بیوگرافی و زندگی نامه رضا عطاران

بیوگرافی رضا عطاران

رضا عطاران متولد بیستم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ در کسوت بازیگر، کارگردان و فیلم شناس معروف ایرانی می باشد. او تحصیلات خود را در دوره متوسطه در رشته اقتصاد به اتمام رسانده و جهت تحصیلات پیشرفته به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران وارد شد. با این وجود پس از سپری شدن مدت زمانی، او از تحصیل در دانشگاه انصراف داده و به فعالیت در عرصه سینما روی آورد. رضا عطاران از دهه ۱۳۶۹ به طور جدی در زمینه تئاتر بازیگری خود را شروع کرد.

خلاصه زندگی نامه

تاریخ تولد: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۴۷

محل تولد: مشهد، ایران

پیشه: بازیگر، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تدوین‌گر، خواننده

سال های فعالیت: ۱۳۶۹-اکنون

همسر: فریده فرامرزی (۱۳۷۳)

والدین: ذبیح الله عطاران (پدر)

قد: ۱۷ سانتی متر

زندگی نامه

رضا عطاران از سال ۱۳۶۹ با بازی در مجموعه بیداران در تلویزیون حضور یافت. ولی رشد و پیشرفت بازیگری او، مربوط به مجموعه تلویزیونی پرواز ۵۷ بود که در سال ۱۳۷۲ و پس از آن برنامه ساعت خوش که در سال ۱۳۷۳–۱۳۷۴ با هدایت و کارگردانی مهران مدیری انجام شد. رضا عطاران برای اولین بار در سال ۱۳۷۶ برنامه سیب خنده را به سفارش گروه سنی کودک و نوجوان تولید کرد. در عین حال او در سال مذکور نخستین بار بازیگری را در سینما با فیلم کلید ازدواج به ثبت رساند.

پس از آن عطاران در فیلم سینمایی کلاه قرمزی و سروناز در سال ۱۳۸۱ به ایفای نقش پرداخت. طی سال‌های ۱۳۸۳ لغایت ۱۳۸۴ دو سریال تلویزیونی به نام های خانه به دوش و متهم گریخت را همزمان کارگردانی و بازیگری نمود. بدین ترتیب او در سال ۱۳۸۶ با ایفای نقش در فیلم خروس جنگی توجه همگان را به خود جلب کرده و در سال ۱۳۸۹ به علت نقش پردازی در فیلم های ورود آقایان ممنوع و اسب حیوان نجیبی است، جایزه تندیس لبخند زرین و دیپلم افتخار برترین بازیگر مرد مراسم اختتامیه دومین جشن لبخند آفتاب را از آن خود کرد.

در سال ۱۳۹۰ رضا عطاران موفق شد، به موجب کارگردانی و بازی در فیلم خوابم میاد، جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردان را کسب کند. همچنین در سال مذکور او توانست به واسطه بازی در فیلم سینمایی بیخود و بی جهت، دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را از سوی انجمن منتقدان سینما اخذ کند. رضا عطاران در پی بازی در فیلم دهلیز که در سال ۱۳۹۱ تولید شده و همچنین ایفای نقش در فیلم طبقه هساث مربوط به سال ۱۳۹۲، جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از آن خود نمود. عطاران در سال ۱۳۹۲ به علت عناوین و جوایز ارزنده ای که به موجب نقش پردازی در فیلم های طبقه هساث، رد کارپت و کلاشینکف به دست آورده بود، موجب کسب سود ۱.۶ میلیارد تومان در سینما گردید که در پی آن لقب سودآورترین بازیگر سینمای ایران را در سال ۱۳۹۳ به او دادند.

پس از آن عطاران در فیلم های سینمایی پرمخاطب نهنگ عنبر مربوط به سال ۱۳۹۴ و در پی آن نهنگ عنبر ۲ سلکشن رؤیا در سال ۱۳۹۶، هزارپا در سال ۱۳۹۷ و همچنین فیلم انفرادی تولید سال ۱۳۹۸ به بازی پرداخت. رضا عطاران در سال ۱۳۹۹ به علت بازی در فیلم روشن، مجدداً توانست جایزه سیمرغ بلورین برای بهترین بازیگر مرد را دریافت کند.

اوایل زندگی:

رضا عطاران در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ در شهر مشهد چشم به جهان گشود. او دارای دو خواهر بزرگتر و یک برادر ناتنی کوچکتر از خود بوده و سومین فرزند خانواده محسوب می شود. اصلیت رضا متعلق به کاخک بوده و مادرش تنها پس از گذشت چندین از تولد او، به موجب واقعه تلخ زلزله در کاخک دار فانی را وداع گفت. رضا عطاران در دوران تحصیل دانش آموز مستعد و درس خوانی بود. از آنجا که پدرش به کار در دفتر ترمینال اتوبوسرانی ایران پیما مشغول بود، او نیز دوران اندکی را در ترمینال، به کار بلیت فروشی پرداخت.

تحصیلات:

رضا عطاران در دوران متوسطه توانست موفق به اخذ دیپلم در رشته اقتصاد در شهر مشهد شده و جهت پرداختن به تحصیلات دانشگاهی در رشته طراحی صنعتی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران عازم شد.‌ ولی پس از سپری شدن مدت زمانی، او قید تحصیل در دانشگاه را زده و به فعالیت در سینما و بازیگری مشغول شد. رضا عطاران در طی یک مصاحبه بیان کرد که انتخاب رشته طراحی صنعتی فقط به موجب ترغیب و تشویق اعضای خانواده و خویشاوندان بوده و همچنین اذعان داشت که خودش تحصیل در رشته مذکور را تنها به علت حضور در دانشکده هنرهای زیبا برگزیده بود.

رضا عطاران در شبکه های اجتماعی

آدرس پیج رضا عطاران در شبکه اجتماعی اینستاگرام: rezaattaran@

آدرس پیج رضا عطاران در شبکه اجتماعی فیسبوک: Attaranofficial

آدرس پیج رضا عطاران در شبکه اجتماعی توییتر: rezaattaran@

ازدواج رضا عطاران

در سال ۱۳۷۳ عطاران در سن ۲۶ سالگی با فریده فرامرزی یکی از بازیگران سینما، پیوند ازدواج بست. فریده فرامرزی تاکنون بازی در تعدادی از فیلم های سینمایی را در کارنامه اش داشته و حتی به عنوان نامزد جشنواره سیمرغ نیز مطرح گردید. او در برابر سوالی که خبرنگار نسبت به نداشتن فرزند پرسیده بود، پاسخ داد:

«اگر قرار را بر بودن یا نبودن [بچه] بگذارید به نظرم نبودن بهتر است. از ابتدا هم با همسرم هم‌عقیده بودیم و پیش از ازدواج هم به‌صورت جدی بر فرزنددار نشدن توافق کردیم.»

رضا عطاران اصولاً در برنامه‌ها و کمکهای خیرخواهانه مشارکت داشته و اقدام به دیدار از موسسات خیریه می نماید. او صاحب یک آتلیه عکاسی، در شمال شهر تهران می باشد.‌

بیوگرافی فریده فرامرزی:

فریده فرامرزی همسر رضا عطاران، در تاریخ بیست و نهم مهرماه سال ۱۳۵۰ متولد شده که در فیلم سینمایی صندلی خالی، مجموعه تلویزیونی بزنگاه تولید سال ۱۳۸۷ و همچنین فیلم استراحت مطلق در سال ۱۳۹۳ به ایفای نقش پرداخته است.

زندگی هنری

دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰: آغاز فعالیت:

رضا عطاران به طور رسمی در دهه ۱۳۶۰ با بازی در تئاتر به کارگردانی حسن حامد فعالیت خود را در این زمینه شروع کرد که این تعامل تا سال ۱۳۷۱ پایدار بود.

تلویزیون:

رضا عطاران برای نخستین بار توانست با ایفای نقش در مجموعه تلویزیونی بیداران که که توسط اصغر عبداللهی در سال ۱۳۶۹ تولید شد، در تلویزیون حضور یابد. ولی بازی در مجموعه پرواز ۵۷ برای عطاران، همچون سکوی پرتاب در زمینه بازیگری بود. این مجموعه در زمره اولین سریال ها با رویکرد طنز و کمدی پس از پیروزی انقلاب بود که در سال ۱۳۷۲ با کارگردانی مهران مدیری تولید شده و از قاب تلویزیونی شبکه اول سیما به نمایش درآمد که مخاطبان و طرفداران بسیاری را با خود همراه کرد. رضا عطاران در مجموعه پرواز ۵۷، به همراه بازیگرانی چون نصرالله رادش، سعید آقاخانی و حمید لولایی نقش های متعددی را در آنجا به نمایش گذاشت.

