بیهوشی چیست؟ راهنمای کامل مراقبت های قبل و بعد آن

بیهوشی یا به انگلیسی Anesthesia، درمانی است که با استفاده داروهایی با نام داروهای بی هوشی انجام می‌شود. این داروها بیماران را از احساس درد در طی انجام اقدامات پزشکی از جمله جراحی باز می‌دارند. متخصصان بیهوشی پزشکانی هستند که بی هوشی را انجام می‌دهند و درد را کنترل می‌کنند. بیهوشی‌ها انواع مختلفی دارند و تحت شرایط متفاوتی انجام می‌شوند. در این مقاله با ما همراه باشید تا بیشتر با بی هوشی، انواع آن و خطرات و ریسک‌هایی که دارد آشنا شویم.

در این مطلب توضیح می‌دهیم که انواع روش‌های بی هوشی چیست؟ کدام داروها باعث بیهوشی می‌شوند؟ چه نکاتی را باید قبل و بعد از آن رعایت کرد؟ آیا خطرناک و عوارضی دارد؟ تاثیرات آن در کوتاه‌مدت و بلندمدت چیست؟

بیهوشی چیست؟

بیهوشی یک درمان پزشکی است که بیمار را از احساس درد در حین عمل یا جراحی باز می‌دارد. داروهایی که برای جلوگیری از درد استفاده می‌شوند، بی‌حس‌کننده نامیده می‌شوند. انواع مختلف بیهوشی به روش‌های مختلف عمل می‌کنند.

فردی که کار بی‌هوشی را انجام می‌دهد دکتر بیهوشی نام دارد که درد را قبل، حین و بعد از جراحی مدیریت می‌کند. در کنار متخصص، تیم بی هوشی می‌تواند شامل پزشک، پرستار یا دستیار بی هوشی باشد.

بر اساس مقاله سایت clevelandclinic:

در واقع بی هوشی به طور موقت سیگنال‌های حسی که درد را از اعصاب به مراکز مغزی می‌برند مسدود کرده تا به‌این‌ترتیب فرد موقتاً دردی را احساس نکند.

انواع بیهوشی

نکته‌ای که در خصوص بیهوشی وجود دارد، تنوع آن است. نوع بی هوشی که ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای بیماران استفاده می‌کند، به نوع و دامنه عمل جراحی بستگی دارد. علاوه بر این شرایطی مانند روش انجام عمل جراحی، شرایط سلامتی بیماران و ترجیح بیماران روی روش انتخابی موثر است.

‌۱. بیهوشی عمومی

گسترده‌ترین حالت بیهوشی، بیهوشی عمومی یا بیهوشی اتاق عمل نام دارد که معمولاً برای کنترل احساس درد در حین جراحی‌های سنگین کاربرد دارد. این نوع بیهوشی توسط متخصص بیهوشی و از طریق گذاشتن یک ماسک روی دهان بیمار و تزریق داروهای بیهوشی به‌صورت وریدی یا از طریق سرم انجام می‌شود.

در بیهوشی عمومی مغز بیمار در حالت خواب به سر می‌برد و بسیاری از عملکردهای بدن کند می‌شود. بیمار برای بسیاری از عملکردهای حیاتی مانند تنفس یا ضربان قلب به دستگاه‌های کمکی نیاز دارد. معمولاً یک لوله در گلوی بیمار قرار داده می‌شود تا به تنفس کمک کند. در طول جراحی، متخصص بیهوشی ضربان قلب، فشارخون، تنفس و سایر علائم حیاتی بیمار را کنترل می‌کند تا مطمئن شود درحالی‌که فرد بیهوش و بدون درد است، علائم حیاتی طبیعی و ثابت هستند.

۲. بیهوشی نخاعی

یکی دیگر از حالت‌های رایج بیهوشی، بیهوشی نخاعی است که به آن بی‌حسی لوکال نیز گفته می‌شود.

