نقش تاب آوری در پیشگیری و درمان اعتیاد چیست ؟

البته مدیریت استرس و تنظیم هیجانات را میتوان فراگرفت بخش عمده ای از اعتیاد پذیری و سلامت روان با مهارتهای موثر در مدیریت استرس مرتبط است.

افراد با سطح بالای تاب آوری معمولاً بهتر از عهده استرس‌های زندگی بر می آیند و مقاومت مثبتی را تجربه می‌کنند.

تاب آوری می‌تواند در ایجاد و حفظ ارتباطات موثر و سالم با دیگران نقشی موثر داشته باشد، بخش عمده رواداری و سازگاری در ارتباطات عاطفی و اجتماعی را تاب آوری پشتیبانی میکنداز آنجا تعاملات اجتماعی میتوانند به عنوان یک منبع حمایتی و استواری در برابر اعتیاد عمل کنند. قابل توجه اینکه فراد با تاب آوری بالا علاوه بر مدیریت بهتر استرس وتنش معمولا در برقراری روابط شخصیو عاطفی هم عملکرد خوبی دارند لدا به نظر میرسد آموزش مهارتهای ارتباطاتی میتواند هم در پیشگیری و هم در درمان اعتیاد کارساز باشد.

افراد تاب آور خلق و خوی منفی کمتری را تجربه میکنند و توانایی بیشتری در ایجاد ارتباطات معنی‌دار و متقابل با دیگران دارند.

به عبارت دیگر میتوان گفت ارتباطات موثر و صحیح می‌توانند به عنوان یک محافظ در برابر اعتیاد و سوءمصرف مواد مخدر عمل کنند.

توسعه تاب آوری به افراد کمک می‌کند تا به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کرده و حتی بتوانند مشکلات مرتبط با اعتیاد را با دیگران و منابع حمایتی به اشتراک بگذارند.

زندگی سراسر مساله است و افراد موفق آنهایی هستند که از توانایی حل مساله بهتری برخوردارند. تاب آوری به ما کمک میکند که موقعیت های مبهم و نامعین را بررسی و یا با مهارت حمایت یابی بتوانیم خود را از بن بست های احتمالی برهانیم . مطالعات نشانداده است که بین قدرت حل مساله وقدرت تحمل ابهام و تاب آوری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد .

تاب آوری و تامل به افراد تا با خردورزی و عقلانیت مسیرهای سالم سلامتی را اننخاب کنند همانطور که در بهبودی اعتیاد مساله سلامت عقل و عقلانیت و روشهای مقابله ای کارآمد بسیارمورد توجه قرار میگیرد. تاب آوری توانایی بیشتری در پیدا کردن راه‌حل‌های خلاقانه و مثبت برای مشکلات زندگی ارایه میکند. این ممکن است قدرت انتخاب و فرآیند تصمیم‌گیری را بهبود بخشد و در انتخاب‌های موثر و سازنده‌تری کمک کند.تاب آوری به ویژه برای معتادان در حال بهبودی مسئولیت‌پذیری بیشتری نسبت به حل مسائل و مواجهه با چالش‌ها را طلب میکند.

سرگشتگی و خالی از معنا بودن چیزی کمتر از تباهی و اتلاف عمر نیست. انسان هدفمند و آنان که برای زندگی خویش معنایی یافته اند از قرار انگیزه و تاب آوری بیشتری برای ادامه دادن و حفظ سلامتی و تندرستی خود دارند.

معنامندی میتواند همانند سپری در برابر اعتیاد و سومصرف موادمخدر عمل کند انسان سر گشته و خالی از هدف زندگی بی معنایی خواهدداشت و زندگی بی معنا زودتر به تباهی و پستی کشیده خواهدشد

هدف معتالی از ایجاد وابستگی به مواد مخدر جلوگیری میکند. اهداف واضح و معنی‌دار ، قابل تعقیب و قابل تحقق می‌توانند همانند یک قطب نما مسیر درست را به انسان نشان دهند. هدفمندی و تاب آوری در هم تنیده شده و بهم گره خورده هستند.

شایان توجه دکر این نکته است که اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری می‌توانند به فرد انگیزه بیشتری برای تاب آوریو تحول مثبت در زندگی خود بدهند. هدفمندی احساس کنترل بهتری در معتاد در حال بهبودی تدارک میبیند و از این طریق به کاهش اضطراب هم کمک میکند

انعطاف‌پذیری به فرد کمک می‌کند تا در مسیری که به سوی اهدافش می‌رود، با چالش‌ها و موانع مواجه شده و از ایجاد وابستگی به مواد مخدر جلوگیری کند احساس کنترل بر زندگی می‌تواند به فرد اعتماد به نفس بیشتری بدهد و از وابستگی به مواد مخدر یا عود مجدد آن جلوگیری کند.