وقتی بریتانیا با شیوه جدید به جنگ مسلمانان می‌رود

خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: انتصاب «لرد آستین» برای بررسی ناآرامی‌هایی که در سال 2022 در «لستر» انگلیس رخ داد، بار دیگر اسلام‌هراسی سیستماتیک دولت بریتانیا را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که دولت این کشور علاقه‌ای به جدی گرفتن ناسیونالیسم خشن هندو در بریتانیا ندارد.

سال گذشته، لستر شاهد ناآرامی‌هایی پس از مسابقه کریکت بین هند و پاکستان بود که حامیان افراطی هندوتوا به فردی که تصور می‌شد مسلمان بود، حمله کردند. گزارش شد که برخی از هندوهای نزدیک به حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) متعلق به نارندرا مودی،نخست وزیر هند،خشونت را برای مقابله با مسلمانان انتخاب کردند.

ناآرامی های نژادپرستانه باعث شد که سر «پیتر سولزبی»، شهردار محلی، دکتر «کریس آلن»، کارشناس «جنایات ناشی از نفرت» از دانشگاه لستر را برای بررسی مستقل منصوب کند. با این حال، در عرض چند هفته، آلن پس از مخالفت گروه‌های هندو عقب‌نشینی کرد. دولت محافظه کار وارد عمل شد و «مایکل گوو»، وزیر انگلیس جوامع، مسئولیت را بر عهده گرفت. گوو اخیرا تحقیقاتی را درباره این ناآرامی‌ها به ریاست «لرد ایان آستین» آغاز کرده است.

اما، بیش از 100 سازمان اسلامی و گروه های مسلمان از لستر و برخی از اعضای شورای محلی به انتصاب لرد آستین اعتراض کرده و اعلام کردند که به دلیل سابقه لرد آستین در مناصب دولتی، در روند بررسی شرکت نخواهند کرد.

برای مثال، لرد آستین زمانی متهم به جعل برخی اظهارات نادرست و در نهایت مجرم شناخته شد؛ او مبلغ نامشخصی را به دوستان الاقصی، یک گروه حامی فلسطین مستقر در لستر، به دلیل اتهامات بی اساس مبنی بر انکار هولوکاست پرداخت کرد.

علاوه بر این، «لورا موری»، یکی از دستیاران سابق «جرمی کوربین»، 40 هزار پوند غرامت از تلگراف به دلیل نظرات نادرست ایان آستین که ادعا می کرد او یک نژادپرست ضد یهودی است، دریافت کرد.

گروه «کارگران مسلمان» نیز قبلا او را به اسلام هراسی متهم کرده بود. به طور خلاصه، لرد آستین از اصول استانداردهای زندگی عمومی که استانداردهای اخلاقی هستند و از افراد در مناصب دولتی انتظار می رود رعایت کنند، عبور می کند و نمی تواند استانداردهای خود دولت را مبنی بر «بی طرف بودن» یک بازبینی برآورده کند.

علاوه بر این، مسائل نگران کننده دیگری نیز وجود دارد. اول اینکه گوو از حزب محافظه کار و لرد آستین از حزب کارگر، زمینه های مشترکی در حمایت از رژیم صهیونیستی دارند و هر دو با گروه های مختلف دوستان اسرائیل متحد هستند. این امر به ویژه به دلیل روابط نزدیکی که بین اسرائیل و دولت هند وجود دارد، نگران کننده است، زیرا هر دو متهم به ایجاد اسلام هراسی برای اهداف سیاسی هستند.

همانطور که شواهد نشان می‌دهد، اسلام هراسی عملا به جریان اصلی در هند تبدیل شده است، جایی که مسلمانان شاهد خشونت، تبعیض سیستماتیک و سوء استفاده بوده اند. این نفرتی است که گفته می‌شود از حامیان ایدئولوژی‌های مودی به خیابان‌های لستر سرایت کرده است.

