آموزش مدیریت خشم به بچهها
خشم هم در گروه احساسات طبیعی و سالم برای بچهها قرار میگیرد، اما بسیاری از بچهها نمیتوانند تفاوت بین احساسات خشمآمیز و رفتارهای پرخاشگرانه را تشخیص دهند. اگر بچهها ندانند که چطور باید با احساسات...
خشم و پرخاشگری معمولا با مشکلات تحصیلی، طرد شدن از سوی گروه همسالان و سلامت روان نامناسب در دوران بزرگسالی مرتبط است. بنابراین اگر فرزند شما هم در کنترل خشم خود با مشکل روبهرو است، راهکارهای زیر میتوانند در آموزش مهارتهای مدیریت خشم به آنها موثر باشند.
1. متمایز کردن احساسات و رفتار
والدین باید به بچهها در مشخص کردن و متمایز کردن احساساتشان به آنها کمک کنند تا درنهایت بچهها بتوانند احساس خشم، ناامیدی یا سرخوردگی خود را مستقیما بیان کنند.
برای مثال، والدین باید به بچهها بگویند که خشمگین شدن بهتنهایی اشکالی ندارد، اما حمله کردن به دیگران و کتک زدن آنها قطعا نادرست است. درواقع این کار به بچهها کمک میکند تا در مواقع عصبانیت بتوانند رفتار خودشان را کنترل کنند.
گاهی اوقات رفتارهای پرخاشگرانه از احساسات ناخوشایند و آزاردهنده مثل ناراحتی یا خجالتزدگی نشات میگیرند. در این مواقع، والدین باید در درک احساس خشم و پیدا کردن ریشه احساس خشم به بچهها کمک کنند. هرچقدر که والدین بیشتر درباره احساسات مختلف با بچهها صحبت کنند، شناخت آنها از این احساسات هم بهتر شکل خواهد گرفت.
2. والدین هم باید مدیریت خشم را اجرا کنند
بهترین راه برای نشان دادن شیوههای مدیریت خشم به بچهها، این است که خود والدین آنها از ظرفیت مناسبی برای کنترل خشم برخوردار باشند و این مهارتها را آموخته باشند. اگر بچهها دائما ببینند که شما کنترل خشمتان را از دست میدهید، آنها هم همین کار را تقلید خواهند کرد. اما اگر ببینند که شما با مهربانی و ملایمت رفتار میکنید، آنها هم رفتار ملایم و آرام را انتخاب میکنند.
اگر هم کنترل اعصاب خودتان را در برابر بچهها از دست دادید، باید هرچه زودتر مسئولیت رفتارتان را بپذیرید، عذرخواهی کنید و درباره راهکارهای جایگزین و بهتر با بچهها صحبت کنید. بیان کردن احساسات برای بچهها به آنها کمک میکند تا بهمرور زمان بتوانند درباره احساسات خودشان با شفافیت بیشتری صحبت کنند.
3. مهارتهای مقابلهای صحیح را به بچهها بیاموزید
بچهها باید با مهارتها و شیوههای صحیح برای مقابله با خشم خودشان آشنا باشند. بنابراین بهجای اینکه فقط بگویید «برادرت را نزن!»، برای فرزندتان توضیح بدهید که او در صورت مواجهه با احساسات ناخوشایند میتواند از کدام راهکارهای جایگزین پیروی کند. برای مثال به او بگویید «دفعه بعدی با برادرت صحبت کن!» یا «وقتی عصبانی هستی، نزدیک برادرت نباش!».
والدین میتوانند برای بچههای کوچکتر یک جعبه یا کیف مخصوص تهیه کنند و وسایل محبوبش مثل کتابهای رنگآمیزی و مدادرنگیها را درون آن قرار دهند و از او بخواهند که اگر عصبانی شد، سراغ این جعبه یا کیف برود تا با کمک رنگآمیزی یا نقاشی به آرامش برسد.
علاوه بر اینها، والدین باید به بچهها بیاموزند که در صورت عصبانی شدن ابتدا باید چند دقیقه خودشان را کنترل کنند و سریعا واکنش نشان ندهند. تمرین کارهایی مثل دور شدن از محل حادثه، حفظ آرامش و تلاش برای بیان کردن احساسات میتواند شرایط را در مواقع عصبانیت برای بچهها تغییر بدهد. این ترفندها به بچهها میآموزند که مشکلات زندگی بدون نیاز به پرخاشگری هم حل خواهند شد.