کژ باختن

از سایه های شرم
از بتّه های یأس
اشک می بارد هنوز
از این بهانه های خشم
خون می چکد شبانه روز
نمی کشد ما را
تا مبتلای جنگ شویم
بسوزیم و ممنوع نشویم
نشستیم و نگرستیم
نعش قربانیان بیداری
کوچ چلچله های جوانی
پرواز مهاجران آزادی
جمع لاشخوران تیز دندانید
در آرام ترین قلب های داغ دیده
گردن زدید
دهان های سکوت خورده
نَشُسته خوردید
مغز ماکیان افسرده
پاره کردید
اخم مردان مرده
این صورت های سیلی خورده
و دست زنان رقصنده
با کشیده های سرخاب شده
جمع زنان سالمندیم
سراپا از سادیسمیم
تراکمی از پیش ساخته
فروخوابیده از آنان دیده
گاوهای شیرده مسمومید
شیرهای مصدوم محبوسیم


تا کجا تا کدام آبادی
مختار می گرییم؟
اهالی عذرخواه ناراضی؟
آری ...
آری این بار خونبار ایستادیم
چون کله قوچ های دیواری
زندانیِ خوشحالِ بی تابیم
سوگوار شجاعت قلابی
اگر مذمتی بود
زیر پا پس زدیم ریگ حقارت
اگر مذلتی فرو آویختند بر گردنمان
سخره گرفتند و اصرار ورزیدند
پاسدار خشم خویش شدیم
شکنجه از بحث شدیم
خواستار پایان،محکوم به ادامه؛
این امتیاز هم برای تو
اگر صیدی هست از آن تو
هر چقدر سکوت به نفع تو


پ.ن: کژ باختن به معنای:
1 بد معامله کردن
فساد کردن.
2 عمل کسانی که بازی نرد یا امثال آن را با داشتن مهارت و استادی کافی بد بازی می‌کنند.