معروف‌ترین ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی (ADHD)

بیش‌فعالی دارید و نگرانید که فعالیت‌های ورزشی‌تان تحت تأثیر قرار بگیرد؟ دنیای ورزش پر است از ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی یا همان ADHD است. آن‌طور که تحقیقات منتشر شده نشان می‌‌دهد، بیش‌فعالی در ورزش به سود ورزشکاران است. این اختلال نه‌تنها مانعی برای ورزشکاران نیست، بلکه حتی می‌تواند موفقیت در ورزش را برای او به همراه داشته باشد. ورزشکاران با بیش‌فعالی، معمولاً در زمره ورزشکاران نخبه قرار می‌گیرند و درصد قابل‌توجهی از کل ورزشکاران را تشکیل می‌دهند.

ما در این مطلب از چطور برای شما فهرستی از شاخص‌ترین ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی آماده کرده‌ایم. اگر ورزشکار هستید یا اینکه دوست دارید یک رشته ورزشی را آغاز کنید ولی ADHD مانع شما شده است؟ این فهرست برای شماست. آشنایی با چهره‌های مشهور ورزشی به شما کمک می‌کند تا بفهمید که بیش‌فعالی در ورزش در حقیقت می‌تواند راز موفقیت شما باشد. با ما همراه باشید.

۱- سیمون بایلز – ژیمناست

از جمله معروف‌ترین ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی، می‌توان به سیمون بایلز اشاره کرد. او پرافتخارترین ژیمناست تاریخ آمریکا به‌حساب می‌آید. در سال ۲۰۲۲، او مدال آزادی رئیس‌جمهوری را دریافت کرد. دریافت این مدال، او را به جوان‌ترین فرد تاریخ تبدیل کرد که توانست به بالاترین نشان افتخار غیرنظامی دست پیدا کند. بعدازاین که در سال ۲۰۱۶ هکرهای روسی پرونده‌های پزشکی و محرمانه او را منتشر کردند، او درباره ابتلایش به ADHD صحبت کرد. او در آن زمان با این توییت به اخبار پاسخ داد:‌ «ابتلا به بیش‌فعالی و مصرف دارو برای آن، هیچ خجالتی ندارد؛ این موضوع چیزی نیست که از آن بترسم.»

۲- زک ویلسون – بازیکن راگبی

از دیگر نمونه‌های بیش‌فعالی در ورزش، می‌توانیم به زک ویلسون اشاره کنیم. او یکی از معروف‌ترین بازیکن‌های فوتبال آمریکایی یا همان راگبی است و افتخارات بسیاری در این زمینه کسب کرده است. اختلال ADHD از کودکی در زک ویلسون تشخیص داده شده است. او در این زمینه چنین اظهار می‌کند که بی‌توجهی و حواس‌پرتی او هرگز با تمرکز در ورزش تداخل نداشته است. او در یکی از مصاحبه‌هایش این‌طور گفته است:‌ «من خیلی تلاش می‌کنم و با این حال، تمرکزکردن برای من یک چالش واقعی است؛ اما وقتی پای ورزش در میان باشد، می‌توانم تمام روز را بدون مشکل به آن مشغول باشم.»

۳- مایکل فلپس – شناگر

با کسب ۲۸ مدال، بدون شک مایکل فلپس را می‌توان پرافتخارترین ورزشکار المپیک در تاریخ و مشهورترین ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی دانست. مایکل فلپس را می‌توان نمونه بارز موفقیت در ورزش با وجود ابتلا به اختلال بیش‌فعالی دانست. او در کتاب زندگی‌نامه‌اش چنین نوشته است:‌ «بچه که بودم، از دیوار راست بالا می‌رفتم؛ همه، به‌خصوص مادر و خواهرهایم و مربی‌هایم این را خوب می‌دانستند که من انرژی زیادی دارم و می‌توانم این انرژی را در ورزش تخلیه کنم. ورزش‌هایی از جمله بیسبال، فوتبال، چوگان، شنا یا هر چیزی که فکرش را کنید.»

