سرنوشت عجیب برخی از ستاره های جام جهانی 1994 (بخش دوم)

وبسایت رسمی برنامه نود - برخی از ستاره های حاضر در جام جهانی 1994 پس از گذشت بیش از دو دهه، سرنوشت جالبی پیدا کرده اند که در ادامه، به آن نمونه ها اشاره خواهیم. در این نوشتار، صرفاً از بازیکن هایی خواهیم گفت که پس از بازنشستگی، وارد دنیای غیر فوتبالی شده یا حوادث عجیبی در زندگی آن ها رخ داده است.

آرژانتین

سرخیو گویکوچئا همان دروازه بانی بود که به دلیل عملکرد خوب در جام جهانی 1990، محبوب قلب ها شد. او بعد از وداع از میادین، به سراغ فوتبال نویسی در رسانه های آرژانتینی رفت و حتی در یک مجموعه برنامه تلویزیونی تحت عنوان «La noche del Diez» و طی چند قسمت پیاپی، میهمان دیگو مارادونا بود. آن برنامه بسیار پُر بیننده شد و سر و صدای زیادی را در آرژانتین به پا کرد. «ال گویکو» در زمینه مدلینگ نیز فعال است. کلودیو کانیگیا نیز در 45 سالگی به میادین فوتبال برگشت و با پیراهن تیم ومبلی در جام حذفی انگلیس به میدان رفته و حتی گلزنی کرد. خوزه باسوالدو نیز در تجارب تقریباً ناموفق مربیگری خود، سر از لیگ اندونزی در آورد. گابریل باتیستوتا پس از وداع از میادین فوتبال و با توجه به عدم علاقه اش به این رشته ورزشی، به سراغ ورزش های مفرح همچون واترپولو و گلف رفته و علاوه بر آن، مالک یک شرکت ساختمانی در آرژانتین است. «باتی گل» به علت درد مزمن مچ پا، در معرض خطر از دست دادن پای خود بود ولی خوشبختانه چنین اتفاقی نیفتاد.

سرخیو گویکوچئا

جنبه های سیاسی شخصیت دیگو مارادونا پس از بازنشستگی بیش از پیش نمود یافت و او با رهبران چپ گرای قاره آمریکا از جمله فیدل کاسترو، هوگو چاوز، اوا مورالز و نیکولاس مادورو دیدار کرد. مارادونا به علت بدهی مالیاتی در ناپل، مجبور به گرو گذاشتن دو ساعت و گوشواره گران بهای خود شد. نام او طی این سال ها نیز همچنان با جنجال عجین شده و زندگی شخصی اش با تغییرات زیادی همراه بود. مارادونا در بسیاری از ماه های سال، در دبی اقامت دارد. فرناندو کاسرس در سال 2009 و پس از حضور در یک صحنه از سرقت مسلحانه، مورد اصابت گلوله از ناحیه سر قرار گرفت و 8 ماه را در کما سپری کرد. او پس از مدتی، برای بازگشت به زندگی راهی یک بیمارستان دیگر شد و سرانجام بهبود یافت. آریل اورتگا طی دوران بازی به علت اعتیاد به الکل، به شدت افت کرد و دیگو سیمئونه پس از حضور روی نیمکت ریورپلاته، وی را کنار گذاشت. اعتیاد شدید اورتگا یکی از سوژه های همیشگی رسانه های آرژانتینی شد و حتی پای او را برای درمان به شیلی نیز کشاند. آبل بالبو پس از وداع از میادین فوتبال، به سراغ موسیقی رفت و چند آهنگ را به زبان های اسپانیایی و ایتالیایی خواند. او در ایتالیا زندگی می کند و پس از چند تجربه ناموفق مربیگری در سطوح پایین، اکنون با یکی از برنامه های ورزشی مشهور در تلویزیون دولتی ایتالیا همکاری دارد.

آریل اورتگا

بلغارستان

بوریسلاو میخائیلوف دروازه بان مشهور بلغارستان پس از آویختن کفش های خود، به سراغ پُست های مدیریتی در فوتبال رفت و اکنون رئیس فدراسیون فوتبال بلغارستان و عضو کمیته اجرایی یوفا است. پسرش به عنوان دروازه بان در لیگ ترکیه مشغول بوده و دخترش نیز در تنیس فعالیت دارد. تریفون ایوانوف در 50 سالگی به علت حمله قلبی از دنیا رفت. پتار هوبچف در حال حاضر هدایت تیم ملی بلغارستان را بر عهده دارد در حالی که هریستو استویچکوف نیز مدتی سرمربی تیم ملی کشورش بود اما چند ستاره بزرگ بلغار از جمله استیلیان پتروف حاضر به بازی برای استویچکوف نشدند. یوردان لچکوف پس از وداع از میادین فوتبال، به سراغ کارهای تجاری و سیاسی رفت. او یک آکادمی فوتبال و سپس یک هتل مجلل را در زادگاه خود افتتاح نمود و پس از مدتی به سمت شهردار شهر سیلون انتخاب گردید. لچکوف به مدت 8 سال شهردار بود ولی به علت فساد و درگیری با خبرنگارها و پلیس از سمت خود برکنار شد.

