یا صاحب الزمان (عج)؛ جاء الحقت رسید به گوش جهانیان

ای حجت خدا بر روی زمین ندای ملکوتی «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» در گوش ما طنین انداز است و چه چیزی برتر از آن که این پیام آسمانی را به یکدیگر منتقل کنیم.

و چه سعادتمند خواهیم بود که به عمق آیه پی ببریم که به روشنی با ما سخن می گوید: بقیه الله، برای شما مردم، اگر مومن باشید از هرچیز و هرکس دیگر بهتر است.

و این آیه بیانگر این اصل کلی است و تمامی مفسران آن را یکی از آیاتی می دانند که به وضوح به وجود حضرت امام عصر(عج) اشاره کرده است.

و اینک ماییم و وجود پر برکت امام عصر(عج) که با او راز دل می گوییم. بگذار سرم را بر شانه های بی منتت گذاشته و به راحتی بگریم.

نمی دانیم که چه زمانی جهان از وجودت، سراسر عدالت و دادخواهی می شود، اما می دانیم که چگونه باید از وجودت بهره مند شویم.

آری تنها جمکران مقدس نمی تواند ما را به تو نزدیک کند، تو درکنار همه آنان که عاشقانه صدایت می کنند، ایستاده ای و لبخند می زنی که همه این سختی ها از امتحان شماست.

ای خلف صالح اولیاء، حجت خدا و احیاگر آیین محمدی، چرا نمی توان تو را معنی کرد، نمی دانم... اما می دانم که در روز میلاد پر برکتت، می توان با فریاد «یا مهدی» به خیلی از چیزها رسید.

خورشید مغرب چقدر دوست داریم صورت همچون قرص ماه شما را زیارت کنیم، بارها و بارها در سخنان اهل معرفت و عرفان شنیده ایم که در وصف چهره زیبا و منور شما گفته اند: چهره اش گندمگون، ابروانش هلالی و کشیده، چشمانش سیاه و درشت و جذاب، شانه اش پهن، دندانهایش برّاق و گشاده، بینیَش کشیده و زیبا، پیشانیَش بلند و تابنده، استخوان بندیَش استوار و صخره سان، دستان و انگشتانش درشت، گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به زردی -که از بیداری شب عارض شده-، بر گونه راستش خالی مشکین، عضلاتش پیچیده و محکم، موی سرش بر لاله گوش ریخته، اندامش متناسب و زیبا، هیئتش خوش منظر و رباینده، رخساره اش در هاله ای از شرم بزرگوارانه و شکوهمند غرق، قیافه اش از حشمت و شکوه رهبری سرشار، نگاهش دگرگون کننده، خروشَش دریاسان و فریادش همه گیر است.

یا صاحب عصر و زمان علما و عرفا در خصوص سیرت نورانی شما گفته اند: مهدی "عج" در برابر خداوند و جلال خداوند فروتن است، بسیار فروتن، همچون عقاب به هنگامی که بال خویش فروگشاید و سر به زیر انداخته، از اوج آسمان فرود آید... در برابر جلال خداوند اینسان خاشع و فروتن است. مهدی "ع" صاحب حشمت و سکینه و وقار است. جامه هایی درشتناک پوشد، و نان جو خورد. در زمان مهدی(ع) مومنان در معاملات از یکدیگر سود نگیرند. مهدی "ع" در رفتار چنان است که گویی با دست خود کره و عسل به دهان مسکینان می نهد. چونان امیرالمومنین زندگی کند، نان خشک بخورد و با پارسایی بزیَد.

مهدی حق هر حق داری را بگیرد و به او دهد، حتی اگر حق کسی زیر دندان دیگری باشد، از زیر دندان انسان متجاوز و غاصب بیرون کشد و به صاحب حق بازگرداند. همه مردم در زمان مهدی توانگر و بی نیاز شوند.

مهدی اموال را به صورت مساوی میان همگان تقسیم کند و کسی را بر کسی امتیاز ندهد... د. و چون مهدی بیاید همه زمین را پر از داد کند، نه تنها جامعه ها و آبادی ها را، همه زمین را... تا قطره ای آب از چشمه ساری به هدر نرود، و دانه ای از درختی به ستم یا اسراف چیده نشود. او همه جا و همه وقت را پر از عدالت و داد میکند: آبادی ها و هامون ها را، دشت ها و دره ها را، جنگل ها و کوهساران را، بامدادان و غروب ها را...

آری امروز نیمه شعبان، ولادت امام مهدی (عج)، تبلور شجاعت علوی، موعود مستضعفان و وارث انبیاء و اوصیاء است.

می دانم، در زمان ظهورت با قامتی به بلندای ابدیت خواهی آمد و گوش هایمان را با نغمه های افلاک، آشنا می کنی.

«یا مهدی» ، رجعت روزهای ارغوانی را بشارت می دهی، در آن روز، باران نگاهت، دشت های مرده را غرق طراوت و دلهای پژمرده را آکنده از امید، ایمان و صداقت خواهد کرد.

در سایه انتظار فرجت، فجر اسلام، دوباره بر افق تاریخ، خواهد تابید آن گونه که انقلاب اسلامی و رهبر فقید و عرفانی اش حضرت امام راحل (ره) با معجزه «خون» و سلاح «شهادت»، انفجاری از نور در عصر ظلمت و سکون و سکوت پدید آورد و لرزه بر بنیان طاغوت ها و ابرقدرت ها انداختند.