۴- آدام پیتی – شناگر

از دیگر ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی، می‌توانیم آدام پیتی شناگر را نیز برای شما مثال بزنیم. او موفق به کسب مدال طلای المپیک در رشته خودش شده است. یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت این ورزشکار آن است که همیشه درباره وضعیت سلامت روان خود صادق بوده است. او پیش‌تر درباره ابتلایش به اختلال ADHD صحبت کرده و آن را یکی از دلایل کناره‌گیری از شنا عنوان کرده است. او در المپیک ۲۰۲۴ دوباره به میدان بازگشته و موفق به دریافت مدال نقره ۱۰۰ متر غورباقه شده است.

۵- تری بردشاو – بازیکن راگبی

تری بردشاو را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین پیش‌کسوت‌های فوتبال آمریکایی یا همان راگبی دانست. او نه‌تنها در ورزش، بلکه در حوزه‌های دیگری مانند مجری‌گری و کمدی نیز شهرت دارد. برخلاف دیگر ورزشکاران با بیش‌فعالی که در این مطلب معرفی کردیم، اختلال ADHD در او، در بزرگسالی و سال‌ها بعد از اتمام فعالیت ورزشی او تشخیص داده شده است. او در کتاب خود چنین می‌گوید: «ای‌کاش که وجود این اختلال را از بچگی می‌دانستم. آن زمان شاید می‌توانستم از توانایی‌های تحصیلی‌ام استفاده کنم. آن‌طور که می‌خواستم نشد، تا وقتی که در بازی راگبی بالاخره به جواب‌هایی که می‌خواستم رسیدم.»

۶- کوین گارنت – بسکتبالیست

یکی دیگر از نمونه‌های بارز ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی، کوین گارنت است. او در طول ۲۱ فصل فعالیت ورزشی خود، در بزرگ‌ترین تیم‌های بستکبال آمریکا بازی کرده است. او در سال ۲۰۱۶ از این رشته کناره‌گیری کرد و نامش در سال ۲۰۲۰ به تالار مشاهیر NBA راه پیدا کرد. او در کتاب خود چنین عنوان کرده است که ابتلایش به ADHD و خوانش‌پریشی، در سال‌های اخیر حرفه ورزشی او تشخیص داده شده‌اند. کوین گارنت را می‌توان الگویی بسیار قوی برای موفقیت در ورزش با وجود بیش‌فعالی دانست.

۷- میشل کارتر – ورزشکار پرتاب وزنه

میشل کارتر را می‌توان از جمله بزرگ‌ترین ورزشکاران با بیش‌فعالی دانست. او در سال ۲۰۱۶ در طی رخدادی تاریخی، به اولین ورزشکار زنی تبدیل شد که توانست در رشته پرتاب وزنه مقام کسب کند. جالب است بدانید که تا سال ۲۰۲۲، رکورد دار این رشته همچنان خود او بود. ابتلای او به بیش‌فعالی و خوانش‌پریشی از کودکی تشخیص داده شده است. او با مدیریت بیش‌فعالی توانست بیشتر از ۲۵ سال فعالیت‌ ورزشی حرفه‌ای داشته باشد. کارتر در سال ۲۰۲۲ از ورزش بازنشست شد اما همچنان در امور مربوط به ورزش فعالیت دارد.

۸- مالی سایدل – دونده دو استقامت

در فهرست ورزشکاران با بیش‌فعالی، بدون شک باید مالی سایدل را نیز معرفی کنیم. او در سال ۲۰۱۶ موفق به کسب مدال برنز در دو استقامت المپیک توکیو شد. درست در همان سال، او همچنین توانست عنوان سریع‌ترین دونده زن در ماراتن نیویورک را نیز از آن خود کند. او در مصاحبه‌های خود، ماجرا را این‌طور تعریف کرده است که ابتلایش به ADHD از سال ۲۰۲۲ تشخیص داده شده است. او همچنین این‌طور بیان کرده که تنها در زمان انجام فعالیت‌های سنگین ورزشی بوده که می‌توانسته ذهن خود را اندکی آرام کند.

۹- آلیسا سیلی – ورزشکار سه‌گانه پارالمپیک

سیلی یکی از بهترین نمونه‌های ورزشکاران مبتلا به بیش‌فعالی است که علاوه بر این اختلال، به عارضه‌های دیگری مانند ناهنجاری کیاری نیز مبتلا است. او را می‌توان فردی الهام‌بخش برای موفقیت در ورزش دانست. زیرا هیچ‌چیزی مانع او نشده است. ابتلای او به اختلال بیش‌فعالی در بزرگسالی تشخیص داده است. او در همین راستان چنین اظهار کرده است:‌ «در دوران مدرسه، من پنج کار را به‌صورت هم‌زمان انجام می‌دادم و اصلاً آرام و قرار نداشتم. در سرم ده میلیون چیز مختلف وجود دارد و هم‌زمان می‌خواهم ده میلیون کار مختلف انجام دهم. اگر یکی از آن‌ها درست پیش نرود، می‌تواند باقی چیزها را خراب کند.»

