اسنپدراگون 8 نسل 2 در برابر دایمنسیتی 9200 ؛ پردازنده کوالکام یا مدیاتک؟

در اینجا قصد داریم به معرفی مختصر دو تراشه پرچمدار Snapdragon 8 Gen.2 – اسنپدراگون 8 نسل 2 و Dimensity 9200 – دایمنسیتی 9200 مدیاتک و مشخصات و قابلیت‌های متفاوت آن‌ها بپردازیم.

کوالکام و مدیاتک را باید بزرگ‌ترین نام‌ها در صنعت تولید تراشه گوشی‌های هوشمند اندرویدی دانست. در حال حاضر تمامی کمپانی‌های گوشی‌سازی مطرح بازار، از سامسونگ و شیائومی گرفته تا اوپو و موتورولا از چیپست‌های این برندها در محصولاتشان استفاده می‌کنند.

با معرفی تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 از سوی کوالکام، نبرد محصولات پریمیوم و پرچمدار این دو کمپانی وارد فاز جدیدی شد.

در حال حاضر قدرتمندترین محصولات این دو کمپانی، اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200 هستند که هر دو محصولات جالب توجهی به شمار می‌روند. با این وجود، کدامیک از این دو محصول گزینه بهتری برای استفاده در گوشی‌های پرچمدار سال 2022 و 2023 است؟

امروز در گجت نیوز سعی داریم به مقایسه دو تراشه Snapdragon 8 Gen. 2 و Dimensity 9200 بپردازیم و قابلیت‌ها و مشخصات آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم.

مقایسه مشخصات اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200

پیش از بررسی دقیق‌تر مشخصات تراشه‌های پرچمدار مدیاتک و کوالکام، بد نیست نگاهی مختصر به مشخصات فنی هریک داشته باشیم. جدول زیر این مشخصات را به طور خلاصه به تصویر می‌کشد:

چه انتظاری از عملکرد سی پی یوی این دو تراشه داشته باشیم؟

در نخستین بخش از مقایسه دو تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200 به سراغ مهم‌ترین بخش آن‌ها یعنی سی پی یو خواهیم رفت.

Snapdragon 8 Gen. 2 از سیستم چینش خلاقانه‌ای برای هسته‌های سی پی یو استفاده کرده است. این تراشه همچنان هشت هسته‌ای است؛ اما از یک چینش نامتعارف بهره برده و در کنار یک سوپر هسته Cortex-X3 از دو واحد Cortex-A715، دو واحد Cortex-A710 و سه واحد Cortex-A510 استفاده می‌کند.

کوالکام هنوز میزان کش سیستمی این تراشه را اعلام نکرده؛ اما می‌دانیم که با یک مگابایت کش L2 (احتمالا روی هسته X3) و هشت مگابایت کش L3 طرف خواهیم بود.

کوالکام ادعا می‌کند که به منظور پشتیبانی بهتر از اپلیکیشن‌های 32 بیتی به سراغ هسته‌های Cortex-A710 رفته است. این کمپانی همچنین در این نسل از تراشه‌هایش سنت همیشگی استفاده از سه هسته متوسط و چهار هسته ضعیف‌تر را شکسته و در عوض از چهار هسته متوسط و سه هسته کوچک‌تر استفاده می‌کند. در عین حال این هسته‌های کوچک‌تر نیز قادر به پشتیبانی از برنامه‌های 32 بیتی خواهند بود.

علاوه بر این، هنوز به طور دقیق مشخص نیست که آیا کوالکام هسته‌های ضعیف‌تر Cortex-A510 خود را با یکدیگر ادغام خواهد کرد یا خیر. تکنولوژی ادغام هسته‌های کوالکام به دو هسته A510 امکان می‌دهد که منابعی نظیر کش L2 و موتور SIMD خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. به این ترتیب آن‌ها در ازای افت ناچیز عملکرد، حجم بسیار پایین‌تری اشغال خواهند کرد.‌

البته حتی اگر کوالکام از این تکنولوژی هم استفاده کرده باشد، به دلیل فرد بودن تعداد هسته‌های A510، بدون شک یکی از آن‌ها به صورت تکی فعالیت خواهد کرد.