«بی نوایم، نوا نمی خواهم» «دردمندم دوا نمی خواهم»

«یوسف زهرا به تو سوگند» «از خدا جز ترا نمی خواهم»

میلاد قائم آل محمد(عج) به همه منتظران صادق و عاشق و با آرزوی تسریع در فرج این ذخیره الهی آمده پس دست نیاز و دعا به درگاه پروردگار منان برید تا هرچه زودتر اراده الهی، تحقق یابد.

ای عشق شیعیان، سالاری از دودمان رسول، امامی از تبار عصمت و ولایت و پیشوایی از نسل زهرای اطهر(س) می آیی و پرچم هدایت را که پیامبر گرامی اسلام (ص) برافراشت و به دست علی و آل علی سپرد، در مقطعی دیگر از تاریخ دوباره بر می افرازی و جهان را در سایه آن رایت بلند خدایی، بار دیگر به ساحل امن و وادی ایمن می رسانی...

این روزها شور دیگری در رگ های این دیار جاری است و در دل های عاشقانی که سالهاست در غروب حزن انگیز هر آدینه دست به دعا برمی دارند تا شاید در آدینه ای دیگر به وصال دوست نائل شوند، غوغایی به پاست.

آسمان نور باران شده است و ستارگان با انوار دل انگیز، اهل زمین را در برپایی جشنی عظیم همراهی می کنند.

در جای جای این کره خاکی عاشقان دل خسته بی تاب تر از همیشه در تکاپوی استقبال از میهمانی مسیحا نفس و آسمانی، نقل لبخند تقسیم می کنند.

پیچک ها دستان سبز خود را رو به آسمان گرفته، گلهای امید رقص کنان مژده آمدن بهار را به باغ زمین نوید می دهند و مریدان کویش با گلواژه های نور در مدح قدومش ترانه عشق می سرایند.

همه مشتاق دیدار گوهری هستند که در دل صدفی سرشار از روشنی و نور، از دیده ها پنهان شده تا روزی جهانی را از ظلمت و تاریکی برهاند.

او مسافری است بس عزیز که ره آوردش تنها کوله باری از حقیقت، عشق، عدالت و مهربانی است و با آمدنش هرآنچه زشتی و پلیدی است از صفحه روزگار محو می شود.

سال های سال است که مظلومان زمین با پاشیدن بذر دعا در باغچه دلهای پریشان و تبدارشان و به امید احقاق حق در ساحل امن وجودش، آمدنش را به انتظار نشسته اند.

او راز بزرگ تجلی و سر اکبری است که از اوان کودکی از نظرها پنهان شد و جهانی را در انتظاری عظیم و طاقت فرسا گذارد.

لحظه ها به کندی می گذرند و آتش اشتیاق منتظران کویش، روز بروز شعله ورتر شده و بی تاب و بی قرارشان می سازد.

این روزها دلدادگان وصالش بر سر هر کوی و برزن به امید نسیمی از نگاه مهربانش لحظه شماری می کنند.

مستضعفان و ستمدیدگان جهان هر سال در چنین روزهایی با شور و اشتیاقی بیشتر خود را برای استقبال از قاضی عادلی آماده می کنند که روزی می آید و تمامی پایه های جور و ستم را در هم می ریزد.

آری یوسف آل محمد (ص) سرانجام روزی خواهد آمد و به جهان آشفته از تضاد و نیرنگ بازی، بی عدالتی، خودخواهی و غرور و جاه طلبی، آرامش و صلح و دوستی را هدیه خواهد کرد.

مهدی موعود (عج) می آید و اقیانوس بیکران معرفتش در پهنه آسمان و زمین جاری شده و فرشی از عدالت در عرصه هستی گسترده می شود.

قائم منتقم و ولی عصر(عج) می آید و با آمدنش به جنگ و جدال های دیرینه قبیله سرکش آدم خاتمه می دهد.

ابرهای سیاهی و نفاق بساط خود را بر می چینند و با طلوع خورشید ولایت، آسمان و زمین نور باران می شود.

پایان هر انتظاری یا به وصال می انجامد و یا به انتظاری دوباره که بدون شک سخت تر از قبل خواهد بود.

لحظه ظهور مصلح جهان و مظهر اسماء الهی، راز بزرگ و شگفتی است و تنها راه بشر صبر و «انتظار» و سیر و سلوک در باغ سرسبز دعا است.

اما همه می دانیم که او سرانجام می آید و با مشعل هدایت جهان را سرشار از روشنی و نور می کند.

امام دوازدهم فرزند امام حسن عسکری (ع) است و مادرش نرجس خاتون از سلاله پاکی بود که با اوصیای عیسی بن مریم (ع) پیوند می یافت.

آخرین پیشوای ما همنام پیامبر اسلام محمد (ص) است و لقب های حجت، قائم و مهدی معروف است.

حضرت محمد مهدی (عج) در شب جمعه، نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری در سامراء پایتخت خلافت در روزگار معتصم عباسی به دنیا آمد و پس از وفات پدر در پنج سالگی به امامت رسید، وی زنده و غایب است تا به فرمان خدا برای اصلاح جهان ظهور کند.

۱۵ شعبان المعظم، سالروز ولادت با سعادت حضرت قائم آل محمد(عج) دوازدهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت و روز جهانی مستعضفان امسال با ۲۷ اسفندماه جاری مصادف شده است.