وبگاه شبکه المیادین نوشت: «بر اساس این گزارش، دهلی نو و مسکو در حال گفت‌وگو برای نهایی‌سازی توافقی مربوط به خرید پنج فروند دیگر از سامانه اس‌–۴۰۰ تریومف هستند. با اجرای این قرارداد، شمار کل سامانه‌های روسی که هند در اختیار خواهد داشت به ۱۰ واحد خواهد رسید».

به نوشته روزنامه، هنوز مشخص نیست که آیا این خرید جدید شامل تولید در داخل هند خواهد بود یا همچون قرارداد سال ۲۰۱۸ صرفاً خرید مستقیم خواهد بود. هند تاکنون پنج سامانه سفارش داده که دو مورد از آن‌ها هنوز تحویل نشده و ارزش کل قرارداد حدود پنج میلیارد دلار بوده است.

عملکرد «اس‌–۴۰۰» و دلایل اشتیاق هند

منابع آگاه به این روزنامه اطلاع داده‌اند که سامانه «اس‌–۴۰۰» در عملیات «سین‌دور» عملکردی «استثنایی» داشته و توانسته است پروازهای هواپیماهای پاکستانی، از جمله جنگنده‌های «جی-۱۰»، را محدود کند.

به گفته این منابع، هند مشتاق است هرچه سریع‌تر آخرین دو فروند باقی‌مانده را تحویل بگیرد و هم‌زمان پنج فروند دیگر نیز سفارش دهد. این موضوع قرار است در دیدار ۵ دسامبر میان پوتین و نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، مطرح شود.

منابع همچنین اشاره کرده‌اند که سیستم پیشرفته‌تر «اس‌–۵۰۰» نیز در فهرست مباحث دو کشور قرار دارد و هند به آن علاقه نشان داده است، اما روسیه هنوز این سامانه را به‌طور کامل وارد خدمت نکرده و هند نیز فعلاً قصد خرید آن را ندارد.

در زمینه خرید احتمالی جنگنده‌های نسل پنجم «سو–۵۷»، منابع گفته‌اند که دهلی نو تمام گزینه‌ها را بررسی می‌کند، اما هنوز تصمیم نهایی نگرفته است. در حال حاضر تنها جنگنده نسل پنجم آماده عرضه، «اف–۳۵» آمریکاست؛ هرچند واشنگتن این جنگنده را رسماً به هند پیشنهاد نداده و در عین حال این گزینه را هم رد نکرده است.

یکی از منابع به «The Print» گفته است: «هند در مسیر دستیابی به جنگنده بومی AMCA قرار دارد، اما اولین پرواز آن تا سال ۲۰۳۲ انجام نمی‌شود و احتمالاً در ۲۰۳۵ وارد خدمت خواهد شد. بنابراین، نیروی هوایی به ظرفیت‌های محدود اما فوری نیاز دارد و هنوز تصمیمی در این‌باره گرفته نشده است.»

ارزیابی مجدد «سو–۵۷» و توان موشکی

گزارش «The Print» یادآور می‌شود که هند پیش‌تر در حال بررسی خرید یک یا دو اسکادران «سو–۵۷» بوده است؛ نه به‌دلیل دیدگاه رژیم صهیونیستی درباره «پنهانکار» بودن این جنگنده، بلکه به‌دلیل توان حمل مهمات سنگین و سلاح‌های دوربرد آن.

مهم‌ترین این سلاح‌ها موشک هوابه‌هوای «آر–۳۷ ام» است که برد آن بیش از ۳۰۰ کیلومتر اعلام شده و می‌تواند توان نبرد فراتر از برد دید (BVR) نیروی هوایی هند را به‌شدت افزایش دهد. هند همچنین در حال بررسی امکان به‌کارگیری همین موشک در جنگنده‌های «سو–۳۰» خود است.

«سو–۵۷» همچنین قادر به حمل موشک «کینژال» – موشک بالستیک هواپرتاب با سرعت بسیار بالا – است که ظرفیت حمله به اهداف ارزشمند را تقویت می‌کند، هرچند این گزینه در دستور کار هند قرار ندارد.

منابع می‌گویند هیچ هواپیمای هندی قادر به شلیک «کینژال» نیست، بنابراین خرید آن در حال حاضر مطرح نیست.

در نهایت، منابع تأکید کرده‌اند که گفت‌وگوهای جاری میان هند و روسیه هنوز به مرحله تصمیم‌گیری نرسیده و بعید است طی سفر پوتین توافقی درباره خرید «سو–۵۷» امضا شود. با این حال، مذاکرات بر سر سامانه‌های «اس‌–۴۰۰» با جدیت ادامه دارد و دهلی نو امیدوار است در این زمینه به توافقی جدید دست یابد.