ریزش موی هورمونی در خانم ها/ اختلالات تیروئید

ریزش مو در زنان دقیقاً اینطوری است - زمانی که یک زن ریزش موی غیرمنتظره و شدید را تجربه می‌کند. به طور کلی، انسان روزانه بین 50 تا 100 تار مو می‌ریزد. ریزش مو بخشی از یک تعادل طبیعی است - برخی از موها می‌ریزند در حالی که برخی دیگر رشد می‌کنند. وقتی تعادل قطع می‌شود - وقتی مو می‌ریزد و موهای کمتری رشد می‌کنند - ریزش مو اتفاق می‌افتد. ریزش مو با ریزش مو متفاوت است. اصطلاح پزشکی ریزش مو "آلوپسی" است. مو تقریباً در تمام سطوح پوست شما رشد می‌کند - نه در کف دست‌ها، کف پاها، لب‌ها یا پلک‌ها. به موهای روشن، ظریف و کوتاه، موهای زائد گفته می‌شود. موهای انتهایی/آندروژنیک ضخیم تر، تیره تر و بلندتر هستند.

چرخه‌های رشد مو چیست؟

مو سه چرخه را طی می‌کند:

مرحله آناژن (مرحله رشد) می‌تواند از دو سال تا هشت سال طول بکشد. این مرحله به طور کلی به حدود 85 تا 90 درصد از موهای سر شما اشاره دارد.
فاز کاتاژن (مرحله گذار) زمانی است که فولیکول‌های مو کوچک می‌شوند و حدود دو تا سه هفته طول می‌کشد.
مرحله تلوژن (مرحله استراحت) حدود دو تا چهار ماه طول می‌کشد. در پایان این مرحله موها می‌ریزند.
موهای کوتاهتر شما مانند مژه‌ها، موهای بازو و پا و ابروها فاز آناژن کوتاهی دارند - حدود یک ماه. موهای سر شما می‌تواند تا شش سال یا حتی بیشتر دوام بیاورد.

انواع ریزش مو چیست؟

سه نوع ریزش مو وجود دارد: آناژن افلوویوم، تلوژن افلوویوم و FPHL.

آناژن افلوویوم: این امر توسط داروهایی ایجاد می‌شود که فولیکول مو در حال رشد را مسموم می‌کند (مانند شیمی‌درمانی).
تلوژن افلوویوم: این به دلیل افزایش تعداد فولیکول‌های مو به فاز تلوژن است که در آن مو می‌ریزد.
آلوپسی آندروژنتیک / آلوپسی با الگوی زنانه / ریزش موی الگوی زنانه (FPHL) / طاسی: این نوع شایع ترین است. موها در بالای سر و کناره‌ها نازک می‌شوند.

ریزش مو در زنان چقدر شایع است؟

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که ریزش مو فقط مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این حال، تخمین زده می‌شود که بیش از ۵۰ درصد از زنان ریزش موی قابل توجهی را تجربه کنند. مهمترین علت ریزش مو در زنان، ریزش مو با الگوی زنانه (FPHL) است که حدود یک سوم زنان مستعد را تحت تاثیر قرار می‌دهد که برابر با حدود ۳۰ میلیون زن در ایالات متحده است.

ریزش موی هورمونی در خانم ها/ اختلالات تیروئید

کدام زنان احتمال دارد ریزش مو را تجربه کنند؟

هر دختر یا زنی ممکن است دچار ریزش مو شود. با این حال، معمولا در موارد زیر شایع تر است:

زنان بالای ۴۰ سال.
زنانی که به تازگی بچه دار شده اند.
زنانی که شیمی‌درمانی کرده اند و کسانی که تحت تاثیر سایر داروها قرار گرفته اند.
خانم‌هایی که اغلب موهایشان را می‌کشند (مانند دم اسبی تنگ یا بافته‌های تنگ) یا از مواد شیمیایی خشن روی موهای خود استفاده می‌کنند.
زنان یائسه

چه چیزی باعث ریزش مو می‌شود؟

مدل مو: مدل موی شما می‌تواند باعث ریزش مو شود، زمانی که موهای شما به گونه ای مرتب شده باشد که ریشه‌های شما را بکشد، مانند دم اسبی تنگ، بافته یا ردیف‌های ذرت. به این نوع ریزش مو، آلوپسی کششی می‌گویند. اگر فولیکول‌های مو آسیب ببینند، ریزش می‌تواند دائمی‌باشد.

