اصول که باید در تغذیه تکمیلی کودک رعایت شوند :
موادغذایی چه از نظر مقدار و چه از نظر نوع باید بتدریج به غذای شیرخوار اضافه شود. از یک نوع غذای ساده شروع شود و تدریجاً به مخلوطی از چند نوع افزایش یابد. از مقدار کم شروع شود (یک قاشق مربا خوری) و بتدریج بر مقداری آن افزوده شود. بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود ۵ تا ۷ روز فاصله لازم است تا شیرخوار به غذای اول عادت کند و بعد غذای جدیدی به او داده شود. اضافه کردن یک به یک و فاصله دار مواد غذایی باعث می شود که :الف- اگر ناسازگاری به یک ماده غذایی وجود داشته باشد، شناخته شود.
ب- تحمل شیرخوار بتدریج افزوده شود و دستگاه گوارش او فرصت یابد تا عادت کند.
غذاها در شروع باید نسبتاً رقیق و غلظت آنها کمی بیشتر از شیر باشد و سپس تدریجاً بر غلظت آنها افزوده شود. غلیظتر و سفت تر کردن تدریجی غذاها به برقراری عمل جویدن کمک می کند. اگر در شروع تغذیه تکمیلی، شیرخوار به غذای مخصوصی بی میلی نشان داد پا فشاری نکنید. برای یک تا دو هفته، آن غذا را حذف کنید و سپس دوباره به برنامه غذایی او اضافه کنید. شیر مادر و قطره مولتی ویتامین یا A D تا پایان ۴ تا ۶ ماهگی برای شیرخوار کافی است. بعداز این سن باید از غذاهای کمکی استفاده کرد.شروع و نحوه تغذیه کمکی
از پایان ماه چهارم تا ۶ ماهگی، سن شروع غذاهای نیمه جامد است. ابتدا مادر باید کودک را با شیر خود تغذیه کند و در پایان شیر دادن، به او غذای کمکی بدهد. برای پیشگیری از کاهش شیر مادر ، باید پس از شروع غذای کمکی، مادر دفعات شیردهی را افزایش دهد. غلات مخصوصاً برنج، به علت آسانی هضم، اولین گروه غذایی است که به کودک داده می شود. مناسبترین روش برای شروع، استفاده از لعاب برنج است. از یک بار در روز به اندازه کی قاشق مرباخوری شروع می شود و بتدریج به ۱۰ قاشق مرباخوری در روز افزایش می یابد. از هفته دوم، شیرخوار می تواند به جای لعاب برنج از فرنی، شیربرنج و حریره بادام استفاده کند که آنها نیز از یک قاشق مرباخوری و یک بار در روز شروع می شود و تا ۱۰ قاشق مرباخوری در روز افزایش می یابد. از هفته سوم می توان از آب میوه استفاده کرد.