از سوی دیگر، تراشه دایمنسیتی 9200 طراحی سنتی‌تری را برای چیدمان هسته‌ها در نظر گرفته است. در این چیپست هشت هسته‌ای شاهد استفاده از یک واحد قدرتمند Cortex-X3، سه هسته متوسط Cortex-A715 و چهار هسته کوچک Cortex-A510 خواهیم بود. هر چهار هسته A510 از تکنولوژی ادغام هسته‌ها بهره برده و از این حیث با مدل‌های قبلی Dimensity 9000 متفاوت هستند. علاوه بر این، هشت مگابایت کش L3 و شش مگابایت کش سیستمی نیز از جمله مشخصات این پردازنده خواهد بود.

مدیاتک همچنین اعلام کرده که تراشه دایمنسیتی 9200 هم از اپلیکیشن‌های 32 بیتی پشتیبانی خواهد کرد. با این وجود، سیستم پشتیبانی در این تراشه متفاوت با رویکرد کوالکام خواهد بود. به بیان دقیق‌تر، در تراشه مدیاتک به جای بهره‌گیری از هسته‌های کوچک و متوسط، بار پشتیبانی از اپلیکیشن‌های 32 بیتی تنها بر روی دوش هسته‌های کوچک‌تر استوار است.

این اتفاق در عمل به معنای آن است که تراشه کوالکام برای اجرای برنامه‌های 32 بیتی عملکرد بهتری خواهد داشت. قدرت پردازشی بیشتر هسته‌های Cortex-A710 باعث می‌شود که پاسخگویی این برنامه‌ها بهبود یافته و زمان اجرای آن‌ها کاهش یابد. در این خصوص البته باید توجه کنیم که تعداد اپلیکیشن‌های 32 بیتی در بازار بسیار کم است؛ چرا که گوگل از سال 2019 ارائه اپلیکیشن‌های 64 بیتی در گوگل پلی استور را الزامی کرده است.

در کنار همه این مشخصات؛ صف آرایی این دو تراشه کاملا متفاوت در برابر یکدیگر جذاب و هیجان انگیز است. معماری 1+4+3 کوالکام می‌تواند عملکرد چندهسته‌ای این تراشه‌ها را بهبود بخشیده و در سطح بالاتری در مقایسه با دایمنسیتی 9200 قرار دهد. البته هنوز مطمئن نیستیم که کنار گذاشتن هسته کوچک‌تر و جایگزینی آن با هسته متوسط چه تاثیری بر مصرف انرژی این تراشه‌ها خواهد داشت؛ اما کوالکام وعده داده که با بهینه‌سازی این هسته‌ها شاهد مصرف انرژی بهتری در تراشه جدیدش خواهیم بود.

از طرف دیگر باید به این نکته هم اشاره کرد که سرعت کلاک هسته قدرتمند کورتکس ایکس 3 در چیپست اسنپدراگون 8 نسل 2 اندکی بیشتر از دایمنسیتی 9200 است. به همین جهت احتمالا امتیازات تست‌های تک هسته‌ای تراشه کوالکام هم بالاتر از پرچمدار مدیاتک خواهد بود.

همچنین در حالی که کوالکام هنوز مشخص نکرده تراشه‌های جدیدش را با کدام معماری چهار نانومتری TSMC تولید کرده، مدیاتک از فرآیند N4P بهره برده که به گفته خود TSMC باعث ارتقای شش درصدی عملکرد این پردازنده‌ها خواهد شد. مدیاتک همچنین ادعا می‌کند که قابلیت انتقال حرارت در تراشه‌های جدیدش را نیز به اندازه ده درصد ارتقا داده تا عملکرد پایدارتری را برای چیپست پریمیوم خود رقم بزند.

2023؛ سال فناوری رهگیری پرتو!

