دعای مجیر به همراه ترجمه و فایل صوتی


دعای مجیر به همراه ترجمه و فایل صوتی

دعای مجیر این دعا در بین دعاها از جایگاه بلندی برخوردار است که از حضرت محمد (ص) روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد و کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه...

دعای مجیر

این دعا در بین دعاها از جایگاه بلندی برخوردار است که از حضرت محمد (ص) روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد و کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره دارد، از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» [روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می‌شود، هرچند به عدد دانه‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد؛ و خواندن آن برای شفای بیمار و ادای دین و بی‌نیازی و توانگری و برطرف شدن غم و اندوه سودمند است.

دعای مجیر

فایل صوتی دعای مجیر

متن و ترجمه دعای مجیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

سُبْحانَکَ یَا اللّٰهُ، تَعالَیْتَ یَا رَحْمٰنُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَارَحِیمُ، تَعالَیْتَ یَا کَرِیمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیر. سُبْحانَکَ یَا مَلِکُ، تَعالَیْتَ یَامالِکُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ. سُبْحانَکَ یَا قُدُّوسُ، تَعالَیْتَ یَا سَلامُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُؤْمِنُ، تَعالَیْتَ یَامُهَیْمِنُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ سُبْحانَکَ یَاعَزِیزُ، تَعالَیْتَ یَاجَبَّارُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُتَکَبِّرُ، تَعالَیْتَ یَامُتَجَبِّرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ؛

منزّهی تو ای خدا، بلندمرتبه هستی‌ ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ ای کریم، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فرمانروا، بلندمرتبه هستی‌ ای مالک، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پاک از هر عیب، بلندمرتبه هستی‌ ای سلام، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای ایمنی بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای چیره بر هستی، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای توانمند، بلندمرتبه هستی‌ ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بزرگ‌منش، بلندمرتبه هستی‌ ای با‌قدرت، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَاخالِقُ، تَعالَیْتَ یَابارِئُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُصَوِّرُ، تَعالَیْتَ یَامُقَدِّرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاهادِى، تَعالَیْتَ یَاباقِى، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاوَهَّابُ، تَعالَیْتَ یَاتَوَّابُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَتَّاحُ، تَعالَیْتَ یَامُرْتاحُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاسَیِّدِى، تَعالَیْتَ یَامَوْلاىَ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَرِیبُ، تَعالَیْتَ یَارَقِیبُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُبْدِئُ، تَعالَیْتَ یَامُعِیدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا حَمِیدُ، تَعالَیْتَ یَامَجِیدُ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَامُجِیرُ؛

منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی‌ ای آفریننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای صورت آفرین، بلندمرتبه هستی‌ ای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، منزّهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی‌ ای ماندگار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بخشایشگر، بلندمرتبه هستی‌ ای بسیار توبه‌پذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای گشایشگر، بلندمرتبه هستی‌ ای خستگی‌ناپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، منزّهی تو ای سرورم، بلندمرتبه هستی‌ ای مولایم، ما از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نزدیک، بلندمرتبه هستی‌ ای نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، منزّهی تو ای پدیدآورنده، بلندمرتبه هستی‌ ای بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای ستوده، بلندمرتبه‌ای ای دارای شکوه و عظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا قَدِیمُ، تَعالَیْتَ یَا عَظِیمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا غَفُورُ، تَعالَیْتَ یَا شَکُورُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاشَاهِدُ، تَعالَیْتَ یَا شَهِیدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاحَنَّانُ، تَعالَیْتَ یَا مَنَّانُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا بَاعِثُ، تَعالَیْتَ یَا وَارِثُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُحْیِى، تَعالَیْتَ یَا مُمِیتُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا شَفِیقُ، تَعالَیْتَ یَا رَفِیقُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا أَنِیسُ، تَعالَیْتَ یَا مُؤْنِسُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا جَلِیلُ، تَعالَیْتَ یَا جَمِیلُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیر

منزّهی تو ای دیرینه، بلند مرتبه هستی‌ ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آمرزنده، بلندمرتبه هستی‌ ای پاداش دهنده بسیار در برابر کار اندک، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای گواه، بلندمرتبه هستی‌ ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ ای بسیار احسان کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای برانگیزنده، بلندمرتبه هستی‌ ای میراث‌بر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زندگی‌بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای میراننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ ای همراه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای همدم، بلندمرتبه هستی‌ ای مونس، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستی‌ ای زیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَاخَبِیرُ، تَعالَیْتَ یَا بَصِیرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا حَفِىُّ، تَعالَیْتَ یَا مَلِىُّ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامَعْبُودُ، تَعالَیْتَ یَامَوْجُودُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاغَفَّارُ، تَعَالَیْتَ یَاقَهَّارُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَامَذْکُورُ، تَعالَیْتَ یَامَشْکُورُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاجَوادُ، تَعالَیْتَ یَامَعاذُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاجَمالُ، تَعالَیْتَ یَاجَلالُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاسَابِقُ، تَعالَیْتَ یَارَازِقُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاصَادِقُ، تَعالَیْتَ یَافَالِقُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ

؛منزّهی تو ای آگاه، بلندمرتبه هستی‌ ای بینا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ ای امان ده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای معبود، بلندمرتبه هستی‌ ای موجود، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بسیار آمرزنده، بلندمرتبه هستی‌ ای نیرومند مطلق، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یاد شده، بلندمرتبه هستی‌ ای سپاس شده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بخشنده، بلندمرتبه هستی‌ ای پناهگاه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زیبا، بلندمرتبه هستی‌ ای بزرگ و باعظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پیش از همه، بلندمرتبه هستی‌ ای روزی‌دهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای راست‌گو، بلندمرتبه هستی‌ ای شکافنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛س

بْحانَکَ یَاسَمِیعُ، تَعالَیْتَ یَاسَرِیعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَارَفِیعُ، تَعالَیْتَ یَابَدِیعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَعَّالُ، تَعالَیْتَ یَامُتَعالٍ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَاضِى، تَعالَیْتَ یَارَاضِى، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَاهِرُ، تَعالَیْتَ یَا طَاهِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَالِمُ، تَعالَیْتَ یَا حَاکِمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای شنوا، بلندمرتبه هستی‌ ای سریع در خشنود شدن، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بلندپایه، بلندمرتبه هستی‌ ای نوآفرین، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای همواره در کار، بلندمرتبه هستی‌ ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای داوری کننده، بلندمرتبه هستی‌ ای خشنود، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای چیره، بلندمرتبه هستی‌ ای پاک، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی‌ ای حکمران، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا دائِمُ، تَعالَیْتَ یَاقائِمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاعَاصِمُ، تَعالَیْتَ یَاقاسِمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَاغَنِىُّ، تَعالَیْتَ یَامُغْنِى، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاوَفِىُّ، تَعالَیْتَ یَاقَوِىُّ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاکَافِى، تَعالَیْتَ یَا شَافِى، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُقَدِّمُ، تَعالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا أَوَّلُ، تَعالَیْتَ یَا آخِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای پاینده، بلندمرتبه هستی‌ ای پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نگهدارنده، بلندمرتبه هستی‌ ای پخش کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بی‌نیاز، بلندمرتبه هستی‌ ای بی‌نیاز کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای کمال‌بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای کفایت کننده، بلندمرتبه هستی‌ ای شفابخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پیش‌انداز، بلندمرتبه هستی‌ ای پس‌انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آغاز، بلندمرتبه هستی‌ ای انجام، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده

سُبْحانَکَ یَا ظَاهِرُ، تَعالَیْتَ یَا بَاطِنُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا رَجَاءُ، تَعالَیْتَ یَا مُرْتَجىٰ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاذَا الْمَنِّ، تَعالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاحَىُّ، تَعالَیْتَ یَا قَیُّومُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا واحِدُ، تَعالَیْتَ یَا أَحَدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَا سَیِّدُ، تَعالَیْتَ یَا صَمَدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا قَدِیرُ، تَعالَیْتَ یَا کَبِیرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَالِى، تَعالَیْتَ یا مُتَعَالِى، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی‌ ای نهان، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای امید، بلندمرتبه هستی‌ ای آنکه به او امید می‌بندند، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای احسان‌بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زنده، بلندمرتبه هستی‌ ای به خود پاینده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی‌ ای یکتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای سرور، بلندمرتبه هستی‌ ای مقصود همه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی‌ ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای کارگزار و حاکم، بلندمرتبه هستی‌ ای بلند پایه ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا عَلِىُّ، تَعالَیْتَ یَا أَعْلىٰ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَلِىُّ، تَعالَیْتَ یَا مَوْلىٰ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ذارِئُ، تَعالَیْتَ یَا بَارِئُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا خَافِضُ، تَعالَیْتَ یَا رَافِعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُقْسِطُ، تَعالَیْتَ یَا جَامِعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَامُعِزُّ، تَعالَیْتَ یَا مُذِلُّ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ. سُبْحانَکَ یَا حَافِظُ، تَعالَیْتَ یَا حَفِیظُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا قادِرُ، تَعالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَلِیمُ، تَعالَیْتَ یَا حَلِیمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای والا، بلندمرتبه هستی‌ ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای سرپرست، بلندمرتبه هستی‌ ای مولا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پدیدآور، بلندمرتبه هستی‌ ای آفریننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فرودآور، بلندمرتبه هستی‌ ای فرازبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی‌ ای گردآور، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عزّت‌بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای خوار کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نگاهبان، بلندمرتبه هستی این نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی‌ ای توانمند، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی‌ ای بردبار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا حَکَمُ، تَعالَیْتَ یَا حَکِیمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُعْطِى، تَعالَیْتَ یَا مانِعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ضَارُّ، تَعالَیْتَ یَا نَافِعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُجِیبُ، تَعالَیْتَ یَا حَسِیبُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عادِلُ، تَعالَیْتَ یَا فاصِلُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا لَطِیفُ، تَعالَیْتَ یَا شَرِیفُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا رَبُّ، تَعالَیْتَ یَا حَقُّ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَا مَاجِدُ، تَعالَیْتَ یَا وَاحِدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَفُوُّ، تَعالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای داور، بلندمرتبه هستی‌ ای فرزانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ ای بازدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زیان‌رسان، بلندمرتبه هستی‌ ای سودبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای اجابت کننده، بلندمرتبه هستی‌ ای حسابرس، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی‌ ای جدایی‌انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ ای برجسته و عالی‌رتبه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پروردگار، بلندمرتبه هستی‌ ای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پرشکوه، بلندمرتبه هستی‌ ای یگانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بسیار گذشت کننده، بلندمرتبه هستی‌ ای انتقام گیرنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا واسِعُ، تَعالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَا رَؤُوفُ، تَعالَیْتَ یَا عَطُوفُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا فَرْدُ، تَعالَیْتَ یَا وِتْرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُقِیتُ، تَعالَیْتَ یَا مُحِیطُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَکِیلُ، تَعالَیْتَ یَاعَدْلُ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَا مُجِیرُ. سُبْحانَکَ یَا مُبِینُ، تَعالَیْتَ یَا مَتِینُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا بَرُّ، تَعالَیْتَ یَا وَدُودُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَا رَشِیدُ، تَعالَیْتَ یَا مُرْشِدُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ، سُبْحانَکَ یَانُورُ، تَعالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛

منزّهی تو ای گسترده بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای عطاگستر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پرمهر، بلندمرتبه هستی‌ ای نوازشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی‌ ای بی‌همتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای روزی‌بخش، بلندمرتبه هستی‌ ای فراگیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای کارگزار، بلندمرتبه هستی‌ ای عدالت محض، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی‌ ای استوار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نیکو، بلندمرتبه هستی‌ ای مهروز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی‌ ای راهبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای روشنایی، بلندمرتبه هستی‌ ای روشنی‌بخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛

سُبْحانَکَ یَا نَصِیرُ، تَعالَیْتَ یَا نَاصِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا صَبُورُ، تَعالَیْتَ یَا صَابِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُحْصِى، تَعالَیْتَ یَا مُنْشِئُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ، تَعالَیْتَ یَا دَیَّانُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحانَکَ یَا مُغِیثُ، تَعالَیْتَ یَا غِیاثُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَاطِرُ، تَعالَیْتَ یَا حَاضِرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَالْجَمَالِ، تَبارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْجَلَالِ، سُبْحانَکَ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذٰلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَحَسْبُنا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم

منزّهی تو ای یاری‌رسان، بلندمرتبه هستی‌ ای یاور، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بسیار شکیبا، بلندمرتبه هستی‌ ای شکیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای شمارشگر، بلندمرتبه هستی‌ ای پدید آورنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پاک و منزّه، بلندمرتبه هستی‌ ای جزادهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فریادرس، بلندمرتبه هستی‌ ای پناه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی‌ ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دارنده توانمندی و زیبایی، بلندمرتبه هستی‌ ای دارای قدرت مطلق و عظمت، منزّهی تو، معبودی جز تو نیست، منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و این‌چنین اهل ایمان را رهایی بخشیم و درود خدا بر آقای ما محمّد و همه خاندان او و ستایس ویژه خدا پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است و چه نیکو کارگزاری است و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ

منبع دعای مجیر

دعای مجیر از حضرت محمد (ص) روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد.

