بقعه‌ امامزاده سیدالسادات گلپایگان

بقعه‌ امامزاده سیدالسادات گلپایگان یکی از اماکن مذهبی محبوب شهر گلپایگان است که دارای پیشینه‌ای متعلق به قرن ۸ هجری قمری است. ایوان، غرفه‌ها در دو طبقه، گنبدی به ارتفاع ۹ متر، گلدسته، ۳ درب ورودی و سنگ‌نبشته‌ی درب ورودی، بخش‌هایی از این مکان مذهبی و ۸۰۰ ساله است که با توجه به متن سنگ‌نبشته، این مکان پیکر سه نفر از فرزندان امام موسی کاظم (ع) به نام‌های امامزاده اسحاق، امامزاده منصور و امامزاده رضا را میزبان است.

تاریخچه بقعه‌ امامزاده سیدالسادات گلپایگان

زیارتگاه‌های این شهر معمولاً بنای قدیمی دارند و می‌توان آن‌ها را در دسته اماکن تاریخی و مذهبی قرار داد. امامزاده سیدالسادات یکی از مکانهای دیدنی گلپایگان است که بازدید از آن خالی‌ازلطف نیست. بنای این امامزاده به قرن ۸ هجری قمری می‌رسد که در آن ایوان، گلدسته، گنبد ۹ متری، سنگ‌نوشته در ورودی به زیبایی به چشم می‌خورد.

این بقعه محل دفن سه تن از فرزندان امام موسی کاظم (ع) به نام‌های امامزاده اسحاق، امامزاده منصور و امامزاده رضا است. شواهد نشان می‌دهد که این زیارتگاه چندین بار مرمت شده است که اساسی‌ترین آن مربوط به دوره فتحعلی‌شاه قاجار است. برای رفتن به این زیارتگاه باید آدرس آن را در شهرستان گلپایگان، خیابان امام خمینی، خیابان سید سادات دنبال کنید.

معماری بنا

این بقعه به مساحت سه هزار متر مکعب از دوره ایلخانی و قرن هشتم هجری قمری به یادگارمانده است. دارای ایوان و غرفه های دو طبقه، گلدسته و گنبد دو پوش به ارتفاع نه متر است. مناره آن با تزئیناتی آجری و کاشی های فیروزه ای از دوره ایلخانی خودنمایی می کند و گلدسته چوبی آن همچنان پابرجاست. بقعه دارای سه اتاق اصلی است و اتاق مرکزی آن، شامل سه ضریح در سه گوشه اتاق است و دیوارهای آن به سه قسمت سنگ کاری، آینه کاری و نقاشی و خطاطی تقسیم شده و در چهار طرف ورودی به این بخش مرکزی درب هایی با منبت اصیل شهرستان گلپایگان و با طرح هایی از گل و بلبل وجود دارد.

سنگ نوشته ای به تاریخ های ۱۱۵۰ و ۱۲۴۰ هجری در گوشه ای از بخش مرکزی امامزاده و خطاطی «مهدی منصوری» در سال ۱۳۷۰ شمسی، نوسازی ضریح ها در نیمه شعبان سال ۱۳۹۰ و ساخت گنبد دوم در حدود ۳۵ سال پیش و بازسازی گنبد در سال های اخیر از مورد توجه بودن این امامزاده حکایت دارد.