تراشه کوالکام از واحد پردازش گرافیکی داخلی Adreno 740 استفاده می‌کند که قادر است در مقایسه با نمونه قبلی خود، 25 درصد عملکرد پردازش گرافیکی بهتر ارائه داده و در Vulkan 1.3 هم سی درصد بهتر عمل کند. کوالکام همچنین اعلام کرده که پردازنده‌های گرافیکی چیپست‌های جدیدش قادرند تا 25 درصد هم مصرف انرژی بهینه‌تری داشته باشند.

در کنار تمام این موارد اما مهم‌ترین قابلیت فنی نسل جدید از پردازنده‌های گرافیکی کوالکام را باید پشتیبانی از تکنولوژی رهگیری پرتو به منظور پشتیبانی از سایه‌زنی‌ها و بازتاب‌های واقعی‌تر دانست.

از طرف دیگر، مدیاتک هم از واحد پردازش گرافیک جدید ایمورتالیس G715 با یازده هسته سایه‌زنی استفاده می‌کند. این تراشه جدید همچنین قادر به پشتیبانی از تکنولوژی رهگیری پرتوی سخت افزاری است و به گفته سازنده می‌تواند در مقایسه با سال گذشته، در تست منهتن 3 تا 32 درصد عملکرد بهتر ارائه دهد.

علاوه بر این، به ادعای مدیاتک، تراشه‌های جدید دایمنسیتی 9200 به ازای ارائه عملکرد پردازش گرافیکی مشابه دایمنسیتی 9000 تا 41 درصد مصرف انرژی پایین‌تری دارند. همچنین Vulkan 1.3 و نرخ رفرش متغیر هم از دیگر قابلیت‌های تراشه پرچمدار Mediatek هستند که آن را هم‌تراز با اسنپدراگون 8 نسل 2 قرار می‌دهند.

به این ترتیب، هر دو تراشه مورد بحث در کنار چیپست‌های اگزینوس 2200 سامسونگ به نخستین چیپست‌هایی تبدیل می‌شوند که قادرند از فناوری رهگیری پرتوی سخت افزاری پشتیبانی کنند. طبیعتا تعدادی از بازی‌های برجسته سال آینده از این قابلیت بهره خواهند برد. با این وجود هنوز به طور دقیق مشخص نیست که کدام یک از این دو تراشه در زمینه رهگیری پرتو عملکرد بهتری ارائه می‌دهد.

البته کوالکام ادعا می‌کند که تراشه‌های جدیدش از تکنولوژی جدیدتر و پیشرفته‌تر BVH استفاده می‌کنند که امکان بهره‌مندی از آن در پردازنده‌های گرافیکی ARM Immortalis وجود ندارد.

با این وجود هنوز نمی‌توان عملکرد قابلیت رهگیری پرتو و البته پردازنده گرافیکی این دو تراشه را با هم مقایسه کرد. اما با در نظر داشتن این نکته که چیپست اسنپدراگون 8 نسل 1 پیش از این موفق به شکست دادن تراشه دایمنستی 9000 در بنچمارک‌های مربوط به پردازنده گرافیکی شده بود، تعجب نخواهیم کرد اگر همین اتفاق در خصوص نسل کنونی از آن‌ها نیز به وقوع بپیوندد.

نکته جالب توجه دیگر در خصوص مقایسه توان پردازش گرافیکی دو تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200 این است که درایورهای Adreno معمولا برتر از سایر درایورها بوده و توسعه‌دهندگان معمولا بیشتر انرژی خود را بر روی دستگاه‌های مجهز به این پردازشگرها معطوف می‌کنند. بنابراین یکی دیگر از عوامل تفاوت عملکرد گرافیکی دو چیپست پرچمدار مورد بررسی در سال 2023 نیز می‌تواند همین امر باشد.

البته صرفنظر از این که کدام چیپست عملکرد پردازش گرافیکی بهتری دارد، با دو محصول قدرتمند و توانا طرف هستیم که هر دو قادرند به بهترین شکل از پس سنگین‌ترین پردازش‌های گرافیکی برآیند.

مقایسه عملکرد هوش مصنوعی اسنپدراگون 8 نسل 2 با مدیاتک 9200

کوالکام در تراشه جدید خود از پردازنده سیگنال دیجیتال شش ضلعی استفاده می‌کند که همان طور که انتظار می‌رفت، تغییراتی جزیی اما مهم را در عملکرد هوش مصنوعی آن ایجاد می‌کند.

