انتقام کور پهلوی از مقبره شاه قاجار در حرم حضرت علی (ع)

به گزارش خبرنگار رکنا محمدرضا امام جمعه در نجف، آنچه در این فیلم می بینید قسمتی از حرم حضرت علی (ع) در نجف است که در قسمت زیرین یکی از گلدسته های این مکان زیارتی علامه مقدس اردبیلی و همچنین علامه حلّی به خاک سپرده شده اند و در دالانهای دیگری از حرم مقبره سید مصطفی خمینی یکی از مجتهدان و فقیهان شیعه و فعالان انقلاب اسلامی ایران بوده خاک شده و کمی آن طرف تر گویا قبره آقا محمدخان قاجار قرار دارد هیچ اثری از قبر او دیده نمی شود.

سید مصطفی خمینی (۱۳۰۹-۱۳۵۶ش) از مجتهدان و فقیهان شیعه و فعالان انقلاب اسلامی ایران. او فرزند ارشد امام خمینی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی است.

او از ابتدای حرکت امام خمینی علیه حکومت پهلوی، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و مدتی پس از دستگیری و تبعید پدرش، او نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی ایران به دست ساواک دستگیر و به ترکیه و سپس به همراه پدرش به عراق تبعید شد.

نگاه سیاسی وی از جمله حمایت از جنبش آزادی‌بخش فلسطین و نیز رویکرد نقادانۀ علمی او در زمینۀ علوم اسلامی، جایگاه قابل توجهی را در حوزه علمیه نجف برای او رقم زد. مصطفی خمینی آثار متعددی در فقه، اصول و تفسیر نگاشته است. تفسیر القرآن الکریم، تحریرات فی الاصول و تعلیقات علی الحکمة المتعالیة از آثار اوست.

او داماد مرتضی حائری یزدی است. مصطفی خمینی در ۴۷ سالگی درگذشت. مزارش در حرم امیرالمومنین است.

تاریخ نویسان ایرانی اما در باره قبر آقا محمد خان قاجار می گویند در یکی از دالان های باریک حرم حضرت علی(ع) آقا محمد خان قاجار دفن شده ، گویا جسد شاه مقتول ابتدا به طور امانت در شوش دفن شد و چند ماه بعد با به سلطنت رسیدن فتحعلی شاه و تثبیت قدرت او به ایران منتقل شد و پس از مدت کوتاهی که در کنار مرقد حضرت عبدالعظیم(ع) قرار داشت، با تشریفات فراوان برای خاکسپاری به نجف اشرف انتقال داده شد، اما امروزه نه تنها اثری از سنگ گور و مقبره‌اش نیست بلکه حتی تصویری نیز از آن دیده نشده است.

با این حال با مراجعه به بعضی روایات تاریخی می‌بینیم که برای بیش از یک قرن مقبره و متولی و بودجه تعمیرات و نگهداری داشته و این روال احتمالاً تا پایان دوره قاجار باقی بوده است، مشهور است که سنگ مرمر بزرگ و با ارزشی در سال 1216ه.ق ساخته شد و در سفر مهدعلیای اول مادر فتحعلی شاه آن را به نجف فرستاده و بر گور شاه قاجار نصب کرده‌اند.

روایت جدیدتری که درباره مقبره آقامحمدخان دیده شده مربوط به سال1302ه.ش و دو سال قبل از انقراض قاجاریه است، می بینیم که تا آن تاریخ هم مقبره دایر و امورات آن منظم بوده است، البته قابل تصور است که اندکی بعد با ظهور پهلوی مواجب متولی و بودجه مقبره حذف شده و کم کم آن مکان متروک و مهجور مانده باشد. سنگ اتاقک مقبره بعدها در تغییر و توسعه حرم برچیده شده و سنگ مرمر قبر هم سرنوشتش معلوم نیست که آیا نابود شده یا در موزه‌های عراق محفوظ مانده است. متن سنگ گور و وضع حجاری آن متأسفانه در هیچ منبعی مورد اشاره قرار نگرفته و اشعار و ابیات و آیات حک شده بر آن ثبت و ضبط نشده است.