برگ برنده‌ی آخرین اثر مسعود ده نمکی!

به گزارش دیباچه، مجموعه "رستگاری " اگر چه با عنوان اثری ماورایی به آنتن پخش رسید، اما با پیشرفت قصه در همان روزهای آغازین، پخش چندگانگی ماجرا و داستان در آن کاملا مشهود شد؛ در واقع نویسنده کار با درهم تنیدن چند موضوع و پیشبرد موازی آنها با یکدیگر گویا سعی داشته تا اثری متفاوت را به لحاظ روایی بنویسد و پردازش کند و باید گفت در نهایت اثری دغدغه مند از آب درآمده؛ هرچند نمی توان منکر این حقیقت شد که بر خلاف سایر آثار مسعوده نمکی ، تقریبا حضور بازیگران چهره و توانمند آن ، کار را تا انتها سرپا نگه داشته است.

"رستگاری " مجموعه ای به کارگردانی مسعود ده نمکی بود که در ایام عید نوروز و ماه مبارک رمضان از شبکه دو سیما روی آنتن رفت. این مجموعه با برجسته کردن برخی بخش ها ومحتواهای خود که از مضمونی دینی و مذهبی برخوردار بودن،د موفق شد تا با برچسب یک اثر ماورایی پا به تلویزیون بگذارد. این سریال صرفا ماورایی نبود، چون حسن وارسته نویسنده فیلمنامه آن ،قصه‌های‌ خانوادگی-معمایی را هم به خط اصلی قصه رستگاری وارد کرده بود.مجموعه رستگاری اگر چه ایده و سوژه ی روایی خوبی داشت اما قبل از ضعف در پردازش ماجرا آنچه که بیش از هر مبحثی در ترسیم و مصور سازی قصه های آن ملموس بود، کم و کاستی های نوشتاری و عدم قدرت قلم نویسنده فیلمنامه ،در بیان قصه ها و ایجاد تعلیق و کشش برای جذب حداکثری مخاطب بود.البته دور از انصاف است که نگوییم قلم نویسنده در ثبت برخی بخش های قصه حرکتی روان داشت و با تکیه بر موضوعات رئال ، واقعی و حتی روزمره توانسته بود تا حدی در ترسیم ماجراها، مخاطب پسند جلو برود.

شاید اگر فاکتور تعلیق در قصه و نوع نگارش فیلمنامه رستگاری از ترکیب و آمیختگی بیشتری برخوردار بود زمینه ای را فراهم میکرد که صرفا با دیدن چند قسمت از داستان نتوان به راحتی انتهای ماجرای آن را حدس زد چون گاهی همین حدس زدن آخر قصه، مخاطب را از دیدن ادامه کار و همراهی مجموعه تا انتها خسته و بی حوصله می کند.

در واقع کارگردان کار با بیشترین تمرکز خود بر روی موضوع حق الناس و به تصویر کشیدن تعدادی ارواح سرگردان تلاش کرده بود تا مضمون ماورایی را به گونه ای سوار بر محتوای کلی مجموعه کند اما دور از واقعیت نیست که گفته شود تخصیص بخش های زیادی از سکانس های ماورایی کار به ارواح سرگردان اگر چه لازمه کار بود اما صرفا تکیه بر این موارد به تنهایی نتوانست سبک ماورایی را برای این اثر نمایشی بدنبال داشته باشد. در کل این مجموعه از طریق مشاهدات عملکرد افراد در مسیر زندگی دنیوی و تاثیر آنها در زندگی اخروی توسط ارواح سعی داشت تا مخاطب را نسبت به برخی مسائل آگاه و حتی متنبه کند که البته این بخش مجموعه را می توان تا حدی از نکات مثبت و قابل قبول رستگاری دانست.

البته تعدد بازیگر و بهره گیری از نقش آفرینان توانمند حتی برای نقش های کوچک در کنار بهره گیری از تکنیک جدید در به تصویر کشیدن ارواح و نیز خالی بودن قصه از تخیلات کارگردان و نویسنده از دیگر مباحثی هستند که امتیازات خوبی را به مجموعه رستگاری اختصاص دادند. به هرحال شاید خوب بودن ایده مجموعه و تاکید آن بر اهمیت مقوله حق الناس سبب شد تا مجموعه رستگاری مورد اقبال قرار گیرد و از سوی حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در حاشیه جلسه ۴۷۲ معین این شورا از عوامل سریال رستگاری به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مسعود ده نمکی تقدیر و تشکر صورت گیرد.

در پایان می توان گفت اگر چه ده نمکی ساخت آثار خوبی چون اخراجی ها،معراجی ها ،فیلم رسوایی ۱ و حتی رسوایی ۲، یا مجموعه «دادستان»، با مضمون پلیسی را در کارنامه کاری خود دارد و معتقد است که هیچ پایبندی خاصی به یک نوع سبک فیلمسازی ندارد و در مسیر راه کارگردانی و تهیه کنندگی، گونه های مختلف نمایشی را تجربه خواهد کرد اما اینگونه به نظر می آید که همت او در تولیدات آثار طنز، شبه طنز و حتی تولیدات اجتماعی می تواند ساخته های بهتر و ماندگارتری از او را در دفتر تولیدات نمایشی برجای بگذارد.

به قلم : زهرا فرود

انتهای پیام/