شفاآنلاین »سلامت» عفونت های منتقله از راه جنسی یکی از شایع ترین مشکلات سلامت در جهان به شمار می روند و در میان آن ها، ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV بیشترین گسترش را دارد. تقریبا همه افراد فعال از نظر جنسی در طول زندگی خود حداقل یک بار با این ویروس روبه رو می شوند. این ویروس انواع مختلف دارد و برخی از آن ها فقط باعث زگیل پوستی می شوند، اما برخی دیگر می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. نوع ویروسی که وارد بدن می شود، مقدار ویروس و توان سیستم ایمنی فرد تعیین می کند که عفونت بعد از مدتی پاک می شود یا در بدن باقی می ماند. در بسیاری از موارد ویروس در مدت یک تا دو سال از بین می رود، اما اگر ماندگار شود، ممکن است در طول ده یا بیست سال زمینه بدخیمی را فراهم کند.

به گزارش شفاآنلاین بارداری نیز دوران حساسی است، زیرا سیستم ایمنی مادر برای تحمل جنین تغییر می کند و همین تغییر می تواند روی شدت و شیوع عفونت ها اثر بگذارد. مطالعات نشان داده اند که درباره شیوع HPV در دوران بارداری نتایج یکسانی وجود ندارد و برخی پژوهش ها افزایش آن را گزارش کرده اند. از طرفی، پیامدهای احتمالی این ویروس در دوران بارداری از زایمان زودرس تا مشکلات رشد جنین گسترده است و همین موضوع باعث شده بررسی دوباره نقش این ویروس ضرورت داشته باشد. در حالی که بیشتر نوزادان در ماه های اول زندگی، ویروس را از بدن پاک می کنند، در مواردی ممکن است این ویروس در بدن کودک باقی بماند و باعث مشکلاتی شود که حتی در مسیر تنفسی نیز نمود پیدا می کند.

مریم شاهی، پژوهشگر مرکز تحقیقات عفونت های منتقله از خون در جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، همراه با دو همکار دانشگاهی و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد، پژوهشی انجام داده‌اند که در آن به بررسی نکات کلیدی درباره رابطه HPV و بارداری پرداخته شده است.

این تیم علمی با مرور مطالعات انجام شده در سال های اخیر، تلاش کرده تصویری ساده و روشن از آنچه تاکنون درباره تاثیر این ویروس بر دوران بارداری گفته شده ارائه دهد و به این ترتیب به درک بهتر علمی موضوع کمک کند.

یافته های این مرور علمی نشان می‌دهند که احتمال ابتلا به HPV در زنان باردار نسبت به زنان غیر باردار بیشتر گزارش شده است. همچنین در بسیاری از مطالعات دیده شده که خطر زایمان زودرس و پارگی زودرس کیسه آب در زنان باردار مبتلا به HPV بیشتر است. برخی پژوهش ها حتی به ارتباط میان این ویروس و مرگ خودبه خودی جنین اشاره کرده اند که نگرانی خانواده ها و پزشکان را بیشتر می کند.

در این تحقیق، پژوهشگران تاکید کرده‌اند که با توجه به پیامدهای احتمالی HPV در دوران بارداری، بهتر است زنان پیش از اقدام به بارداری از وضعیت ابتلا یا عدم ابتلا به این ویروس آگاه شوند. این آگاهی می تواند به مدیریت بهتر بارداری و کاهش خطرات احتمالی کمک کند.

بر همین اساس در برخی موارد، نوع ویروس، مقدار ویروس و نحوه واکنش سیستم ایمنی مادر تعیین می کند که عفونت چه تاثیری بر روند بارداری خواهد گذاشت. همچنین اگرچه برخی مطالعات ارتباط روشنی میان HPV و عوارضی مانند سقط جنین، پره اکلامپسی و محدودیت رشد جنین پیدا کرده اند، اما برخی دیگر چنین ارتباطی را تایید نکرده اند.

درباره انتقال ویروس از مادر به جنین نیز یافته ها متفاوت است، اما به نظر می رسد احتمال انتقال در مادرانی که بار ویروسی بالاتری دارند بیشتر است. در بیشتر نوزادان، ویروس تنها چند روز پس از تولد قابل تشخیص است و سپس از بدن پاک می شود، اما در معدودی از موارد ممکن است باقی بماند و مشکلاتی مانند زگیل یا حتی درگیری مجاری تنفسی ایجاد کند.

بدین ترتیب، بنا بر یافته‌های حاصل از این پژوهش که در «مجله علمی زنان، مامایی و نازایی ایران» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد منعکس شده‌اند، لزوم توجه زنان به ابتلا یا عدم ابتلا به HPV پیش از هرگونه اقدام به بارداری، بیش از پیش روشن می‌گردد.