۱۰- جاستین گاتلین – دونده دو سرعت

جاستین گاتلین از جمله پرافتخارترین ورزشکاران دو سرعت در آمریکا است که می‌توان او را یکی از ورزشکاران با بیش‌فعالی نیز معرفی کرد. او ۵ مرتبه موفق به دریافت مدال المپیک شده اما در سال ۲۰۲۲ از ورزش کناره‌گیری کرده است. او چند سال پیش افشا کرد که بعد از آزمایش مثبت آمفتامین و محرومیت موقتی‌اش از ورزش، برای مدت زیاد مشغول درمان ADHD خود با داروهای مخصوص بوده است. او همچنین در مصاحبه‌هایش این‌طور گفته است که حضور در میدان مسابقه برایش بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند انرژی او را چندبرابر کند.

۱۱- بریتنی گرینر – بسکتبالیست

گرینر را هم باید در زمره یکی از پرافتخار‌ترین ورزشکاران با بیش‌فعالی دانست. او 8 بار برنده بسکتبال زنان شده و دو مرتبه نیز موفق به کسب مدال طلای المپیک شده است. بیش‌فعالی در ورزش نه‌تنها جلوی این ورزشکار را نگرفته است، بلکه باعث شده تا از سال 2013، موفقیت‌های پی‌در‌پی زیادی را نیز تجربه کند. ابتلای او به بیش‌فعالی در سال 2022 افشا شد! یعنی درست زمانی که در فرودگاه روسیه، وجود روغن حشیش میان وسایلش منجر به دستگیری او شد. این اتفاق باعث شد برای او پرونده‌ای قضایی درست شود و دردسرهای زیادی را تحمل کند. مربی تیم برای تبرئه گرینر، ابتلای او به ADHD را دست‌مایه قرار داد. او این‌طور اظهار کرد که ابتلا به این اختلال باعث شده روغن حشیش را تصادفی همراه با وسایلش جمع‌آوری کند.

۱۲- کریس مازدر – لژ سوار

مازدر را نیز باید از جمله الگوهای موفقیت در ورزش با وجود بیش‌فعالی دانست. او چهار مرتبه در المپیک شرکت کرده است و در سال 2018 نیز توانست موفق با دریافت مدال نقره لژسواری در المپیک زمستانی شود. او در کودکی متوجه شد که به اختلال بیش‌فعالی مبتلاست. در همین راستا می‌گوید که لژسواری برای مدیریت بیش‌فعالی به او کمک می‌کرده و علائم این اختلال را کاهش می‌داده است. او همچنین در مصاحبه‌هایش این‌طور گفته که لژسواری تنها جایی است که می‌تواند تمرکز داشته باشد و این ورزش برایش مانند دارو است.

۱۳- کامی گراناتو – بازیکن هاکی روی یخ

یکی از معروف‌ترین ورزشکاران با بیش‌فعالی، کامی گراناتو است. او در سال ۱۹۹۸کاپیتانی تیم آمریکا را در این رشته بر عهده داشت و توانست مدال طلای المپیک زمستانی را کسب کند. همچنین او در سال 2002 نیز توانست مدال نقره تیم هاکی روی یخ بانوان را نصیب خودش کند. در سال 2010 نیز نام کامی گراناتو به تالار مشاهیر هاکی در آمریکا راه پیدا کرد. او در بزرگسالی متوجه وجود اختلال بیش‌فعالی در خودش شد. او درباره ابتلایش به این بیماری چنین گفته است:‌ «بیش‌فعالی هم ضعف‌های خودش را دارد و هم نقاط قوتش را. اما به هر حال، این چیزی است که من را ساخته است و من آن را با هیچ‌چیز عوض نخواهم کرد.»

