گو اینکه وزیر دفاع عراق در ادامه اظهاراتش پیش بینی کرد که احتمالا آمریکایی ها بخواهند عملیاتی بر علیه داعش انجام دهند اما اینکه وزیر جنگ آمریکا وی را بر حذر داشته که نیروهای عراقی دخالت نکنند به نوعی شک و شبهه های زیادی در این باره ایجاد کرد که شاید آمریکایی ها بخواهند برای برهم زدن انتخابات در عراق کاری بر علیه مردم عراق انجام دهند چون دلیلی وجود ندارد که نیروهای عراقی بخواهند در صورتی که آمریکایی ها به داعش حمله کنند دخالتی انجام دهند که آمریکایی ها را نا راضی کند.

احمد الشرع قرار است به واشنگتن برود و ایالات متحده و کشورهای اروپایی نام او را از لیست های تروریستی خود برداشتند تا او قانونا مشکلی برای سفر به آمریکا پیدا نکند.

از زمانی که احمد الشرع با نام ابو محمد الجولانی معاون فرمانده داعش بود وی در لیست تروریستی آمریکا قرار داشت و ایالات متحده 15 ملیون دلار جایزه برای سرش گذاشته بود.

به یکباره پس از سرنگونی دولت بشار الاسد واعلام ارادت به آمریکا و اسرائیل الشرع عزیز کرده شد و دیگر تروریست نیست.

حالا بحث در این باره مطرح است که در سفر به ایالات متحده الشرع توافقی را امضا کندکه بر اساس آن سوریه به اعتلاف مبارزه با داعش بپیوندد وبه آمریکا اجازه داده شود برای مبارزه با داعش در سوریه پایگاه ایجاد کند.

همچنین آمریکایی ها از الشرع می خواهند که با اسرائیل توافقی امضا کند که بر اساس آن سوریه به پیمان های موسوم به پیمان ابراهیمی بپیوندد و طی این توافق فقط درباره مناطق جدید اشغال شده توسط اسرائیل مذاکره شود و دیگر جولان سوریه به فراموشی سپرده شود و تصرف آن توسط اسرائیل از طرف دولت سوریه به رسمیت شناخته شود.

حالا که الشرع وفق مراد آمریکایی ها کار می کند دیگر تروریست به حساب نمی آید.

به یاد دارید هیلاری کلینتون یکباره اظهار داشته بود تروریست خوب و تروریست بد داریم، تروریست خوب آنهایی هستندکه برای منافع آمریکا کار می کنند و تروریست بد آنهایی هستند که بر ضد منافع آمریکا کار می کنند.

این ماجرا ما را به یاد شرایط افغانستان قبل از خروج آمریکایی ها می اندازد، زمانی که دولت اشرف غنی تمام قد با آمریکایی ها همکاری داشت اما به یکباره معلوم شد که آمریکایی ها رفته اند از قطر با طالبان بسته اند و متحدین خود در افغانستان را فروخته اند.

این روزها در سودان درگیری های نیروهای مخالف دولت با نیروهای دولتی به اوج رسیده وطبق گزارش ها قتل عام و جنایات جنگی در این کشور بیداد میکند، جالب اینکه آمریکا و اسرائیل از مخالفان دولت سودان حمایت می کنند.

از همه چیز جالب تر می دانید چیست؟

این دولت سودان دولتی است که بر علیه عمر البشیر انقلاب کرد و به امید کمک آمریکا به توافق های ابراهیمی پیوست و اسرائیل را به رسمیت شناخت و باور کرد که اگر رضایت آمریکا را جلب کند همه مشکلات کشورش حل می شود.

لیبی هم زمانی به باور اینکه می تواند با کشورهای اروپایی تعامل کند برنامه هسته ای خود را تعطیل کرد و همه موشک هایش را نابود کرد و با اروپایی ها معاهده صلح امضا کرد و سه کشور اروپایی انگلیس و فرانسه و ایتالیا تعهد کتبی کردند امنیت و ثبات سیاسی در لیبی را تضمین کنند و هر کس به لیبی حمله کرد آنها از لیبی دفاع کنند.

خودشان اولین کشورهایی بودند که به لیبی حمله کردند و در حال حاضر دارند نفت لیبی را می دزدند و هرچه لیبی در کشورهای اروپایی ثروت داشت را بالا کشیده اند و تحویل لیبی نمی دهند.

برای اینکه شرایط دزدیدن نفت لیبی فراهم شود جناح های مختلف لیبی را به جان هم انداخته اند تا این کشور به هیچ وجه ثبات و وحدت ملی نداشته باشد.

در لبنان هم این کشور با ضمانت آمریکا و کشورهای غربی توافق آتش بس با اسرائیل امضا کرد اما اسرائیل پایبند این توافق نیست و هر روز لبنان را بمباران می کند و تا صدای مقامات لبنانی درمی آید آمریکایی ها اظهار می دارند که زورشان به اسرائیل نمی رسد و دارند تلاش می کنند اسرائیل را قانع کنند که به توافق پایبند باشد ولی لبنان باید به توافق پایبند بماند.

روز گذشته ترامپ آمده و اظهار می دارد که حاضر است درباره رفع تحریمها با ایران صحبت کند.

حالا درباره چه می خواهند صحبت کنند؟

درباره اینکه ایران کل برنامه هسته ای خود راتحویل دهد، اورانیوم غنی سازی شده را تحویل ایالات متحده بدهد، همه موشک هایی که برد بالای 300 کیلومتر دارد را نابود کند و کلیه ارتباطات با متحدین اش درمنطقه را قطع کند.

آیا به یاد دارید همین چند ماه پیش نتانیاهو در دفتر بیضی کاخ سفید یکبار گفته بود به نظرش سناریوی لیبی باید برای ایران پیاده شود.

بعد قرار است ایرانی ها با این شروط موافقت کنند تا زمینه پیاده سازی سناریوی لیبی برای آمریکا و اسرائیل فراهم شود.

فقط یکی بگوید کدام عقل سالمی با دیدن این شرایط می پذیرد که برود با این شرط و شروط با آمریکا مذاکره کند؟

امروزه دیگر مردم ایران در باره ضرورت یا عدم ضرورت داشتن برنامه هسته ای صحبت نمی کنند، پس از جنگ دوازده روزه درباره ضرورت داشتن سلاح هسته ای صحبت میکنند و می پرسدند اگر به یکباره اسرائیل تصمیم بگیرد با تسلیحات هسته ای به ایران حمله کند چه کسی و یا چه کشور و یا چه سازمانی در جهان جلودار اسرائیل خواهد بود، وقتی که شورای امنیت حتی ساده ترین کاری که باید انجام می داد، یعنی محکوم کردن حمله به یک کشور مستقل عضو سازمان ملل، را محکوم نمی کند.