نتانیاهو در مخمصه

نتانیاهو در پستی در فضای مجازی نوشت هیچ کدام از دستگاه‌های امنیتی اسرائیل پیش از شروع جنگ به من هشدار نداده بودند.

او تقصیر این غافلگیری را گردن دستگاه‌هایی نظیر شاباک (سازمان امنیت عمومی) و آمان (اطلاعات ارتش) انداخت ولی این اظهارات بلافاصله با انتقادات سنگین و تند مخالفان روبه‌رو شد و او را مجبور کرد هم حرف خودش را پس بگیرد، هم پستش را حذف کند و هم عذرخواهی کند!

مهم‌ترین مخالفت با این اظهارات را «بنی گانتس» کرد که طی روزهای اخیر، نتانیاهو مجبور به ائتلاف با وی برای تشکیل کابینه جنگ شد.

گانتس رهبری حزب اپوزیسیون «آبی و سفید» را برعهده دارد که در حال حاضر با توجه به وضعیت بی‌ثبات نتانیاهو و دولت مستقرش، بیشترین اقبال را برای به زیر کشیدن وی و نشستن بر کرسی نخست‌وزیری دارد.

گانتس در اظهارات صریح و تندی از نتانیاهو خواست سخنانش را پس بگیرد و مسؤولیت‌پذیر باشد.

«یائیر لاپید» از دیگر سران اپوزیسیون دولت (که حتی حاضر به حضور در کابینه جنگ هم نشد) و «گابی اشکنازی» از مقامات عالیرتبه سابق نظامی نیز از دیگر افراد سرشناسی بودند که به اظهارات نتانیاهو تاختند.

این در حالی است که بسیاری از سران اصلی رژیم نظیر «رونن بار» رئیس شاباک و «هرتصی هالوی» رئیس ستاد ارتش به شکست اطلاعاتی و امنیتی رژیم در توفان الاقصی بویژه در آغاز این جنگ اعتراف کردند اما نتانیاهو تاکنون در برابر پذیرش این اشتباه مقاومت کرده و در عین حال به دنبال راهی برای فرار از مسؤولیت این شکست است.

نتانیاهو بهتر از هر کس دیگری می‌داند تبعات این شکست حتی می‌تواند مهر پایان بر عمر سیاسی او بزند، چه آنکه سرنوشت مشابه برای سران سابق این رژیم نظیر «موشه دایان» و «گلدا مایر» در دهه 70 میلادی نیز پیش چشم او قرار دارد.

موشه دایان، وزیر اسبق جنگ که به واسطه پیروزی در جنگ 6 روزه سال 1967 به یکی از محبوب‌ترین سران این رژیم تبدیل شد، 6 سال بعد به واسطه شکست اطلاعاتی در آغاز جنگ یوم کیپور آنچنان منفور شد که حتی در میانه جنگ 2 بار استعفا کرد و پس از پایان جنگ نیز به همراه گلدا مایر، نخست‌وزیر مجبور شدند استعفا کنند و دولت‌شان نیز سقوط کرد.

مخمصه‌ای که نتانیاهو در آن گیر کرده، تنها محدود به این مساله نیست. بحران 239 اسیر اسرائیلی در دستان حماس (بنا بر آماری که سخنگوی ارتش اسرائیل اعلام کرده) یکی دیگر از چالش‌های بزرگ دولت فعلی است.

تجمع روزانه خانواده‌های اسرا در مقابل دفتر نخست‌وزیری و فشار به دولت برای آزادی این اسرا - که یک رقم بی‌سابقه در نبرد با گروه‌های مبارز فلسطینی است - روز به روز بیشتر می‌شود و حتی برخی مقامات اسبق نظیر «شائول موفاز» وزیر اسبق جنگ نیز پیشنهاد داده‌اند همه 6 هزار اسیر فلسطینی در قبال این تعداد اسرای اسرائیل آزاد شوند.

حملات پی در پی ارتش اسرائیل برای ورود به غزه با هدف آزادی اسرای‌شان نه تنها با شکست مواجه شده بلکه حتی اقدام اخیر این رژیم (حمله ۵ شب قبل به غزه) ظاهراً حماس را از پیشنهاد تبادل مشروط اسرا منصرف کرده و نتانیاهو باید فعلاً قید آزادی اسرا را بزند.

انتقادات گروه‌های اپوزیسیون علیه نتانیاهو نیز روز به روز بیشتر شده و همه آنها منتظر پایان جنگ برای حمله به نخست‌وزیر فعلی هستند.

این در حالی است که طبق نظرسنجی‌های مختلف، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با کاهش شدید محبوبیت روبه‌رو شده به طوری که تعداد کرسی‌های آنها در کنست از 28 کرسی در 6 اکتبر (یک روز قبل از شروع جنگ) به 18 کرسی در میانه نبرد توفان الاقصی رسیده است.

نگاه به میدان جنگ نیز نشان می‌دهد نتانیاهو و دیگر سران این رژیم نظیر «یوآو گالانت» وزیر جنگ، به‌رغم اظهارات تند و پر سر و صدای‌شان مبنی بر اشغال غزه و نابودی حماس، نه تنها توان این اقدام را پس از 3 هفته از آغاز جنگ ندارند، بلکه می‌دانند حتی ورود محدود به غزه نیز تلفات زیادی روی دست‌شان خواهد گذاشت و وضعیت‌شان را از این هم وخیم‌تر خواهد کرد.

مهدی بختیاری