در وهله اول، این پردازنده‌های جدید از سیستم انتقال قدرت مجزا استفاده کرده و برای مدیریت انرژی آن‌ها نیازی به تنظیم عملکرد سایر اجزای سیستم نظیر GPU نیست. این امر منجر به عملکرد بهینه سیستم پردازش هوش مصنوعی در این تراشه‌ها می‌شود. کوالکام همچنین ادعا می‌کند که به لطف بهینه‌سازی‌های متعدد انجام شده بر روی این پردازنده، عملکرد آن نسبت به قبل 60 درصد قدرتمندتر خواهد بود.

همچنین پشتیبانی از سیستم هوش مصنوعی INT4 نیز دیگر توانایی منحصربفرد تراشه‌های Snapdragon 8 Gen. 2 است.

از سوی دیگر، تراشه دایمنسیتی 9200 قادر به پشتیبانی از INT4 نیست؛ اما همچنان عملکرد قدرتمندی را در بخش هوش مصنوعی ارائه می‌دهد. نسل ششم واحد پردازشی APU 690 سرعت کلاکی 18 درصد بیشتر و مصرفی 30 درصد پایین‌تر خواهد داشت. مدیاتک همچنین ادعا کرده که عملکرد تراشه‌های Dimensity 9200 در کاهش نویز 4K به کمک هوش مصنوعی و سوپر رزولوشن به کمک هوش مصنوعی به ترتیب عملکردی 25 درصد و 45 درصد بهینه‌تر خواهد داشت.

نکته جالب در خصوص عملکرد هر دو تراشه مورد بحث، اتصال مستقیم پردازنده‌های هوش مصنوعی و پردازش سیگنال تصویر (ISP) است. کوالکام برای نسل جدید تراشه‌های خود خبر از تکنولوژی Hexagon Direct Link می‌دهد که مانع از محدود شدن پردازشگر تصویری توسط رم پایین دستگاه شده و به آن امکان می‌دهد که به طور مستقیم با تراشه هوش مصنوعی در ارتباط باشد.

این تراشه‌ساز مدعی است که از این طریق، داده‌های تصویری RAW می‌توانند به طور مستقیم از ISP به پردازشگر هوش مصنوعی منتقل شوند.

از طرف دیگر، مدیاتک هم قابلیت APU+ISP را ارائه می‌دهد که به کمک آن می‌توان داده‌های تصویری را مستقیما از حسگر دوربین به پردازشگر هوش مصنوعی فرستاد.

نتیجه تعبیه این قابلیت، در نهایت عملکرد قدرتمندتر هوش مصنوعی پرچمداران سال آینده اندرویدی در ثبت تصاویر، چه در عکسبرداری و چه ضبط ویدیو، خواهد بود.

پشتیبانی از دوربین در Snapdragon 8 Gen. 2 و Dimensity 9200

بر اساس اطلاعاتی که در خصوص تراشه‌های پرچمدار کوالکام و مدیاتک در اختیارمان قرار دارد، به نظر می‌رسد نسل کنونی قصد ندارد تغییراتی انقلابی را در پشتیبانی از دوربین‌ها ایجاد کند؛ چرا که حداکثر رزولوشن قابل پشتیبانی هر دو تراشه نسبت به قبل تقریبا ثابت باقی مانده است.

با این وجود همچنان می‌توان انتظار تغییرات کوچک‌تری را از این تراشه‌ها داشت.

اسنپدراگون 8 نسل 2 قادر است از دوربین‌هایی با حداکثر رزولوشن 200 مگاپیکسل (108 مگاپیکسل در حالت بدون لگ شاتر) پشتیبانی کند و یا از حداکثر ترکیب دوگانه 64 مگاپیکسلی + 36 مگاپیکسلی بهره ببرد. این سقف پشتیبانی در حالت سه دوربینه به 36 مگاپیکسل برای هریک از حسگرها می‌رسد.

