سرگئی لاوروف در گفت‌وگویی اختصاصی با خبرگزاری نووستی با اشاره به این که با مارکو روبیو همتای آمریکایی خود دائما در تماس تلفنی است، تاکید کرد: ما اهمیت حفظ ارتباطات منظم و مرتب را درک می‌کنیم و در صورت لزوم نیز آماده برگزاری دیدارهای حضوری هستیم.

رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه تصریح کرد: در روابط روسیه و آمریکا عوامل تحریک‌کننده و مشکلات زیادی وجود دارند که از دولت قبلی آمریکا به ارث رسیده‌اند. برای حل‌وفصل این مسائل هنوز زمان زیادی نیاز است. با روی کار آمدن دولت جدید، ما تمایل طرف مقابل برای از سرگیری گفت‌وگو را احساس کردیم. این گفت‌وگوها در جریان است، اما نه به سرعتی که ما می‌خواستیم.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا دولت آمریکا آمادگی خود را برای به رسمیت شناختن قانونی کریمه به عنوان قلمروی روسیه در چارچوب یک طرح صلح برای اوکراین اعلام کرده است یا خیر، گفت: مسکو جزئیات مذاکرات با واشنگتن را فاش نخواهد کرد. بحث‌ و مذاکره (با آمریکا درباره اوکراین) طیف وسیعی از موضوعات را در بر می‌گیرد و محدود به یک موضوع نیست. هرچند برخی روزنامه‌نگاران و کارشناسان تلاش می‌کنند مذاکرات را به این شکل نشان دهند، اما این کاملاً اشتباه است.

این دیپلمات روس بار دیگر با تاکید بر موضع مسکو خاطرنشان کرد که جنگ اوکراین تنها در صورت حل‌وفصل ریشه‌های اصلی این بحران و با در نظر گرفتن منافع روسیه خاتمه خواهد یافت.

مسدود کردن داراهایی روسیه غیرقانونی است

لاوروف در ارتباط با اقدامات بروکسل برای مسدود کردن دارایی‌های روسیه در حمایت از اوکراین تاکید کرد که هرچقدر بروکسل سعی کند این اقدام را مشروع جلوه دهد، در نهایت هیچ توجیه قانونی برای مصادره این دارایی‌ها وجود ندارد.

وی افزود: چنین اقداماتی یک فریب علنی و غارت اموال است. گویا غرایز قدیمی استعمارگران و دزدان دریایی در اروپایی‌ها بیدار شده است.

آمریکا در ارتباط با زلنسکی به مشکل خورده است

رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه همچنین در ادامه سخنان خود اظهار داشت که شواهد نشان می‌دهند کاخ سفید در تلاش برای متقاعد کردن ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین و مانع‌تراشی نکردن وی در مسیر حل‌وفصل بحران اوکراین با مشکلاتی مواجه شده است.

وی اظهار داشت: در نشست آلاسکا آمریکایی‌ها به ما اطمینان دادند که می‌توانند زلنسکی را متقاعد کنند تا مانع دستیابی به صلح و آتش‌بس نشود. در حالی که گویا در این زمینه با مشکلاتی مواجه شده‌اند. در همین حال نیز تا جایی که ما می‌دانیم، بروکسل و لندن تلاش می‌کنند تا واشنگتن را متقاعد کنند از قصد خود برای حل این بحران از مسیر سیاسی و دیپلماتیک صرف‌نظر و در اعمال فشار نظامی بر روسیه مشارکت کند تا جزئی از «جبهه جنگ» شود.

جنگ اوکراین در پی بی‌توجهی غرب نسبت به نگرانی‌های امنیتی مسکو درباره گسترش مرزهای ائتلاف نظامی ناتو شکل گرفت. روسیه در واکنش به نادیده گرفتن دغدغه‌های امنیتی خود از سوی غرب، در پنجم اسفند ۱۴۰۰ به اوکراین حمله کرد و در این مدت، آمریکا و کشورهای عضو ناتو با ارسال کمک‌های گسترده نظامی به کی‌یف به تداوم جنگ دامن زده‌اند و با تجهیز اوکراین به سلاح‌های سنگین، مسیر تقابل را بر تنش‌زدایی ترجیح داده‌اند. آنها همچنین بیش از ۳۰ هزار تحریم علیه روسیه درنظر گرفته‌اند.

رئیس جمهور آمریکا درد آغاز دور دوم ریاست جمهوری خود (بهمن ۱۴۰۳)، وعده پایان دادن به جنگ میان روسیه و اوکراین را داده اما تاکنون موفق نشده است.