داروی دیازپام: 6 نکته مهم درباره موارد مصرف، عوارض، تداخل دارویی والیوم

از داروی دیازپام یا والیوم برای درمان اضطراب، ترک الکل، و تشنج استفاده می‌شود. همچنین از آن برای تسکین اسپاسم‌های عضلانی و تامین آرامش و تسکین پیش از عمل های جراحی نیز استفاده می‌شود. این دارو با تسکین مغز و اعصاب کار خود را انجام می‌دهد. دیازپام به دسته‌ای از داروها به نام بنزودیازپین‌ها تعلق دارد.

۱. نحوه‌ی مصرف دیازپام یا والیوم

پیش از مصرف دیازپام و هر بار که آن را تجدید مصرف می‌کنید، راهنمای مصرف دارو را که درون جعبه‌ی محصول قرار دارد خوب مطالعه کنید. اگر هر سوالی داشتید، از پزشک یا داروپزشک بپرسید.

اگر محلول غلیظ مصرف می‌کنید، از قطره چکان استفاده کنید و دوز اندازه‌گیری شده را با مقدار کمی مایع یا خوراکی نرم (مثل پوره سیب زمینی) مخلوط کنید. کل مخلوط را یکباره سر بکشید. مخلوط را برای استفاده‌های بعدی نگه ندارید.

دوز مصرفی بر اساس شدت ناراحتی، سن و پاسخ به درمان متفاوت خواهد بود. دوز مصرفی‌تان را افزایش ندهید یا از این دارو برای مدتی طولانی تر از حد تجویز شده استفاده نکنید. سرعت درمان ناراحتی شما تغییری نخواهد کرد و خطر ابتلا به عوارض جانبی در شما افزایش می‌یابد. فقط در صورتی که دستور پزشک باشد می‌توانید به درستی و با دقت مصرف دارو را قطع کنید.

اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را قطع کنید، ممکن است دچار علائم ترک دارو بشوید (مثل رعشه، گرفتگی شکمی/عضلانی، استفراغ، تعریق، اضطراب، بی‌قراری، تشنج). برای کمک به پیشگیری از اثرات ترک، پزشک‌تان ممکن است دوز مصرفی را به آرامی کم کند. اگر مدت زمانی طولانی یا با دوز بالا دیازپام مصرف کرده باشید عوارض ترک رخ می‌دهد. اگر دچار این علامت شدید به پزشک اطلاع دهید.

وقتی این دارو برای مدت زمانی طولانی استفاده می‌شود، ممکن است همان کارایی اولیه را نداشته باشد. اگر اثربخشی دارو متوقف شد به پزشک اطلاع دهید.

هرچند به آدم‌های بسیاری کمک می‌کند، اما این دارو گاهی نیز ممکن است باعث اعتیاد شود. این خطر ممکن است در صورتی که اختلال سوء مصرف مواد داشته باشید بیشتر شود. این دارو را دقیقا مطابق با دستور پزشک مصرف کنید تا خطر اعتیاد کم شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروپزشک مشورت کنید.

هنگامی که این دارو را مصرف می‌کنید از خوردن گریپ فروت یا آب آن خودداری کنید مگر آنکه پزشک گفته باشد خطری ندارد. گریپ فروت می‌تواند احتمال عوارض جانبی مصرف دارو را افزایش دهد.

برای حصول بهترین نتایج و در صورت دستور پزشک این دارو را به طور منظم مصرف کنید. برای آنکه یادتان بماند، آن را هر روز سر یک ساعت مشخص مصرف کنید.

اگر ناراحتی تان ادامه داشت یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.

۲. عوارض جانبی دیازپام

ممکن است در اثر مصرف این دارو خواب‌آلودگی، گیجی، خستگی، تاری دید، یا بی‌قراری رخ بدهد. اگر هر یک از این اثرات ادامه دار بود یا بدتر شد، بلافاصله به پزشک یا دارو پزشک اطلاع دهید.

یادتان باشد که پزشک این دارو را به آن خاطر تجویز کرده است که به این نتیجه رسیده مصرف آن بیشتر برای‌تان فایده در بر خواهد داشت تا عوارض. بسیاری از کسانی که این دارو را مصرف می‌کنند هیچ عارضه‌ی جانبی شدید و جدی ندارند.

اگر هریک از این عوارض جدی جانبی را داشتید بلافاصله به پزشک اطلاع دهید: تغییرات ذهنی/خلقی، مشکل تکلم، مشکل راه رفتن، ضعف عضلات، رعشه، مشکلات دفع ادرار، چشم/پوست زرد، نشانه‌های عفونت.

اگر هریک از عوارض بسیار جدی را داشتید من جمله تنفس کند/ضعیف، به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار شدید به این دارو نادر است. اما در صورت مشاهده‌ی هر یک از علائم واکنش آلرژیک شدید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید من جمله: راش، خارش/ورم (به ویژه در زبان/صورت/گلو)، گیجی شدید، مشکلات تنفس.

این فهرست کاملی از عوارض جانبی ممکن برای دیازپام نیست. اگر متوجه عارضه‌ای غیر از موارد مذکور شدید با پزشک تماس بگیرید.