پس از گذشت یک سال یعنی در سال ۱۳۷۳، عطاران در مجموعه ساعت خوش به کارگردانی مهران مدیری، مسئولیت بازیگری و نویسندگی را عهده دار شد. مجموعه ساعت خوش در حقیقت از منظر متفاوتی به مسائل و مشکلات اجتماعی پرداخته و آن را با قالب طنز به مخاطب ارائه میداد که بیش از پیش مخاطبان را در اقشار و گروه های مختلف سنی به خود جلب کرد. عطاران با نقش پردازی در این مجموعه، پیشرفت بسیاری را برای خود فراهم کرد، به طوری که در سن ۲۱ سالگی به یکی از چهره های محبوب و مشهور ایران تبدیل شد. پس از گذشت یک سال، رضا عطاران مجددا در جایگاه نویسنده و بازیگر به همراه مهران مدیری در مجموعه سال خوش، آثار بیشتری از خود به نمایش گذاشت.

رضا عطاران در سال ۱۳۷۶ در سریالی با عنوان دنیای شیرین به ایفای نقش پرداخت که از شبکه یک سیما به نمایش درآمد. بهروز بقایی مسئولیت کارگردانی این مجموعه را عهده دار بوده و به سفارش گروه کودک و نوجوان تولید شد. عطاران پس از خاتمه سریال دنیای شیرین، به همراه بازیگرانی همچون خسرو شکیبایی و رامبد جوان در برنامه سرزمین سبز بازی کرد که برنامه مذکور، از شبکه دوم سیما ارائه شد.‌

رضا عطاران برای اولین بار توانست در مجموعه سیب خنده استعداد و مهارت کارگردانی خود را تجربه کند. این برنامه که جهت گروه سنی کودک و نوجوان تولید گردیده بود، به شکل هفتگی به نمایش در می آمد. پس از آن در سال ۱۳۷۷ عطاران در کنار مجید صالحی و یوسف تیموری در مجموعه مجید دلبندم به ایفای نقش پرداخت. در سریال مذکور، او در کنار بازیگری مسئولیت نویسندگی و کارگردانی آن را نیز عهده دار بود. سریال مجید دلبندم روایت عروسکی با ویژگی دستان دراز به نام مجید بود که با رفتارهای کمدی و خنده دار در هر قسمت جریان جدیدی را موجب می شد.

سریال مذکور مخاطبان بسیاری را با خود به همراه داشته و بازیگرانی همچون یوسف تیموری، زیبابروفه، جواد رضویان و مجید صالحی در این مجموعه به ایفای نقش می پرداختند. پس از آن در سال ۱۳۷۹ رضا عطاران به عنوان کارگردان هنری و نویسنده در مجموعه قطار ابدی حضور یافت. مضمون این برنامه شوخی و نگاهی طنز به داستان ها و افسانه های قدیمی مانند حسن کچل، شهرزاد قصه‌گو و رابین هود بوده که جنبه هایی از نقد مشکلات جامعه نیز در آنها آغشته بود. مجموعه قطار ابدی به عنوان برنامه تلویزیونی پر مخاطب و موفق در اواخر دهه هفتاد مطرح شد. رضا عطاران پس از آن در سریال این چند نفر، به عنوان مشاور کارگردان و نویسنده ظاهر شد.

سینما:

رضا عطاران برای اولین بار در سال ۱۳۷۶ با ایفای نقش در فیلم کلید ازدواج به کارگردانی داوود موثقی در سینما حضور یافت. او در سریال مذکور با علیرضا خمسه و نادر سلیمانی همبازی بود. فیلم کلید ازدواج به قلم افشین سرفراز نگاشته شده و درباره مردی است که قصد داشت اجناس قاچاق را جهت ارائه به یک گروه حرفه ای خلافکار، به همراه خود به شهر تهران آورد.

دههٔ ۱۳۸۰: کارگردانی و تلویزیون:

تلویزیون:

در تاریخ دهم تیرماه سال ۱۳۹۷ پیمان قاسم خانی در مراسم بازگشایی فیلم سینمایی هزارپا بیان کرد:

«من فیلمنامه ورود آقایان ممنوع را با فکر کردن به رضا عطاران نوشتم و جالب است که او نقش را فراتر از فیلمنامه بازی کرد. رضا عطاران به‌ راحتی می‌تواند به خیلی چیزها نه بگوید، نمونه‌اش هم چند همکاری با من! و به‌خاطر همین ماندنی شد.»

در سال ۱۳۸۰، رضا عطاران در مجموعه زیر آسمان شهر مسئولیت مشاور کارگردان و نویسندگی را عهده‌دار بود. مهران غفوریان که کارگردانی و تهیه کنندگی مجموعه مذکور را انجام می داد، در خصوص این سریال و همچنین حضور رضا عطاران، چنین بیان کرده:

«چون برنامه‌هایی که ساخته بودم با استقبال خوبی روبه‌رو شده بودند، تلویزیون با من یک قرارداد بست تا یک کاری تولید کنم و خودم نیز تهیه‌کننده باشم. من به سراغ رضا عطاران رفتم و گفتم می‌خواهم کاری بسازم که خیلی سروصدا کند. رضا هم قبول کرد و چندماه مدام درگیر نوشتن متن کار بودیم و رضا خیلی برای کار زحمت کشید و همه کاراکترها را او خلق کرد. رضا عطاران خالق زیر آسمان شهر است»

پس از آن عطاران در سال ۱۳۸۲ در سریال کوچه اقاقیا در کنار بازیگری، کارگردانی و نویسندگی نیز انجام می داد. پس از گذشت یک سال او در مجموعه خانه به دوش، در کنار ایفای نقش، نویسندگی و کارگردانی آن را نیز عهده دار بود. با توجه به اینکه سریال مذکور دارای روایتی ساده بوده، ولی ابعادی از مشکلات مردم در جامعه همانند فقر، زیاده خواهی و طمع و نا آگاهی نیز منعکس می کرد. برخی از صاحب نظران از مجموعه خانه به دوش به عنوان تولیدی می ‌نگرند که در عین برخورداری از جنبه شوخی و طنز آمیز، دارای محتوایی جلف و بدوی است.

ولی استقبال مردم از این نوع تولیدات، موجب شد تا از این سبک جهت تولید سریال های بعدی مورد استفاده قرار گیرد. رضا عطاران توانست با تولید سریال خانه به دوش، ارائه مجموعه های مناسبتی ماه رمضان را آغاز کرده و مخاطبان بسیاری را با خود همراه نماید. پس از آن عطاران سریال متهم گریخت را در سبک مذکور، در کنار سعید آقاخانی تولید کرد.

همچنین رضا عطاران در مجموعه تلویزیونی کتابفروشی هدهد نقشی را به عنوان بازیگر مهمان عهده‌دار شد. سپس او در سال ۱۳۸۵ در سریال ترش و شیرین مسئولیت کارگردانی، بازیگری و خوانندگی را به انجام رساند.

در سال ۱۳۸۷ رضا عطاران به عنوان مشاور کارگردان در فیلم سه در چهار، ساخته مجید صالحی قرار گرفت. او توانست سریال بزنگاه را جهت مجموعه مناسبتی ماه مبارک رمضان به سفارش شبکه سوم سیما تولید کند. عطاران در سریال بزنگاه علاوه بر بازی، کارگردانی نیز انجام می داد. با وجودی که رضا عطاران بازیگری خود را به طور رسمی از قاب شبکه های مختلف تلویزیون شروع کرده و با تولید مجموعه هایی مانند خانه به‌دوش، متهم گریخت، ترش و شیرین و بزنگاه پیشرفت بسیاری را برای خود رقم زده و شهرت بی نظیری در بین مردم حاصل کرد، ولی تعامل با سیما تنها تا تولید سریال بزنگاه منجر شد.

او پس از آن که صدا و سیما در تولید و ارائه اثر های او قوانین و محدودیت های خاصی را لحاظ کردند، از فعالیت در عرصه تلویزیون دست کشید. در تاریخ بیست و هفتم شهریور ماه سال ۱۳۸۷، نامه‌ای از سوی شورای نظارت بر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران خطاب به مدیریت این سازمان ارسال شد که در آن به علت انتقادات بسیار مردم و مخاطبان و همچنین ساختار شکنی، ادامه تولید سریال مذکور متوقف گردید. ولی روابط عمومی شبکه سه سیما تنها پس از گذشت چند ساعت، طی بیانیه ای اعلام کرد که تولید و پخش مجموعه بزنگاه همچنان ادامه داشته و متوقف نمی گردد.