۱۴- آندره تورس – بازیکن بیسبال

آندره بیشتر از یک دهه برای تیم‌های محلی و کوچک بازی می‌کرد تا بالاخره روزی شانس در خانه‌اش را بزند. بعد از شروع به درمان ADHD، یعنی چیزی حدود 5 سال بعد از شروع به فعالیت ورزشی، مسیر زندگی او نیز تغییر کرد. بیش‌فعالی در ورزش نه‌تنها او را محدود نکرد، بلکه توانست مسیر او را برای رسیدن به موفقیت هموارتر کند. او در سال 2010 بعد از شروع به درمان، توانست به تیم Giants سانن فرانسیسکو راه پیدا کند؛ از همان زمان بود که موفقیت‌های او در سطح جهانی نیز آغاز شدند. او در مصاحبه‌هایش این‌طور بیان کرده مصرف داروهای درمانی، کمک بزرگی به مدیریت بیش‌فعالی او کرده است.

۱۵- لوییس اسمیت – ژیمناست

اسمیت با شرکت در سه دوره از المپیک، توانست یک مدال طلا و یک مدال برنز را از آن خودش کند. علاوه بر این، باید اخذ چندین مدال در لیگ‌های جهانی و اروپایی را نیز به مجموعه افتخارات او افزود است. او از مطرح‌ترین ورزشکاران با بیش‌فعالی است که تا این میزان در رشته خود موفق عمل کرده است. اختلال ADHD در هفت‌سالگی برای او تشخیص داده شد. او ورزش را ابزاری برای مدیریت بیش‌فعالی خود می‌دانست. سرانجام در سال ۲۰۱۸ اسمیت از دنیای ورزش خداحافظی کرد، اما موفقیت‌های او همیشه به یادها خواهد ماند.

۱۶- نیکولا آدامز – بوکسور

آدامز اولین زن در تاریخ است که موفق به کسب مدال طلا در مسابقات بوکس المپیک شده است. علاوه بر المپیک لندن سال ۲۰۱۲، او یک‌بار دیگر در سال ۲۰۱۶ نیز موفق شد در المپیک ریو مدال طلا بگیرد. بعد از سال‌ها و اخذ موفقیت‌ها و عناوین متعدد، او در نهایت در سال ۲۰۱۸ از دنیای ورزش بازنشسته شد. او در ۱۵سالگی متوجه شد که به ADHD مبتلا است؛ اما این موضوع برایش مانعی برای موفقیت در ورزش نبود. انرژی بسیار زیاد او، تلاش‌های تمام‌نشدنی و همچنین ابتلایش به این اختلال، همگی او را به یکی از معروف‌ترین ورزشکاران با بیش‌فعالی تبدیل کرده‌اند.

۱۷- اشلی مکنزی – جودوکار

آخرین عضو حاضر در فهرست ورزشکاران با بیش‌فعالی، بد نیست که اشلی مکنزی باشد. مکنزی نماینده بریتانیا در سه دوره از المپیک و چندین مسابقه جهانی و اروپایی بوده است. در سال ۲۰۲۲، او موفق شد در مسابقات کشورهای مشترک‌المنافع مدال طلا بگیرد. موفقیت‌های مکنزی تنها محدود به حوزه ورزش نیست، او در چندین شو تلویزیونی نیز نقش‌آفرینی کرده است. اختلال ADHD او در کودکی تشخیص داده شد. جودو راهکاری برای مکنزی بود که بتواند بر علائم رفتاری این اختلال غلبه کند.

اختلال بیش‌فعالی، پایان راه شما نیست

در این مطلب، برای شما از مشهورترین ورزشکاران با بیش‌فعالی صحبت کردیم. در کنار هم دیدیم که این اختلال، نه‌تنها مانعی برای موفقیت در ورزش نیست، بلکه می‌تواند شما را به اهدافی که دارید نزدیک‌تر کند. تعدد ورزشکارانی ازاین‌دست به ما نشان می‌دهد که بیش‌فعالی در ورزش بسیار رایج است و از قضا ورزشکارانی که این اختلال را دارند، بسیار موفق‌تر نیز هستند. در آخر، بد نیست که نظر شما را نیز جویا شویم. اگر ADHD دارید یا در اطرافیان خود کسی را می‌شناسید که به این عارضه مبتلا است، تجربیات خود را با ما نیز در میان بگذارید. عملکرد شما یا اطرافیان شما در ورزش چگونه است؟

منبع: additudemag