خبرگزاری مهر -گروه دین و اندیشه: نهضت «زندگی با آیه‌ها» که از سال گذشته آغاز شده با استقبال شایانی روبه‌رو گردیده است. باید در وادی زندگی، با نوای قرآن همدم شویم و در هر کنج و کنار، جلوه‌های انس با کلام وحی را پدیدار سازیم. از گنجینه امثال قرآنی، برای بنای فرهنگی استوار بهره گیریم و آیات پرکاربرد را در حافظه سپرده، در سخن و عمل به کار بندیم، تا در این عرصه، نقشی ایفا کنیم. به سان پیامبر رحمت (ص) که خُلقش قرآن بود، ما نیز در پی کسب این منش والا باشیم. در راستای اعتلای نهضت ملی «زندگی با آیه‌ها»، هر گامی که برداریم، چراغی فرا راه جامعه روشن کرده‌ایم؛ نهضتی که در پی فهم و تبیین آیات الهی است. با همراهی و تشویق یکدیگر، این حرکت را تقویت کنیم، تا این کوشش‌ها، ثمری نیکو به بار آورد.

آیه ۴ سوره صف

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ

خدا کسانی را دوست دارد که صف زده در راه او جهاد می‌کنند [و از ثابت قدمی] گویی بنایی پولادین و استوارند.

دوست دارد خدا کسانی را / که بجنگند در طریق خدا

پیام‌ها

تا حالا به این فکر کرده‌ای که چه موقع‌هایی بیشتر از همیشه دوستمان دارد؟ که در کدام روزها بیشتر خاطر ما بنده‌هایش را می‌خواهد؟ که در کدام وقت‌ها بیشتر از همیشه پز خلقت ما را به فرشته‌هایش می‌دهد؟ لازم نیست راه دوری بروی. خودش جوابمان را به ساده‌ترین شکل ممکن داده: در آن روزها و شب‌ها که شانه به شانه هم می‌جنگیم؛ فارغ از این‌که دشمن مشترکمان زلزله بم یا سیل خوزستان یا حتی سال‌های سخت کرونا باشد. فارغ از این‌که بند پوتین‌هایمان را برای به خاک مالیدن بینی داعش سفت کنیم یا اسرائیل!

محبوب خدا

قبل از نبرد، همه شعار می‌دهند: "ما آماده‌ایم! " اما وقتی صدای طبل جنگ بلند می‌شود، بسیاری عقب‌نشینی می‌کنند. این فاصله‌ی عمیق میان حرف و عمل، از هر شمشیری برنده‌تر است و می‌تواند پایه‌های یک جامعه را ویران کند. شاید شما هم دیده باشید: مدیری که قول می‌دهد مشکلات را حل کند، اما در لحظه عمل، عقب‌نشینی می‌کند؛ یا دوستی که وعده کمک می‌دهد، اما در زمان نیاز غایب است. این تناقض، نه‌تنها اعتماد را از بین می‌برد، بلکه در نگاه خداوند، گناهی بزرگ و منفور است. یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ. کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُون ‏‬ [۱].

اما در مقابل، خداوند دوست‌دار آن مؤمنانی است که در مسیر مبارزه برای او، نه‌تنها شعار بدهند، بلکه همچون صفی فولادین در میدان مبارزه حاضر می‌شوند: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ [۲]. جامعه‌ای متحد و مستحکمی که افرادش به تعهدات خود عمل می‌کنند و در برابر سختی‌ها و سیلاب ویرانگر دشمنان، همچون سدّی بی‌نقص و بدون شکاف، ایستادگی می‌کنند، محبوب خداوندند.

این وحدت در میدان مبارزه، شرط پیروزی است. اما تاریخ، بارها شاهد نتیجه‌ی تلخ خلاف این تصویر بوده است. امیرالمومنین با حسرت به یارانش می‌فرمود: «به خدا قسم سپاه معاویه به زودی بر شما غلبه خواهند کرد. زیرا آنها در یاری کردن باطل خود، وحدت دارند، و شما در دفاع از حق متفرّقید !»[۳]

مبارزه با دشمن مشترکی که سال‌هاست دست به جنایات هولناک علیه مسلمانان زده، یکی از مؤثرترین عوامل وحدت‌بخش میان امت اسلامی است. «کشورهای منطقه مراقب باشند؛ سیاست دشمنان این منطقه و دشمنان این مجموعه‌ی اسلامی، ترساندن این کشورها از همدیگر است، دشمنِ موهوم درست کنند و دشمن اصلی را _ که استکبار است، کمپانی‌های متجاوز و متعدّی و وابستگان آنها هستند، صهیونیست است _ در حاشیه نگه دارند .»[۴] اگر امت اسلام فریب این سیاست‌ها را نخورده بود و به‌جای درگیری‌های داخلی، دست در دست هم در برابر این غده‌ی سرطانی می‌ایستاد، امروز شاهد چنین وضعیت تلخی نبودیم. اگر خدا مجاهدینی را دوست دارد که در برابر دشمن مثل بنیان مرصوصند، پس این جمعیت‌های پراکنده را دوست ندارد، و الان هم آثار خشم خدا و غضب الهی را در این جامعه چند میلیاردی، با چشم خود می‌بینیم که یک نمونه آن تسلط گروه کوچک صهیونیست‌ها بر برخی از سرزمین‌های اسلامی است.

خداوند در این آیه از ما خواسته است که:

همچون دیواری مستحکم و بدون شکاف در جبهه حق، با دشمن مبارزه کنیم.

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:

_ در جمع‌های خانوادگی و اجتماعی، اختلافات جزئی را کنار بگذاریم و برای اهداف مشترک همکاری کنیم.

_ با شناخت دشمنان مشترک، به‌جای تفرقه، اتحاد و همدلی خود را تقویت کنیم.

_ با هماهنگی میان حرف و عمل، زمینه هرگونه شکاف در جبهه حق را از بین ببریم.

[۱]. سوره صف، آیه ۲ و ۳

[۲]. سوره صف، آیه ۴

[۳]. نهج البلاغه، خطبه ۲۵

[۴]. بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی، ۲۶/۰۲/۱۳۹۴