رضا عطاران هم اکنون نیز دارای پیشنهادهای متعددی از جانب صدا و سیما جهت تولید مجموعه و برنامه هایی بوده، ولی هنوز اخباری مبنی بر تولیدات عطاران و یا فعالیت او در این عرصه مشاهده نگردیده است. البته رضا عطاران علت اجتناب خود را از فعالیت در تلویزیون، خستگی ذکر نمود.

سینما:

رضا عطاران در سال ۱۳۸۰ دومین اثر خود را در فیلم سینمایی ارائه کرد. او در فیلم سیندرلا به همراه پوپک گلدره و رامبد جوان به بازی پرداخت. عطاران در سال ۱۳۸۱ در فیلم کلاه قرمزی و سروناز نقشی را عهده‌دار شد. پس از آن او در فیلم سینمایی هوو و همچنین کلاهی برای باران نقش هایی را بازی کرد.

برخی از منتقدان در خصوص نقش پردازی رضا عطاران در فیلم کلاهی برای باران، چنین بیان کرده‌اند:

«با بهره‌مندی از بازی همیشه روان و راحتش و نیز به‌مدد دیالوگ‌های خوبی که برایش نوشته شده‌است، توانسته گلیم خود را از آب بیرون کشد و با وجود شخصیت پردازی نه چندان چشمگیرش، برای بیننده قابل باور باشد.»

رضا عطاران در سال ۱۳۸۶ کارهای متعددی را در کارنامه خود داشته است. او در طی این سال، در پنج فیلم سینمایی به نام‌های تیغ‌زن، قرنطینه، خروس جنگی، توفیق اجباری و تسویه‌حساب به ایفای نقش پرداخت. عطاران در فیلم خروس جنگی بازی درخشانی از خود ارائه داد. یکی از منتقدان سینمای ایران به نام مصطفی محمودی، فیلم خروس جنگی را براساس فیلمنامه ای مملو از خطا و اشتباه دانسته و حکایت این فیلم در نظر داشته تا به ضرب‌المثل «هر کسی را بهر کاری ساختند» اذعان نماید.

او معتقد بود تنها علت موفقیت فیلم خروس جنگی، بازی رضا عطاران بوده و از این جهت بود که فروش زیادی با خود به همراه داشته است. پس از آن در سال ۱۳۸۸، رضا در فیلم سینمایی نیش زنبور به ایفای نقش پرداخت.

تهیه کننده این فیلم به نام علی سرتیپی در سال ۱۳۸۸ در خصوص فیلم مذکور، چنین گفته است:

«از همان ابتدای ساخت فیلم نیش زنبور هدفمان این بود که از سایر فیلم‌های کمدی که در سال‌های اخیر اکران شده بودند فاصله بگیریم. می‌خواستیم فیلمی که می‌سازیم یک فیلم سطحی نباشد و فکر می‌کنم تا حد زیادی هم موفق شده‌ایم.»

فیلم مذکور موفق شد تنها پس از گذشت هفتاد و دو روز نمایش در ۲۵ سینما، مجموعاً به میزان یک میلیارد و هفتصد و پنجاه میلیون تومان فروش کند.

عطاران با ایفای نقش در فیلم میشه زنبور توانست بازی جدیدی را از خود ارائه دهد. او در این فیلم در کنار بازیگرانی همچون رضا کیانیان، مریلا زارعی و ژاله صامتی همبازی بود. مضمون فیلم مذکور، روایت دو نفر خلافکار به نام های اسد و رضا بوده که با نقشه و صحنه سازی سعی در اخاذی و سرقت از خانم های پیر ثروتمند داشته و از این راه درآمدی را برای خود کسب می‌کنند.

در سال ۱۳۸۹ رضا عطاران در فیلم اسب حیوان نجیبی است نقشی را عهده دار شد. او در این فیلم نقش کسی را داشت که خود را در ازای یک سرگروهبان معرفی کرده بود. عطاران در فیلم مذکور، نقشی متفاوت از نقش هایی که تاکنون ایفا کرده، ارائه نمود. در فیلم اسب حیوان نجیبی است، او تحرک و کنش محدودتری در نقش پردازی داشته است. عطاران در سال ۱۳۸۹ پس از خاتمه فیلم مذکور، در فیلم سینمایی ورود آقایان ممنوع به بازی پرداخت که این فیلم در نهایت در سال ۱۳۹۰ به نمایش در آمده و توانمندی و استعداد عطاران را در حرفه بازیگری به حد بسیاری اثبات کرد.

البته منتقدان بسیاری در خصوص فیلم ورود آقایان ممنوع، دیدگاه های متعددی بیان داشتند. در این میان مسعود فراستی از اشخاصی بود که نظرات مثبت و مطلوبی جهت این فیلم ارائه کرد. رضا عطاران به سبب نقش پردازی در فیلم های سینمایی اسب حیوان نجیبی است و ورود آقایان ممنوع، توانست تندیس لبخند زرین و دیپلم افتخار برترین بازیگر مرد در مراسم اختتامیه دومین جشن لبخند آفتاب را به خود اختصاص دهد.

دهه ۱۳۹۰: خداحافظی از تلویزیون، سینما و گیشه

تلویزیون:

رضا عطاران پس از تولید سریال بزنگاه دیگر فعالیتی در عرصه تلویزیون نداشت. پس از آن او فقط در جایگاه مشاور کارگردان به مجید صالحی و سعید آقاخانی حمایت هایی را داشته است. عطاران در این میان در برنامه تلویزیونی گپ، ساخته رامبد جوان به عنوان مهمان دعوت شد که از شبکه آی فیلم به نمایش درآمد. طی برنامه مذکور عطاران از روند مسیر زندگی، طریقه فعالیت و ازدواجش مطالبی را بیان کرد.

سینما:

در سال ۱۳۹۰ رضا عطاران با کارگردانی و بازیگری فیلم خوابم میاد، در پرده سینما حضور یافت. از سایر بازیگران این فیلم می‌توان از اکبر عبدی، مریلا زارعی و ویشکا آسایش نام برد. فیلم مذکور برای نخستین بار در سی امین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و عطاران موفق شد، سیمرغ بلورین بهترین کارگردان بخش نگاه نو را کسب کند. منوچهر اکبرلو به عنوان صاحب نظر در این حیطه، قابلیت برقراری ارتباط این فیلم را با مخاطب، از جمله نقاط مثبت آن ذکر کرد. عطاران در این فیلم برای دومین بار نقش معلم را ایفا کرده و اکبر عبدی در فیلم مذکور، در نقش یک زن سالمند بود که حس و حال کمدی و خنده آوری را به فضای فیلم بخشید.

عطاران در سال ۹۰ در فیلم بی خود و بی جهت به کارگردانی عبدالرضا کاهانی به ایفای نقش پرداخت فیلم مذکور در تاریخ هشتم آذر سال ۱۳۹۱ بر پرده سینما به نمایش درآمد.‌ رضا عطاران جهت بازی در فیلم بی خود و بی جهت، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از انجمن منتقدان سینما از آن خود نمود. البته منتقدات بسیاری نسبت به فیلم مذکور اظهار نظر داشته اند که تعدادی از آنها همچون فراستی فیلم را بدون میزانسن بسیار جدی دانسته و عده ای مانند مهرزاد دانش، شخصیت پردازی این فیلم را بسیار مطلوب خواندند.

رضا عطاران پس از خاتمه فیلم بیخود و بی جهت، در فیلم چه خوبه که برگشتی تولید داریوش مهرجویی، در کنار حامد بهداد و مهناز افشار همبازی بود.‌ فیلم مذکور از جنبه قالب بندی و طراحی صحنه، شباهت بسیاری به فیلم مهمان مامان داشت. در فیلم چه خوبه که برگشتی، علاوه‌بر رضا عطاران اشخاصی همچون احمد مهرانفر، نگار جواهریان و پانته آ بهرام عهده دار سایر نقش ها بودند.

رضا عطاران موفق شد به علت بازی در فیلم مذکور، برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد از هفتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران گردد. او پس از خاتمه کار با داریوش مهرجویی، فیلم جدیدی را به کارگردانی بهروز شعیبی با عنوان دهلیز به همراه هانیه توسلی بازی کرد. این فیلم برای اولین بار، بر روی پرده جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.

عطاران به علت بازی در فیلم دهلیز، نامزد جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در عین حال او جایزه بهترین نقش اول مرد هفتمین جشن انجمن منتقدان را کسب کرد که در حین اخذ جایزه بهترین بازیگر مرد، با گویشی کمدی و طنز خطاب به حاضران در صحنه گفت: «خوشحالم حتی اگر حقم نبود، این جایزه را گرفتم. در این دوره از دست منتقدان جایزه گرفتن برایم اهمیت بسیاری دارد و در دورهٔ قبل اوضاع سینما خیلی شمق در عقرب بود!»

