ردپای دزد پاگنده روی برف / راز عجیب یک سرقت که فاش شد

به گزارش رکنا، عمو سهراب و برادرزاده اش، مصطفی، تصمیم می گیرند برای گذران تعطیلات در شهری خلوت و خوش آب و هوا، یک خانه دو طبقه خریداری کنند. ترجیحشان، شهر فاروج، واقع در استان خراسان شمالی است. برادرزاده طبقه اول و عمو، طبقه دوم این خانه را انتخاب می کنند. مصطفی که به تازگی ازدواج کرده است، وسایل نو و آکبند برای خانه تهیه می کند. عمو سهراب نیز اسباب و اثاثیه ای که در خانه تهران اضافه بود را به خانه جدید منتقل می کند. همه چیز خوب و خوش به نظر می رسد تا اینکه یک سارق، متوجه می شود که رفت و آمد به این خانه کم است و احتمال می دهد که صاحب خانه، آنجا را برای گذران اوقات فراغت در نظر گرفته است، برای همین، مورد خوبی برای سرقت به نظر می رسد.

ماجرای سرقت مربوط به پیش از شب یلدای سال گذشته است؛ یعنی همان شبی که مصطفی تصمیم می گیرد سری به این خانه بزند. او می گوید: «چند روز قبل از آن شب، یک سرکشی کوتاه به خانه داشتم و سعی کردم دکوراسیون را تغییر دهم. آنقدر وقتم کم بود که حتی بسیاری از وسایلی که خریده بودم را از جعبه اش بیرون نیاوردم. به فاصله چند روز، مجددا به خانه سر زدم و بلافاصله بعد از ورود به حیاط، متوجه شدم موزاییکی که روی کنتور گذاشته بودم سر جایش نیست. قبلا درِ فلزی کنتور را دزدیده بودند و من با یک قطعه موزاییک، روی آن را پوشانده بودم. اینکه آن شب دیدم که موزاییک هم روی درِ کنتور نیست، با خودم فکر کردم که سارقان چقدر نیازمند شده اند که به سرامیک هم رحم نمی کنند!»

مصطفی کمی جلوتر می رود و می بیند که همان موزاییک، به صورت اریب، لبه دیوار گذاشته شده است به طوری که از آن طریق، دسترسی به بالکن طبقه دوم بسیار راحت می شد. او همان جایی که ایستاده بود خشکش می زند. کمی به پرده پشت در بالکن دقت می کند و تصور می کند که پرده کمی جمع شده است و شبیه قبل نیست. او سریعا خودش را به طبقه دوم، یعنی خانه عمو سهراب می رساند و در را باز می کند و می بیند که فرشِ قسمت پذیرایی خانه جمع شده است. آنجاست که بو می برد دزد، به موزاییک نیازمند نیست؛ بلکه از آن به عنوان پله برای رسیدن به طبقه دوم استفاده کرده است.

او می گوید: «متعجب بودم. آخر چند وقت پیش هم دزد به طبقه اول، یعنی خانه من آمده بود و یک سری از وسایل را برده بود. دوباره؟ بعد از مدتی کوتاه؟ کمی پیش رفتم و وارد آشپزخانه شدم. دیدم درِ کابینت ها باز است و ظرف زیادی در آنها نیست. همچنین پایین کابینتی که آبگرمکن در آن قرار داشت، یک چاقو بود. درِ آن کابینت را باز کردم و دیدم که شلنگِ آبگرمکن دیواری بریده شده و آبگرمکن با لوله، از جا کنده و دزدیده شده است. دزد حتی وقت نکرده بود که با پیچ گوشتی شلنگ آبگرمکن را باز یا اینکه لوله‌ آن را خارج کند تا حمل و نقل برایش راحت شود! کمی جلوتر که رفتم دیدم که روی زمین یک بسته ماکارونی افتاده است که متوجه شدم سارقان مواد غذایی هم برداشته اند. در این فکر بودم که چرا این یک بسته را جا گذاشته اند؛ خب این را هم می بردند! بعدا از زن عمو سهراب شنیدم که به احتمال خیلی زیاد، چای و ماکارونی ها تاریخ مصرف گذشته بودند چون مدتها بود از آنها استفاده نشده بود.»

مصطفی در ادامه تاکید می کند که قبلا هم دزد به خانه شان رفته و حدس می زند که این بار هم کار همان دزد قبلی است که حسابی راه و چاه خانه را یاد گرفته است. او می گوید: «من و برادرم یک تلویزیون جدید خریده بودیم. هنوز آن را از جعبه خارج نکرده بودیم که دیدم سر جایش نیست و آنجا کاملا مطمئن شدم که دزد به خانه من نیز آمده است. کمی دقت کردم و دیدم هیچ دری باز نیست؛ متوجه شدم که دزد نتوانسته از در وارد خانه شود و از بیرون، با استفاده از دیلم، پنجره آشپزخانه را باز کرده است. به اتاق خواب که رفتم، دیدم دزد، پتوهای نو را از کاور در آورده و روی زمین انداخته و در آن کاور، یک سری قابلمه ریخته و با خودش برده است. دزد می دانست ما اهل آنجا نیستیم و هر از گاهی رفت و آمد داریم. برای همین متوجه شده بود که ما دیر به دیر به آنجا سر می زنیم؛ بنابراین زمانی را برای دزدی انتخاب می کرد که آب و هوا مساعد نباشد. آن شب هم حسابی برف باریده بود و فقط خواست خدا بود که من تصمیم بگیرم به خانه سر بزنم.با همه اینها، برفِ روی زمین، به کمک ما آمد تا سرنخی از سارق احتمالی پیدا شود

ردپای پاگنده روی برف

مصطفی با پلیس تماس می گیرد و آنها شروع به جست و جو می کنند تا اینکه به ردپایی که در برف جامانده است می رسند. پلیس و مصطفی، از ردپا عکس می گیرند و همین سرنخ، به شناختن سارق احتمالی کمک می کند.

چند روزی می گذرد. پلیس با احضار فردی که به آن مظنون شده بود سعی می کند با سرعت به پایان این ماجرا دست پیدا کند؛ ولی آن فرد در روز و ساعت مقرر در محل اداره پلیس حاضر نمی شود. اینگونه می شود که پلیس با حکم قضایی برای بازداشت این فرد جلوی درِ خانه اش حاضر می شود؛ ولی متوجه می شوند که این سارق احتمالی، فرار کرده است.

مصطفی می گوید: «پلیس جلوی خانه این فرد، روی جاکفشی، کفشی را می بیند که کف آن، دقیقا مشابه همان رد پای در برف بود. آنجا بود که شک پلیس به یقین تبدیل شد. با این حال هنوز موفق نشده اند که این فرد را دستگیر کنند. با همه اینها و اینکه مراحل پیدا کردن سارق هنوز به اتمام نرسیده است، عمو سهراب، سه بنر تشکر برای قدردانی از زحمات پلیس برای پیگیری این پرونده تهیه کرده که یکی از آنها را جلوی درِ کلانتری نصب کرده است!»

خبرنگار: زهرا علی هاشمی