در کنار این موارد، پشتیبانی از محتوای 8K HDR و یا افزوده شدن قابلیت پشتیبانی از موتور بهبودیافته بوکه یا Pro Sight برای ثبت ویدیوهای با رزولوشن بالاتر و ویرایش‌پذیری بیشتر از جمله مواردی هستند که این نسل از تراشه‌هایش کوالکام را در سطح بالاتری در مقایسه با نسل قبل قرار می‌دهند.

در کنار این بهبودهای جزیی، مهم‌ترین قابلیت جدید تراشه پرچمدار جدید کوالکام را باید تقسیم‌بندی معنایی ریل تایم دانست. البته تقسیم‌بندی معنایی تصاویر به هیچ وجه قابلیت جدیدی نیست و بسیاری گوشی‌های هوشمند مدرن قادرند از این تکنولوژی برای شناسایی و پردازش دقیق سوژه‌ها و آبجکت‌های درون تصویر استفاده کنند. نمونه بارز استفاده از این قابلیت، امکان فعال‌سازی مدهای AI و پرتره در دوربین‌های مدرن است.

با این حال کوالکام ادعا می‌کند که تراشه‌های جدیدش به لطف قابلیت Hexagon Direct Link قادر به انجام این کار به صورت ریل‌تایم هستند. علاوه بر این، تکنولوژی مورد بحث قادر است عناصری نظیر دندان‌ها، مو و گل‌ها را با جزئیات بیشتری شناسایی کرده و جزئیات دقیق‌تری را ثبت نماید.

همچنین مدیاتک هم در تراشه‌های جدیدش قادر است از دوربین‌هایی با رزولوشن 320 مگاپیکسلی برای تصاویر عادی پشتیبانی کند. علاوه بر این، تصاویر 108 مگاپیکسلی بدون لگ شاتر در کنار ضبط ویدیوهای 8K با نرخ سی فریم بر ثانیه و اصلاح رنگ تصاویر 108 مگاپیکسلی از جمله قابلیت‌های جدید و جذاب دوربین مورد پشتیبانی این تراشه به شمار خواهند رفت.

در این میان، دایمنسیتی 9200 همچنین از تکنولوژی شاتر دو جریانه (Dual-Stream Shutter) برای کاهش بلور تصاویر بهره برده و از قابلیت تگ کردن سخت افزاری سوژه برای شناسایی بهتر آن‌ها پشتیبانی می‌کند.

دیگر قابلیت‌های تراشه‌های پرچمدار کوالکام و مدیاتک

دو چیپست جدید و پرچمدار اسنپدراگون و دایمنسیتی هر دو از قابلیت‌های دیگری مانند بلوتوث 5.3، وای فای 7، رم LPDDR5X، حافظه UFS 4.0 و رمزگشایی کردن محتوای AV1 بهره می‌برند. البته قابلیت AV1 Decoding به تازگی به تراشه اسنپدارگون 8 نسل 2 افزوده شده؛ در حالی که چیپست‌های پرچمدار دایمنسیتی مدتی‌ست که از آن پشتیبانی می‌کنند.

کدک AV1 اندازه فایل‌های ویدیویی با کیفیت یکسان را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. به این ترتیب فایل‌های AV1 با حجم ثابت در مقایسه با فایل‌های با فرمت H.264 کیفیت بالاتری خواهند داشت که استفاده از آن‌ها را برای محتوایی نظیر استریم کردن تسهیل می‌کند. البته هیچ یک از دو تراشه مورد بحث از رمزگذاری AV1 پشتیبانی نمی‌کند. بنابراین ضبط ویدیوهای با این فرمت در اختیار کاربران قرار نخواهد گرفت.

