دادن پول تو جیبی به کودکان، چه اصولی دارد؟

وقتی صحبت از پول به میان می آید حتی بچه های کوچک فورا دو حقیقت مهم را درمیابند : اول اینکه با پول هرچه بخواهند میتوانند بخرند.دوم اینکه پول در اختیار پدر و مادرشان است.
مادری میگفت : (( چند سال قبل تصمیم داشتم به دختر پنج ساله ام مفهوم اصلی مسئولیت مالی رااز طریق دریافت پول هفتگی اش بیاموزم. اما دخترم علاقه ای به پول تو جیبی اش نداشت. در واقع او فکر میکرد پول هفتگی اش یک چهارم پولی است که به برادرش داده میشود.قسمتی از مشکل آنجا بود که دخترم می دانست از پول چه استفاده ای میشود اما هنوز یاد نگرفته بود از مقدار مشخصی پول چطور استفاده کند.بنابراین در پنج سالگی برای گرفتن پول تو جیبی خیلی زود بود.))
کارشناسان معتقدند بیشتر بچه های پیش دبستانی درست در یک مرحله از رشد مفاهیم اصلی پول را درمیابند.یک کودک سه ساله می داند پول یک ماده ملموس ، محدود و واقعی است.
او میتواند درسهای ساده ای در مورد درستکاری و انصاف مالی یاد بگیرد گرچه بسیاری از بچه های پیش دبستانی ممکن است نتوانند پول را بشمارند اما والدین میتوانند به آنها کمک کنند تا یکی از درسهای مهم زندگی را فراگیرند.ویاد بگیرند چرا مردم کار میکنند؟چطور خرج میکنند؟ چطور در محدودیتها زندگی میکنند؟ همچنین مسئولانه رفتار کنند.
این همان چیزی است که به کودک کمک میکند در طول زندگی چگونه پول دربیاورد ، خرج کند ، پس انداز کند ، قرض بگیرد،سرمایه گذاری کند و به دیگران کمک کند.
ممکن است در ذهنتان این سوال مطرح شود که کودک پیش دبستانی چگونه میتواند پول را بشناسد؟ باید گفت سالهای پیش دبستانی سنین مناسبی است تا کودکان کاربرد پول را بشناسند و با اصول ساده ای آشنا شوند.
مانند اینکه پول چیزی است که میتوان آن را به اشیای دیگر تبدیل کرد و پدر و مادر برای تهیه آن محدودیت دارند.همچنین پدر و مادر که مهمترین افراد زندگی کودک هستند، برای کسب درآمد زحمت زیادی می کشند و قدر پول را می دانند و در مخارج خود و روش استفاده از پول دقت فراوان دارند.
به گفته ی کارشناسان مالی پول برای بچه ها در این سن بسیار ملموس است. زیرا آنها هرروز پول را می بینند که چطور خرج میشود و فورا مفهوم کلی پول را در برآورده کردن نیازهای خانواده درک میکنند.
به توصیه کارشناسان بهترین روش آموزش امور اقتصادی به کودکان سه تا پنج سال این است که از نظر کودکان ((پول یعنی سکه)).در این سن بچه ها بیشتر اشیایی که عینی و ملموس باشند می شناسند و چون سکه ها گرد و شکیل و براق هستند نظرشان را جلب میکنند.
چند روش میتوان برای یادگیری خرید و زندگی در محدودیت به کودک به کار برد:
- گاهی هنگام خرید فرزند خود را به همراه ببرید و اجازه دهید او پول را بپردازد.اگر فرزند شما به جشن تولدی دعوت شده است با همدیگر برای خرید هدیه به مغازه بروید و به او اجازه دهید بهای جنس را بپردازد.
- به کودک چهار یا پنج ساله خود فرصت دهید چیزی را برای خرید انتخاب کند کارشناسان سفارش میکنند هنگام خرید از سوپرمارکت به فرزندتان اجازه دهید چیزی را برای خودش یا خانواده اش انتخاب کند.گشت زدن و خرید به او این شانس طلایی را میدهد که درستکاری برمبنای فرمان خداوند را بیاموزد.