معمولاً از بی هوشی نخاعی برای زایمان سزارین یا جراحی‌های جزئی و سرپایی استفاده می‌شود. در این نوع بی‌حسی ممکن است فرد فشارهایی را نیز احساس کند اما در ناحیه تحت درمان هیچ‌گونه دردی را حس نمی‌کند.

بر اساس مقاله سایت medlineplus:

این نوع بی‌حسی بخش زیادی از بدن را بی‌حس می‌کند و معمولاً شامل بازوها، پاها یا پایین‌تنه می‌شود. معمولاً ممکن است بیمار طی بی هوشی نخاعی بیدار باشد یا با دریافت آرام‌بخش یا خواب‌آور، در حالت پایدار نگه داشته شود.

۳. بیهوشی موضعی

نوع دیگر بی‌هوشی، بیهوشی موضعی است که به آن بی‌حسی موضعی نیز گفته می‌شود. این درمان بخش کوچکی از بدن را بی‌حس می‌کند. نمونه‌هایی از روش‌هایی که در آنها می‌توان از بی‌حسی موضعی استفاده کرد شامل عمل آب مروارید، جراحی‌های دندانپزشکی یا بیوپسی پوست است.

در رایج‌ترین مورد استفاده از این روش بیهوشی، دندانپزشکی با بی‌حسی انجام می‌شود. افراد کاملاً بیدار هستند، اما در ناحیه موردنظر دردی را احساس نمی‌کنند.

۴. بیهوشی با آنژیوکت

دسته‌بندی دیگر روش‌های انجام بیهوشی، روش انجام این کار و نحوه دریافت داروی بی‌حسی توسط بیمار است. معمولاً در جراحی‌هایی که با بی هوشی عمومی همراه هستند، ماده بی هوشی از طریق کانولا یا آنژیوکت به رگ‌های بیمار وارد می‌شود. برای بیهوشی با آنژیوکت به گازهای بی هوشی و ماسک اکسیژن هم نیاز است تا فرد بتواند با کمک نفس بکشد.

۵. بیهوشی با اتر

حالت دیگری بیهوش کردن افراد برای جراحی استفاده از اتر است. بیهوشی با اتر به این صورت است که یک ترکیب بیهوش‌کننده قوی به نام اتیل اتر که به‌صورت قطره است، روی یک گاز استریل پارچه‌ای مخصوص ریخته می‌شود و روی دهان بیمار قرار می‌گیرد. به‌این‌ترتیب بیمار با استنشاق این ترکیب به‌تدریج به خواب می‌رود و بیهوش می‌شود.

چه دارویی باعث بیهوشی می شود؟

پروپوفول، اتومیدات و کتامین جزوهای داروهای آرام‌بخش خواب‌آور هستند که به‌صورت داخل وریدی برای القای بیهوشی عمومی استفاده می‌شوند. ترکیباتی مانند لیدوکائین، میدوزولام یا ترکیبات افیونی نیز جزو بی‌حس‌کننده‌هایی هستند که به‌صورت موضعی مصرف می‌شوند. ترکیبات دیگری که برای بی هوشی استفاده می‌شوند شامل مسدودکننده‌های عصبی هستند که از جمله آنها می‌توان به سوکسینیل کولین اشاره کرد.

مراقبت قبل از بیهوشی

قبل از بیهوش‌شدن باید برای آن آماده شد. این مراقبت‌ها برای کاهش ریسک بیهوشی و کاهش‌دادن عوارض بعد از عمل مانند سرگیجه یا سردرد اهمیت دارند. کارهایی که باید قبل از بیهوش شدن انجام داد شامل موارد زیر می‌شود:

