قلب

ما قلب های ایستاده ای هستیم
که بی خونی در ما جریان دارد
به وسعت فصل ...
در کهیر زده ترین فعل
زندگی را اگر تپش کنیم
فاجعه ای خلق میشود بنام
زیستن
ما قلب های ایستاده ای هستیم
که فکرها را بدون حکم
در طلوعی تلخ ، اعدام می کنیم
در پارادوکسی بنام
زیستن
و اینگونه انسان در انسان
سر بر می آورد
حجم مزخرف زاد و ولد را ...
ما قلب های ایستاده ای هستیم
که روزی صد بار
چشمان (نگران )
مردم شهر را
به جوخه های نفرت و انتقام می بندیم
و...
اینگونه است که هرگز
در خود نمی میریم
برای اثبات وجودی ننگین
در التهاب نسل های بعد...
ما قلب های ایستاده ای هستیم ....
.
.
.