والدین به این سوال توجه دارند که ((بچه ها در چه سنی باید پول تو جیبی بگیرند؟ )) لبته نظر کودک نسبت به پول بستگی به آن دارد که شما چه آموزشهایی به او داده باشید.به ویژه رفتار خواهر و برادر و یا همسالان کودک نیز موثر است .
یکی از محققان امور اقتصادی کودکان میگوید : (( وقتی دختر کوچکش سه سال داشت واقعا به پول علاقه نشان می داد و چون خواهر و برادر بزرگترش پول تو جیبی میگرفتند او هم پول تو جیبی می خواست.بنابراین او به دخترش پول هفتگی داد اما او برعکس خواهر و برادرش پس انداز کمتری داشت.او پولهایش را در یک پاکت پلاستیکی ریخته بود تا هرگاه خواست بتواند با آنها بازی کند.))
قبل از اینکه برای کودک چهار تا هفت سال پول تو جیبی مقرر کنید ، بهتر است در مورد همه جنبه های آن فکر کنید.بنا به مطالعات محققان بیش از نیمی از والدین فقط وقتی به کودک خود پول تو جیبی میدهند که رفتار مناسبی در خانه یا مدرسه از خود نشان داده باشد.
اما برخی کارشناسان معتقدند : (( وقتی شما برای انجام وظیفه عادی کودک به او پول بپردازید در واقع به او اجازه میدهید از انجام تکالیف و وظایف روزانه خود سر باز زند.در این صورت پول تو جیبی به جای اینکه انگیزه مناسبی که میخواستید باشد، منشا تقلب و درگیری میشود.))
محققان توصیه میکنند مبلغی پول به عنوان پول تو جیبی به فرزندتان بپردازید اما او را نیز ملزم کنید به عنوان عضوی از خانواده در امور رسیدگی به منزل به نحوی کمک کند.قوانینی را به او آموزش دهید و هرهفته پول تو جیبی را به موقع به دستش بدهید.
منظور از پرداخت پول تو جیبی این است که به کودک خرج کردن و پس انداز نمودن را آموزش دهیم.بنابراین اگر فرزند شما همه پولش را شکلات یا چیز دیگری خرید و بعد به اسباب بازی که خیلی دوستش داشت دست پیدا نکرد یادمیگیرد همواره کمی پولش از پولش را برای مخارج غیرمترقبه نگه دارد.
هدف والدین این است که پول تو جیبی فرزندشان را نیز افزایش دهند تا بتواند هرچه نیاز دارد تهیه کند.درحالی که والدین باید هنر بخشیدن را در کودک خود حتما پرورش دهند.
یعنی به فرزند خود اجازه دهند به دیگران کمک کند.به خاطر داشته باشید کودک شما از طریق توجه به اینکه چطور پس انداز می کنید، خرج میکنید ، قرض میگیرید ، سرمایه گذاری میکنید ، حتی بخشش میکنید و دست دیگران را میگیرید مهمترین درسها را می آموزد.
هیچگاه نباید پول تو جیبی فرزندان قطع شود.حتی در صورت خطاها و سرپیچیهای آنها این کار را انجام ندهید.به عبارتی بهتر است فقط در صورت رفتار پسندیده به عنوان پاداش ، گاهی مبلغی اضافه پرداخت شود.
زیرا اینکار سبب میشود آنان احساس امنیت بیشتری کنند و حس کنند همواره مورد تایید خانواده هستند و والدین آنها را حمایت می کنند و به خاطر خطاها تهدید به قطع پول تو جیبی نمیشوند.در نتیجه هم کودکان اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکنند و هم از بزهکاری کودکان جلوگیری میشود و هم کودکان مقررات را میپذیرند.