به طور مشابه، گروه‌های طرفدار اسرائیل به دلیل ترویج احساسات ضد مسلمانان مورد توجه قرار گرفته‌اند. اتحاد اسرائیل و هند، شاهد اشتراک‌گذاری رویه‌های نژادپرستانه، خشونت‌آمیز و دستورالعملی برای گسترش جهانی اسلام‌هراسی بوده است.

در واقع، انتصاب لرد آستین توسط گوو که به عنوان «فرمانده کل گمنام اسلام هراسان» در داخل حزب محافظه کار توصیف می شود، شبح اسلام هراسی نهادی را برمی انگیزد.

«ویلیام مکفرسون» که تحقیقات عمومی در مورد مرگ «استفان لارنس»، نوجوان سیاه‌پوست بریتانیایی انجام داد، می گوید: نژادپرستی سیستماتیک مجموعه ای از فرآیندها، نگرش‌ها و رفتارهایی است که از طریق تعصبات ناخواسته، جهل، بی‌اندیشی و کلیشه‌های نژادپرستانه به تبعیض تبدیل می‌شوند که به ضرر اقلیت‌های قومی است.

اسلام هراسی در محافظه کاران، رویکردهای متفاوتی دارد که به طور سیستماتیک علیه مسلمانان اعمال می شود. بدیهی است که رفتار دولت انگلیس با مسلمانان در مقایسه با سایر شهروندان بسیار بد بوده است.

محافظه کاران حتی نتوانستند به دنبال شکایت شورای مسلمانان بریتانیا (MCB) بررسی مستقلی درباره اسلام هراسی در این حزب انجام دهند. شورای مسلمانان بریتانیا جزئیات بیش از 300 پرونده را به حزب محافظه کار ارسال کرد که شامل نمایندگان مجلس، شوراها و نمایندگان پارلمان اروپا می شد.

در عوض، شواهد اسلام‌هراسی منجر به گزارش ضعیف‌تری در سال 2018 از سوی «سینگ» شد. گزارش سینگ نتوانست اسلام‌هراسی گسترده را در نظر بگیرد و اقدامات لازم برای مقابله با آن را انجام نداد.

شاید این تعجب آور نباشد زیرا گروه «امید، نه نفرت» در نتیجه تحقیقاتی دریافت که 57 درصد از اعضای حزب محافظه کار نگرش منفی نسبت به مسلمانان دارند و نیمی از اعضای آنها (47 درصد) معتقدند اسلام تهدیدی برای سبک زندگی بریتانیایی است.

حزب محافظه کار نیز نتوانسته است تعریف گروه پارلمانی «همه احزاب» از اسلام هراسی را بپذیرد. این امر از بسیاری جهات، از جمله برای اهداف نظارت بر اسلام هراسی در بریتانیا، مسلمانان را متضرر کرده است.

در نهایت، حتی اعضای مسلمان درون حزب محافظه کار نیز آسیب دیده اند و «نصرت غنی» تنها یک نفر از این آسیب دیدگان است که گفت «مسلمان بودن» او همکاران محافظه کارش را ناراحت کرده و دلیلی برای از دست دادن شغلش شده است.

نتیجه فرهنگ سازمانی اسلام هراسی در دولت کنونی باعث شده است که مسلمانان جرم انگاری شوند و خود آنها به ندرت به عنوان قربانیان جنایت تلقی می شوند، چه رسد به اینکه با آنها در این زمینه همدردی شود.

بدتر از آن اینکه در فضای کنونی، حمله به مسلمانان به عنوان نشان افتخار و راهی برای بالا رفتن از نردبان سیاسی تلقی می شود.

اینکه گوو و لرد آستین اجازه بررسی هر موضوعی را که مربوط به مسلمانان است، دارند، نشان می دهد که بی طرفی در ساختار سیاسی بریتانیا کاملا بی معنی است و همین امر بر عادی سازی اسلام هراسی سازمانی دامن زده است.

تحت این شرایط، تحقیقاتی که توسط لرد آستین سرپرستی می شود، اصل دموکراتیک برابری را تضعیف می کند و نمی تواند اعتباری داشته باشد.

پایان پیام/7