کمبود ویتامین.
رژیم گرفتن (کاهش وزن سریع).
رژیم‌های محدود کننده
بیش از حد موهای فرآوری شده سر (شکستگی).

علت ریزش مو آناژن افلوویوم چیست؟

مواد سمی، از جمله شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و برخی داروها. اینها باعث ریزش موی ناگهانی می‌شوند که می‌تواند در هر نقطه از بدن شما رخ دهد. در مرحله رشد برای موها اتفاق می‌افتد. گاهی اوقات، اگر فولیکول‌های موی شما آسیب دیده باشد، این نوع ریزش می‌تواند دائمی‌باشد.

ریزش موی هورمونی در خانم ها/ اختلالات تیروئید

علت ریزش موی تلوژن افلوویوم چیست؟

استرس شدید فیزیکی یا شوک به بدن شما: این باعث ریزش موی موقت می‌شود. این دسته شامل رویدادهایی مانند کاهش وزن زیاد، جراحی، کم خونی، بیماری و بچه دار شدن است.

استرس عاطفی شدید: بیماری روانی، مرگ یکی از عزیزان و غیره.
تیروئید غیر طبیعی
داروها و مکمل‌ها: داروهای فشار خون، داروهای نقرس و دوزهای بالای ویتامین A.
تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، یائسگی یا قرص‌های ضد بارداری.

چه چیزی باعث FPHL (ریزش موی الگوی زنانه) می‌شود؟

ژن‌ها: ژن‌های خانواده شما می‌توانند باعث نازک شدن موهای بالای سر شما شوند. افزایش سن: تغییرات هورمونی با افزایش سن می‌تواند باعث طاسی شود.
یائسگی: این نوع ریزش مو اغلب با از دست دادن استروژن در دوران یائسگی بدتر می‌شود.

ریزش مو می‌تواند بر اعتماد به نفس شما تأثیر بگذارد. در حالی که اکثر مردان در جستجوی کمک برای ریزش مو مشکلی ندارند، زنان تمایل دارند آن را برای خود نگه دارند که اغلب منجر به احساس انزوا و افسردگی می‌شود. اما ریزش مو در زنان کاملاً شایع است و بیش از 50 درصد از زنان در مقطعی از زندگی و تقریباً 80 درصد از زنان تا سن 80 سالگی به آن مبتلا هستند. مهمترین علت ریزش مو در زنان ریزش موی زنانه یا آلوپسی آندروژنتیک است. ، که حدود 30 میلیون زن در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

ریزش موی زنانه با ریزش موی مردانه چه تفاوتی دارد؟

آلوپسی آندروژنیک یک شکل رایج ریزش مو در مردان و زنان است. در مردان، این بیماری به نام طاسی الگوی مردانه نیز شناخته می‌شود. موها در یک الگوی کاملاً مشخص از بین می‌روند و از بالای شقیقه‌ها شروع می‌شوند. با گذشت زمان، خط مو کاهش می‌یابد و شکل مشخصه "M" را تشکیل می‌دهد. موها نیز در نزدیکی بالای سر نازک می‌شوند و اغلب به سمت طاسی جزئی یا کامل پیش می‌روند. در خانم‌ها، موها در سرتاسر سر نازک‌تر می‌شوند و خط رویش مو کاهش نمی‌یابد. همچنین برای زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک، تجربه طاسی کامل معمول نیست.