• در اولین قدم باید ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی لیست کاملی از داروها، مکمل‌ها و مشکلات و بیماری‌های زمینه‌ای بیمار را تهیه کند. برخی از داروها می‌توانند با بیهوشی تداخل داشته باشند و باعث خونریزی یا سایر عوارض شوند.
• بیمار باید به مدت هشت ساعت قبل از رفتن به بیمارستان از خوردن و نوشیدن خودداری کند، مگر اینکه دستور دیگری داده شود.
• برای بهبود سلامت قلب و ریه، حتی اگر فقط یک روز قبل از عمل باشد، باید از کشیدن سیگار اجتناب کرد.
• مصرف مکمل‌های گیاهی را به مدت یک تا دو هفته قبل از عمل، طبق دستور پزشک خود متوقف کنید.
• باید قبل از عمل مصرف برخی از داروها را قطع کرد. برای مثال حداقل 24 ساعت قبل از عمل ویاگرا یا سایر داروهای اختلال نعوظ را مصرف نکنید.
• شما باید برخی از داروهای فشارخون (اما نه همه) را با یک جرعه آب طبق دستور پزشک خود مصرف کنید.
• انجام آزمایشات و تست‌های بی هوشی قبل از عمل

اگر در مورد نکات قبل از بی هوشی سوالی دارید، بهتر است با دکتر بیهوشی یا دکتر عمومی مشاوره داشته باشید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین متخصصان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه‌بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با دکتر بیهوشی و پزشک عمومی وجود دارد.

تست بیهوشی قبل از عمل چگونه است؟

متخصص بیهوشی قبل از عمل یک سری آزمایش‌ها و تست‌ها را انجام می‌دهد تا به‌این‌ترتیب خطر عوارض بعد از بیهوشی را برای افراد به حداقل برساند. این تست‌ها ممکن است بسته به سن بیمار یا شرایط عمومی و نوع عمل متفاوت باشد. به‌صورت کلی تست بیهوشی قبل از عمل شامل موارد زیر می‌شود:

• معاینه بیمار توسط متخصص بی هوشی
• رادیوگرافی
• تست قلب که شامل نوار قلب و اکو قلب می‌شود.
• سونوگرافی
• کنترل فشارخون بیمار
• آزمایش خون که شامل آزمایش CBC، BT، CT، PT، PTT، FBS، Na، k، UA/UC و Cr می‌شود.

مراقبت پس از بیهوشی

مراقبت‌های بعد از بیهوشی به نوع بی هوشی بیماران بستگی دارد. برای روش‌هایی که از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کنند، می‌توان پس از درمان به کار یا بیشتر فعالیت‌های روزمره بازگشت، مگر اینکه ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خلاف این را بگوید. اگر بیمار بی هوشی موضعی یا عمومی یا آرام‌بخش دریافت کرده باشد، به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز خواهد داشت که شامل موارد زیر می‌شود:

• بیمار حتماً به یک همراه و مراقب نیاز دارد.
• باید خوب استراحت کند.
• در برخی شرایط مانند بی‌حسی منطقه‌ای یا بی‌حسی نخاعی که تزریق در نخاع انجام می‌شود، بیمار برای مدت 12 تا 24 ساعت باید بدون حرکت بماند تا درگیر عوارضی مانند کمردرد یا سردرد شدید نشود.
• برای مدت 24 ساعت بعد از بی هوش شدن فرد باید از رانندگی، کار با تجهیزات و مصرف الکل و دخانیات خودداری کند.
• مصرف داروها و مکمل‌ها را باید بر اساس نظر پزشک ادامه داد.

در برخی شرایط مانند بی‌حسی منطقه‌ای یا بی‌حسی نخاعی که تزریق در نخاع انجام می‌شود، بیمار برای مدت 12 تا 24 ساعت باید بدون حرکت بماند تا درگیر عوارضی مانند کمردرد یا سردرد شدید نشود.

بیهوشی کودکان

کودکان نیز تحت شرایطی ممکن است به انواع روش‌های بیهوشی نیاز داشته باشند. بسته به نوع مشکل کودک و شرایطی که دارد انواع روش‌ها از بیهوشی عمومی گرفته تا بی‌حسی موضعی، بی‌حسی نخاعی، دریافت آرام‌بخش و خواب‌آور و غیره برای کودکان انجام می‌شود.