۳. نکات احتیاطی درباره مصرف دیازپام / والیوم

پیش از مصرف دیازپام، اگر به آن؛ یا به اگزازپام یا تمازپام یا هر آلرژی دیگری دارید، به پزشک بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می‌تواند واکنش آلرژیک یا سایر مشکلات را موجب شود. برای دریافت جزئیات بیشتر با پزشک یا داروپزشک مشورت کنید.

پیش از مصرف دارو، به پزشک‌تان از سابقه‌ی بیماری خود بگویید به خصوص درباره‌ی: بیماری عضلانی خاص، مشکلات ریه/تنفس، اختلالات ذهنی/خلقی، سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی اختلال سوء مصرف مواد، آب سیاه، مشکلات کبد، بیماری کلیه.

این دارو ممکن است باعث گیجی یا خواب آلودگی یا تاری دید بشود. تا زمانی که اثر آن در بدن‌تان باقی است از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و انجام فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری کامل است بپرهیزید. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی بپرهیزید.

بعضی محصولات مایعاتی ممکن است حاوی الکل باشند. از پزشک یا داروپزشک درباره‌ی نحوه‌ی مصرف سالم این محصولات بپرسید.

پیش از عمل جراحی، درباره‌ی همه‌ی محصولاتی که مصرف می‌کنید به پزشک اطلاع دهید (شامل داروهای تجویزی، بدون نسخه، و محصولات گیاهی).

برای بعضی بچه ها، به جای اثر آرامبخشی، دیازپام ممکن است اثر معکوس داشته باشد، یعنی باعث تغییرات ذهنی/خلقی بشود. (مانند پرخاشگری، توهم، بی‌قراری).

بزرگسالان مسن‌تر ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، به ویژه نسبت به خواب آلودگی و از دست دادن هماهنگی بدن. این اثرات جانبی می‌توانند خطر افتادن و زمین خوردن را افزایش دهند. برای بعضی از افراد مسن، به جای داشتن اثرات آرامشبخش، دیازپامم ممکن است اثر معکوس داشته باشد، و باعث تغییرات خلقی/ذهنی شود.

استفاده از این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. چون ممکن است به جنین آسیب بزند. اگر باردار شدید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله به پزشک بگویید. برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک‌تان مشورت کنید.

این دارو به داخل شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر طفل شیرخوار داشته باشد. شیر دادن به بچه هنگام مصرف این دارو توصیه نمی‌شود. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

۴. تداخل‌های دارویی مصرف دیازپام

تداخل دارویی ممکن است بر نحوه‌ی عملکرد و اثربخشی دارو تاثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. این مقاله حاوی تمام تداخل‌های دارویی ممکن برای دیازپام نیست. از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید فهرستی تهیه کنید و آن را در اختیار پزشک یا داروپزشک قرار دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را شروع یا تمام نکنید یا دوز مصرفی را تغییر ندهید.

بعضی از داروها که ممکن است با دیازپام تداخل داشته باشند عبارتند از: کلوزاپین، فلاوگزامین، اورلیستات، سدیم اگزیبات.

اگر این دارو با محصولات دیگری مصرف شود که احتمال دارد خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی را افزایش دهند، خطر عوارض جانبی جدی افزایش پیدا خواهد کرد. اگر محصولات دیگری مانند مسکن‌های مورفینی یا ضد سرفه، الکل، مواد مخدر، یا داروهای دیگری برای خواب یا اضطراب، شل کننده‌های عضلات، یا آنتی هیستامین مصرف می‌کنید به پزشک اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای‌تان را بررسی کنید چون ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می‌شود. درباره‌ی مصرف بی خطر آن محصولات با پزشک صحبت کنید.

این ارو ممکن است با بعضی از آزمایش‌های بالینی خاص تداخل داشته باشد، و احتمالا باعث به دست‌ آمدن نتایج غلط بشود. حتما مصرف این دارو را به مسئول آزمایشگاه و پزشک اطلاع دهید.

۵. اوردوز مصرف دیازپام

اگر کسی با این دارو اوردوز کرده است و مشکلات و علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال تنفسی دارد سریعا با اورژانس تماس بگیرید. در غیر این صورت به مرکز کنترل مسمویت زنگ بزنید.

نکته:

این دارو را با هیچ کس سهیم نشوید. این خلاف قانون است.

اگر از این دارو برای دوره‌ی زمانی طولانی استفاده می‌کنید، ممکن است هنگام مصرف دارو انجام آزمایش‌های بالینی و/یا پزشکی نیاز باشد.

از دست دادن یک وعده یا دوز مصرف:

اگر یک دوز مصرفی را از دست دادید، به محض آنکه یادتان آمد آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان وعده‌ی بعدی است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی را سر وقت مقرر مصرف کنید. هرگز برای جبران وعده‌ی فراموش شده دوز مصرف را دو برابر نکنید.

۶. نگهداری دیازپام

دیازپام را در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. آن را در حمام یا محیط مرطوب نگه ندارید. اگر از محلول غلیظ شده استفاده می‌کنید، بعد از ۹۰ روز بطری باز شده را دور بیندازید. تمام داروها را از دسترس اطفال و حیوانات خانگی دور نگه دارید.