علائم ریزش موی زنانه عبارتند از:

ریزش یا ریزش مو به مقدار زیاد روزانه
تکه‌های قابل توجهی از موهای نازک یا از دست رفته، از جمله روی تاج سر
دیدن پوست سر از میان موهایتان

ریزش موی هورمونی در خانم ها/ اختلالات تیروئید

چرا موهایم می‌ریزد؟

مانند مردان، زنان با افزایش سن، تغییراتی را در سطح آندروژن خود تجربه می‌کنند. آندروژن‌ها هورمون‌های جنسی هستند که به رشد و تولید مثل کمک می‌کنند. آنها همچنین رشد مو را تنظیم می‌کنند. با گذشت زمان، این هورمون‌ها باعث کوچک شدن فولیکول‌های مو و در نتیجه تارهای مو کوتاه تر و ظریف تر می‌شوند. در نهایت، موهای جدید دیگر در آن نواحی رشد نمی‌کنند و منجر به ظاهر شدن موهای کم پشت یا نازک می‌شوند. از قضا، ممکن است همزمان موهای بیشتری در نواحی دیگر بدن مانند صورت یا چانه ایجاد کنید. این به این دلیل است که گیرنده‌هایی که به آندروژن‌ها متصل می‌شوند در نواحی مشخص بدن متفاوت هستند.

در برخی موارد، ریزش موی زنانه می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

ژنتیک (زنانی که مادران یا بستگان نزدیکشان دارای طاسی الگوی زنانه هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به طاسی هستند.)
برخی داروها یا مکمل‌ها، مانند داروهای فشار خون، داروهای نقرس و دوزهای بالای ویتامین A
جراحی‌های قبلی، که می‌تواند باعث استرس شدید فیزیکی یا شوک به بدن شما شود
برخی از بیماری‌ها مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک، بیماری تیروئید، بلوغ زودرس و کم خونی
تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، یائسگی یا قرص‌های ضد بارداری

برخی از شرایط سلامتی ممکن است علائم دیگری مانند بثورات پوستی، قرمزی، درد، پوسته شدن پوست سر، شکستگی مو، ریزش مو یا الگوی غیرعادی ریزش مو را ایجاد کنند. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است نشانه یک بیماری جدی تر باشد.

برای اکثر زنان، ریزش موی زنانه در میانسالی به یک مشکل تبدیل می‌شود، اما می‌تواند زودتر شروع شود». اگر ریزش موی اولیه زنانه یا مجموعه‌ای از علائم دیگر را تجربه می‌کنید، باید توسط پزشک خود برای تعیین علت و رد سایر مشکلات احتمالی سلامتی مورد ارزیابی قرار بگیرید.

چگونه می‌توانم ریزش موی زنانه را درمان کنم؟

ریزش موی ارثی اغلب اجتناب ناپذیر است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر خود انجام دهید، مانند:

اجتناب از سیگار کشیدن
پایین نگه داشتن ویتامین A مصرفی
محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور خورشید
داشتن یک رژیم غذایی سالم یا مصرف مکمل‌های حاوی بیوتین بالا، ویتامین B که به تحریک رشد مو کمک می‌کند.

ریزش موی هورمونی در خانم ها/ اختلالات تیروئید

بسته به علائم خاص شما، متخصص پوست ممکن است توصیه کند:

ماینوکسیدیل - برای درمان ریزش موی زنانه تایید شده است، درمان بدون نسخه به صورت محلول مایع یا فوم ۲٪ یا ۵٪ در دسترس است.
فیناستراید - یک داروی تجویزی مسدودکننده هورمون برای درمان ریزش مو
پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP - شامل یک سری خون گیری و تزریق در مطب است.
کاشت مو

موثرترین و تهاجمی‌ترین گزینه، این روش تحت بی‌حسی موضعی برای برداشتن فولیکول‌های قوی‌تر مو (مثلاً پشت سر که در آن مو نازک نمی‌شود) انجام می‌شود و آن را در جایی که در حال نازک شدن هستید قرار می‌دهد تا به اثبات آن نواحی کمک کند.

منبع: webmd