برای مثال بی هوشی و آرام‌بخش برای بسیاری از روش‌های خارج از اتاق عمل مانند ام‌آرآی، سی‌تی‌اسکن و پرتودرمانی تجویز می‌شود. دوز دریافتی کودکان قطعاً با بزرگسالان متفاوت است و متخصص بیهوشی اطفال تمامی جزئیات را برای بیهوش کردن آنها در نظر می‌گیرد.

آیا بی هوشی خطرناک است؟

بیهوشی نیز مانند سایر درمان‌های پزشکی و جراحی‌ها یک سری ریسک‌ها و عوارض دارد که ممکن است برای برخی از افراد خطرناک باشد. میزان خطرات و ریسک‌ها بسته به سن بیمار، شرایط جسمی فرد، بیماری‌های زمینه‌ای مانند مشکلات قلبی یا فشارخون، پیچیدگی عمل و نوع بی هوشی انجام شده برای بیمار و غیره متفاوت است.

بی هوشی برای چه کسانی خطر جدی دارد؟

بیهوشی برای برخی از افراد ممکن است خطرناک باشد که در ادامه به برخی از آنان اشاره می‌کنیم:

• افرادی که مشکلات قلبی دارند یا سابقه جراحی‌های قلب دارند.
• افرادی که فشار مغز آنها بسیار بالا باشد.
• افراد مبتلا به میاستینی گراویس
• کسانی که سیگار می‌کشند.
• افرادی با سابقه تشنج یا مشکلات حاد تنفسی
• افرادی که فشارخون بالا دارند.
• افراد چاق
• افرادی که سابقه سکته دارند.
• کسانی با سابقه حساسیت به مواد بیهوشی (سابقه خانوادگی هیپرترمی بدخیم)

عوارض بیهوشی

برای اکثر افراد، بیهوشی بسیار ایمن است. در موارد بسیار نادر، بیهوشی می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند ریتم غیرطبیعی قلب، مشکلات تنفسی، واکنش‌های آلرژیک به داروهای مصرف شده و حتی مرگ شود. خطرات به نوع جراحی یا روش، وضعیت بیمار و نوع بیهوشی مورداستفاده بستگی دارد.

برای بی‌حسی منطقه‌ای و موضعی، ممکن است فردی در جایی که سوزن زده شده احساس درد کند. سایر عوارض جانبی رایج می‌تواند شامل تهوع یا استفراغ، لرز، خستگی، مشکل در ادرارکردن، دردهای عضلانی، خارش، درد و قرمزی در محل تزریق، گلودرد یا خشکی گلو (از لوله تنفس) باشد. این عوارض معمولاً خطرناک نیستند و به‌سرعت از بین می‌روند.

برای اطلاع از انواع عوارض ناشی از بیهوشی باید با فوق تخصص بیهوشی یا دکتر عمومی مشاوره داشته باشید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین متخصصان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه‌بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با متخصص بیهوشی و پزشک عمومی وجود دارد.

۱. علت تورم بدن بعد از بی هوشی

تورم بدن بعد از بیهوشی به خود بیهوش شدن ارتباط ندارد و یکی از عوارض جراحی است. بااین‌حال تورم بعد از جراحی طبیعی است. هنگامی که بدن شروع به التیام خود می‌کند، هزاران سلول به قسمت آسیب‌دیده بدن فرستاده می‌شود. این بخشی از اولین مرحله بهبودی است که مرحله التهابی نامیده می‌شود. هجوم همه این سلول‌ها به ناحیه باعث تورم بیشتر می‌شود. علاوه بر این علت ورم بدن بعد از بیهوشی می‌تواند به دلیل برش‌ها و دستکاری بافت و جمع‌شدن مایع اضافی در بافت‌ها باشد.