تراشه Snapdragon همچنین قابلیت صدای محیطی (Spatial Audio) با امکان تعقیب سر کاربر را به همراه شتاب‌دهنده‌ای برای افکت‌های شبیه به بازی‌های ویدیویی نظیر موشن بلور یا بلوم در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این پردازنده‌ها همچنین امکان استفاده از دو سیم کارت 5G همزمان فعال و پشتیبانی از حسگرهای همیشه روشن دوربین را در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

از طرف دیگر، مدیاتک هم قابلیت‌هایی انحصاری را برای تراشه‌های دایمنسیتی 9200 خود در نظر گرفته است. از جمله این قابلیت‌ها می‌توان به سیم کارت دوگانه 5G، قابلیت ارتقای کیفیت تصاویر به کمک AI، پشتیبانی از mmWave برای نخستین بار در یک تراشه دایمنسیتی و قابلیت پشتیبانی از نرخ رفرش 144 هرتز در رزولوشن QHD+ اشاره کرد.

کدام یک از دو تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 یا دایمنسیتی 9200 بهتر هستند؟

با توجه به این که عملکرد هیچ یک از این دو تراشه مورد بحث در دستگاه‌های مختلف هنوز در واقعیت سنجیده نشده است، نمی‌توان در خصوص مقایسه آن‌ها اظهار نظر دقیقی داشت. با این وجود به نظر می‌رسد با معیارهای کلاسیک سنجش عملکرد تراشه‌ها مانند بنچمارک سی پی یو، چیپست اسنپدراگون 8 نسل 2 عملکرد بهتری داشته باشد. این اتفاق به دلیل استفاده از تراشه‌های متوسط بیشتر به جای تراشه‌های کوچک و ارتقای عملکرد آن در تست چندهسته‌ای‌ست.

در بخش پردازش گرافیکی شاهد رقابت نزدیک‌تری بین این دو تراشه هستیم. با این حال می‌توان در این بخش نظیر کوالکام و تراشه جدیدش را به دلیل بهره‌مندی از قابلیت‌های پیشرفته‌تر رهگیری پرتو برنده دانست.

در کنار این موارد، مساله بزرگ در خصوص مقایسه عملکرد این دو تراشه، عمر باتری و قابلیت ارائه عملکرد پایدار است. کوالکام با استفاده از چهار هسته متوسط و در نظر گرفتن سرعت کلاک بالاتر برای ابرهسته Cortex-X3 نشان داده که عملکرد قدرتمندتر را به عمر باتری بیشتر ترجیح می‌دهد.

این در حالی‌ست که مدیاتک با استفاده از فرآیند جدیدتر ساخت، استفاده از هسته‌های کوچک‌تر و سرعت پایین‌تر هسته قدرتمند Cortex-X3 از تمایل خود برای بهینه‌سازی بیشتر عملکرد تراشه‌هایش خبر می دهد.

البته برای سنجش و مقایسه تراشه‌های مدرن، به جز عملکرد CPU و GPU موارد دیگری هم وجود دارد که ممکن است در تصمیم نهایی تاثیرگذار باشد. با این حال با در نظر گرفتن این نکته که هر دو تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200 مشترکا از بسیاری استانداردهای یکسان سخت افزاری پشتیبانی می‌کنند، جزئیات ریزتر این محصولات تعیین‌کننده برنده رقابت بین آن‌ها خواهند بود.

البته میزان نفوذ برند و این که آیا کمپانی‌های سازنده گوشی‌های موبایل تمایلی به استفاده از هریک از این تراشه‌ها نشان می‌دهند یا خیر مساله‌ای دیگر است!

در پایان بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که شاید از جهاتی، انتخاب بین دو تراشه اسنپدراگون 8 نسل 2 و دایمنسیتی 9200 کار چندان سختی نباشد؛ چرا که کوالکام عملا بر بازار گوشی‌های پرچمدار مسلط است و محصولات اکثر برندهای خوشنام را در سلطه خود دارد.

البته مدیاتک وعده داده که تنوع دستگاه‌های مجهز به چیپست‌های دایمنسیتی 9200 بسیار بیشتر از گوشی‌های مجهز به دایمنسیتی 9000 خواهد بود. با این وجود، کوالکام با اختلاف بسیار زیادی در بخش گوشی‌های پرچمدار، جلوتر از مدیاتک قرار دارد!

نظر شما در خصوص مقایسه این دو چیپست پرچمدار چیست؟ فکر می‌کنید Snapdragon 8 Gen. 2 محصول بهتری است یا Dimensity 9200؟