عوامل خطر ابتلا به سرطان سینه
در بخش نخست این مطلب با سرطان سینه و علتهای ایجاد این بیماری بیشتر آشنا شدیم. در این مطلب با عوامل خطر قابل اصلاح در زمینه ابتلا به این بیماری آشنا میشویم.
نمایه توده بدنی (BMI) بالای ۳۰: افزایش دریافت کالری در کودکی و نوجوانی وزن بدن را افزایش میدهد که میتواند منجر به قاعدگی زودرس و افزایش قد در بزرگسالی شود و هر دو با افزایش خطر سرطان سینه مرتبط است. افزایش وزن در بزرگسالی نیز با افزایش خطر سرطان سینه ارتباط دارد.
یکی از بهترین روشها برای جلوگیری از افزایش وزن، افزایش فعالیت بدنی است. همچنین تعادل در دریافت کالری غذایی با فعالیت ورزشی منظم نیز توصیه میشود.
الکل: مصرف الکل حتی به مقدار کم، خطر سرطان سینه را افزایش میدهد. با مصرف الکل سطوح استروژنهای گردش خون بالا میرود.
بارداری در سن بالا: افرادی که پس از ۳۵ سالگی نخستین بارداری را تجربه میکنند، خطر بالاتری از سرطان سینه را نسبت به بانوانی که زایمان زودتری دارند، دارا هستند. نخستین حاملگی، منجر به تکثیر نامتمایز سلولهای سینه و تغییرات دائمی بافت سینه برای آماده شدن در شیردهی میشود. در نخستین حاملگی یک بانوی مسن تر، احتمال بیشتری میرود که آسیب DNA زودتر اتفاق بیفتد.
مواجهه با اشعه: مواجهه با اشعه در دوز بالا (برای درمان برخی بیماریها مانند لنفوم) به ویژه اگر مواجهه در سنین جوانی باشد، با افزایش خطر سرطان سینه مرتبط است. قرارگیری در معرض دوز کم رادیوگرافی که برای ماموگرافی استفاده میشود، نمیتواند خطر سرطان سینه را افزایش دهد و یا این خطر قابل چشم پوشی است.
قرصهای ضد بارداری خوراکی: ممکن است خطر سرطان سینه در بانوانی که در حال حاضر از قرصهای ضدبارداری خوراکی استفاده میکنند یا در طی ۱۰ سال گذشته از قرصهای ضدبارداری خوراکی استفاده کرده اند، اندکی بالاتر باشد؛ با این وجود، ۱۰ سال یا بیشتر بعد از توقف مصرف قرصهای ضدبارداری خوراکی، افزایش خطر سرطان سینه وجود ندارد. خطر قطعی سرطان سینه در سنین زیر ۴۵ سال پایین است؛ بنابراین حتی اگر یک افزایش خطر نسبی اندک وجود داشته باشد، موارد بسیار کمی از سرطان سینه با مصرف قرصهای ضد بارداری خوراکی در این گروه سنی ایجاد خواهد شد.
هورمون درمانی جایگزین یا HRT: مصرف کننده این هورمونها برای پنج سال یا بیشتر، هورمونهای جایگزین را مصرف میکنند. استفاده طولانی مدت از هورمون، خطر سرطان سینه را بالا میبرد. با این وجود، پس از قطع هورمونها به نظر میرسد که احتمال خطر، مانند کسی که هیچ وقت از آنها استفاده نکرده است، باشد. خطر سرطان سینه برای بانوانی که استروژن و پروژسترون را با هم مصرف میکنند، بیشتر است.
مصرف بالای چربیهای اشباع شده: سنجشهای بین المللی میزان ابتلا به سرطان سینه را در کشورهایی که میزان سرانه چربی دریافتی بیشتری دارند، بالاتر از دیگر مناطق نشان داده است. افرادی که کالری دریافتی بیشتری دارند، سن آغاز نخستین قاعدگی در آنها زودتر است که این عامل با افزایش خطر سرطان سینه همراه است.
عوامل نامرتبط با خطر:
تئوریهای گوناگونی درباره عللتهای سرطان سینه وجود دارد که سبب نگرانی غیر واقعی برای بسیاری از بانوان شده است. عوامل خطر پیشنهاد شده بسیاری تحت مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ تاثیری را بر روی خطر سرطان سینه نشان نداده است. این موارد شامل استفاده از خوشبو کننده و ضد تعریق، خوردن قهوه، ایمپلنتهای سینه، سقط، آلودگیهای محیطی از قبیل پلی کلرینیتد بیفنلها (PCBS) و قرار گرفتن در مجاورت میدان الکترومغناطیسی است.