رضا عطاران در فیلم دهلیز، علیرغم سایر نقش هایی که تاکنون ایفا کرده و طنز بوده اند، بازی جدیدی را به نمایش گذاشت و بسیاری از صاحب نظران معتقد بودند که او خیلی عالی از عهده این نقش برآمده است. یکی از ستایشگران این فیلم مسعود فراستی بود که به تعریف و تمجید آن پرداخته و چنین بیان کرده بود: «دهلیز فیلم خوب، ایرانی و اینجایی است. آدم‌ها شناسنامه دارند و اطرافمان پیدا می‌شوند و به‌طور کلی انسان‌هایی مسئله‌دار هستند. همچنین دوربین اندازه است و از اثر بیرون نمی‌زند.» ولی برخی دیگر همچون نیما حسنی نسب منتقد سینما، فیلم مذکور را با کیفیت خیلی اندک دانسته و چنین گفته بود: «جزو محدود کسانی هستم که با فیلم مهربان نیستم.

به عنوان مقدمه باید بگویم موضع من نسبت به دهلیز موضع واکنشی و تدافعی نسبت به جریان اقلیت‌گرایی است که باعث پایین آمدن کیفیت فیلم خوب می‌شوند. ما فیلم‌سازهای خوبمان را با همین بهانه به بیراهه فرستادیم. لیاقت سینمای ایران و بهروز شعیبی بیشتر از فیلم دهلیز است و امیدوارم توقع خودمان را بالاتر از استاندارد ببریم.»

در سال ۱۳۹۲، رضا در فیلم طبقه هساث نقشی را عهده‌دار شد. این فیلم از تاریخ پانزدهم اسفندماه سال ۱۳۹۲ به نمایش در آمده و تا دهم فروردین سال ۱۳۹۳ بدون هیچ تبلیغی در تلویزیون، توانست مبلغ یک میلیارد و چهارصد و پنجاه میلیون تومان در تهران به فروش رساند. با وجود نقدهای متعددی که برای این فیلم بیان شد که می توان به «داستان ساده اما پرکشش که می‌تواند رویدادهای کمدی فراوانی داشته‌باشد اما تماشاگر هرچقدر که صبر می‌کند کمتر چیزی نصیبش می‌شود» اشاره کرد، ولی نقش پردازی رضا عطاران بسیار مطلوب ارزیابی شده و او را در جایگاه یک بازیگر طناز که محبوب مخاطبان بسیاری است، برشمردند.‌

او به علت بازی در این فیلم، در سی و دومین جشنواره فیلم فجر جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را به دست آورد. فرامرز قریبیان از اعضای هیئت داوران آن دوره از مسابقات، چنین نقل کرده بود که بنا به نظر اکثریت آرا، این جایزه جهت ارائه به نوید محمدزاده بازیگر فیلم عصبانی نیستم، تعیین گردید، ولی متاثر از عوامل بیرونی، این جایزه به رضا عطاران اعطا شد. پس از گذشت چهار روز از مراسم اختتامیه، عطاران در مصاحبه ای جایزه سیمرغ بلورینی که از جشنواره فیلم فجر کسب کرده بود را حق نوید محمدزاده عنوان کرد. او در گردهمایی این فیلم در جشنواره فیلم فجر، در جواب به این سوال که «آیا شما برای خنداندن مردم حاضرید دست به هر کاری بزنید و به نظر می‌رسد نوعی قبح شکنی برای خنداندن مردم در بازی‌تان دیده می‌شود» پاسخ داد:

«من خیلی در میان مردم هستم ماشین آن‌ها سوار می‌شوم؛ آن‌ها را می‌بینم. همه از من خواهش می‌کنند و می‌گویند کاری بساز تا ما بخندیم. به نظرم نیاز جامعه امروز خندیدن است. حتی یکی از دوستان منتقد چندی پیش در جایی گفته بود عطاران برای اینکه مردم را بخنداند حاضر است شلوارش را هم پایین بکشد. من حاضرم برای خنداندن مردم شلوارم را هم پایین بکشم. من یک‌ذره جلوی احساساتم را گرفتم اما این واقعاً نیاز جامعه است.»

این جملات موجب بروز عکس‌العمل های بسیاری گردید. جمشید مشایخی پیشکسوت نامدار، از این گفتار انتقاد کرده و بیان داشت:

«آقای رضا عطاران اگر می‌خواهید مردم را بخندانید بهتر است از بالای یک درخت چنار بپرید که مردم بخندند نه اینکه آن سخن زشت را به کار ببرید که من از گفتنش شرم دارم.»

پس از آن رضا عطاران با حضور در ویژه برنامه نوروزی شبکه سوم که اجرای آن را احسان علیخانی عهده دار بود، در خصوص مطالبی که در نشست خبری فیلم طبقه هساث بیان کرده و سبب هیاهو گردیده، سعی در اصلاح گفتار خود نموده و آن را به عنوان یک سوء تعبیر محسوب کرد.

او در فیلم مذکور با بازیگرانی همچون بهاره رهنما، پیمان قاسم خانی و آزاده صمدی هم بازی بود. پیمان قاسم خانی در کنار نقشی که ایفا میکرد، مسئولیت نویسندگی آن را نیز عهده دار بود. موضوع این فیلم در خصوص مردی به نام کمالی بوده که پس از درگذشت همسرش، او را در یک قبر دو طبقه به خاک سپرد. ولی فروشنده قبر که فردی دغل‌باز بود، با وجودی که طبقه دوم را قبلا به آقای کمالی واگذار کرده بود، مجدداً آن را به شخص دیگری فروخته و هم اکنون یک مرد ناشناس در کنار همسرش در خاک مدفون بود. در این شرایط آقای کمالی سعی داشت، تا قبر را پس گرفته و این روایت جریان های سرگرم کننده ای را با خود ایجاد کرد.

در سال ۱۳۹۲ رضا عطاران به ارائه نقش در فیلم استراحت مطلق ساخته عبدالرضا کاهانی پرداخت که در سال ۱۳۹۳ اکران شد.‌ در فیلم مذکور رضا به همراه همسرش به بازی پرداخته و در طی فیلم تماس فیزیکی عطاران و همسرش جنجال های بسیاری را به همراه داشت. لذا مقرر شد که اصلاحاتی را بر روی آن انجام دهند. ولی با توجه به اینکه مدت زمان فیلم بسیار کوتاه بود، امکان آن میسر نشد.‌ عبدالرضا کاهانی نسبت به این تغییرات واکنش نشان داده و گفته بود که عطاران این رفتارها را در مقابل همسرش صورت داده است. روایت این فیلم در خصوص زنی با بازی ترانه علیدوستی بوده که از شهر دامغان جهت سکونت در تهران عازم شده تا به شغل گذشته‌اش برگردد.

او در مسیر تهران با همسر سابقش که شخصی عصبانی و ستیزه جو بوده، روبرو می شود. فیلم استراحت مطلق نیز همچون سایر ساخته های عبدالرضا کاهانی مانند فیلم اسب حیوان نجیبی است، دارای فضای سنگین و تیره ای است. البته این فیلم نظرات مثبتی را برای عطاران در پی داشته است. در طی فیلم مذکور رضا عطاران و ترانه علیدوستی به عنوان بهترین بازیگر های فیلم تعیین گردیده و بابک حمیدیان در جایگاه بازیگر باورپذیر شناخته شد.

پس از آن رضا عطاران با بازی در فیلم های رد کارپت و کلاشینکوف فیلم های جدیدی را برای نمایش در سینما ارائه کرد. او در فیلم رد کارپت مسئولیت کارگردانی و نویسندگی را نیز عهده دار بود.

صاحب نظران معتقد بودند که این فیلم:

«ظاهر و دکوپاژ حرف چندانی برای گفتن ندارد اما پیام‌های اخلاقی بسیاری در خود دارد که البته از هم گسیخته هستند و روند داستان هم به شکلی پیش نمی‌رود که این پیامهای اخلاقی بتوانند در کالبد شخصیت اصلی داستان نمود پیدا کند.»

عده ای دیگر چنین نظری داشتند که:

«تمام حرف عطاران این است که یک ایرانی اگر به کره مریخ هم سفر کند، باز هم از فاصله دور می‌توان تشخیص داد که او یک ایرانی است. اما حیف که این موضوع به صورت ایدئال به بار نمی‌نشیند تا شاهد اثری ماندگار در سینمای ایران باشیم.»

با توجه به موفقیت هایی که رضا عطاران در عرصه هنری با بازی در فیلم های طبقهٔ هساث، رد کارپت و کلاشینکف به دست آورده و در پی آن سودی بالغ بر ۱.۶ میلیارد تومان به همراه داشت، به عنوان سود آور ترین بازیگر سینمای ایران در سال ۱۳۹۳ ملقب گردید.