کفعمی در البلد الامین (کفعمی، بلدالامین، ۱۴۱۸ق، ص۴۹۸-۴۹۵ ) و «مصباح» (کفعمی، المصباح، ۱۴۱۴ق، ص ۳۵۸) و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان (قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۶۹ش، ص ۱۵۳-۱۴۶) این دعا را نقل کرده اند

فضیلت دعای مجیر

دعای مجیر یکی از ادعیه مشهور شیعه است که از جایگاه بلندی در بین دعاها برخوردار است. این دعا دارای هشتاد و هشت بند است که به خاطر تکرار شدن کلمه «مجیر»، (به معنای پناه دهنده) در تمام بندها دعای مجیر نامیده می شود. دعای مجیر در مکان و زمانی مقدس، توسط واسطه ای چون حضرت جبرئیل، بر وجود نازنین رسول خدا نازل می شود، بنابراین آثار و برکات فراوانی است.

کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن درباره فضیلت آن نوشته استهر کس این دعا را در «ایام البیض» [روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می شود، هرچند به عدد دانه های باران و برگ های درختان و ریگ های بیابان باشد؛ و خواندن آن برای شفای بیمار و ادای دین و بی نیازی و توانگری و برطرف شدن غم و اندوه سودمند است.

آیت الله مجتهدی تهرانی: دعای مجیر انسان را به کمال می رساند

مرحوم آیت الله احمد مجتهدی تهرانی از استاد فقید اخلاق شهر تهران در ابتدای شرح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان، ضمن توصیه به خواندن دعای «مجیر» در روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه مبارک، درخصوص مضامین بلند عرفانی و آمیزه های عمیق این ادعیه اسلامی می گوید: روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه مبارک رمضان از دعای «مجیر» غفلت نکنیم؛ مضامین دعای مجیر انسان را به کمال می رساند. فکر نکنیم که دعا خواندن فقط برای ثواب است؛ دعا برای کمال انسان است

دعای مجیر ۸۸ بند دارد که در هر بند خداوند با ذکر دو نام مثل «سُبْحَانَک یا دَائِمُ تَعَالَیتَ یا قَائِمُ» تنزیه می شود و در پایان هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ» (ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده) آمده است و این دعا با عبارت «سُبْحَانَک یا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکتَ یا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ سُبْحَانَک لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّینَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِک نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ

خواص دعای مجیر

این دعا مانند دارویی شفابخش است که روح انسان را جلا می‌بخشد. تکیه بر این دعا در واقع تکیه بر منبع آن یعنی پروردگار است. از مرحوم کفعمی نقل است که از اصلی ترین آثار این دعا، آمرزش گناهان است. با این وجود خواندن دعای مجیر فضایل دیگری هم دارد که به آن می‌پردازیم

فواید

خواندن این دعا و توکل بر آن دعا و رحمت را نازل می‌کند و خواسته‌های انسان را به آسمان می‌برد

مداومت بر خواندن این دعا فرد را از هر آفتی مصون می‌دارد

هر کس بر خواندن آن مداومت کند در محشر به همراه پیامبر (ص) خواهد بود

خواندن زیاد این دعا باعث نوارنی شدن چهره در محشر است

خواندن دعای مجیر به دفع بیماری کمک می‌کند

با خواندن دعای مجیر مشکلات در راه ادای قرض رفع می‌گردد

دعای مجیر بی‌نیازی را نصیب فقیر می‌کند

خداوند غم و سختی خواننده دعای مجیر را برطرف می‌کند

خداوند بندگانش را با خواندن این دعا از ظلم حاکم رها می‌کند

خواننده دعای مجیر از فریب شیطان آزاد می‌شود

اگر چیزی گم کرده اید یا از شما دزدیده شده است، چهار رکعت نماز ( دو تا دو رکعت) بخوانید و در هر رکعت بعد از یکبار سوره حمد و یازده مرتبه سوره توحید این دعا را بخوانید، خداوند آنچه را از دست داده اید به شما برمی‌گرداند

خواندن دعای مجیر حاجت هر حاجتمندی را روا می‌کند

با خواندن این دعا بر دشمن خود او را در فتنه‌ای که دارد شکست دهید.

دعای مجیر برای ازدواج

دعای مجیر زمانی به داد بندگان می‌رسد که از همه جا ناامید شده اند و به دنبال راهی برای حل مشکلات خود هستند. خواندن دعای مجیر برای ازدواج می‌تواند مشکلات را هموار و ازدواج را میسر کند

بهترین زمان برای خواندن دعا

دعای مجیر یکی از اصلی‌ترین دعاهای توصیه شده برای ماه رمضان است. مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی خواندن دعای مجیر را در ماه رمضان به خصوص در ایام اعتکاف، “ایام البیض” یعنی روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ راهی برای پاک شده همه گناهان و رفع گرفتاری می‌داند.

در صورت تمایل این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
تلگرام واتس آپ فیس بوک پیامک
تلگرام واتس آپ فیس بوک پیامک

روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته

دانلود آهنگ علی زند وکیلی غمگین ترین آهنگ