۲. کمردرد بعد از بیهوشی

کمردرد معمولاً از عوارض بی‌حسی نخاعی است. بعد از تزریق آمپول حاوی ماده بی‌حسی در نخاع امکان کمردرد افراد وجود دارد. به همین دلیل معمولاً توصیه می‌شود که افراد بعد از بی‌حسی موضعی و نخاعی چند ساعت را بدون حرکت بمانند.

‌۳. استفراغ بعد از بیهوشی

استفراغ و تهوع جزو رایج‌ترین عوارض بی هوشی، خصوصاً بیهوشی کامل یا عمومی است. این حالت تهوع و استفراغ به دلیل تاثیر داروهای بی هوشی وارد شده به بدن است. علاوه بر این نوع بیهوشی و مدت زمانی که جراحی طول می‌کشد هم روی بروز این حالت موثر است. ممکن است برخی از افراد به مواد بیهوشی بیشتر حساسیت داشته‌باشند و واکنش‌های شدیدتری نشان دهند.

۴. تاثیر بیهوشی بر حافظه

بی هوشی و داروهایی که برای بیهوش‌کردن یا بی‌حسی موضعی افراد استفاده می‌شوند تاثیر خاصی روی حافظه بلندمدت افراد ندارد و افرادی که بی هوش شده‌اند همه چیز را به‌راحتی به‌خاطر می‌آورند. بااین‌حال گزارش‌ها از فراموشی بعد از بی هوشی نشان می‌دهد که برخی از افراد ممکن است مشکلاتی در حافظه طولانی‌مدت و مشکلات یادگیری تجربه کنند.

۵. هذیان بعد از بی هوشی

یکی از عوارض معمول و طبیعی بعد از بیهوشی کامل هذیان‌گویی است. این حالت به دلیل گیج بودن بیمار بعد از به‌هوش‌آمدن است. این حالت خصوصاً در افراد مسن ممکن است بیشتر دیده شود. هر چقدر مدت‌زمان بیهوشی افراد بیشتر باشد و دوز داروی بیشتری را دریافت کرده باشند، به همان میزان که گیجی آنها بیشتر است، احتمال هذیان‌گویی در آنها نیز بیشتر خواهد بود.

یکی از عوارض معمول و طبیعی بعد از بیهوشی کامل هذیان‌گویی است. این حالت به دلیل گیج بودن بیمار بعد از به‌هوش‌آمدن است.

۶. ضعف بعد از بیهوشی

ضعف، بی‌حالی و بی حسی از دیگر عوارضی است که ممکن است بعد از انواع حالت‌های بی هوشی افراد تجربه کنند. استرس‌های عمل، بی‌خوابی، خستگی ناشی از جراحی، ناشتا بودن قبل از عمل و مواردی ازاین‌دست هم می‌توانند عامل بروز این ضعف بعد از بی هوشی باشند. لرز بعد از به‌هوش‌آمدن هم می‌تواند ناشی از دمای پایین بدن یا هیپوترمی باشد.

۷. سردرد و سرگیجه چند روز بعد عوارض داروی بیهوشی

سردرد و سرگیجه بعد از بیهوشی ممکن است حتی تا چند روز بعد هم ادامه داشته باشد. خصوصاً بعد از بی‌حسی‌های نخاعی مانند عمل سزارین عارضه سردرد شدید بسیار رایج است. برای درمان خانگی سردرد بعد از بیهوشی می‌توان از روش‌هایی مانند مصرف مسکن با نظر پزشک، استراحت‌کردن و بستن سر، مصرف آب و مایعات زیاد، استفاده از کمپرس سرد یا گرم و ماساژدادن استفاده کرد.

۸. علت مرگ در بیهوشی

مشکلات زمینه‌ای، خصوصاً بیماری‌هایی مانند میاستنی گراویس، مشکلات قلبی، فشار مغز بالا و حساسیت شدید به داروی بی هوشی می‌تواند از دلایل رایج مرگ افراد بعد از بی‌هوشی باشد. هایپرترمی بدخیم از اصلی‌ترین دلایل مرگ در بی‌هوشی است.