در سال ۱۳۹۳ رضا عطاران با بازی در فیلم نهنگ عنبر ساخته سامان مقدم، بر روی پرده سینما ظاهر شد. او در طی این فیلم به عهده دار نقش مردی حدودا ۵۰ ساله به نام ارژنگ صنوبر بوده که سرگذشتش را بازگو می کند. در وهله اول مقرر گردید که فیلم مذکور در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر به روی پرده رود، ولی این اقدام صورت نگرفته و فیلم مذکور پس از بازبینی مجدد، سرانجام در روزهای پایانی اردیبهشت ماه در سینما به نمایش درآمد. ‌با توجه به اینکه برخی از منتقدین اشکالاتی را بر فیلمنامه آن نسبت دادند، ولی در این میان عطاران به عنوان شخصی معرفی گردید که به میزان قابل توجهی از نقص های فیلمنامه را ترمیم کرد.

پس از خاتمه فیلم نهنگ عنبر، عطاران در دو فیلم سینمایی گینس و من سالوادور نیستم، به ایفای نقش پرداخت. فیلم گینس دقیقا در جهت عکس فعالیتهای عطاران بوده است. به گفته صاحب‌نظران، نقش پردازی عطاران در این فیلم به کیفیت و مطلوبیت همیشگی نبوده و علت اساسی بازی ضعیف و پایینش، برگرفته از شخصیت پردازی نادرستش بوده است. او پس از منعکس شدن انتقادهای منفی جهت بازی در فیلم گینس و همچنین موفقیت در فیلم من سالوادور نیستم، فیلم دراکولا را در جایگاه نویسنده، کارگردان و بازیگر تولید کرد.

ولی فیلم مذکور نیز با دیدگاه‌های منفی و ناخوشایند رو به رو شد. پس از آن عطاران در فیلم آبنبات چوبی نقشی را عهده دار شد و از آنجا که نقطه‌نظراتی همچون فقدان منطق گرایی در فیلمنامه و داشتن مقدمه‌ای مفصل بر آن وارد شد، منتقدان آن را فیلم مطلوبی قلمداد نکردند.

پس از آن رضا عطاران در سال ۱۳۷۵ در فیلم نهنگ عنبر ۲: سلکشن رویا به ایفای نقش پرداخت. فیلم مذکور در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۶ بر پرده سینما حاضر شد. سرانجام فیلم نهنگ عنبر ۲: سلکشن رویا توانست بالغ بر ۲۰ میلیارد دلار فروش داشته که در آن زمان در زمره ی پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینمای ایران محسوب شده و هم اکنون در رتبه ششم این لیست قرار دارد.

فیلم مذکور در ادامه روایت فیلم نهنگ عنبر تولید شده که در نهایت ارژنگ پس از گذشت چهل سال چشم انتظاری، رویا را به دست آورده و جهت انجام مراسمات عروسی راه شمال را در پیش گرفته و در این مسیر به مرور خاطرات و اتفاقات گذشته می پردازند. با وجود به همه این موفقیت‌ها صاحب نظران فیلم نهنگ عنبر ۲ سلکشن رویا را در سطح ضعیف تری از فصل اول آن ذکر کرده و در خصوص این فیلم اعتقاد داشتند که:

«شاید تنها نکتهٔ مثبت فیلم را خودِ رضا عطاران دانست که در سال‌های اخیر به‌تنهایی ژانر مختص به خود را در سینمای ایران پایه‌گذاری کرده؛ ژانری که در آن تمام بارِ کمدی فیلمنامه‌های به‌شدت ضعیف و نم‌پس‌داده بر دوش او قرار داده می‌شوند و او هم با طنازی ذاتی‌اش به خوبی از پسِ اجرای آن‌ها بر می‌آید.»

عطاران پس از آن، در فیلم خانوم بابا نقش پردازی کرد، ولی فیلم مذکور نیز، بازتاب خوبی از مخاطبان و منتقدان اخذ نکرد. مصادره عنوان فیلمی بود که عطاران در آن بازی کرد. فیلم مصادره، اولین فیلم با کارگردانی مهران احمدی است و مضمون آن در خصوص یک مأمور خرید در سازمان ساواک به نام اسماعیل بوده که آگاهی و شناخت کاملی نسبت به ماهیت شغلش نداشته و پس از ازدواج با دختری خارجی، در زمان انقلاب اسلامی از ایران فرار می کند. نمایش این فیلم حاشیه های زیادی را با خود به همراه داشته و در جایگاه فیلمی که با پردازش مطلوب و مناسبی آغاز گردیده، ولی به تدریج رو به تنزل میرود، شناخته شد.

در همین شرایط برخی از صاحب نظران نقد های مطلوب و مثبتی نیز به این سریال عرضه داشتند. از آن میان می‌توان به محمدرضا لطفی منتقد، نویسنده و کارگردان سینما اشاره کرد که در خصوص فیلم مصادره چنین گفته است: «مصادره به زعم من مصداق بارز یک فیلم درست و خوب صنعتی است که جای این نوع محصولات استاندارد در سینمای ما خالی است و باید الگویی باشد هم برای فیلمسازان و هم برای مدیران محترم که بدانند معنای درست سینمای صنعتی چنین فیلم‌هایی است بدون کم فروشی و بدون لودگی که هم خوب خواهد فروخت و هم یک اثر استاندارد است.»

رضا عطاران در پی به سرانجام رساندن فیلم مصادره، در فیلم سینمایی هزارپا نقشی را عهده دار شد. فیلم مذکور با داشتن بالغ بر سی میلیارد تومان فروش در گیشه، عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران لقب گرفت. همچنین فیلم هزارپا به عنوان اولین فیلم سی میلیاردی سینمای ایران محسوب می‌شود. این فیلم با وجود برخورداری از فروش مطلوب، از جانب برخی از منتقدین به عنوان فیلم ضعیفی محسوب شده و در جایگاه فیلمی ارائه گردید که همه زن ها دارای بهره هوشی اندکی بوده و بسیاری از جریان های کمدی فیلم مذکور، بر این مبنا صورت گرفته است.

از بازیگران فیلم هزارپا میتوان از جواد عزتی لاله اسکندری و سارا بهرامی نام برد. مضمون این فیلم در خصوص مردی به نام رضا هزارپا و دوستش منصور بوده که با سرقت کیف احوال خود را سپری می‌کنند. آنها از وجود دختر ثروتمندی آگاه می شوند که نذر ازدواج با یک شخص جانباز را داشته است.‌ رضا که یکی از پاهایش را در واقعه تصادف از دست داده، مصمم می شود که خود را به عنوان یک جانباز معرفی کرده و نظر آن دختر را به خود جلب کند تا بدین وسیله موفق به ازدواج با او شود. رضا عطاران دارای کارنامه درخشانی در عرصه سینما است. او توانست با ایفای نقش در فیلم های هزارپا، نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا، مصادره و من سالوادور نیستم، فروش آنها را در گیشه به رقمی افزون بر ده میلیارد تومان برساند.

پس از آن در سال ۱۳۹۷ عطاران با اجرای نقشی در فیلم زیر نظر، ساخته مجید صالحی بر روی پرده سینما حضور یافت. در فیلم مذکور او علاوه بر بازی، به عنوان مشاور کارگردان نیز فعالیت می‌کرد. نقد های متعددی بر فیلم مذکور وارد شد. صاحب نظران با عباراتی همچون «تمام شخصیت‌هایی که در زیر نظر حضور دارند، یک بیمار جنسی محسوب می‌شوند و حتی یک انسان عادی در طول فیلم یافت نمی‌شود» انتقاداتی را بر آن ارائه دادند. در این اظهار نظرها دیدگاه های دیگری نیز مانند «شوخی‌های جنسی کمدی زیر نظر برخلاف اثری چون رحمان ۱۴۰۰، سخیف نیستند و با ماهیت فیلم کاملاً همخوانی دارند.» دیده می شد.

پس از آن عطاران در فیلم های آزاد مثل هوا به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، انفرادی به کارگردانی مسعود اطیابی و روشن به کارگردانی روح‌الله حجازی به ایفای نقش پرداخت. او توانست در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر، برای بازی در فیلم روشن جایزه بهترین بازیگر نقش اول را به خود اختصاص دهد.

تصویر رسانه‌ای:

رضا عطاران در عرصه هنری و فعالیت هایی که همواره در آنها نقش پررنگی داشته است، از نظر بسیاری از افراد صاحب نظر مورد نقد و بررسی قرار گرفته و نظرات متفاوتی را در مورد او ارائه کرده‌اند. در این میان علی سرتیپی نسبت به شخصیت عطاران اینگونه گفته است: «عطاران آدم گزینشی است. گاهی اوقات برای دل خودش کار می‌کند؛ مثلاً در فیلم خانم یایا که از نظر من فیلم جذابی نیست بازی می‌کند. شاید چون کاهانی را دوست داشته یا به هر دلیل دیگر. من تهیه‌کننده دراکولا بودم. این فیلم را هم عطاران دلی ساخت.»

