بررسی نسبت حداقل هزینه خوراکی هر فرد به حداقل دستمزد مصوب از سال 99 تا 1403

به گزارش تجارت نیوز،

بر اساس آمارها هرچه این سهم کمتر باشد به معنای رفاه بیشتر افراد در اقتصاد خواهد بود. به این معنا که هر فرد برای تامین نیازهای خوراکی خود، بخش کمتری از حقوقش را صرف می‌کند. در نتیجه بیشتر حقوق ماهانه افراد صرف نیازهای غیرخوراکی می‌شود که رفاه را در اقتصاد شکل می‌دهد.

طبق بررسی‌ها این نسبت در سال جاری به بیش از ۳۲ درصد رسیده که که نسبت به سال ۱۴۰۲ کمتر اما نسبت به سال‌های ۹۹ تا ۱۴۰۱ بیشتر بوده است. البته باید در نظر داشت که نسبت بدست آمده در سال جاری مربوط به داده‌هایی است که تا آبان ماه ۱۴۰۳ توسط نهاد‌های آماری رسمی کشور منتشر شده است.

رفاه رو به نزول در ۵ سال اخیر

با توجه به یک سبد پیشنهادی، حداقل هزینه خانوارها در هر ماه را محاسبه کردیم. به طوریکه نشان می‌دهد هر فرد در هر ماه برای تامین حداقل کالری دریافتی خود چه میزان باید هزینه کند.

در این گزارش میانگینی از داده‌های ماهانه برای هر سال گرفته شده و به عنوان میانگین هزینه‌کرد ماهانه هر فرد در هر سال لحاظ شده است. از تقسیم این رقم بر حداقل حقوق مصوب کشوری در هر سال می‌توان به نسبت مذکور رسید که نشان می‌دهد هر فرد در هر ماه چه میزان از درآمد خود را صرف تامین خوراک می‌کند.

این نسبت در سال ۹۹ معادل ۲۸ درصد بوده است. به عبارتی در سال ۹۹ هر فرد با حداقل حقوق مصوب، ۲۸ درصد از درآمدش را باید صرف دریافت حداقل کالری مورد نیاز خود می‌کرده. اما این نسبت به مرور در سال‌های بعد افزایش یافته تا جایی که در سال ۱۴۰۲ به ۳۶.۴ درصد رسیده است.

همانطور که گفته شد افزایش این نسبت به معنای کاهش رفاه در جامعه است. چراکه با افزایش سهم خوراک از درآمد افراد، سهم غیرخوراکی‌ها کاهش پیدا کرده و رفاه خانوار کاهش می‌یابد.

آخرین آمار از نسبت «حداقل هزینه خوراکی هر فرد» به «حداقل دستمزد مصوب» در هر ماه از سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد این سهم به ۳۲.۸ درصد کاهش پیدا کرده است. البته باید در نظر داشت که سهم مذکور برای سال جاری با توجه به آمارهای رسمی تا آبان ماه محاسبه شده است. لذا تا پایان سال این سهم افزایش پیدا خواهد کرد.

در حال حاضر طبق آمارها، این سهم در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال‌های ۹۹ تا ۱۴۰۱ نامناسب‌تر و نسبت به سال ۱۴۰۲ مناسب‌تر شده است.