چگونه عوارض بی‌هوشی را از بین ببریم؟

استراحت‌کردن، مصرف برخی از داروها با نظر پزشک معالج و متخصص بی هوشی، مصرف آب و مایعات زیاد و مصرف مواد غذایی مقوی برای ازبین‌بردن ضعف و بی‌حالی می‌تواند به هر چه سریع‌تر رفع‌شدن عوارض بی هوشی کمک زیادی کند.

دفع مواد بیهوشی از بدن

برای ازبین‌رفتن عوارض ناشی از بی هوش شدن و دریافت داروهای بی‌هوشی باید این مواد از بدن دفع شوند. بهترین روش برای دفع، از طریق ادرار یا استفراغ‌کردن است. معمولاً با دریافت سرم و مصرف مایعات، افراد از طریق ادرارکردن ماده بیهوشی یا بی‌حسی را دفع می‌کنند.

چه مدت طول می‌کشد تا مواد بی هوشی از بدن خارج شوند؟

مدت زمانی که داروهای بیهوشی یا بی‌حسی در بدن می‌مانند، بسته به دوز دریافتی، نوع ماده بی هوشی و روش آن و شرایطی که بیمار دارد می‌تواند از یک ساعت تا 24 ساعت زمان ببرد.

فوبیا از بیهوشی

برخی از افراد تجربه ترس از بی هوشی یا فوبیای بی هوش شدن را دارند. این ترس می‌تواند ناشی از ماسک‌گذاری در حین بی هوشی کامل یا تزریق‌های وریدی باشد. ممکن است در صورت امکان برای این افراد سایر روش‌های بی‌حسی مقطعی یا دریافت آرام‌بخش‌ها در نظر گرفته‌شود.

ام ار ای زیر بی هوشی

یکی از اقداماتی که ممکن است برای انجام ام آر آی روی افراد انجام شود، بیهوش کردن بیماران قبل از رفتن آنها زیر دستگاه ام آر ای است. افرادی که ترس از فضای‌بسته دارند و نمی‌توانند مدت زمانی طولانی زیر دستگاه بمانند ممکن است به بی هوشی یا دریافت خواب‌آور نیاز داشته‌باشند.

بوپرنورفین و بی‌هوشی جراحی

بوپرنورفین یکی از داروهایی است که به‌عنوان بخشی از برنامه کنترل درد بعد از جراحی به آنها تزریق می‌شود. این دارو علاوه بر فرم تزریقی یک فرم زیرزبانی نیز دارد.

تاثیر تزریق ffp بر داروهای بی هوشی

داروهای FFP که پلاسمای تازه منجمدشده از خون کامل هستند در مواردی مانند جراحی قلب باز یا سایر موارد مشابه برای کاهش خطر خونریزی‌های شدید یا لخته‌شدن خون به بیماران قبل از عمل و بی‌هوشی تزریق می‌شود.

تفاوت خواب مصنوعی با بی هوشی

از نظر شرایط انجام و کل فرایند تفاوت چندانی بین خواب مصنوعی و بی هوشی عمومی وجود ندارد. بااین‌حال هدف از بی‌هوشی انجام عمل جراحی و جلوگیری از دردکشیدن بیمار است و بعد از عمل فرد را به هوش می‌آورند. اما در خواب مصنوعی افراد به‌صورت عمدی به منظور جلوگیری از آسیب‌دیدن مغز بی هوش شده و مدت‌زمان بی هوشی ممکن است بیشتر شود.

تفاوت کما و بیهوشی

کما در اثر آسیب مغزی ایجاد می‌شود و نمی‌توان فرد بیهوش را بیدار کرد. در مقابل اما بی هوشی شرایطی است که در آن فرد موقتاً با داروهای بی هوشی به خواب می‌رود تا درمان برای او انجام شود. به کما، بی هوشی طولانی‌مدت نیز گفته‌می‌شود.

