افزایش بقای مبتلایان به سرطان لوزالمعده با مصرف دوز بالای «ویتامین C»
بانکداری ایرانی- مطالعهای که در مجله Redox Biology منتشر شده است، نشان میدهد که افزودن ویتامین C وریدی با دوز بالا به برنامه شیمی درمانی، بقای بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده متاستاتیک در مراحل آخر را با افزایش دو برابری از هشت ماه به ۱۶ ماه...
بانکداری ایرانی- مطالعهای که در مجله Redox Biology منتشر شده است، نشان میدهد که افزودن ویتامین C وریدی با دوز بالا به برنامه شیمی درمانی، بقای بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده متاستاتیک در مراحل آخر را با افزایش دو برابری از هشت ماه به ۱۶ ماه میرساند.
به گزارش ایسنا، سرطان لوزالمعده یک بیماری کشنده است که پیامدهای بسیار بدی برای بیماران دارد. میانگین بقا با درمان، هشت ماه است و احتمالا بدون درمان بقای کمتر پنج ساله پیشبینی شود. جوزف جی. کالن(Joseph J. Cullen)، پروفسور جراحی و انکولوژی پرتودرمانی در دانشگاه آیووا میگوید: وقتی آزمایش را شروع کردیم، فکر میکردیم که اگر به ۱۲ ماه بقا برسیم، موفقیتآمیز خواهد بود، اما بقای کلی را دو برابر کردیم و به ۱۶ ماه رساندیم. نتایج در نشان دادن مزایای این درمان برای بقای بیمار آنقدر قوی بود که ما توانستیم آزمایش را زودتر متوقف کنیم.
به نقل از اساف، در این مطالعه ۳۴ بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده مرحله ۴ شرکت داشتند که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه شیمی درمانی استاندارد دریافت کردند و گروه دیگر همان شیمی درمانی به همراه تزریق داخل وریدی ۷۵ گرم ویتامین C با سه بار تکرار در هفته دریافت کردند.
میانگین بقای بیمارانی که شیمی درمانی و ویتامین C دریافت کرده بودند، ۱۶ ماه بود. بیمارانی که فقط شیمی درمانی دریافت کردند به طور متوسط تنها هشت ماه زنده ماندند.
این روش نه تنها بقای کلی را افزایش میدهد، بلکه بیماران با درمان احساس بهتری دارند. آنها عوارض جانبی کمتری دارند و به نظر میرسد که میتوانند درمان بیشتری را تحمل کنند، و ما این را در آزمایشهای دیگر نیز دیدهایم.
شواهد بیشتری از فواید ویتامین C داخل وریدی با دوز بالا در درمان سرطان وجود دارد. برایان آلن(Bryan Allen)، استاد و رئیس انکولوژی پرتوی در دانشگاه آیووا، و کالن در آزمایشی از ویتامین C با دوز بالا با شیمی درمانی و پرتودرمانی برای گلیوبلاستوما، یک سرطان مرگبار مغزی، همکاری کردند. این بیماران همچنین افزایش قابل توجهی در بقا نشان دادند.
کالن، آلن و همکارانشان به مدت دو دهه در حال انجام تحقیقاتی در مورد اثر ضد سرطانی ویتامین C با دوز بالا بودند. آنها نشان دادند که تزریق وریدی ویتامین C سطوح بالایی از آن در خون ایجاد میکند که با مصرف خوراکی ویتامین C نمیتوان به آن دست یافت. غلظت بالا منجر به تغییراتی در سلولهای سرطانی میشود که آنها را در برابر شیمی درمانی و پرتودرمانی آسیب پذیرتر میکند.