ویشکا آسایش چنین نظری داشته است: «بدون اینکه کار خاصی بکند، آدم‌ها دوست دارند به او نگاه کنند» همچنین یکی از منتقدان سینما به نام رضا درستکار عطاران را به عنوان یک بازیگر کاریزماتیک قلمداد کرده که در برخی از فیلم هایش همچون فیلم هزارپا به درخشش و موفقیت بسیاری دست یافته و در تعدادی از آنها نیز همچون دراکولا شکستی واضح داشته است. منوچهر هادی او را یک بازیگر کمدی با تیره و نوع خاصی دانسته که با وجود شرافتی که در درونش جلوه گر بوده، غیر آگاهانه و ناهوشیار حد و حدود را حفظ کرده و از اینکه کار به سمت مسخره گی سوق یابد، اجتناب می کند. محمدحسین فرحبخش معتقد است: «عطاران یک چهره منحصربه‌فرد است. بازیگری که می‌تواند موقعیت‌های طنزآمیز بیست درصدی را به مراتب بالاتر ارتقا دهد.»

همچنین مسعود فراستی در زمینه سیر بازیگری رضا عطاران و بازی او بیان کرده است: «عطاران در دوره ای در فیلم‌های تلویزیونی اش کمدین بود. هرچه که گذشت کپی بازی‌های خودش شد و باعث شد عقب برود. سخیف یعنی کمدی که در ثانیه نه شما را غافلگیر کند، نه تیز باشد، نه اثر موقعیتی و شخصیتی روی شما بگذارد، بلکه یک راحت الحلقوم کمیک باشد که تنها در لحن خلاصه می‌شود.»

در سال ۱۳۹۷ عطاران به عنوان پولسازترین بازیگر سینمای ایران شناخته شد. او با بازی در سه فیلم سینمایی هزارپا، مصادره و خانم بابا موفق شد در کل رقم پنجاه و شش میلیارد و هفتصد و پنجاه و یک میلیون تومان فروش کسب کند. عطاران در زمینه مفهوم این لقب برای خودش چنین گفته است: «از ترکیب پول‌سازترین بازیگر بدم می‌آید. به نظر من وقتی می‌گویید پولساز مثل این است که دربارهٔ یک دستگاه حرف می‌زنید که دارد برای خودش یا هر کسی پول‌سازی می‌کند، در حالی که واقعاً سینمای ما در این حد نیست و همه ساله شاید فقط چند فیلم هستند که هزینه‌شان را درمی‌آورند.»

مجموعه های رضا عطاران در بین اقشار مختلف مردم شهرت و محبوبیت زیادی دارد. به شکلی که در سال ۱۳۹۹ مجموعه متهم گریخت توانست بعد از سال ها به عنوان پربیننده ترین سریال این ماه شناخته شود.‌

فیلم‌شناسی:

رضا عطاران در تلویزیون:

رضا عطاران در شبکه نمایش خانگی:

تله فیلم های رضا عطاران:

رضا عطاران در تئاتر:

جوایز و افتخارات رضا عطاران

مصاحبه با رضا عطاران

سیگار و گیاهخواری:

او در خصوص تاثیر سیگار در زندگی و کارهایش گفته است:

«سیگار کشیدن به نوشتن کارهایم کمک می‌کند. دو سال آن را کنار گذاشتم اما باز به سراغش رفتم. البته چند وقتی است که نوشتن را هم کنار گذاشتم.»

از خطاطی تا فوتبال:

رضا عطاران تبحر بسیاری در هنر نقاشی و خطاطی داشته و در مواقعی نیز فعالیت هایی در زمینه مجسمه سازی انجام میدهد. همچنین او گرایش زیادی نسبت به ورزش فوتبال داشته و در زمره اشخاصی است که فوتبال هنرمندان را بنیان نهاد.

ازدواج سوم پدرش:

عطاران در خصوص درگذشت مادرش و زندگی پدرش پس از آن بیان داشته که:

«وقتی مادرم تو زلزله فوت کرد؛ پدرم باز هم ازدواج کرد همسر دوم شان هم فوت کرد و برای بار سوم ازدواج کرد و در حال حاضر با ایشان در مشهد زندگی می‌ کند.»

رابطه با مهران مدیری:

چند سال است که زمزمه اختلاف و عدم سازگاری عطاران با مهران مدیری در بین هنرمندان به گوش میرسد. او در برابر چنین سوالی مطرح می‌کند که تنها به نوع کارهای مهران مدیری علاقه نداشته، لذا در مجموعه‌های او شرکت ندارد. ولی گرایش بسیاری نسبت به نقش پردازی مدیری در کارهای خودش دارد.‌

در عین حال مهران مدیری نیز معتقد است که آثار عطاران در زمره کمدی چرک بوده که او هم رغبتی به آن ندارد.

علاقه به کلاه:

عطاران در خصوص علت استفاده مداوم از کلاه چنین پاسخ داده است:

«تا جایی که یادم می آید کلاه را همیشه داشتم حتی زمانی که ساعت خوش کار می کردیم به کلاه علاقه داشتم تا اینکه کچلی ام بیشتر و علاقه منم بیشتر شد.»

غریبه با تکنولوژی:

عطاران نسبت به فناوری و فضای مجازی گرایش چندانی ندارد. در نهایت جواد عزتی در سال ۱۳۹۲، با همت و تلاش خودش صفحه ای را برای رضا در شبکه اینستاگرام گشوده که هم اکنون در حدود ۵ میلیون نفر دنبال کننده دارد.

خودش در این زمینه چنین نظری دارد:

« از تکنولوژی فقط گوشی آیفون را دوست دارم. آن هم به خاطر اینکه بازی‌های خوبی دارد. اهل اینترنت و ‌ای‌میل و اینها که اصلا نیستم. از فیس‌بوک و این چیزها هم که بی بهره هستم. این موبایل را هم اگر خدا بخواهد کنار می‌گذارم. الان هم فقط جواب عوامل جایی را که دارم کار می‌کنم، می‌دهم.»

بله من تنبلم:

با توجه به اینکه از اطرافیان و دوستان عطاران شنیده می شود که او در هنگام عزیمت به جایی، دیر تر از همه آماده شده و یا روند کندتری دارد، خودش معتقد است:

«من کمی دیر به حرکت در می آیم و اصلا حس انجام بعضی کارها را ندارم یا اینکه سعی می کنم برای برخی کارها جایگزین راحت تری پیدا کنم.»

از زندگی ام لذت می برم:

رضا عطاران در خصوص دیدگاه او نسبت به زندگی و جریانات آن بیان می کند:

«من از زندگی لذت می ‌برم، چون جریان سیالی دارد ؛ خیلی وقت است به این نتیجه رسیده ام که زندگی گذراست و چیزی در این دنیا ماندگار نیس.»

ماشین ندارم:

با وجودی که عطاران از نظر مالی در سطح مطلوبی است، ولی صاحب اتومبیل شخصی نبوده و تمایل و گرایش نیز نسبت به داشتن خودرو ندارد. در این زمینه گفته است:

«به نظرم دنیا ارزش خیلی گیر دادن و توجه به جزئیاتش ندارد.‌ ماشین ندارم، یعنی گواهینامه ندارم و رانندگی هم نمی‌کنم. در کل چهار، پنج ماه ماشین داشتم که آن را هم واقعا دوست نداشتم. معمولا با آژانس و تاکسی توی شهر تردد می کنم اما با گوشی خودم اسنپ نمی گیرم چون نمی خواهم شماره ام پخش شود!»

عاشق بچه ها هستم اما بچه نمی‌خواهم:

من چنین نظری ندارم که وجود نداشتن بهتر از بودن است، ولی زمانی که شما در این دنیا هستید، به طور ناخودآگاه دچار مشکلات و ناراحتی ها می شوید.‌ ولی اگر نباشید خوب دیگر وجود ندارید. من واقعاً بچه ها را دوست دارم، به طوری که وقتی کودکان دیگران را میبینم دچار حسادت می شوم که چقدر دوست داشتنی، با حس و حال و قشنگ ترین مخلوقات خدا بر روی زمین هستند. اگر تصمیم را بر اساس بودن یا نبودن قرار دهیم، از نظر من نبودن بچه بهتر است. از همان وهله اول با همسرم نظرات یکسانی داشتیم و پیش از ازدواج نیز به شکل جدی و اساسی در این خصوص به توافق رسیدیم.