یوردان لچکوف

یونان

نیکوس ماچلاس مهاجم اسبق آژاکس در حال حاضر ریاست باشگاه یونانی OFI را بر عهده دارد. تاسوس میتروپولوس پس از سال ها حضور روی نیمکت المپیاکوس به عنوان کمک مربی، سرانجام در سال انتخابات شورای شهر پیرائوس به پیروزی رسید و چند سال بعد نیز در قالب حزب «دموکراسی نوین» به پارلمان یونان راه یافت.

نیکوس ماچلاس

نیجریه

پیتر روفایی دروازه بان اسبق عقاب های آفریقا پس از وداع از میادین فوتبال، به کشور اسپانیا برگشت و یک مدرسه دروازه بانی را راه اندازی کرد. استفن کشی یکی از معدود افراد از آن نسل طلایی فوتبال نیجریه بود که به مربیگری روی آورد و هدایت چند تیم ملی از جمله توگو، مالی و نیجریه را بر عهده گرفت. او در سال 2016 به علت حمله قلبی از دنیا رفت. رشیدی یکینی نیز سرنوشت بهتری نداشت و به علت ابتلا به بیماری های روانی مزمن، در 48 سالگی درگذشت. جی جی اوکوچا اکنون رئیس هیئت فوتبال یکی از استان های نیجریه بوده و برای پُست ریاست فدراسیون فوتبال این کشور، قدم بر می دارد. امانوئل آمونیکه نقش بزرگی در پرورش استعدادهای ناب فوتبال نیجریه ایفا می کند و طی چند سال اخیر، هدایت تیم ملی نوجوانان این کشور را بر عهده گرفته است. سامسون سیاسیا نیز علاوه بر هدایت تیم های مختلف نیجریه در رده های سنی پایه تا بزرگسال، یک مدرسه فوتبال در ابوجا دارد. مایکل امنالو مدیر فنی کنونی باشگاه چلسی نیز عضو همان تیم ملی نیجریه در سال 1994 بود. جسد اوچه اوکافور و همسرش در سال 2011 در خانه اش پیدا شد و پلیس گفت که او خودش را از سقف آویزان کرده است.

جی جی اوکوچا

ایتالیا

پائولو مالدینی پس از وداع از میادین فوتبال، به سراغ ورزش تنیس به طور نیمه حرفه ای رفت. روبرتو باجو پس از 3 سال فعالیت به عنوان رئیس بخش فنی فدراسیون فوتبال ایتالیا، به علت اختلاف سلیقه از سمت خود استعفاء داد. او در امور خیریه فعال بوده و در ژاپن چند بازی رایانه ای را برای باجو ساخته اند. دیمتریو آلبرتینی پس از مدتی فعالیت به عنوان نایب رئیس فدراسیون فوتبال ایتالیا، اکنون عضو هیئت مدیره و همچنین مدیر ورزشی باشگاه پارما است. او علاوه بر تأسیس یک مدرسه فوتبال، با عوامل بازی رایانه ای Football Manager نیز همکاری دارد.

روبرتو باجو

آنتونیو کونته پس از رسوایی های فوتبال ایتالیا، توسط پلیس مورد بازجویی قرار گرفت ولی پس از مدتی به عرصه مربیگری برگشت. او از معدود ستاره های آن نسل فوتبال ایتالیا بود که به مدارج عالیه مربیگری رسید. دنیله ماسارو پس از وداع از میادین فوتبال، به سراغ رشته ورزشی فوتبال ساحلی رفت و چند سال کاپیتان تیم ملی فوتبال ساحلی ایتالیا بود. ماسارو به ورزش های دیگری همچون گلف و اتومبیل رانی هم پرداخت و اکنون مدیر روابط عمومی باشگاه میلان است. جوزپه سینیوری به علت شرط بندی و مشارکت در رسوایی های فوتبال ایتالیا، در سال 2011 از هر گونه فعالیت فوتبالی به مدت 5 سال محروم شد. جان فرانکو زولا پس از بازنشستگی، در چند نماهنگ حضور یافت و در اغلب تجارب مربیگری خود، از پیر لوئیجی کازیراگی به عنوان دستیار استفاده کرد.

جوزپه سینیوری

مکزیک

خورخه کامپوس دروازه بان گلزن و جنجالی مکزیکی اکنون در لس انجلس زندگی می کند. او یک کارخانه تولیدی فست فود دارد و برای یک تلویزیون مکزیکی، کار گزارش فوتبال را انجام می دهد. کارلوس هرموسیو با دستور رئیس جمهور مکزیک به عنوان وزیر ورزش انتخاب شد ولی پس از دو سال، به علت برخی رسوایی ها مجبور به استعفاء گردید. آلبرتو گارسیا آسپه یک مقام اجرایی در باشگاه UNAM داشته و به عنوان مفسر فوتبال، با یک شبکه تلویزیون مشهور آمریکایی همکاری می کند. هوگو سانچز افسانه ای به عنوان سفیر فیفا در مکزیک انتخاب شد. او پسر خود را به علت خفگی ناشی از نشت گاز، از دست داد.

خورخه کامپوس

4464