز گفت: عرب نیا پیش از معروف شدن دوست من بود و باهم رفت و آمد داشتیم. خوشحالم که سه فیلم با فریبرز عرب نیا تولید کردم. او بازیگری است که چشم هایش حرف می زند صدایش را دوست دارم و دلم برایش تنگ شده است.

گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت 23:30 به وقت تهران و 21 به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود. محمد سلوکی و عبدالرضا امیراحمدی مجریانی هستند که هر کدام در شب‌های مختلف برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا می کنند و تهیه کنندگان این برنامه نیز کاوه امیری جاوید و یوسف بچاری هستند. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی @shabneshini.irani بارگذاری می شود.