می‌توان گفت در سال ۲۰۲۴ واردات نفت خام در جهان به اوج خود رسیده بود و احتمالا در سال ۲۰۲۵ و سال‌های بعدی شاهد واردات کمتری خواهیم بود. دلیل اصلی این امر، جذب سریع بیش از ۵۰‌درصد از بازار چیزی است که چین خودروهای انرژی جدید (NEVs) می‌نامد؛ اصطلاحی که خودروهای تمام‌الکتریکی و هیبریدی را گروه‌بندی می‌کند.

در حالی که گذار به NEV‌ها چشمگیر است و احتمالا با سرعت ادامه می‌یابد، شایان ذکر است که ناوگان خودروهای موتور احتراق داخلی چین همچنان در حال افزایش است، بنابراین از نظر تئوری تقاضا برای بنزین نیز باید همین‌طور باشد. واردات گاز طبیعی چین، به صورت LNG و از طریق خطوط لوله، در سال ۲۰۲۴ نزدیک به ۱۰‌درصد افزایش یافت و به ۱۳۱.۶۹میلیون تن رسید. اما شاید مهم‌ترین عاملی که باعث کاهش واردات نفت خام می‌شود، قیمت است. به‌‌‌علاوه قیمت‌های آتی نفت خام برنت در تمام سال ۲۰۲۴ بالاتر از ۷۰دلار در هر بشکه نگهداری می‌‌‌شوند، به غیر از دو روز در سپتامبر که برای مدت کوتاهی به زیر این سطح افت کرد. ثبات قیمت نفت خام در سال‌جاری منعکس‌کننده نظم تولید گروه صادرکنندگان اوپک‌پلاس است که ۵.۵میلیون بشکه در روز از عرضه بالقوه را کاهش داده‌اند. اما این احتمال وجود دارد که پالایشگاه‌‌‌های چین این نظر را داشته باشند که قیمت‌های نفت خام بالاتر از آنچه باید باشد، بوده و بر این اساس خرید خود را کاهش داده‌‌‌اند.

افزایش ۴.۹درصدی واردات سنگ‌‌‌آهن چین

از سوی دیگر بر اثر واردات کمتر نفت خام به دلیل افزایش قیمت، احتمالا شاهد واردات بیشتر سنگ‌آهن و زغال‌سنگ به دلیل هزینه‌های پایین‌تر باشیم.

واردات سنگ‌آهن در سال ۲۰۲۴ با ۴.۹‌درصد افزایش به ۱.۲۳۶میلیارد تن رسید که افزایش ۵۷.۵میلیون تنی را نشان می‌دهد. قیمت قراردادهای سنگ‌آهن معامله‌شده در بورس سنگاپور در ۳ ژانویه به ۱۴۳.۶۰دلار در هر تن رسید؛ سپس تا ۱۰سپتامبر به پایین‌ترین سطح ۹۱.۱۰دلار در هر تن کاهش یافت، قبل از اینکه سال را با ۱۰۳.۶۱دلار به پایان برسانند. اما افت ۲۸درصدی در طول سال احتمالا کافی بود تا کارخانه‌‌‌ها و بازرگانان فولاد چینی را به افزایش خرید ترغیب کند، به‌خصوص در نیمه دوم سال که قیمت‌ها نسبت به نیمه اول پایین‌‌‌تر بود. همچنین مشاهده می‌کنیم که کارخانه‌‌‌های فولاد چین سنگ‌آهن بیشتری نمی‌‌‌خریدند.

داده‌‌‌های رسمی نشان می‌دهد که تولید فولاد خام در ۱۱ماهه سال ۲۰۲۴، ۹۲۹.۱۹میلیون تن بود که ۲.۷‌درصد نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۳ کاهش داشت. بیشتر سنگ‌آهن اضافی به ذخایر رفت و ذخایر بندر توسط شرکت مشاوران SteelHome در سال گذشته به ۱۴۶.۸۵میلیون تن رسید که از ۱۱۴.۵میلیون در پایان سال ۲۰۲۳ بیشتر بود. واردات زغال‌سنگ نیز در سال ۲۰۲۴ به رکورد ۵۴۲.۷میلیون تن رسید که نسبت به سال ۲۰۲۳ که ۴۷۴.۴۲میلیون تن بود ۱۴.۴‌درصد افزایش داشت. تقاضای زغال‌سنگ در بحبوحه کاهش تولید برق‌آبی و افزایش تقاضای برق افزایش یافت، اما دلیل اصلی واردات این بود که قیمت‌های دریایی رقابتی با تولید داخلی بود و در نتیجه شرکت‌های برق، به‌‌‌ویژه در جنوب کشور را تشویق کرد تا به منابع اندونزی و استرالیا روی آورند. زغال‌سنگ اندونزی با محتوای انرژی ۴۲۰۰کیلوکالری در هر کیلوگرم توسط آژانس گزارش قیمت کالا به قیمت ۴۹.۹۷دلار در هر تن در هفته منتهی به ۳۰دسامبر ارزیابی شد که ۱۳.۵‌درصد کاهش را در سال گذشته ثبت کرد که پایین‌ترین قیمت از آوریل ۲۰۲۱ تاکنون است.

ثبات قیمتی مس

مس محصول باثباتی در سال۲۰۲۴ بود و واردات مس خام با رشد متوسط ۳.۳درصدی به ۵.۶۸میلیون تن رسید. از زمان رکورد بالای ۶.۶۸میلیون تن در سال ۲۰۲۰، واردات مس چین در محدوده ۵.۵ تا ۵.۸۷میلیون تن بوده است. با توجه به نقش اساسی مس در تولید و ساخت‌وساز، شاید بهترین شاخص وضعیت واقعی اقتصاد چین باشد. افزایش واردات مس در دومین اقتصاد بزرگ جهان به آهستگی رشد اشاره دارد؛ زیرا بخش‌های قوی مانند NEVs و محصولات انتقال انرژی مانند پانل‌های خورشیدی برای جبران مناطق ضعیف‌تر مانند ساخت‌وساز مسکونی کافی نیستند.