ممنوع الفعالیت شدم و ازدواج کردم:

در ایامی که مجموعه ساعت خوش از تلویزیون به نمایش در می آمد و ما در نهایت محبوبیت و موفقیت قرار داشتیم، تصور می کردیم که هم اکنون در اوج موفقیت بوده و دیگر مشکلی وجود ندارد و روزهای زندگی ما تا ابدیت تامین و تضمین است. در چنین شرایط دل انگیزی به ناگاه خبر رسید که فعالیت ما ممنوع شده و در کنار این امر ما دیگر امکان انجام کار نداشتیم. برای بعضی اشخاص همچون مهران مدیری و ارژنگ امیرفضلی این ممنوعیت تا سه سال ادامه داشت. ولی برای من تا یک سال و نیم طول کشیده و به پایان رسید. در نهایت تصمیم بر این شد که پس از این، هیچ وقت افزون بر دو یا سه نفر از ما در یک کار قرار نگیریم. بعد از ممنوع‌الفعالیت برای دو یا سه هفته فرصت یافته و ازدواج کردم.

در زمان بیکاری با وانت کار می‌کردم:

بعد از تشکیل زندگی مشترک و با توجه به ممنوعیت کاری به دنبال کسب درآمد و گذران زندگی شدم. لازم بود راهی را برای تامین زندگی پیدا کنم… در نهایت در کنار یک شخص، به طور مشترک اقدام به تاسیس دفتر توزیع مواد غذایی کردیم. باور آن دور از ذهن است، ولی یک وانت زامیاد آبی تهیه کردیم که به وسیله آن به سوپر مارکت های مختلف مراجعه کرده و سوال می کردیم که چه اقلامی لازم دارند و ما مشخص می‌کردیم که می توانیم موادی همچون مربا چیپس پفک و … را برای شما تهیه کنیم.

رازهایی درباره مادر و پدرم:

رضا عطاران در خصوص پدر و مادرش اینگونه بیان می کند:

«مادرم خدا بیامرز نماد و مظهر مهربانی بود. هنوز هم در اقوام از مهربانی او می‌گویند که چقدر مهربان بود؛ هیچ کس را هیچ وقت اذیت نکرد و به هیچ چیز کاری نداشت. بابا هم که مظهر بی‌خیالی بود. ترکیب این دو تا من شدم.»

روند کچلیم:

آخرین ایامی که کاملا مو داشتم، مجموعه دنیای شیرین در نقش دایی بود که پس از آن به تدریج موهایم شروع به ریزش کرد. هنگامی که در مجموعه قطار ابدی مشغول بودم در قسمت جلوی موهایم به تدریج ریزش داشت که با توسل به ماساژ و آراستن و این شگرد ها همه تدابیر را برای نگه داشتن آن به کار بردم. در آن ایام چنین چیزی اهمیت زیادی برایم داشت که یک روز با نگاه در آینه متوجه شدم که این موها حداکثر تا سه سال دیگر برایم ماندگار می شود و لازم است که یک تصمیم بنیادی برای آن اتخاذ کنم. از آنجا که رغبتی به مصرف دارو نداشتم، مناسب ترین تصمیم را بر این دیدم که خودم به استقبال آن رفته و مصادف با فعالیت در مجموعه خانه به دوش در این چهره ظاهر شدم. با توجه به اینکه من کچل هستم، در صورتی که ریش و سبیلم را نیز اصلاح کنم، شباهت بسیاری به کله پاچه پیدا می‌کنم که اصلا جالب نیست. لذا پس از آن ریش پروفسوری را برای خود در نظر گرفتم که برایم خوشایند تر بود.

کچل شدم جذاب شدم:

موضوع گیرایی و زیبایی دو مسئله منفک از هم هستند. حتی بعضی از مطالبی که در هنگام صحبت زشت محسوب می شوند، احتمال دارد دلیلی برای ملاحت باشد. حتی ممکن است یک اثر زخم یا بریدگی بر روی صورت دلیلی برای جذابیت محسوب شود. تصور نمی کنم که ریزش موهایم موضوع نامطلوبی بوده و حتی جذاب تر به نظر می رسم. زمانی هم که در مقابل آینه خودم را نگاه میکنم، از این شرایط رضایت داشته و آن را به شکل ناخوشایند احساس نمی کنم.

خوش قولی رضا عطاران:

همه افرادی که در کنار رضا کار کرده‌اند، او را انسانی خوش قول میدانند که به ندرت شکوه و شکایت میکند. حتی امروز هم که قرار مصاحبه را بر ساعت ۳ تعیین کردیم، در ساعت مقرر در اینجا حضور داشته و این ویژگی خوش قول بودن او را کاملا درک کردیم. رضا در پاسخ به این موضوع می گوید:

«همه این تعریف های مثبتی که از من می شنوید در نتیجه علاقه من به کار است، چون کار را دوست دارم بنابراین خوش قول هستم و اگر ساعت چهار صبح هم از من بخواهند، می روم سر کار. البته برای سر وقت رسیدن به اینجا اصلا چنین دلیلی نداشتم (می خندد) گاهی هم یک بدجنسی هایی هم می کنم و مثلا دیر می روم.»

علت کار نکردن رضا عطاران در تلویزیون:

ذهن من، دیگر کشش و توانایی انجام چنین کارهایی را ندارد و تنها قادر هستم که کارهای کوتاه و مختصر را به انجام رسانم. در حوزه سینما همه فیلم نهایت ۹۰ دقیقه طول می کشد و مدت تصویربرداری نیز حداکثر دو ماه زمان میبرد. ولی در ساخت مجموعه لازم است تا زمان بسیاری را برای آن در نظر بگیریم. همانطور که خودتان نیز اشاره کردید، همچون مجموعه کوچه اقاقیا در یک مرحله ای احتمال دارد که دچار خستگی شده و احوالم ناخوش شود.‌

فیلم زیاد می بینم:

من به ندرت مطالعه می کنم. در یک دوره‌ای تصور می کردم که هر مطلبی را که مطالعه کنم، بر روی فعالیت و تولیداتم تاثیر مستقیم دارد. ولی به هر میزان که در واقعیت پیش رفته و دقت می کنم، تنها خودم هستم که در خصوص آن اراده کرده و تصمیم میگیرم. امورات زندگی، برنامه های روزمره و انسانهای عادی بسیار قابل استناد و حقیقی هستند و در صورتی که مصمم شوم که آن‌ها را به تصویر بکشم، در عین جذابیت تنها مختص به خودم خواهد شد.‌ در یک ایامی مایه مباهات و افتخار من بود که ادعا می کردم، فقط «بیگانه» اثر آلبر کامو را خوانده ام (می خندد). پس از گذشت مدتی مطرح کردم که «کافکا در کرانه» موراکامی را هم خوانده ام، لذا شمارش کتاب های خوانده ام به دو عدد رسید. ولی اگر در مورد مشاهده فیلم در جایی سخن گفته‌ام، الان اعتراف می کنم که کذب بوده و فیلم نگاه می کنم.

سعی کنیم خوشبخت باشیم:

به اعتقاد من همه قادر هستند که این طور خوشبخت باشند. در صورتی که تو را وادار کنند در محلی همچون یک اتاق یک در یک متر زندگی کنی، در نهایت می توانی خودت را با آن مطابقت داده و احساس خوشبختی را در وجودت دریابی. از نظر من انسان ها از روی جبر در این جهان زندگی می کنند و این امر نیز همانند زندگی در یک اتاق است. ما توانایی این را داریم که با تلاش احساس خوشبختی کنیم و کاملاً در این زمینه مهیا هستم. با توجه به وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده ام، در گذشته در موقعیتی بودم که موجب گردید همواره اینطور در نظر بگیرم که ممکن است هر اتفاق و شرایطی به ناگاه برایم جلوه کند. لذا همیشه خودم را آماده کرده ام.

کارگردانی یا مو‌هایم را می‌گیرد یا سفید می‌کند:

مهمترین رغبت و علاقه من به حیطه بازیگری بوده در مقایسه با کارگردانی و نویسندگی؛ این جریان هم منشا گرفته از وجود واژه بازی در بازیگری است که کاملاً در درون اسمش آشکار است. بازیگری از نظر من همچون یک تفریح و سرگرمی است که فقط در یک عرصه مسئول می شوی، ولی زمانی که عهده دار کارگردانی باشی، مسئولیت همه جریانات از جزئیات تا کلیات بر عهده تو است.