رگ بی هوشی کجاست؟

برخی نقاط بدن در صورت واردشدن ضربه به آنها موجب بی هوش شدن افراد می‌شود. یکی از این نقاط، رگی است که در ناحیه گردن و در بخش جلویی گلو قرار گرفته‌است.

ریورس بی‌هوشی چیست؟

یکی از کارهایی که بعد از بی هوشی انجام می‌شود، ریورس نام دارد. ریورس فرایندی است که در آن با استفاده از برخی ترکیبات دارویی اثر داروها یا شل‌کننده‌های عضلانی خنثی می‌شود.

‌انواع مواد بی هوشی

داروهای بی‌هوش‌کننده می‌توانند به‌صورت تزریقی، استنشاقی، لوسیون‌های موضعی، اسپری، قطره‌های چشمی یا چسب‌های پوستی باشند.

۱. آمپول بی هوشی

آمپول‌ها حاوی داروهای بی هوشی به‌صورت تزریقی هستند که یا داخل وریدی یا به‌صورت تزریق در سرم به بیمار داده‌می‌شوند. در مواردی مانند بی‌حسی نخاعی نیز مواد بی‌حس‌کننده با یک آمپول در نخاع تزریق می‌شود.

۲. اسپری بی هوشی

اسپری بی هوشی که معمولاً حاوی اتیل اتر است، به‌صورت قطره‌ای داروی بی هوشی روی یک گاز پارچه‌ای می‌پاشد تا بیمار آن را استنشاق کرده و بی‌هوش شود.

۳. پودر بیهوشی

برخی از داروهای بی هوشی مانند کتامین نیز به‌صورت پودری هستند. در انواع حالت‌های بی‌هوشی می‌توان از ماده بی هوشی به‌صورت پودری نیز استفاده کرد.

۴. خواب‌آور قوی در حد بیهوشی

علاوه بر داروهای بی هوشی، برخی از خواب‌آورهای قوی نیز وجود دارند که عملکرد آنها در حد بیهوشی است. اکثر این داروها به شکل قرص‌اند. قرص آلپرازولام یا زولپیدم از جمله این داروهای خواب‌آور قوی هستند.

۵. شربت خواب‌آور قوی در حد بیهوشی

برخی از انواع داروهای خواب‌آور قوی که می‌توانند در حد بی هوشی افراد را به خواب ببرند به‌صورت شربت تولید می‌شوند. حتی برخی از این شربت‌های قوی خواب‌آور جزو داروهای گیاهی هستند.

۶. قرص بیهوشی

داروهای بی هوشی و خواب‌آور ممکن است به‌صورت قرص بیهوشی هم تجویز شوند که به آنها داروهای بی هوشی خوراکی نیز گفته‌می‌شود.

سوالات متداول شما

در ادامه به برخی از سوالات رایج شما عزیزان در این مورد پاسخ می‌دهیم:

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

بیهوشی اگر تحت کنترل متخصص باتجربه و مراکز معتبر انجام شود، نه تنها هیچ خطری ندارد بلکه عوارض کمی هم خواهد داشت. اکثر عمل‌های جراحی نیاز به بی‌هوشی کامل دارند اما ممکن است بسته به شرایط بیمار، از بی‌هوشی نخاعی یا موضعی استفاده شود. اگر سوالی در این زمینه دارید پیشنهاد می‌کنم با دریافت نوبت تلفنی یا آنلاین از پنل دکترتو، سوالات خود را از متخصص بی‌هوشی بپرسید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش‌های بیهوشی باید با متخصص بیهوشی یا دکتر عمومی مشاوره داشته باشید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین متخصصان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه‌بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با دکتر بیهوشی و پزشک عمومی وجود دارد.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!

منابع: asahq, macllp، kidshealth، starship، academic.oup