لندو نوریس با پیروزی در مسابقه‌ی اسپرینت برزیل فاصله‌ی خود را در صدر جدول قهرمانی فرمول یک افزایش داد اما در عین حال، ناخواسته نقشی در تصادف رقیب اصلی‌اش، اسکار پیاستری، ایفا کرد.

پیاستری در اوایل مسابقه، هنگام عبور از پیچ سوم، پس از گذر از روی کرب خروجی پیچ دوم کنترل خودرو را از دست داد و در حالی که از روی بخش خیس پیست می‌گذشت، از عقب سر خورد و به دیواره برخورد کرد. چند لحظه بعد، نیکو هالکنبرگ و فرانکو کولاپینتو نیز تقریباً به همان شکل و در همان نقطه تصادف کردند.

در نگاه اول ممکن بود این اتفاق‌ها تصادفی به نظر برسد، اما در واقع پیامد مستقیم حرکتی بود که نوریس چند ثانیه قبل انجام داده بود، او کمی بیش از حد معمول از کرب خروجی پیچ دوم استفاده کرده بود.

آندریا کیمی آنتونلی، که در زمان حادثه بین دو مک‌لارن در رده‌ی دوم قرار داشت، در رادیو گزارش داد که نوریس “از روی کرب عبور کرد و مقدار زیادی آب روی پیست ریخت”.

تصاویر دوربین‌های روی خودروها این موضوع را به‌وضوح نشان می‌دهند: نوریس تقریباً کاملاً روی کرب رفته بود، چرخ جلو و عقب سمت چپش هر دو از روی آن عبور کردند، و در تصاویر آنتونلی، اسپری آبی که از زیر تایر نوریس پخش می‌شود کاملاً مشخص است.

آنتونلی اما خودش در آن دور از روی کرب نرفت و گفت که عمداً از هرگونه تماس با کرب‌های خیس خودداری کرده است:

در طول مسابقه سعی می‌کردم تا جایی که می‌تونم از کرب‌ها دوری کنم، چون خیلی لغزنده بودن، مخصوصاً در شروع مسابقه.

وقتی دیدم نوریس آب بلند کرد، با احتیاط بیشتری رانندگی کردم تا اسپین نکنم، چون باید تمیز و دقیق می‌روندم تا سالم تا آخر برسم.

لندو نوریس و جورج راسل

پرتاب پوست موز در ماریو کارت

به همین دلیل، پیاستری اولین راننده‌ای بود که پس از نوریس از روی همان کرب عبور کرد، در حالی که آب جابه‌جا شده از حرکت نوریس حالا روی مسیر پخش شده بود؛ اتفاقی که جورج راسل، که آن زمان در رده‌ی پنجم بود، با شوخی به “پرتاب پوست موز” توسط نوریس در بازی ماریو کارت تشبیه کرد.

راسل در شوخی دیگری نوریس را “باهوش‌ترین راننده‌ی پیست” نامید، هرچند واضح بود که این اتفاق عمدی نبوده است. اما اثر آن واقعی بود.

در چند دور ابتدایی، رانندگان مختلف به میزان متفاوتی از آن کرب استفاده می‌کردند. خط‌های عبور چندان ثابت نبود چون ورودی پیچ اول هنوز کمی نمناک بود و باعث تغییراتی در مسیر عبور از مجموعه‌ی پیچ‌های S شکل می‌شد. بااین‌حال، کرب خروجی عموماً قابل استفاده بود تا زمانی که نوریس با عبورش آب را روی مسیر پخش کرد.

نوریس بعد از مسابقه گفت:

این کربیه که همیشه ازش استفاده می‌کنیم، مثلاً تو تعیین خط هم زیاد از روش رد می‌شیم.

ولی وقتی شرایط خیسه، بهتره از همه‌ی کرب‌ها دور بمونی. من یه‌کم زیاد رفتم روش و دیدم که آب روی پیست پاشیده شد.

بلافاصله پس از تصادف پیاستری، مکس ورشتپن هم نزدیک بود دچار همان سرنوشت شود؛ او تقریباً از همان مسیر عبور کرد و اسلاید بزرگی داشت که به‌سختی توانست کنترلش کند.

فرناندو آلونسو که پشت سر آن‌ها بود نیز با چرخ عقب سمت چپ از روی کرب و آب عبور کرد، اما اسپین نشد. هالکنبرگ کمی بیشتر از پیاستری روی کرب رفت و طبیعی بود که دچار همان لغزش شود، در حالی که کولاپینتو لحظه‌ای قبل در پیچ یک کنترلش را از دست داده بود و به نظر می‌رسید با لاستیک‌های خیس وارد آن نقطه شده است.

در نهایت، چه این اتفاق‌ها صرفاً بدشانسی بوده باشند، چه نتیجه‌ی بی‌احتیاطی در مواجهه با شرایط لغزنده، پیامد آن برای پیاستری سنگین‌تر از همه بود. خودش بعداً گفت:

اشتباه احمقانه‌ای بود، یا شاید فقط بدشانسی.

او نه‌تنها جایگاه محتمل سومی‌اش را در اسپرینت از دست داد، بلکه حالا به‌جای سه امتیاز اختلاف، ۹ امتیاز از نوریس عقب افتاده است؛ اختلافی که در مسیر قهرمانی می‌تواند بسیار تعیین‌کننده باشد.

این نوشته را به اشتراک بگذارید