دقیقاً پس از تولید هر فعالیتی که من کارگردانی آن را عهده دار بوده ام، از آثاری که در موهای سفید سر و صورتم افزایش یافته و حتی میزان کچلی ام بیشتر می شود، متوجه فشار کار، افکار و تکلیف سنگینی که به انجام رسانده ام میشود. در هنگام کارگردانی لازم است به همه قسمتهای کار تمرکز کنی، ولی در زمان بازیگری فقط کافیست که نقش خود را اجرا کنی. همچون بازی های زمان کودکی است که گویی بی خیال همه چیز و همه اشخاص هستی و شادی زیادی در وجودت حاکم می شود. فعالیت بازیگری برای من همچون یک راه گریز مناسبی از مسائل روزمره و زندگی است. در حقیقت من به جهت فرار از زندگی بازیگری را انتخاب کرده‌ام.

از هیچ کس مشاوره نمی‌گیرم اما به همه مشاوره می‌دهم:

با کمال تاسف در هیچ دوره ای برای فعالیت هایی که انتخاب می کنم، با هیچ شخصی مشورت نمیکنم و به نوعی انسان مستقل و خودکامه ای هستم. ولی اغلب اوقات تلاش دارم که در فعالیت های دیگران نظرات مشاوره ارائه دهم. البته این ویژگی فقط در زمان گزینش بازیگر و سایر دست اندرکاران فیلم بوده و پس از آن هنگامی که کار آغاز می شود از همه پیشنهاد ها و ایده های بازیگران و سایر عوامل بیشترین بهره را میبرم.

به هیچ وجه نیز دچار ناراحتی نمی شوم که شخصی در زمان انجام کار ارائه نظر کند. چرا که در اغلب موارد اتفاق های خوب در حین این گفتگوها و صحبت ها ایجاد می شود. این احتمال می‌رود، نیمی از شرایط زیبای فیلم خوابم میاد منحصر به من نباشد. چرا که در هنگام انجام کار به طور پیوسته نظراتی ارائه می‌شود، در صورتی که تشخیص میدادم که مناسب است در کار به شکل خوبی می گنجاندم.

علاقه رضا عطاران به موسیقی:

جالب است بدانید که رضا عطاران تیتراژ سریال‌های «کوچه اقاقیا»، «متهم گریخت»، «سه در چهار» و فیلم‌های سینمایی «ورود آقایان ممنوع» و « خروس جنگی» را خودش خوانده است. یکی دیگر از عرصه‌های هنری که رضا عطاران در آن فعالیت می‌کند، خوانندگی است.هر کس که کار‌های عطاران را دنبال می‌کند می‌داند که او به موسیقی و خوانندگی هم علاقه دارد. صدایی که پر از صمیمیت است و خیلی خوب می‌‌توانی با آن ارتباط برقرار کنی.

از او در مورد علاقه‌اش به موسیقی می‌پرسم که درجواب می‌گوید:

«کارهایی که در زمینه موسیقی انجام داده‌ام را نمی‌توان به حساب دانش موسیقی من گذاشت، بلکه شاید می‌‌توان علاقه‌ام به موسیقی را دلیل این کارها دانست. در آن زمان که خوانده‌ام، احساس کرده‌ام. چیزی که قرار است خوانده شود، خیلی به درجه کیفی صدا و درست خواندن مرتبط نیست و بیشتر احساس است که باید برانگیخته شود. مثل سریال «متهم گریخت» که با آقای مدرس خواندیم و یا ترانه «کوچه اقاقیا»، که خودم خیلی آن را دوست دارم. شما وقتی این ترانه‌ها را گوش می‌دهید، شاید صدای من خیلی فالش باشد، اما چون صمیمیت در کار دیده می‌شود، کسی احساس نمی‌کند که دارد صدای بدی می‌شنود.»

دوست داشتم در «درباره الی…» بازی کنم:

در چند مصاحبه و گفتگو بدون اغراق بیان کردم که بسیار تمایل داشتم در فیلم «درباره الی…» ساخته اصغر فرهادی نقشی بر عهده داشته و یا اینکه همواره به بازی های فوق العاده مرحوم خسرو شکیبایی حسرت می خورم. خسرو شکیبایی به علت برخورداری از شخصیت منحصر به فردش خیلی خاص بود. همواره مدنظرم است که در ایشان و سایر افراد، ویژگی های مثبت و خوب وجودشان را نگریسته و الگوی خودم قرار دهم تا بدین ترتیب مثل آنها باشم.‌

کودکی درس خوان، زرنگ و حرف شنو!!

پدر رضا با عباراتی دوست داشتنی و زیبا و مملو از شور و حرارت، در خصوص دوران تحصیل او چنین تعریف می‌کند:

رضا بسیار باهوش و با استعداد بود، در تمامی دورن تحصیل و مدرسه اش، یک بار ندیده ام که او در خانه درس بخواند و یا مشقی بنویسد، گاهی با عصبانیت به او می گفتم:

«پسرجان تو چه جوری فردا می تونی امتحان بدی وقتی هیچی درس نخوندی!»

در جوابم با خونسردی می گفت:

«بابا جان شما از من نمره خوب می خواهی و من برای شما نمره خوب می آورم، خدا را گواه می گیرم که هر سال هم شاگرد اول می شد و من را رو سفید می کرد.» (با خنده)

حیاط خانه را سینما کرده بود:

خواهر رضا عطاران تعریف میکرد که او از همان دوران بچگی به همراه دوستانش به امورات هنری و بازیگری رغبت و تمایل زیادی داشت به حدی که پدرم متوجه شد نمی تواند او را از گرایش به بازیگری باز دارد. از این رو پرده ای را در حیاط منزل نصب کرد تا بدین وسیله رضا قادر باشد در آن محل نمایش هایی را اجرا کند. رضا به همراه دوستانش نیز که همگی زبل و باهوش بودند، با پیاده کردن طرح و نقشه هایی آنجا را برای خود به شکل سینما مهیا کردند. رضا در آنجا برنامه هایی از چارلی چاپلین را به نمایش در می آورد. یکی از دوستانش نیز مسئول تهیه بلیط بوده و از هر شخصی که جهت مشاهده نمایش به منزل می‌آمد، مبلغ دو تومان طلب میکرد تا بلیتی به او ارائه دهد! (با خنده) این جریانات و رویداد ها از نظر من و همه اعضای خانواده ام بسیار جالب و دلنشین بود، چرا که بیانگر میزان علاقه و رغبت رضا به حیطه بازیگری بود.

از پدر می ترسید:

در ادامه فاطمه خانوم، خواهر بزرگتر رضا عطاران نقل می‌کند: در هنگام غروب رضا در کنار دوستانش در کوچه منزل مان به بازی فوتبال مشغول می شد. یکی از روزها، پس از انجام بازی فوتبال به خانه برگشت که متوجه شدم یکی از پاهایش لنگ می زند. گویا که یکی از بچه های زورگوی محل خود را بر روی پای او انداخته بود و بدین ترتیب پای رضا دچار شکستگی شده بود. پس از گذشت سه روز که رضا قبول کرد به نزد دکتر برویم، در زمانی که دکتر از او سوال کرد که چرا زودتر به پزشک مراجعه نکرده است، پاسخ داد:

«آخه از پدرم می ترسم، می ترسیدم که دیگر نگذارد بازی کنم!!! (با خنده)»

یارو تو خجالت نمی کشی ؟!

پدرش نقل می کند نخستین اجرای تئاتری که رضا در آن نقشی را عهده دار بوده، موش عاشق نام داشت که در شهر مشهد به نمایش درآمد.

«وقتی نمایش را به همراه خواهرش دیدم به او گفتم یره (یارو) تو خجالت نمی کشی این همه دختر تو نمایش کم بود که عاشق موش شدی ؟! (با خنده)»

غذای مورد علاقه:

یکی از خواهر های رضا به نام فاطمه عطاران که دو سال از او بزرگتر بوده در مورد غذاهای مورد علاقه رضا چنین عنوان کرده است:

«رضا عاشق غذاهای سنتی است که بین این غذاها کوکوسبزی و قرمه سبزی را ترجیح می دهد. هر وقت مشهد می آید ما بسیج می شویم برای او آنچه که دوست دارد را فراهم کنیم رضا به دلیل شرایط کاری بیشتر با غذاهای بیرون سر و کار دارد به همین دلیل دیگر از فست فود خسته شده و می توانم بگویم تمایلی به اینگونه غذاها نیز ندارد!»

قدم زدن با رضا تو کوچه خیابان سخت است:

پدر رضا عطاران در نقل یکی از خاطرات خود تعریف می کند: سالها پیش که رضا به مشهد و منزل ما آمده و در کنار هم برای قدم زدن به بیرون رفتیم، لحظاتی نگذشته بود که مردم علاقمند و طرفدار او در اطرافش گرد آمدند. من هم خطاب به او گفتم:

«بابا جان من میرم تو هم وقتی آزاد شدی بیا!»

رضا همیشه با صبر و شکیبایی بسیار به اظهار لطف مردم و دوستدارانش پاسخ می دهد که این رفتار او در نظر مردم نیز بسیار مطلوب است.